Po weryfikacji deklaracji jednego z mieszkańców, dotyczącej wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami, organ określił wysokość tej opłaty w formie decyzji.
Ustalił bowiem, iż ilość osób zamieszkujących nieruchomość jest inna niż zadeklarowana.
Mieszkaniec gminy złożył skargę do sądu administracyjnego.
Uznał, że został zobowiązany do poniesienia opłaty za odpady, których nie wytwarza. Jego zdaniem opłata została określona bez podstawy prawnej.
WSA zwrócił uwagę, iż decyzja określająca wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami nie jest odpowiednikiem deklaracji i nie może określać zobowiązania, które jeszcze nie powstało.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
W przypadku deklarowania mamy do czynienia z wykonywaniem obowiązku i zobowiązania z góry, jeszcze przed ich powstaniem. Deklaracja ma przy tym charakter bezterminowy, wykazuje się w niej miesięczną wysokość opłaty, która obowiązuje aż do zaistnienia okoliczności rzutujących na jej wysokość, z czym powinno się wiązać złożenie nowej deklaracji.
Natomiast decyzja określająca wysokość opłaty nie ma takiego charakteru.
Określając zatem miesięczną opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi bezterminowo, bez ograniczenia do tych miesięcy, za które zobowiązanie do uiszczenia opłaty już powstało, organ administracji dopuścił się naruszenia prawa – uznał sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Poznaniu z 13 lipca 2016 r., sygn. akt III SA/Po 1017/15, nieprawomocny
 |
Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie Prawo Ochrony Środowiska Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów |  |