Odpowiedź:
Opisane działanie nie jest unieszkodliwianiem odpadów w procesie D1.
Co do zasady, odpady mogą być składowane na składowiskach odpadów. Wszystkie odpady składowane na składowisku powinny być uprzednio poddane wysortowaniu i przetworzeniu.
Każde inne miejsce, w którym odpady są składowane/magazynowane, jest miejscem nieprzeznaczonym do tego celu i składowanie w takim miejscu jest deliktem administracyjnym podlegającym sankcjom (karom administracyjnym). Z kolei magazynowanie/składowanie odpadów bez decyzji określającej sposób i warunki magazynowania odpadów podlega opłatom podwyższonym
Uzasadnienie:
Jak zauważono wyżej, opisane działanie nie jest unieszkodliwianiem odpadów. Unieszkodliwianie to, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 30 u.o., proces niebędący odzyskiem, nawet jeżeli wtórnym skutkiem takiego procesu jest odzysk substancji lub energii. Wiąże się z tym poddawanie odpadów procesom biologicznym, fizycznym czy chemicznym, które sprawiają, że przestają one zagrażać ludziom oraz środowisku. Jedną z metod unieszkodliwiania jest składowanie odpadów, np. po uprzednim wysortowaniu odpadów albo poddaniu ich innym działaniom, które powodują, że umieszczane w obiekcie celowo wybudowanym lub innym wyznaczonym miejscu zabezpieczonym przed negatywnymi skutkami wynikającymi z umieszczenia tam odpadów. Zatem samego zakopania odpadów w ziemi nie można potraktować jako działania porównywanego z procesem D1 - Składowanie w gruncie lub na powierzchni ziemi (np. składowiska, itp.) czy D5 - Składowanie na składowiskach w sposób celowo zaprojektowany (np. umieszczanie w uszczelnionych oddzielnych komorach, przykrytych i izolowanych od siebie wzajemnie i od środowiska itd.). Na składowiska lub inne wyznaczone miejsca trafiają jedynie te odpady, które nie mogły zostać poddane innym metodom unieszkodliwiania lub pozostałości po kompostowaniu i spalaniu. Takimi są np. hałdy odpadów przemysłowych albo hałdy po eksploatacji górniczej, czyli obiekty inżynieryjne przeznaczone do składowania odpadów stałych na powierzchni ziemi, czy budowle umieszczone płytko pod powierzchnią ziemi na niewielkiej głębokości (składowanie podpowierzchniowe odpadów nisko lub średnio aktywnych o krótkim czasie rozpadu). Zatem obiekty te są przygotowane do umieszczenia w nich odpadów.
W analizowanym przypadku miejsce, w którym zakopano odpady, to miejsce nieprzeznaczone do magazynowania lub składowania odpadów. Jeżeli posiadacz odpadów zakopuje odpady, zamiast je zagospodarować poprzez odzysk lub unieszkodliwienie, to oprócz obowiązku usunięcia odpadów z takiego miejsca musi uiścić opłaty podwyższone na podstawie art. 293 ust. 3 ustawy z 27.04.2001 r. Prawo ochrony środowiska, przy czym opłaty uiszcza się za każdą dobę magazynowania takich odpadów nielegalnie umieszczonych w takim miejscu.
W konsekwencji składowane mogą być wyłącznie te odpady, których z przyczyn technologicznych nie udało się odzyskać lub unieszkodliwić innymi metodami lub było to nieuzasadnione z przyczyn ekologicznych lub ekonomicznych. Z art. 17 u.o. wynika, że jest to metoda ostatecznego unieszkodliwienia i z założenia składowane odpady nie są przewidziane do dalszego przemieszczania czy wykorzystania w późniejszym okresie.
