Budynek jest położony w strefie "C" ochrony uzdrowiskowej, na obszarze i terenie górniczym. Nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Nie ma innych form ochrony.
Odpowiedź:
Zamierzenie nie zostało zwolnione z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę.
Uzasadnienie:
Obiekty i roboty budowlane, których realizacja nie wymaga wcześniejszego uzyskania pozwolenia na budowę, zostały enumeratywnie wymienione w art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z 7.07.1994 r. – Prawo budowlane – dalej pr. bud. Powołane przepisy określają odstępstwa od wyrażonej w art. 28 ust. 1 pr. bud. zasady, według której roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę i z tego powodu nie podlegają wykładni rozszerzającej. Oznacza to, że ze zwolnienia z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę korzystają tylko te inwestycje, które zostały enumeratywnie (w formie katalogu zamkniętego) wymienione w art. 29 ust. 1 i 2 pr. bud., nie zaś inne – podobne.
W pierwszej kolejności należy zauważyć, że wskazana w pytaniu stacja bazowa telefonii komórkowej tworzy w zasadzie całkowicie odrębne funkcjonalnie od istniejącego budynku usługowego urządzenie techniczne.
Zgodnie z art. 3 pkt 3 pr. bud., przez "budowlę" należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury jak, w szczególności, wolno stojące maszty antenowe i urządzenia techniczne, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składające się na całość użytkową. Zgodnie natomiast z art. 3 pkt 9 pr. bud., przez "urządzenie budowlane" należy rozumieć urządzenie techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem jak przyłącza i urządzenia instalacyjne. Należy podkreślić, że urządzenia budowlane mają zapewnić możliwość użytkowania określonych obiektów zgodnie z ich przeznaczeniem. Istotną cechą urządzenia jest zatem związek funkcjonalny z obiektem budowlanym.
Mimo, że ustawodawca nie wymienia stacji bazowej telefonii komórkowej z konstrukcją wsporczą w katalogu obiektów budowlanych wskazanych w art. 3 pkt 3 pr. bud., to katalog ten nie jest katalogiem zamkniętym i obejmuje również całości techniczno-użytkowe. W świetle powyższych przepisów i uwag należy przyjąć, że przedmiotowa stacja bazowa telefonii komórkowej, zrealizowana na istniejącym budynku usługowym, jest budowlą ponieważ stanowi całość techniczno-użytkową, przez którą należy rozumieć połączenie poszczególnych elementów w taki sposób, aby zgodnie z wymogami techniki nadawały się do określonego użytku. Nie można przy tym wykluczyć, że każdy z tych elementów lub niektóre z nich mogą być samodzielnymi obiektami budowlanym, choć nie zawsze będą nadawać się do samodzielnego wykorzystania. Ponadto stacja bazowa telefonii komórkowej, z uwagi na definicję zawartą w § 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 26.10.2005 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać telekomunikacyjne obiekty budowlane i ich usytuowanie jest telekomunikacyjnym obiektem budowlanym (pod tym pojęciem należy rozumieć linię kablową podziemną, linię kablową nadziemną, kanalizację kablową, kontenery telekomunikacyjne, szafy kablowe oraz wolno stojące konstrukcje wsporcze anten i urządzeń radiowych, w tym wolno stojące maszty antenowe i wolno stojące wieże antenowe). Wskazana stacja bazowa telefonii komórkowej nie jest zatem elementem wyposażenia budynku usługowego i nie jest urządzeniem związanym z nim funkcjonalnie. Stanowi odrębny od tego budynku obiekt budowlany składający się z urządzenia przekaźnikowego, konstrukcji wsporczej, wieży antenowej, anten.
Zgodnie art. 3 pkt 7a pr. bud., przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji. Zgodnie natomiast z art. 3 pkt 8 pr. bud., przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.
Z treści pytania wynika, że w sprawie nie będziemy mieć do czynienia z remontem stacji bazowej telefonii komórkowej. W sprawie będziemy mieć jednak do czynienia z przebudową istniejącej stacji bazowej telefonii komórkowej, a także możliwe, że będziemy mieć do czynienia z przebudową istniejącego budynku usługowego (jego dachu – przegrody zewnętrznej), ponieważ wykonanie konstrukcji wsporczych może być poprzedzone wykonaniem na dachu budynku np. podlewek pod każdy uchwyt projektowanej konstrukcji wsporczej. W związku z powyższym należy stwierdzić, że wskazane w pytaniu zamierzenie nie zostało zwolnione z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę.
Na marginesie należy wskazać, że zamierzenie wskazane w pytaniu wykracza poza pojęcie "instalacji urządzeń na obiektach".
Wskazać trzeba, że roboty budowlane są to takie prace jak budowa, przebudowa, montaż, remont i rozbiórka obiektu budowlanego (art. 3 pkt 7 pr. bud.). Do robót budowlanych należy zaliczyć także prace polegające na instalowaniu, co wynika z art. 29 ust. 2 pkt 6, 14 i 15 pr. bud. W potocznym rozumieniu "instalowanie" to przyłączenie (połączenie) do istniejącego obiektu urządzenia (Słownik języka polskiego A–K, red. M. Szymczak,
Warszawa 1996, s. 745), a więc instalowanie nie obejmuje wykonywania nowego obiektu budowlanego, lecz zawiera takie prace budowlane, które są związane z istniejącym już obiektem. Jeżeli więc wykonanie jakichś robót budowlanych ma być zakwalifikowane jako instalowanie, to wówczas powinno nastąpić przymocowanie (połączenie, przyłączenie) urządzenia instalowanego do innego obiektu w sposób pozwalający na jego odinstalowanie bez uszkodzenia bądź naruszenia struktury obiektu "podstawowego". Przy instalowaniu ma bowiem miejsce wystąpienie co najmniej dwóch elementów: urządzenia "towarzyszącego obiektowi" i obiektu budowlanego, do którego to urządzenie jest przymocowywane (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 24.05.2010 r., II SA/Kr 360/10).
