Odpowiedź:
Nie ma potrzeby umieszczania w wykazie nieruchomości przeznaczonych do użyczenia. Nie ma konieczności, by pierwsza umowa użyczenia nieruchomości gminnej była zawierana na okres do 3 lat (możliwy jest okres dłuższy), a przy zawieraniu kolejnych umów nie jest wymagana zgoda rady gminy.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774) – dalej u.g.n, z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z ustaw, nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu, tj. m.in. mogą być przedmiotem użyczenia. Aby wprowadzić nieruchomość stanowiącą własność publiczną do obrotu, niezbędne jest umieszczenie nieruchomości w wykazie nieruchomości. Zgodnie z przepisem art. 35 ust. 1 u.g.n., chodzi tutaj o nieruchomości przeznaczone do sprzedaży, oddania w użytkowanie wieczyste, najem lub dzierżawę. Co za tym idzie, umieszczenie w takim wykazie nie jest wymagane, jeśli ma dojść do innej transakcji niż wymieniona w powołanym art. 35 ust. 1 u.g.n. Nie ma więc potrzeby umieszczania w wykazie nieruchomości przeznaczonych do użyczenia – por. Ewa Bończak-Kucharczyk, Komentarz do art. 35 ustawy o gospodarce nieruchomościami, stan prawny: 1 sierpnia 2014 r., publ. LEX.
Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446) – dalej u.s.g. do właściwości rady gminy należą wszystkie sprawy pozostające w zakresie działania gminy, o ile ustawy nie stanowią inaczej. Przepis ten formułuje zatem zasadę domniemania właściwości rady gminy, przypisując jej wszystkie sprawy należące do zakresu działania gminy. Z kolei w art. 18 ust. 2 u.s.g. wskazano katalog spraw, w których rada gminy ma wyłączną kompetencję. Jedną z tego typu spraw jest podejmowanie uchwał dotyczących zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony, o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej. Uchwała rady gminy jest wymagana również w przypadku, gdy po umowie zawartej na czas oznaczony do 3 lat strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość; do czasu określenia zasad wójt może dokonywać tych czynności wyłącznie za zgodą rady gminy – art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a u.s.g.
Analizując powołany przepis należy stwierdzić, iż nie upoważnia on rady do wyrażenia zgody na oddanie nieruchomości gminnej w użyczenie. Udzielenie wójtowi gminy zgody na użyczenie nieruchomości w celach określonych w uchwale, znajduje się bowiem poza delegacją ustawową zawartą w ww. przepisie. Tym samym nie może być on podstawą do podjęcia uchwały w przedmiocie wyrażenia zgody na zawarcie umowy użyczenia. Ma on bowiem zastosowanie tylko do czynności prawnych w nim imiennie wskazanych. Gospodarowanie gminnym zasobem nieruchomości zostało w art. 25 ust. 1 u.g.n. zastrzeżone do wyłącznej właściwości wójta (por. Andrzej Skoczylas [w:] „Ustawa o samorządzie gminnym. Komentarz z odniesieniami do ustaw o samorządzie powiatowym i samorządzie województwa”, red. R. Hauser, Z. Niewiadomski, s. 383-384), a możliwość przeniesienia przez wójta kompetencji w zakresie użyczenia nieruchomości gminnych nie została przewidziana ani w art. 25 ust. 1-3 u.g.n., ani w przepisach u.s.g. Reasumując, nie ma konieczności, by pierwsza umowa użyczenia nieruchomości była zawierana na okres do 3 lat (możliwy jest okres dłuższy), a przy zawieraniu kolejnych umów nie jest wymagana zgoda rady gminy.
