Pytanie:
Kwestia ingerencji przez organ administracji architektoniczno–budowlanej w rozwiązania zawarte w projekcie budowlanym została określona w art. 35 ust. 1 pr. bud. Zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 3 pr. bud., przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego właściwy organ sprawdza m.in. kompletność projektu budowlanego.
Czy ww. organ może kwestionować w świetle ww. przepisu, w związku z § 12 ust. 1 pkt 2 r.z.f.p.b. ilość dołączonych do projektu przekrojów budynku?
Podobna sytuacja dotyczy np. weryfikacji wysokości pomieszczeń w zaprojektowanym budynku. W ocenie autora pytania kwestia np. wysokości pomieszczeń nie jest zatem objęta możliwością weryfikacji w ramach wydawania pozwolenia na budowę.
W jaki sposób można zminimalizować "urzędniczą obstrukcję" w zakresie ingerencji w zawartość projektu, za który odpowiada przecież uprawniony projektant?
Zgodnie z orzecznictwem właściwy organ administracji nie może ingerować w zawartość merytoryczną projektu, a jego ocenie podlega tylko zgodność przyjętych rozwiązań z prawem. Co więcej, organ architektoniczno-budowlany nie jest uprawniony do badania zgodności projektu budowlanego z przepisami techniczno-budowlanymi lub z innymi przepisami prawa poza przepisami określającymi wymogi ochrony środowiska (wyrok WSA w Opolu z dnia 25 listopada 2014 r., II SA/Op 364/14).
Odpowiedź:
Projekt architektoniczno–budowlany, w odróżnieniu od projektu zagospodarowania działki lub terenu, nie podlega kontroli pod względem zgodności z przepisami techniczno–budowlanymi. Jego kontrola ogranicza się wyłącznie do kontroli zgodności z wymaganiami ochrony środowiska – zob. art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy z 7.07.1994 r. - Prawo budowlane – dalej pr. bud. W rezultacie wskazane prze projektanta w projekcie wysokości pomieszczeń nie podlegają badaniu pod kątem zgodności z przepisami technicznymi w ramach weryfikacji pozwolenia na budowę. Od strony zaś formalnej organ sprawdza projekt architektoniczno-budowlany wyłącznie pod kątem jego kompletności – zob. art. 35 ust. 1 pkt 3 pr. bud. W tym miejscu należy przypomnieć, że szczegółowy zakres projektu architektoniczno-budowlanego został wskazany w art. 34 ust. 3 pkt 2 pr. bud. i § 11-12 rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z 25.04.2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego – dalej r.z.f.p.b. Zgodnie zaś z § 12 ust. 1 pkt 2 r.z.f.p.b. część rysunkowa projektu architektoniczno-budowlanego powinna przedstawiać rzuty wszystkich charakterystycznych poziomów obiektu budowlanego przeprowadzone w charakterystycznych miejscach obiektu budowlanego, konieczne do przedstawienia:
- a) układu funkcjonalno-przestrzennego obiektu budowlanego,
- b) rozwiązań budowlano-konstrukcyjnych obiektu budowlanego i jego powiązania z podłożem oraz przyległymi obiektami budowlanymi,
- c) położenia sytuacyjno-wysokościowego i skrajnych parametrów instalacji i urządzeń technologicznych, związanych lub mających wpływ na konstrukcję obiektu budowlanego, funkcjonowanie instalacji i urządzeń oraz bezpieczeństwo ich użytkowania,
- d) budowli przemysłowych i innych tworzących samonośną całość techniczno-użytkową, jak komin, zbiornik, kolumna rafineryjna, z uwzględnieniem niezbędnych wymiarów, w tym zewnętrznych w rzucie poziomym i pionowym
- z nawiązaniem do poziomu terenu, przestrzeni wewnętrznych obiektu budowlanego, w szczególności pomieszczeń, rodzaju konstrukcji, przekrojów jego elementów, a także instalacji oraz gabarytów (obrysu) urządzeń technologicznych, o których mowa w lit. c.
W świetle powyższego organ ma prawo żądać przedłożenia kolejnych przekrojów wszystkich charakterystycznych poziomów budynku tylko wtedy, gdy już załączone przekroje nie spełniają wymogów § 12 ust. 1 pkt 2 r.z.f.p.b., a to np. nie są wystarczające do przedstawienia założeń projektowych omówionych w pkt a-d wskazanego przepisu. W takim wypadku projekt architektoniczno–budowlany jest bowiem niekompletny, gdyż nie przedstawia wymaganych przepisami r.z.f.p.b. rozwiązań projektowych. Odnosząc powyższe do wskazanego w pytaniu przypadku trudno ocenić bez analizy ww. projektu, czy żądania organu są uzasadnione. Jeżeli nie są, to inwestor, nie zgadzając się ze stanowiskiem organu może odmówić przedłożenia kolejnych opracowań, ryzykując tym samym, że organ nie wyda rozstrzygnięcia zgodnego z jego wnioskiem. Wówczas pozostanie inwestorowi wyłącznie możliwość skorzystania z przysługujących mu środków zaskarżenia. Na zakończenie należy wskazać, że reakcją odpowiednią na nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników jest prawo strony do złożenia skargi w oparciu o art. 217 ustawy z 14.06.1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego na przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw.
Serwis Budowlany Artykuł pochodzi z programu Serwis Budowlany Już dziś wypróbuj funkcjonalności programu. Analizy, komentarze, akty prawne z interpretacjami |