Czy należy odmówić wydania pozwolenia wodnoprawnego na wprowadzanie wód opadowych do ziemi z rozbudowywanego obiektu, jeżeli w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego zawarto zapis: "wody opadowe - siecią kanalizacji deszczowej oraz powierzchniowo, z ulic wewnętrznych i parkingów po podczyszczeniu w separatorach ropopochodnych"? Czy możliwe jest wydanie pozwolenia wodnoprawnego, jeżeli przedsiębiorstwo wodno-kanalizacyjne zaświadczy, że nie ma możliwości przyjęcia tych wód opadowych do kanalizacji deszczowej? Czy można wydać pozwolenie wodnoprawne powołując się na § 28 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz.. 690, z późn. zm.) - dalej r.w.t.u.?
Przedstawioną sytuację należałoby na wstępie przeanalizować z punktu widzenia ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019, z późn. zm.) – dalej pr. wod., w której w art. 126 jednoznacznie określono przesłanki do odmowy wydania pozwolenia wodnoprawnego. Jedną z nich jest naruszenie przez projektowany sposób korzystania z wody m.in. ustaleń dokumentów, o których mowa w art. 125 pr. wod. W związku z tym ocena, czy w danej sprawie zachodzi którakolwiek z okoliczności podanych w art. 126 pr. wod. powinna nastąpić w toku postępowania o wydanie pozwolenia wodnoprawnego, które prowadzone jest w trybie art. 131 pr. wod. Jedną z nich jest nie spełnienie ustaleń dokumentów wymienionych w art. 125 pkt 2 pr. wod., wśród których wymieniono m.in. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Tego rodzaju dokument stanowi podstawę planowania przestrzennego w gminie, stanowiąc, w myśl art. 14 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717, z późn. zm.) akt prawa miejscowego. W zależności od potrzeb w dokumencie tym ustala się m.in. zasady obsługi w zakresie infrastruktury technicznej, zasady i standardy kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym zakazy zabudowy, wynikające z potrzeb ochrony środowiska przyrodniczego, kulturowego i zdrowia ludzi. Ustalenia wynikające z ww. dokumentu mają zatem zasadnicze znaczenie zarówno dla organów administracji, jak i wszystkich potencjalnych inwestorów na terenie gminy. Wydaje się, że w rozważanym przypadku podkreślono dosyć istotną dla organu właściwego do wydania pozwolenia okoliczność dotyczącą braku możliwości przyjęcia do istniejącej kanalizacji deszczowej wód opadowych zebranych z terenu analizowanego obiektu. Co istotne w takich przypadkach obowiązujące prawodawstwo faktycznie dopuszcza możliwość odprowadzania wód opadowych na własny teren nieutwardzony, do dołów chłonnych lub do zbiorników retencyjnych (§ 28 r.w.t.u.). Jednakże ze względu na toczące się już postępowanie, jak też nieznajomość całości dokumentów z nim związanych niemożliwa jest jednoznaczna ocena, czy w sprawie tej może zostać wydane pozwolenie wodnoprawne, czy też organ powinien odmówić jego wydania.
Przedstawioną sytuację należałoby na wstępie przeanalizować z punktu widzenia ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019, z późn. zm.) – dalej pr. wod., w której w art. 126 jednoznacznie określono przesłanki do odmowy wydania pozwolenia wodnoprawnego. Jedną z nich jest naruszenie przez projektowany sposób korzystania z wody m.in. ustaleń dokumentów, o których mowa w art. 125 pr. wod. W związku z tym ocena, czy w danej sprawie zachodzi którakolwiek z okoliczności podanych w art. 126 pr. wod. powinna nastąpić w toku postępowania o wydanie pozwolenia wodnoprawnego, które prowadzone jest w trybie art. 131 pr. wod. Jedną z nich jest nie spełnienie ustaleń dokumentów wymienionych w art. 125 pkt 2 pr. wod., wśród których wymieniono m.in. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Tego rodzaju dokument stanowi podstawę planowania przestrzennego w gminie, stanowiąc, w myśl art. 14 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717, z późn. zm.) akt prawa miejscowego. W zależności od potrzeb w dokumencie tym ustala się m.in. zasady obsługi w zakresie infrastruktury technicznej, zasady i standardy kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym zakazy zabudowy, wynikające z potrzeb ochrony środowiska przyrodniczego, kulturowego i zdrowia ludzi. Ustalenia wynikające z ww. dokumentu mają zatem zasadnicze znaczenie zarówno dla organów administracji, jak i wszystkich potencjalnych inwestorów na terenie gminy. Wydaje się, że w rozważanym przypadku podkreślono dosyć istotną dla organu właściwego do wydania pozwolenia okoliczność dotyczącą braku możliwości przyjęcia do istniejącej kanalizacji deszczowej wód opadowych zebranych z terenu analizowanego obiektu. Co istotne w takich przypadkach obowiązujące prawodawstwo faktycznie dopuszcza możliwość odprowadzania wód opadowych na własny teren nieutwardzony, do dołów chłonnych lub do zbiorników retencyjnych (§ 28 r.w.t.u.). Jednakże ze względu na toczące się już postępowanie, jak też nieznajomość całości dokumentów z nim związanych niemożliwa jest jednoznaczna ocena, czy w sprawie tej może zostać wydane pozwolenie wodnoprawne, czy też organ powinien odmówić jego wydania.