Przepis art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019, z późn. zm.) – dalej pr. wod. wskazuje, że jedną z metod postępowania z oczyszczonymi ściekami, może być ich powtórne wykorzystanie, przy jednoczesnym zastosowaniu zasady minimalizowania negatywnego ich oddziaływania na środowisko. Wydaje się, że w ramach racjonalnego podejścia w gospodarowaniu wodami zakłady mogą rozważać także metody prowadzące do wykorzystywania "własnych" wód opadowych, szczególnie tzw. umownie czystych np. zebranych z połaci dachowych, w procesach technologicznych niewymagających wód o dobrej jakości (typu mycie, sprzątanie hal, spłukiwanie wc, do podlewania terenów zielonych, do celów ppoż.). Jednakże tego rodzaju rozwiązania będą wymagały indywidualnych analiz np. z punktu widzenia ewentualnego uzyskania stosownych pozwoleń czy też oddziaływania na środowisko. Należy bowiem zauważyć, iż istotnym czynnikiem mogącym zrzutować na ewentualne wykorzystanie ścieków odpadowych do własnych celów jest charakter oraz rodzaj zagospodarowania zlewni, z której zostaną zebrane te wody. Takie podejście wynika już z samej definicji tych ścieków podanej w art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. c pr. wod. Omawiane czynniki mają decydujący wpływ na wielkość oraz rodzaj zanieczyszczeń wyniesionych w wodach opadowych. Dlatego też przed planowanym wykorzystaniem ww. specyficznych ścieków na uwadze należałoby mieć rodzaj procesów do których będą pobierane, co może wymuszać odpowiedni poziom ich oczyszczania, a tym samym kwestie doboru odpowiednich urządzeń do utylizacji charakterystycznych dla nich zanieczyszczeń (zawiesin i substancji ropopochodnych).