W maju ubiegłego roku, dla potrzeb Ministerstwa Infrastruktury, został opracowany dokument (przez zespół Głównej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej) poświęcony zagadnieniom polityki miejskiej państwa. Dokument zawiera zarys głównych problemów oraz przejawów niezrównoważonego stanu irozwoju polskich miast.  Problemy rozwoju miast można odnieść do kilku płaszczyzn. Najbardziej istotne bariery występują w sferze:

I.przestrzennej i transportu,
II. funkcjonowania systemów regulacyjnych i finansowych,
III. funkcjonowania systemu planowania przestrzennego,
IV. społecznej.

I. Sfera przestrzenna i transportu

Główne problemy występujące w ww. płaszczyźnie to m.in.:
•niekontrolowana urbanizacja
•niska kultura budowlana
•chaos w strukturze własnościowej nieruchomości- działek
•niekontrolowana zabudowa
•chaos przestrzenny i architektoniczny
•zużycie (techniczne oraz moralne)materiałów budowlanych zabudowy mieszkaniowej
•rosnąca degradacja społeczeństwa- wykluczenie, marginalizacja
•niewystarczająca infrastruktura techniczna w stosunku do nowej zabudowy
•przewaga transportu samochodowego nad innymi formami komunikacji- znaczenie wewnątrzmiejskie
•brak rozwiązań ułatwiających transport zbiorowy w obszarze śródmiejskim
•niski standard transportu zbiorowego.

II. Sfera funkcjonowania systemów regulacyjnych i finansowych

•brak współpracy sektora publiczno-prawnego – brak wyważenia interesów obydwu środowisk
•niska znajomość przepisów prawa przez społeczeństwo
•długotrwały proces inwestycyjny wynikający z niedoprecyzowanych przepisów prawa, zbyt skomplikowanych, niespójnych procedur prawnych
•niesprawny system wspierania budownictwa mieszkaniowego.


III. Sfera funkcjonowania systemu planowania przestrzennego

•brak standardów urbanistycznych
•luki prawne w obowiązujących przepisach prawnych
•nie respektowanie ustaleń zapisów planu przez poszczególne podmioty, w szczególności przez inwestorów
•brak pokrycia terenu planami miejscowymi

IV. Sfera społeczna

•polaryzacja społeczna i przestrzenna miast
•rosnąca suburbanizacja
•rosnąca liczba osiedli „zamkniętych”

Kluczem do wypracowania dobrej polityki miejskiej jest wyważenie interesów poszczególnych stron, wypracowanie zrównoważonej struktury przestrzennej miasta, jasnej wizji rozwoju, wizji łączącej w jedną, harmonijną całość elementy struktury przestrzennej oraz społeczno-gospodarczej. Tylko dzięki takim działaniom osiągniemy zrównoważony stan oraz rozwój naszych miast.