Czy podmiot starający się o uzyskanie pozwolenia na budowę mając wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego może posłużyć się decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach wcześniej wydaną dla innego podmiotu?
Inwestor ubiegający się o udzielenie pozwolenia na budowę nie może posłużyć się decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach wydaną dla innego podmiotu.
Decyzje o środowiskowych uwarunkowaniach wymagane są już na samym początku procesu inwestycyjnego. Zgodnie z treścią art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) - dalej pr. bud. pozwolenie na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego może być wydane po uprzednim przeprowadzeniu oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko oraz uzyskaniu przez inwestora, wymaganych przepisami szczególnymi, pozwoleń, uzgodnień lub opinii innych organów. Stosownie zaś do treści art. 72 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 z późn. zm.) wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach następuje przed uzyskaniem decyzji o pozwoleniu na budowę, decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego oraz decyzji o pozwoleniu na wznowienie robót budowlanych. Powyższe regulacje jednoznacznie wyznaczają istotny związek pomiędzy decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach a decyzją o pozwoleniu na budowę. Jednocześnie przepisy prawa budowlanego to na inwestora nakładają obowiązki legitymowania się przed uzyskaniem pozwolenia na budowę określonymi decyzjami administracyjnymi. Realizacja tych obowiązków jest wypełniona tylko wówczas, gdy decyzje te zostaną wydane na rzecz inwestora, nie zaś na rzecz innego podmiotu. Każda decyzja administracyjna ma charakter indywidualny, czyli skierowana jest do indywidualnie wskazanego adresata i charakter konkretny, czyli dotyczy określonej sprawy. Z decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach nie wynikają uprawnienia i obowiązki abstrakcyjne, lecz uprawnienia i obowiązki odnoszące się do adresata takiej decyzji. Jeżeli zatem inwestor chciałby posłużyć się decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach wydaną w stosunku do innego podmiotu, to znaczy, że dla planowanej przez niego określonej inwestycji brak byłoby decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Podobnie jest zresztą z decyzją o warunkach zabudowy, w odniesieniu do której w orzecznictwie wyrażono pogląd, zgodnie z którym: "Pozwolenie na budowę wydane podmiotowi, który posłużył się decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, której adresatem jest inny podmiot, powinno być traktowane jako wydane na rzecz podmiotu nieposiadającego w ogóle decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, co stanowi przesłankę stwierdzenia nieważności decyzji określoną w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. wobec rażącego naruszenia art. 32 ust. 4 pkt 1 pr. bud." (wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2003 r., II SA/Kr 2773/00). Aktualnie nie ma bezpośredniej możliwości przeniesienia uprawnień wynikających z decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach na inny podmiot niż w decyzji określony. Zgodnie natomiast z art. 63 ust. 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) organ, który wydał decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jest obowiązany za zgodą strony, na rzecz której decyzja została wydana, do przeniesienia tej decyzji na rzecz innej osoby, jeżeli przejmuje ona wszystkie warunki wynikające z tej decyzji. Analogiczne rozwiązania znalazły się również w art. 40 pr. bud. w odniesieniu do pozwoleń na budowę. Oznacza to, że w praktyce istnieje pośrednia tylko możliwość przeniesienia uprawnień wynikających z decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przez doprowadzenie do wydania decyzji o warunkach zabudowy i pozwolenia na budowę na podmiot wskazany w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach i przeniesienie na inną osobę wynikających z tych decyzji uprawnień i obowiązków uwzględniających również środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia. W praktyce zatem istnieje tylko taka możliwość realizacji przedsięwzięcia mogącego oddziaływać na środowisko przez inny podmiot niż określony w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach (K. Gruszeczki, Komentarz do ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, LEX, uwaga 5 do art. 87).
Łukasz Smaga
Inwestor ubiegający się o udzielenie pozwolenia na budowę nie może posłużyć się decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach wydaną dla innego podmiotu.
Decyzje o środowiskowych uwarunkowaniach wymagane są już na samym początku procesu inwestycyjnego. Zgodnie z treścią art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) - dalej pr. bud. pozwolenie na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego może być wydane po uprzednim przeprowadzeniu oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko oraz uzyskaniu przez inwestora, wymaganych przepisami szczególnymi, pozwoleń, uzgodnień lub opinii innych organów. Stosownie zaś do treści art. 72 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 z późn. zm.) wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach następuje przed uzyskaniem decyzji o pozwoleniu na budowę, decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego oraz decyzji o pozwoleniu na wznowienie robót budowlanych. Powyższe regulacje jednoznacznie wyznaczają istotny związek pomiędzy decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach a decyzją o pozwoleniu na budowę. Jednocześnie przepisy prawa budowlanego to na inwestora nakładają obowiązki legitymowania się przed uzyskaniem pozwolenia na budowę określonymi decyzjami administracyjnymi. Realizacja tych obowiązków jest wypełniona tylko wówczas, gdy decyzje te zostaną wydane na rzecz inwestora, nie zaś na rzecz innego podmiotu. Każda decyzja administracyjna ma charakter indywidualny, czyli skierowana jest do indywidualnie wskazanego adresata i charakter konkretny, czyli dotyczy określonej sprawy. Z decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach nie wynikają uprawnienia i obowiązki abstrakcyjne, lecz uprawnienia i obowiązki odnoszące się do adresata takiej decyzji. Jeżeli zatem inwestor chciałby posłużyć się decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach wydaną w stosunku do innego podmiotu, to znaczy, że dla planowanej przez niego określonej inwestycji brak byłoby decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Podobnie jest zresztą z decyzją o warunkach zabudowy, w odniesieniu do której w orzecznictwie wyrażono pogląd, zgodnie z którym: "Pozwolenie na budowę wydane podmiotowi, który posłużył się decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, której adresatem jest inny podmiot, powinno być traktowane jako wydane na rzecz podmiotu nieposiadającego w ogóle decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, co stanowi przesłankę stwierdzenia nieważności decyzji określoną w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. wobec rażącego naruszenia art. 32 ust. 4 pkt 1 pr. bud." (wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2003 r., II SA/Kr 2773/00). Aktualnie nie ma bezpośredniej możliwości przeniesienia uprawnień wynikających z decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach na inny podmiot niż w decyzji określony. Zgodnie natomiast z art. 63 ust. 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) organ, który wydał decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jest obowiązany za zgodą strony, na rzecz której decyzja została wydana, do przeniesienia tej decyzji na rzecz innej osoby, jeżeli przejmuje ona wszystkie warunki wynikające z tej decyzji. Analogiczne rozwiązania znalazły się również w art. 40 pr. bud. w odniesieniu do pozwoleń na budowę. Oznacza to, że w praktyce istnieje pośrednia tylko możliwość przeniesienia uprawnień wynikających z decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przez doprowadzenie do wydania decyzji o warunkach zabudowy i pozwolenia na budowę na podmiot wskazany w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach i przeniesienie na inną osobę wynikających z tych decyzji uprawnień i obowiązków uwzględniających również środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia. W praktyce zatem istnieje tylko taka możliwość realizacji przedsięwzięcia mogącego oddziaływać na środowisko przez inny podmiot niż określony w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach (K. Gruszeczki, Komentarz do ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, LEX, uwaga 5 do art. 87).
Łukasz Smaga