Zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie dostrzeżony został problem dotyczący sprawowania nadzoru autorskiego przez projektanta, który nie jest autorem projektu budowlanego.
Wyklarowały się w powyższym zakresie dwa rozbieżne stanowiska:- dopuszczające możliwość wykonywania usługi nadzoru autorskiego przez osobę inną niż sam projektant,- negujące dopuszczalność przyjęcia rozwiązania, o jakim mowa powyżej.
Problem powyższy wynikł ze stanów faktycznych, w których zamawiający uczynili przedmiotem zamówienia jedynie wykonanie projektu budowlanego bez nałożenia na wykonawcę obowiązku sprawowania nadzoru autorskiego na etapie prowadzenia robót budowlanych (o ile taka potrzeba została stwierdzona przez inwestora lub właściwy organ vide art. 20 ust. 1 pkt 4 Prawa budowlanego).
Zagadnienie dotyka następujących obszarów prawa:- prawa zamówień publicznych (dalej p.z.p.),- prawa budowlanego,- prawa autorskiego.
W aspekcie dotyczącym p.z.p. poruszano kwestię udzielania zamówienia na usługę sprawowania nadzoru autorskiego w trybie zamówienia z wolnej ręki, z przywołaniem przesłanki, o której stanowi art. 67 ust. 1 pkt 1 lit. b p.z.p., tj. możliwości świadczenia tylko przez jednego wykonawcę z przyczyn związanych z ochroną praw wyłącznych. Owymi prawami wyłącznymi w przedmiotowym przypadku są autorskie prawa osobiste projektanta, o ile rzecz jasna powstały projekt ma przymiot utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a sytuacja taka nie zawsze musi mieć miejsce (vide wyrok SA w Poznaniu z dnia 9 listopada 2006 r., I Aca 490/06).
Pierwotnie orzecznictwo KIO zdawało się potwierdzać prawidłowość stosowania tego trybu opierając się na przesłance w postaci niezbędnej tożsamości autora projektu budowlanego i osoby, która ma sprawować nadzór autorski (tak np. w uchwale KIO/KD 57/12).
Późniejsze wyroki KIO usankcjonowały jednakże praktykę odmienną, potwierdzoną dodatkowo w opinii UZP z dnia 8 lutego 2012 r.
Opublikowano: www.zamowienia-publiczne.lex.pl , stan z dnia 21 sierpnia 2014 r.