Czy obowiązkowi uzyskania decyzji środowiskowej będą podlegać:
- dobudowa pasa dla trasy rowerowej do drogi krajowej na odcinku ok. 25 km,
- przekroczenie cieku trasą rowerową za pomocą kładki/wiaduktu,
- budowa trasy rowerowej niezwiązanej z drogą?

Czy trasę rowerową można traktować jako drogę o nawierzchni twardej?

Przedmiotowa trasa rowerowa będzie wykonana z kostki brukowej, nawierzchni bitumicznej lub nawierzchni klincowej.

Odpowiedź:

Dobudowa pasa dla trasy rowerowej do drogi krajowej na odcinku ok. 25 km oraz przekroczenie cieku trasą rowerową za pomocą kładki/wiaduktu może wymagać uzyskania decyzji środowiskowej, jeśli droga rowerowa będzie stanowiła część infrastruktury towarzyszącej drodze.


Natomiast budowa drogi rowerowej niezwiązanej z drogą nie jest przedsięwzięciem mogącym znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 71 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227, z późn. zm.) – dalej u.o.o.ś.


Uzasadnienie:

Stosownie do art. 71 ust. 2 u.o.o.ś., uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest wymagane dla przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko oraz dla przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213, poz. 1397) – dalej r.p.z.o.ś., w § 3 ust. 1 pkt 60, do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko zalicza drogi o nawierzchni twardej o całkowitej długości przedsięwzięcia powyżej 1 km inne niż wymienione w § 2 ust. 1 pkt 31 i 32 oraz obiekty mostowe w ciągu drogi o nawierzchni twardej, z wyłączeniem przebudowy dróg oraz obiektów mostowych, służących do obsługi stacji elektroenergetycznych i zlokalizowanych poza obszarami objętymi formami ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-5, 8 i 9 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220, z późn. zm.). Przepis ten dotyczy wyłącznie dróg o jezdni twardej w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1137) - dalej p.r.d., czyli drogi z jezdnia o nawierzchni bitumicznej, betonowej, kostkowej, klinkierowej lub brukowcowej oraz z płyt betonowych lub kamienno-betonowych, jeżeli długość nawierzchni przekracza 20 m.

Definicja drogi rowerowej zawarta jest w art. 2 pkt 5 p.r.d. Przez drogę dla rowerów rozumie się drogę lub jej część przeznaczoną do ruchu rowerów, oznaczoną odpowiednimi znakami drogowymi; droga dla rowerów jest oddzielona od innych dróg lub jezdni tej samej drogi konstrukcyjnie lub za pomocą urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego. Pas ruchu dla rowerów to część jezdni przeznaczona do ruchu rowerów w jednym kierunku, oznaczoną odpowiednimi znakami drogowymi (art. 2 pkt 5a p.r.d.), a śluza dla rowerów - część jezdni na wlocie skrzyżowania na całej szerokości jezdni lub wybranego pasa ruchu przeznaczona do zatrzymania rowerów w celu zmiany kierunku jazdy lub ustąpienia pierwszeństwa, oznaczona odpowiednimi znakami drogowymi (art. 2 pkt 5b p.r.d.). W świetle tych definicji ścieżkę rowerową stanowiącą infrastrukturę towarzyszącą drodze należy zaliczyć do przedsięwzięcia opisanego w § 3 ust. 1 pkt 60 r.p.z.o.ś., a ścieżkę rowerową niezwiązaną z drogą nie można uznać za przedsięwzięcie wymagające uzyskania decyzji środowiskowej.

Jeśli będzie budowana nowa droga lub rozbudowywana albo przebudowywana droga istniejąca, to przewidziana jako element tej drogi ścieżkę (drogę) rowerową należy uznać za przedsięwzięcie.