Pytanie pochodzi z  programu Serwis Budowlany .

Czy poprzez pojęcie "linii rozgraniczającej ulicę" zawartym w § 40 ust. 3 r.w.t. należy rozumieć: linię rozgraniczającą ulicy (tylko jezdni bez chodników), czy też granicę działki pasa drogowego wraz z chodnikami?

Problem dotyczy wymogu lokalizacji placu zabaw od linii rozgraniczającej ulicę. Plany miejscowe określają zazwyczaj linię rozgraniczającą tereny o różnym przeznaczeniu po granicy działki drogowej.

Odpowiedź

Zgodnie z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - dalej u.p.z.p. "zmiana zagospodarowania terenu w przypadku braku planu miejscowego, polegająca na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych, a także zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części (...) wymaga ustalenia, w drodze decyzji, warunków zabudowy. Przepis art. 50 ust. 2 stosuje się odpowiednio".



Tym samym zacytowany przepis przyjmuje jako zasadę uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy dla wykonywania robót budowlanych, jednocześnie zaś – poprzez odesłanie art. 50 ust. 2 w końcowej części przepisu - zwalnia z obowiązku uzyskania tej decyzji m.in. roboty budowlane które nie wymagają pozwolenia na budowę (art. 50 ust. 2 pkt 2).


Podkreślić należy, że przepis art. 59 ust. 2 u.p.z.p. dotyczy "takiej zamiany zagospodarowania terenu, która polega na zmianie sposobu zagospodarowania terenu, rozumianego jako nieruchomość gruntowa i nie jest związana z wykonaniem robót budowlanych - obiektu budowlanego lub zmianą sposobu jego użytkowania. Zmiana taka polega na zmianie sposobu użytkowania nieruchomości i może przykładowo polegać na urządzeniu na niej składowiska lub bazy transportowej, bez realizacji obiektów budowlanych" – wyrok z dnia 22 września 2010 r., II SA/Gd 697/09, publ.: www.orzeczenia.nsa.gov.pl.

Plac zabaw jako całość nie jest obiektem budowlanym w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane – dalej pr. bud. Zgodnie z art. 3 pkt 4 lit. c pr. bud. piaskownice, huśtawki, drabinki, a także np. zjeżdżalnie, ławki, domki, jako niewielkie obiekty służące rekreacji zaliczane są do obiektów małej architektury.


Zaś zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 22 w zw. z art. 30 ust. 1 pkt 4 pr. bud. budowa obiektów małej architektury w miejscach publicznych jest zwolniona z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę i wymaga zgłoszenia do organu administracji architektoniczno-budowlanej.

Mając na uwadze wyżej omówione regulacje należy zatem uznać, że do wykonania przedmiotowych robót budowlanych, jako nie wymagających uzyskania pozwolenia na budowę, brak jest podstaw do żądania uzyskania decyzji o warunkach zabudowy.
§ 40 ust. 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie - dalej r.w.t. wskazuje na konieczność zachowania odpowiedniej odległości placów zabaw od linii rozgraniczających ulicę.

Przepisy r.w.t. nie zawierają definicji legalnej pojęcia "ulica". Zasadne jest więc posłużenie się wyjaśnieniem znaczenia tego terminu, określonym w ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych – dalej u.d.p. Zgodnie zaś z art. 4 pkt 3 u.d.p. przez ulicę należy rozumieć drogę, która zlokalizowania jest na terenie zabudowanym. Natomiast częścią drogi jest zarówno jednia jak i chodnik (art. 4 pkt 5 i pkt 6 u.d.p.). Linie rozgraniczające ulice są to zatem granice drogi -działki drogowej (pasa drogowego).

Pytanie pochodzi z programu Serwis Budowlany .