Zasady inwentaryzacji produkcji budowlano-montażowej w toku.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 25 marca 1970 r.

w sprawie zasad inwentaryzacji produkcji budowlano-montażowej w toku.

Na podstawie § 1 ust. 1 pkt 8 i 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1950 r. w sprawie zakresu działania Ministra Finansów i zmiany zakresu działania Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego (Dz. U. z 1950 r. Nr 22, poz. 188, z 1951 r. Nr 25, poz. 185 i z 1969 r. Nr 20, poz. 148) zarządza się, co następuje:

§ 1. Przepisy niniejszego zarządzenia dotyczą:

1) państwowych i spółdzielczych przedsiębiorstw budowlano-montażowych, zakładów budowlano-montażowych wchodzących w skład kombinatu oraz samodzielnych oddziałów wykonawstwa inwestycyjnego (SOWI);

2) przedsiębiorstw budowlano-montażowych mających formę spółek prawa handlowego, w których Państwo, przedsiębiorstwa państwowe lub spółdzielnie posiadają udziały wynoszące ponad 50% kapitału zakładowego, oraz wykonujących roboty budowlano-montażowe przedsiębiorstw i zakładów prowadzonych przez organizacje społeczne;

3) innych niż budowlano-montażowe przedsiębiorstw państwowych, spółdzielczych lub mających formę spółek prawa handlowego, w których Państwo, przedsiębiorstwa państwowe lub spółdzielcze posiadają udziały wynoszące ponad 50% kapitału zakładowego, które wykonują roboty budowlano-montażowe na potrzeby własne lub na rzecz obcych jednostek.

§ 2. Ilekroć w niniejszym zarządzeniu użyto określenia:

1) "przedsiębiorstwo" - należy przez to rozumieć jednostki wymienione w § 1;

2) "roboty w toku" - należy przez to rozumieć wykonane roboty budowlano-montażowe (od rozpoczęcia budowy do dnia spisu), które nie zostały zafakturowane w obowiązującym trybie, w tym również obiekty mające stanowić po zakończeniu tymczasowe urządzenia placu budowy;

3) "budowa" - należy przez to rozumieć plac budowy obejmujący jeden lub kilka obiektów, jak też zespół budów, kierownictwo grupy robót, odcinek robót budowlanych lub montażowych wykonywanych przez wydzieloną organizacyjnie jednostkę wchodzącą w skład przedsiębiorstwa;

4) "zamawiający" - należy przez to rozumieć jednostkę organizacyjną, z którą przedsiębiorstwo zawarło umowę o wykonanie robót budowlano-montażowych, występując w charakterze generalnego realizatora, generalnego wykonawcy, podwykonawcy lub wykonawcy częściowego;

5) "zarządzenie Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1967 r." - oznacza ono zarządzenie Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1967 r. w sprawie rachunkowości jednostek gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski Nr 69, poz. 340).

§  3.

1. Przedsiębiorstwa obowiązane są ustalać w drodze inwentaryzacji stan robót w toku co najmniej cztery razy do roku, według stanu na ostatni dzień każdego kwartału.

2. Właściwi ministrowie (kierownicy urzędów centralnych oraz zarządy centralnych związków spółdzielczych) mogą ustalić większą częstotliwość inwentaryzacji robót w toku i uproszczone zasady jej przeprowadzania w okresach nie kończących kwartału. W stosunku do przedsiębiorstw zgrupowanych w zjednoczeniach upoważnienia te przysługują dyrektorom właściwych zjednoczeń.

§ 4. W zależności od ustalonego w umowie z zamawiającym trybu rozliczeń za wykonane roboty, do robót w toku, o których mowa w § 2 pkt 2 i w § 3, zalicza się:

1) przy rozliczaniu robót fakturami jednorazowymi - całość robót wykonanych zgodnie z zawartą umową, do czasu ich protokolarnego odbioru przez zamawiającego,

2) przy rozliczaniu robót fakturami częściowymi:

a) jeżeli warunkiem wystawienia faktury częściowej jest dokonanie protokolarnego odbioru robót przez zamawiającego - całość robót wykonanych zgodnie z zawartą umową (podlegających częściowemu fakturowaniu), do czasu ich protokolarnego odbioru przez zamawiającego,

b) jeżeli warunkiem wystawienia faktury częściowej jest oświadczenie kierownika budowy o zakończeniu budowy obiektu (robót) - całość robót wykonanych zgodnie z zawartą umową (podlegających częściowemu fakturowaniu bez konieczności dokonania ich protokolarnego odbioru przez zamawiającego), do czasu sporządzenia wymienionego wyżej oświadczenia przez kierownika budowy (robót).

§  5.

1. Inwentaryzację robót w toku przeprowadza komisja inwentaryzacyjna, której zakres działania regulują §§ 30-33 i 45 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1967 r.

2. W skład komisji inwentaryzacyjnej wchodzą zespoły spisowe i zespół kontrolujący. Zadaniem zespołów spisowych jest przeprowadzenie spisów z natury robót w toku; w ich skład wchodzą pracownicy budów, a w miarę potrzeby także zarządu przedsiębiorstwa. Zadaniem zespołu kontrolującego jest badanie podczas spisu lub najpóźniej w następnym dniu po terminie spisu prawidłowości spisu z natury robót w toku. Badaniem takim powinna być objęta każda budowa co najmniej raz na półrocze. W skład zespołu kontrolującego wchodzą pracownicy zarządu przedsiębiorstwa oraz ewentualnie pracownicy budów. Pracownicy budów nie mogą jednak przeprowadzać kontroli spisów na budowie, na której są stale zatrudnieni.

§  6.

1. Spis z natury robót w toku, wykonywanych przez generalnego realizatora we własnym zakresie, generalnego wykonawcę, podwykonawcę lub wykonawcę częściowego, przeprowadza się w obecności kierownika budowy lub osoby przez niego upoważnionej. Zamawiający może delegować swojego przedstawiciela do udziału w spisach z natury robót w toku.

2. O terminie dokonania spisu z natury robót w toku, w którym zamawiający wyraził chęć uczestniczenia, powiadamia się go telefonicznie lub pisemnie nie później niż na 7 dni przed terminem rozpoczęcia spisu. Fakt zawiadomienia zamawiającego oraz uczestnictwa jego przedstawiciela w spisie należy odnotować w dzienniku budowy.

§  7.

1. Stan ilościowy robót w toku ustala się w drodze spisu z natury, określającego ilości wykonanych robót w technicznych jednostkach obmiaru lub innych jednostkach właściwych dla danego zakresu i rodzaju robót.

2. Spisem z natury należy objąć całość robót wykonanych na budowie, z tym że roboty nie objęte umową z zamawiającym ujmuje się odrębnie. Wartości tych robót nie zalicza się do przerobu przedsiębiorstwa, a ich koszt, wyliczony według zasad omówionych w § 11, nie zwiększa stanu robót w toku, lecz podlega w całości przeniesieniu na koszt własny produkcji sprzedanej. Nie dotyczy to robót nie objętych umową, jeżeli były one niezbędne ze względu na bezpieczeństwo lub zabezpieczenie przed awarią, a fakt ten wynika z wpisu do dziennika budowy, dokonanego przez zamawiającego lub wykonawcę.

3. Dane do spisu z natury tzw. robót zanikających oraz robót, których faktycznego stanu nie można ustalić z powodu warunków atmosferycznych (np. przysypane śniegiem roboty ziemne), przyjmuje się w wysokości ustalonej w czasie poprzedniego spisu, powiększonej - na podstawie zapisów w książce obmiaru robót - o roboty wykonane od tego czasu.

4. Jeżeli przedmiotem spisu z natury są roboty czasowo wstrzymane lub zakończone fragmenty robót, a zespół spisowy stwierdził, że od ostatniego spisu nie wykonywano w danym obiekcie dalszych robót tego rodzaju, jak również że roboty te zabezpieczone są przed wpływami atmosferycznymi, kradzieżą itp. w sposób należyty, stan robót w toku przyjmuje się w wysokości ustalonej w czasie poprzedniego spisu.

5. Dokonanie spisu na podstawie zapisów w książce obmiaru i danych poprzedniego spisu (ust. 3 i 4) należy odnotować w rubryce "Uwagi" przy danej pozycji protokołu, o którym mowa w § 9 ust. 1.

§  8.

1. Stan ilościowy robót w toku wycenia kierownik budowy (robót) lub upoważniona przez niego osoba według takiej wartości, po jakiej nastąpi sprzedaż tych robót, tj. wartości kosztorysowej powiększonej o ewentualne dodatki nie objęte kosztorysem, i po porównaniu danych z odpowiednimi zapisami, ujętymi książką obmiaru robót. W razie stwierdzenia różnic należy dokonać odpowiednich poprawek w książce obmiaru robót.

2. Wartość kosztorysową ustala się jako sumę iloczynów ilości robót i ich cen kosztorysowych, skorygowaną o przewidziane właściwymi przepisami:

1) kwoty dodatków przysługujących wykonawcy,

2) zmiany cen materiałów, usług i innych składników kosztów.

Pozycje przysługujących wykonawcy dodatków nie objętych kosztorysem ujmuje się według rodzajów poszczególnych dodatków z podaniem podstawy wyliczeń i stawek procentowych.

3. Wyodrębnieniu podlega wartość robót, które nie mogą stanowić przedmiotu sprzedaży, a w szczególności roboty nie objęte zawartą w obowiązującym trybie umową z zamawiającym (§ 7 ust. 2).

§  9.

1. Stan ilościowy robót w toku, o którym mowa w § 7, oraz ich wartość według cen kosztorysowych, o której mowa w § 8, ujmuje się protokołem inwentaryzacji robót w toku, sporządzonym co najmniej w trzech egzemplarzach według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia. W protokole tym wykazuje się odrębnie stan ilościowy robót w toku nie objętych umową z zamawiającym.

2. Na znak zgodności danych ilościowych spisu z natury robót ze stanem faktycznym robót na dzień inwentaryzacji członkowie zespołu spisującego, kierownik budowy (robót) i zamawiający (jeśli brał udział w spisach) składają na protokołach inwentaryzacji robót w toku swoje podpisy. Kierownik budowy jest ponadto odpowiedzialny za terminowość spisu oraz prawidłowość wyceny robót w toku i wyliczenia wartości robót przekraczających termin wykonania.

3. Wycenione protokoły inwentaryzacji robót w toku należy przekazać do zarządu przedsiębiorstwa najpóźniej w ciągu 5 dni po dacie spisu z natury. Jeden egzemplarz protokołu inwentaryzacji robót w toku powinien być, po sprawdzeniu przez przedsiębiorstwo (§ 10 ust. 1), dostarczony inwestorowi bezpośrednio lub za pośrednictwem zamawiającego, jeśli tak ustalono we wzajemnym porozumieniu, nie później niż w ciągu 15 dni od ostatniego dnia każdego kwartału.

§  10.

1. Protokoły inwentaryzacji robót w toku podlegają sprawdzeniu przez właściwe komórki zarządu przedsiębiorstwa. Na podstawie sprawdzonych protokołów inwentaryzacji robót w toku sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do zarządzenia zestawienie robót w toku oraz ich kosztu.

2. Zestawienie, o którym mowa w ust. 1, podpisują: dyrektor, główny księgowy, kierownik działu ekonomicznego lub komórki równorzędnej oraz przewodniczący komisji inwentaryzacyjnej przedsiębiorstwa.

§  11.

1. Koszt własny robót w toku przedsiębiorstwa stanowi sumę wartości robót w toku poszczególnych budów, prowadzonych w ramach danego przedsiębiorstwa, obliczonych w wysokości kosztu rzeczywistego.

2. Koszt rzeczywisty robót w toku danej budowy oblicza się mnożąc wartość kosztorysową tych robót (§ 8) przez rzeczywisty wskaźnik poziomu kosztów produkcji budowlano-montażowej, wykonanej siłami własnymi.

3. Rzeczywisty wskaźnik poziomu kosztów ustala się odrębnie dla poszczególnych budów. Rzeczywisty wskaźnik poziomu kosztów danej budowy wynika z porównania kosztów produkcji budowlano-montażowej wykonanej siłami własnymi w okresie od początku roku do dnia inwentaryzacji - po wyłączeniu kosztów nieprodukcyjnych - do wartości kosztorysowej tejże produkcji, z uwzględnieniem kosztu i wartości kosztorysowej stanu robót w toku na początek roku.

4. W wypadkach szczególnych, uzasadnionych cechami specyficznymi bądź jakością dokumentacji i ewidencji kosztów podległych lub nadzorowanych przedsiębiorstw, zjednoczenie (jednostka równorzędna) może zezwolić na obliczanie kosztu robót w toku z zastosowaniem rzeczywistego wskaźnika poziomu kosztów, ustalonego według zasad określonych w ust. 3 dla przedsiębiorstwa jako całości, a nie dla poszczególnych budów.

§ 12. Ujawnione istotne nieprawidłowości lub działania w złej woli w zakresie ubiegłych i bieżących spisów oraz wyceny robót w toku, których skutkiem jest m. in. wykazywanie nieprawdziwego stanu i wartości tych robót lub niewykazywanie pełnej wartości robót przekraczających termin wykonania, komisja inwentaryzacyjna obowiązana jest zgłosić dyrektorowi przedsiębiorstwa (zarządowi organizacji spółdzielczej lub zarządowi głównemu organizacji społecznej prowadzącej działalność gospodarczą), który powinien w stosunku do winnych wyciągnąć odpowiednie konsekwencje.

§ 13. Przepisy zarządzenia stosuje się odpowiednio do robót budowlano-montażowych polegających na wykonywaniu tymczasowych urządzeń placu budowy, własnych inwestycji i remontów kapitalnych itp., realizowanych na podstawie zleceń wewnętrznych, z uwzględnieniem obowiązującego trybu rozliczeń.

§ 14. W sprawach nie unormowanych niniejszym zarządzeniem stosuje się przepisy zarządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1967 r.

§ 15. Właściwi ministrowie (kierownicy urzędów centralnych oraz zarządy centralnych związków spółdzielczych) mogą w wypadkach uzasadnionych organizacją podległych lub nadzorowanych przedsiębiorstw, obowiązującymi dla nich zasadami planowania i sprawozdawczości lub innymi względami wynikającymi ze specyfiki branżowej, ustalić w drodze zarządzeń odmienne zasady w przedmiocie uregulowanym niniejszym zarządzeniem, po uzgodnieniu ich z Ministrem Finansów.

§ 16. Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 16 marca 1966 r. w sprawie zasad inwentaryzacji produkcji budowlano-montażowej w toku (Monitor Polski Nr 12, poz. 79), z tym że przepisy § 4 pkt 1 lit. a) i b) tego zarządzenia stosuje się nadal do robót budowlano-montażowych wykonywanych na podstawie umów, o których mowa w § 10 ust. 2 zarządzenia Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 11 lutego 1970 r. w sprawie ogólnych warunków umów o realizację inwestycji i o wykonanie remontów budowlanych (Monitor Polski Nr 7, poz. 66).

§ 17. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK Nr 1

PROTOKÓŁ Nr .......

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr 2

ZESTAWIENIE

grafika

• Identyfikator: M.P.1970.11.93
• Rodzaj: Zarządzenie
• Tytuł: Zasady inwentaryzacji produkcji budowlano-montażowej w toku.
• Data aktu: 25/03/1970
• Data ogłoszenia: 15/04/1970
• Data wejścia w życie: 15/04/1970