Organizacja i funkcjonowanie kontroli wewnętrznej w Ministerstwie Oświaty oraz urzędach, instytucjach i przedsiębiorstwach podległych.

ZARZĄDZENIE

PREZESA RADY MINISTRÓW

z dnia 3 czerwca 1949 r.

o organizacji i funkcjonowaniu kontroli wewnętrznej w Ministerstwie Oświaty oraz urzędach, instytucjach i przedsiębiorstwach podległych, wydane w porozumieniu z Prezesem Najwyższej Izby Kontroli na wniosek Ministra Oświaty.

Na podstawie p. 7 uchwały Rady Ministrów z dnia 26 kwietnia 1948 r. oraz równobrzmiącej uchwały Rady Państwa z dnia 5 maja 1948 r. w sprawie organizacji i funkcjonowania kontroli wewnętrznej w urzędach, instytucjach i przedsiębiorstwach państwowych oraz o jej współpracy kontrolą państwową i społeczną (Monitor Polski nr 51 z dnia 1 czerwca 1948 r., poz. 292 i 293) oraz zgodnie z art. 26 ustawy z dnia 9 marca 1949 r. o kontroli państwowej (Dz. U. R. P. nr 13, poz. 74) zarządzam, co następuje:

I.

Postanowienia ogólne.

§ 1. Zarządzenie niniejsze ustala szczegółową organizację, zakres działania i funkcjonowanie kontroli wewnętrznej w Ministerstwie Oświaty oraz zasady jej współpracy z kontrolą państwową i społeczną.

§ 2. Kontrola wewnętrzna w Ministerstwie Oświaty zwana będzie w dalszym ciągu niniejszego zarządzenia "kontrolą", jej organa - "organami kontroli", zaś osoby powołane do jej wykonywania - "inspektorami kontroli".

Określenia te winny być używane we wszystkich przepisach (zarządzeniach, instrukcjach, regulaminach, okólnikach itp.) Ministerstwa Oświaty w odróżnieniu od czynności inspekcji, wykonywanych przez fachowe organa nadzoru (§ 3).

§ 3. Czynności inspekcji (prawo wydawania zarządzeń, odpowiedzialność za nadzorowaną jednostkę, ciągłość czuwania), stanowiące funkcję właściwych fachowych komórek organizacyjnych, zgodnie z punktem 26 powołanej uchwały Rady Ministrów z dnia 26.IV. 1948 r. sprawowane są niezależnie od kontroli zorganizowanej i działającej na podstawie niniejszego zarządzenia.

§ 4. Organa kontroli wewnętrznej, z wyjątkiem organu na szczeblu ministerstwa, nie mogą kontrolować jednostki administracyjnej, w skład której wchodzą - a przeprowadzane przez nie na zarządzenie władzy administracyjnej w jednostce organizacyjnej tego samego szczebla doraźne i częściowe dochodzenia nie mają mocy prawnej aktu kontroli.

II.

Organizacja kontroli.

§ 5. Tworzy się następujące organa kontroli:

a) w Ministerstwie Oświaty Biuro Kontroli podległe bezpośrednio Ministrowi,

b) w Kuratoriach Okręgów Szkolnych Wydziały Kontroli podległe bezpośrednio Kuratorom Okręgów Szkolnych,

c) w Państwowych Zakładach Wydawnictw Szkolnych i w Państwowych Zakładach Pomocy Szkolnych - Inspektoraty Kontroli podległe bezpośrednio Dyrektorom tych Zakładów.

Minister Oświaty po uzyskaniu opinii Biura Organizacji i Spraw Osobowych Prezydium Rady Ministrów oraz w uzgodnieniu z Ministrem Skarbu i Prezesem Najwyższej Izby Kontroli ustala etaty osobowe poszczególnych organów kontroli wewnętrznej (resortowej).

§ 6. Całokształtem kontroli w Ministerstwie Oświaty w zakresie organizacji, wyszkolenia, planowania i wykonywania kontroli oraz sprawozdawczości kieruje Dyrektor Biura Kontroli w Ministerstwie Oświaty odpowiedzialny przed Ministrem Oświaty.

§ 7. Do szczególnych obowiązków i uprawnień dyrektora Biura Kontroli Ministerstwa Oświaty z tytułu kierownictwa kontroli należą:

a) wnioskowanie i opiniowanie w sprawach organizacji kontroli oraz w sprawach obsady personalnej na stanowiskach kontrolerskich (§ 41),

b) współpraca i bezpośrednie uzgadnianie w sprawach kontroli, a szczególnie w sprawie planu i sprawozdawczości kontroli z Najwyższą Izbą Kontroli,

c) wydawanie ogólnych instrukcyj, wytycznych itp. w przedmiocie planowania kontroli (§ 23), w szczególności celem uniknięcia zbieżności kontrolowania przez organa różnych stopni kontroli co do czasu i przedmiotu kontroli oraz wytycznych, podręczników fachowych, wzorów itp. w sprawie wykonywania kontroli, metodyki kontroli i sprawozdawczości z uwzględnieniem przepisów specjalnej instrukcji wydanej przez Ministra Oświaty w porozumieniu z Prezesem Najwyższej Izby Kontroli (p. 8 uchwały Rady Ministrów z dn. 26.IV. 1948 r.,

d) sprawowanie ogólnego fachowego nadzoru nad wykonywaniem kontroli przez organa kontrolne wszystkich stopni,

e) prawo żądania od wszystkich organów kontroli podległych Ministerstwu Oświaty wykonania określonych czynności kontrolnych,

f) programowe szkolenie inspektorów kontroli, prowadzenie odpraw, instruktaży, egzaminów.

§ 8. Biuro Kontroli Ministerstwa Oświaty prowadzi centralną ewidencję planów kontroli (§ 22) oraz kontroli wykonywanych na podstawie otrzymanych sprawozdań okresowych (§ 32).

III.

Zakres działania organów kontroli.

§ 9. Kontroli podlegają:

a) wszystkie komórki Ministerstwa Oświaty oraz jednostki podległe lub nadzorowane (urzędy, instytucje i przedsiębiorstwa),

b) przedsiębiorstwa, zakłady, instytucje pozostające pod zarządem Ministerstwa Oświaty lub jego jednostek organizacyjnych, względnie prowadzone przy udziale finansowym Ministerstwa Oświaty,

e) wszelkie inne przedsiębiorstwa, zakłady i instytucje osób fizycznych lub prawnych, bez względu ma ich formę prawną i organizacyjną, wykonujące zadania zlecone na rzecz Ministerstwa Oświaty względnie na rzecz jednostek mu podległych lub przezeń nadzorowanych - w granicach tych zleceń,

d) urzędy, zakłady, instytucje i przedsiębiorstwa osób fizycznych lub prawnych, otrzymujące subwencje lub dotacje z budżetu Ministerstwa Oświaty w zakresie użycia tych subwencyj lub dotacyj.

§ 10. Minister Oświaty może zlecić organom kontroli wykonywanie kontroli innych zakładów, instytucyj, organizacyj i przedsiębiorstw nie wymienionych w § 9 z tytułu nadanych mu szczególnych uprawnień lub poruczonych mu szczególnych zadań państwowych w zakresie ustawowego działania resortu.

§ 11. Poszczególne organa kontroli (§ 5) są właściwe do wykonywania kontroli:

a) Biuro Kontroli Ministerstwa Oświaty wszystkich jednostek organizacyjnych: urzędów, przedsiębiorstw, instytucyj, zakładów wymienionych w § 9, przy czym jednak do wszczęcia kontroli w komórkach organizacyjnych Ministerstwa wymagane jest osobne zlecenie Ministra.

W zasadzie jednak Biuro Kontroli jest powołane do planowej i systematycznej kontroli oraz doraźnego badania i sprawdzania wykonawstwa z zakresu organizacji, administracji, gospodarki i rzeczowej działalności resortowej jednostek (urzędów, instytucyj, zakładów i przedsiębiorstw) typu centralnego i na szczeblu bezpośrednio niższym. Kontrolę pozostałych jednostek przeprowadza w zasadzie wyrywkowo lub w razie konieczności.

b) Wydziały Kontroli Kuratoriów Okręgów Szkolnych i Inspektoraty Kontroli Państwowych Zakładów Wydawnictw Szkolnych i Państwowych Zakładów Pomocy Szkolnych są powołane do planowej i systematycznej kontroli oraz doraźnego badania i sprawdzania wykonawstwa z zakresu organizacji, administracji, gospodarki i rzeczowej działalności resortowej i podległych bezpośrednio urzędów, zakładów szkolnych i wychowawczych. instytucyj, oddziałów przedsiębiorstw i ich punktów dystrybucyjnych.

Każdy organ kontroli powołany jest do instruowania, normowania, koordynowania, nadzorowania oraz kontrolowania działalności niższych organów kontroli wewnętrznej w podległych lub nadzorowanych przez Ministerstwo jednostkach.

§ 12. Organa kontroli są powołane do kontroli organizacji, administracji, gospodarki i funkcjonowania jednostek podlegających kontroli (§§ 9, 10, 11) z punktu widzenia planowości, legalności, rzetelności, gospodarności i celowości.

§ 13. Dla wykonywania powyższych zadań organa kontroli przeprowadzają kontrolę:

a) wstępną (czynności zamierzonych),

b) faktyczną (czynności dokonywanych),

c) następną (czynności dokonanych).

§ 14. Szczegółowy zakres i sposób wykonywania kontroli wstępnej, faktycznej i następnej ustali instrukcja Ministra Oświaty, wydana zgodnie z punktem 8 powołanej na wstępie uchwały Rady Ministrów w porozumieniu z Prezesem Najwyższej Izby Kontroli, a także w porozumieniu z Ministrem Skarbu, w odniesieniu do spraw finansowych. Instrukcja ta winna być przesłana do wiadomości Biura Organizacji i Spraw Osobowych Prezydium Rady Ministrów.

§ 15. Organa kontroli nie mogą wydawać żadnych zarządzeń ani orzeczeń z wyjątkiem spraw:

a) nagłych podlegających kontroli a niecierpiących zwłoki, jeżeli w inny sposób nie można zapobiec szkodzie Skarbu Państwa lub interesu publicznego - zawiadamiając o tym niezwłocznie władze kontrolowanej jednostki, której te zarządzenia dotyczyły,

b) dotyczących wykonywania kontroli w Wydziałach i Inspektoratach Kontroli.

Odpisy wydanych zarządzeń i orzeczeń winny być nadsyłane do właściwych organów Najwyższej Izby Kontroli.

§ 16. Wszystkie sprawy podlegające na podstawie obowiązujących przepisów skierowaniu do władz powołanych do ścigania przestępstw, organa kontroli kierują bezpośrednio do tych władz z wnioskiem o wszczęcie dochodzenia, zawiadamiając jednocześnie zwierzchnika administracyjnego kontrolowanej jednostki oraz właściwy organ Najwyższej Izby Kontroli.

§ 17. Organa i inspektorzy kontroli nie ponoszą odpowiedzialności za stan organizacji, administracji, gospodarki i funkcjonowania kontrolowanych jednostek, natomiast są odpowiedzialni za rzetelne stwierdzenie stanu faktycznego i wierne jego odtworzenie.

§ 18. Inspektorzy kontroli legitymują się, niezależnie od legitymacyj służbowych, osobnymi delegacjami - podpisanymi przez kierownika (zastępcę) odnośnego organu kontroli, kierownicy zaś organów kontroli wewnętrznej - delegacjami podpisanymi przez kierownika danego urzędu lub przedsiębiorstwa.

§ 19. Jednostki podlegające kontroli i wymienione w § 9 niniejszego zarządzenia obowiązane są udzielać organom kontroli w zakresie ich właściwości oraz poszczególnym inspektorom kontroli w związku z ich czynnościami żądanych wyjaśnień ustnych lub pisemnych, wglądu do ksiąg, akt, dokumentów itd. oraz wszelkiej pomocy i ułatwień służbowych.

§ 20. Na żądanie organów kontroli władze i organa Ministerstwa Oświaty są obowiązane delegować swych pracowników, posiadających specjalne wykształcenie lub wiadomości do pomocy w czynnościach kontrolnych lub w charakterze rzeczoznawców.

§ 21. Wszystkie departamenty i biura Ministerstwa Oświaty oraz urzędy, instytucje, zakłady i przedsiębiorstwa typu centralnego obowiązane są dostarczać Biuru Kontroli Ministerstwa Oświaty w ustalonej przezeń liczbie egzemplarzy odpisy zarządzeń, instrukcji, okólników itp. dotyczących organizacji, administracji, gospodarki i funkcjonowania jednostek resortu, oraz udzielać informacji w zakresie uprawnieniami kontroli przewidzianym.

Powyższe odnosi się analogicznie do resortowych władz, urzędów, instytucyj i przedsiębiorstw niższych szczebli w stosunku do organów kontroli ich stopnia (§ 5).

IV.

Planowanie kontroli.

§ 22. Kontrola na wszystkich stopniach jest wykonywana planowo na podstawie okresowych (rocznych i kwartalnych) planów kontroli.

§ 23. Minister Oświaty zatwierdza ogólne założenia do okresowego planowania kontroli w całym resorcie, opracowane przez Biuro Kontroli na podstawie założeń programowych Rządu, oceny stanu administracji i gospodarki resortu oraz zgłoszonych wniosków.

Kierownicy komórek organizacyjnych Ministerstwa (departamentów, biur, samodzielnych wydziałów) oraz instytucyj i przedsiębiorstw typu centralnego zgłaszają kierownikowi organu kontroli swoje wnioski i uwagi do okresowych planów kontroli.

§ 24. Na podstawie ogólnych założeń do okresowego planowania kontroli organa kontroli wszystkich stopni sporządzają szczegółowe plany kontroli i przedstawiają je do zatwierdzenia kierownikowi jednostki organizacyjnej, w skład której wchodzą. Niezależnie od tego każdy organ kontroli (oprócz organu na stopniu Ministerstwa) przedstawia swój plan kontroli kierownikowi organu kontroli wyższego stopnia, który jest uprawniony wnosić do planu poprawki wynikające z potrzeby wzajemnego uzgadniania kontroli różnych stopni, jak również niezbędne uzupełnienia do planu. Poprawki te i uzupełnienia są dla organu kontroli niższego stopnia wiążące.

§ 25. Organ kontroli wyższego stopnia jest uprawniony do sprawdzania wykonania planów kontroli organu kontroli stopnia niższego.

§ 26. Niezależnie od kontroli planowych mogą być w uzasadnionych wypadkach przeprowadzane kontrole doraźne, a to na zlecenie kierownika jednostki organizacyjnej, w skład której wchodzi organ kontroli, lub organu kontroli wyższego stopnia, bądź z własnej inicjatywy organu kontroli.

V.

Dokumentacja, sprawozdawczość i postępowanie pokontrolne.

§ 27. O wyniku swych czynności inspektorzy kontroli sporządzają protokóły z kontroli i sprawozdania pokontrolne. Jeden egzemplarz protokółu winien być pozostawiony w jednostce kontrolowanej. Protokóły z kontroli, dwustronnie podpisane, stanowią stwierdzenie faktów ujawnionych w toku kontroli. Do protokółu władza kontrolowana ma prawo wpisać zastrzeżenia. W razie braku zastrzeżeń winna być o tym poczyniona wzmianka w protokóle.

§ 28. Sprawozdania pokontrolne zawierają analizę i ocenę stwierdzonego protokółem stanu faktycznego, ustalenie odpowiedzialności i omówienie okoliczności mających wpływ na stan organizacji, administracji, gospodarki i funkcjonowania jednostek kontrolowanych, jak również wnioski co do poprawy stwierdzonego stanu faktycznego, oraz co do sposobu odzyskania strat i ukarania winnych.

§ 29. Organa kontroli kierują wnioski do władzy przełożonej jednostki kontrolowanej, bądź do kierownika jednostki kontrolowanej, a na podstawie tych wniosków władze przełożone lub kierownik wydają zarządzenia, za które ponoszą pełną odpowiedzialność. Organa kontrolne mają prawo domagać się terminowego powiadomienia o wydanych zarządzeniach i o ich wykonaniu, co nie dotyczy wniosków kierowanych do władzy naczelnej.

§ 30. Organa kontroli mogą występować z wnioskami pokontrolnymi jedynie do władz równego lub niższego szczebla. W razie potrzeby bezpośredniego wystąpienia do władz przełożonych jednostki, w skład której wchodzi wnioskujący organ kontroli, wystąpienia na wniosek tego organu dokonywa organ kontroli wyższego stopnia.

W razie nieuwzględnienia wniosków organu kontroli przez władzę równego lub niższego szczebla, rozstrzyga wspólny przełożony.

§ 31. W razie rozbieżności zdań między kierownikiem organu kontroli a jego zwierzchnikiem (władzą administracyjną) w związku z wydaniem lub wykonaniem zarządzeń pokontrolnych, kierownikowi organu kontroli służy odwołanie do kierownika wyższego stopnia kontroli. Kierownik organu kontroli wyższego stopnia decyduje wówczas o przedstawieniu sprawy do rozstrzygnięcia swemu zwierzchnikowi, jako przełożonemu władzy administracyjnej jednostki kontrolowanej.

Jeżeli zwierzchnia administracyjna władza organów kontroli wyda zarządzenie wynikające z wniosków kontroli lub w sprawie sprawowania kontroli, mimo sprzeciwu kierownika tego organu kontroli, zarządzenie to winno być wykonane, ale kierownik organu kontroli obowiązany jest niezwłocznie donieść o tym kierownikowi wyższego stopnia kontroli.

§ 32. Odpisy swych ważniejszych wystąpień oraz sprawozdania okresowe z własnej działalności organa kontroli kierują do organów kontroli wyższego stopnia. Wyniki kontroli związane z wykonywaniem budżetu organa kontroli przesyłają do wiadomości Komisji Oszczędnościowej w Ministerstwie Skarbu, za pośrednictwem centralnego organu kontroli (Biura Kontroli), któremu przesyłają bezpośrednio sprawozdania.

§ 33. Na podstawie wyników kontroli własnego organu kontroli oraz sprawozdań z działalności niższych organów kontroli Dyrektor Biura Kontroli Ministerstwa Oświaty przedstawia Ministrowi roczne i kwartalne sprawozdania z działalności i wyników kontroli w całokształcie administracji resortu.

VI.

Współdziałanie kontroli wewnętrznej z innymi komórkami organizacyjnymi Ministerstwa Oświaty.

§ 34. Między organami kontroli wewnętrznej a innymi komórkami organizacyjnymi Ministerstwa Oświaty (w szczególności komórkami załatwiającymi sprawy organizacyjne i budżetowe) powinien istnieć stały wzajemny kontakt, oparty na ścisłym współdziałaniu oraz systematycznej wymianie informacji, wniosków, osiągnięć i zamierzeń.

§ 35. Organa kontroli wewnętrznej biorą udział w ważniejszych konferencjach, odprawach i zjazdach kierowników jak i pracowników jednostek organizacyjnych Ministerstwa Oświaty.

§ 36. W miarę potrzeby przedstawiciele jednostek organizacyjnych Ministerstwa Oświaty biorą udział w zjazdach i konferencjach organizowanych przez kontrolę wewnętrzną.

Zadaniem tych konferencyj winno być:

a) skoordynowanie działalności organów kontroli z innymi komórkami organizacyjnymi,

b) ustalanie wniosków i wytycznych do zarządzeń potrzebnych dla usunięcia braków i niedociągnięć w poszczególnych jednostkach organizacyjnych,

c) omówienie wykonania planów działalności kontrolnych i inspekcyjnych za okres ubiegły.

Protokóły ze zjazdów i konferencyj wymienionych w § 35 winny być przedkładane Biuru Kontroli Ministerstwa Oświaty.

VII.

Współpraca z kontrolą państwową skarbową i bankową oraz władzami powołanymi do ścigania przestępstw.

§ 37. Organa kontroli współpracują z Najwyższą Izbą Kontroli przez:

a) nadsyłanie przez organa kontroli podległe Ministerstwu Oświaty do właściwych organów Najwyższej Izby Kontroli okresowych planów pracy, okresowych sprawozdań z czynności oraz sprawozdań z kontroli w sprawach o szczególnym znaczeniu dla interesów Państwa - a także na żądanie Najwyższej Izby Kontroli i jej Delegatur - wszelkich materiałów z dokonanych czynności kontrolnych,

b) powiadamianie przez wszystkie organa kontroli w miarę możności Delegatur Najwyższej Izby Kontroli o rozpoczęciu kontroli w terenie,

c) udział we wspólnych kontrolach.

Organa Najwyższej Izby Kontroli mogą ponadto zgłaszać właściwym organom kontroli wewnętrznej wnioski o przeprowadzenie kontroli nieprzewidzianych w okresowych planach pracy.

§  38.

1. Biuro Kontroli porozumiewa się z Ministerstwem Skarbu oraz właściwymi państwowymi bankami - w celu koordynacji kontroli i wykorzystuje materiał uzyskany przez te instytucje w związku z przeprowadzoną przez nie kontrolą finansową przedsiębiorstw.

2. Do wyników kontroli związanych z wykonywanym budżetu stosuje się odpowiednio § 32.

§  39.

1. Organa kontroli wewnętrznej obowiązane są na żądanie Najwyższej Izby Kontroli j jej delegatur dostarczać im wszelkich materiałów z dokonywanych czynności kontrolnych bez specjalnego upoważnienia Biura Kontroli.

2. Organa kontroli wewnętrznej obowiązane są na żądanie władz powołanych do ścigania przestępstw (jak Władze Sądowe, Delegatury Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym, Urzędy Bezpieczeństwa Publicznego) dostarczać im bez specjalnego upoważnienia Biura Kontroli wszelkich materiałów, dotyczących przestępstw w tych wypadkach, kiedy wymienione władze prowadzą dochodzenie w sprawach wykrytych w związku z dokonywaną kontrolą.

VIII.

Współpraca z kontrolą społeczną.

§  40.

1. Kontrola wewnętrzna współpracuje z Radami Narodowymi przez udział przedstawicieli Rady Narodowej w kontroli, przeprowadzanej na jej wniosek a także w kontroli przeprowadzonej z inicjatywy kontroli wewnętrznej, jeżeli Rada uzna swój udział w tej kontroli za potrzebny.

Dla umożliwienia Radzie Narodowej powzięcia decyzji co do udziału w komisyjnej kontroli - inspektorzy kontroli wewnętrznej obowiązani są zawiadamiać właściwą Radę o rozpoczęciu kontroli. Nie dotyczy to kontroli doraźnych dla zbadania określonych spraw przeprowadzanych z inicjatywy organów kontroli wewnętrznej.

2. Organa kontroli wewnętrznej doręczają Radzie Narodowej odpisy protokółów z kontroli przeprowadzanych na obszarze właściwości terytorialnej Rady Narodowej.

Nie dotyczy to protokółów z kontroli doraźnych dla zbadania określonych spraw przeprowadzanych z inicjatywy organów kontroli wewnętrznej bez udziału przedstawicieli Rady Narodowej.

Poza tym organa kontroli wewnętrznej powiadamiają Prezydia Rad Narodowych o usunięciu uchybień stwierdzonych w wyniku kontroli przeprowadzonej z udziałem przedstawicieli Rady Narodowej.

IX.

Powoływanie, odwoływanie i przenoszenie pracowników organów kontroli.

§ 41. Dyrektora Bura Kontroli oraz jego zastępcę powołuje i odwołuje Minister Oświaty.

Wszystkich naczelników Wydziałów i kierowników Inspektoratów Kontroli, inspektorów kontroli i im równorzędnych powołuje, odwołuje i przenosi Minister Oświaty na wniosek Dyrektora Biura Kontroli uzgodniony z Dyrektorem Departamentu Kadr.

§ 42. Inspektorzy kontroli niezależnie od funkcji, jakie sprawują we wszystkich organach kontroli. nie mogą równolegle z obowiązkami kontrolnymi i w ciągu dwóch lat po ustaniu stosunku służbowego z organem kontrolnym zajmować jakiegokolwiek stanowiska administracyjnego w jednostkach, które podlegały ich kontroli. Inspektorom kontroli nie można również powierzać żadnych funkcji administracyjnych w jednostkach, w skład których wchodzą. O odchyleniach od powyższych zasad decyduje Komisja Kwalifikacyjna przy Radzie Państwa do której należy w tych sprawach kierować odpowiednio uzasadnione wnioski za pośrednictwem Biura Kontroli Ministerstwa Oświaty.

§ 43. Decyzje Komisji Kwalifikacyjnej, o których mowa w niniejszym rozdziale, nie naruszają ustawowych kompetencji Prezesa Rady Ministrów co do wyrażenia zgody na mianowanie i awansowanie urzędników zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17.II. 1922 r. o państwowej służbie cywilnej (Dz. U. R. P. nr 11, poz. 72 z 1949 r.).

X.

Postanowienia końcowe.

§ 44. Zarządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Monitorze Polskim.

• Identyfikator: M.P.1949.A-64.848
• Rodzaj: Zarządzenie
• Tytuł: Organizacja i funkcjonowanie kontroli wewnętrznej w Ministerstwie Oświaty oraz urzędach, instytucjach i przedsiębiorstwach podległych.
• Data aktu: 03/06/1949
• Data ogłoszenia: 22/09/1949
• Data wejścia w życie: 22/09/1949