RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi, zmieniającą dyrektywę 2002/87/WE i uchylającą dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE 1 , w szczególności art. 99,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi 2 , w szczególności art. 11 i 12,
uwzględniając rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 468/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające ramy współpracy pomiędzy Europejskim Bankiem Centralnym a właściwymi organami krajowymi oraz wyznaczonymi organami krajowymi w ramach Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego (rozporządzenie ramowe w sprawie Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego) (EBC/2014/17) 3 , w szczególności art. 143, 144, 145 i 146,
uwzględniając decyzję Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2017/933 z dnia 16 listopada 2016 r. w sprawie ogólnych warunków ramowych delegowania uprawnień decyzyjnych w odniesieniu do instrumentów prawnych związanych z zadaniami nadzorczymi (EBC/2016/40) 4 , w szczególności art. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Na podstawie art. 6 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 Europejski Bank Centralny (EBC) wykonuje powierzone wyłącznie EBC zadanie nadzorowania instytucji kredytowych w celu zapewnienia spójnego stosowania standardów nadzoru, wspierania stabilności finansowej i zapewnienia równych warunków konkurencji.
(2) Zgodnie z art. 12 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 EBC, w celu wykonywania zadań powierzonych mu na mocy tego rozporządzenia, może przeprowadzać wszelkie niezbędne kontrole na miejscu w siedzibie osób prawnych, o których mowa w art. 10 ust. 1 tego rozporządzenia, oraz wszelkich innych jednostek objętych nadzorem skonsolidowanym, w przypadku gdy EBC jest konsolidującym organem nadzoru zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. g) tego rozporządzenia.
(3) Zgodnie z art. 99 ust. 1 dyrektywy 2013/36/UE EBC, jako właściwy organ, przyjmuje co roku decyzję EBC w sprawie programu oceny nadzorczej (zwaną dalej "decyzją w sprawie programu oceny nadzorczej"), która zawiera między innymi plan inspekcji w lokalach instytucji, w tym w jej oddziałach i jednostkach zależnych mających siedzibę w innych państwach członkowskich, zgodnie z art. 52, 119 i 122 dyrektywy 2013/36/UE. W szczególności program oceny nadzorczej odnosi się do kontroli na miejscu dotyczących ryzyka właściwego dla danej instytucji, mechanizmów jego kontroli oraz zarządzania wewnętrznego, a także kontroli na miejscu dotyczących szczegółowej oceny modeli wewnętrznych stosowanych przez instytucję do obliczania wymogów w zakresie funduszy własnych, w szczególności w odniesieniu do metodologii, przydatności ekonomicznej, ryzyka i mechanizmów jego kontroli oraz zarządzania wewnętrznego.
(4) Decyzja w sprawie programu oceny nadzorczej może zostać zmieniona w ciągu roku w celu uwzględnienia potrzeb operacyjnych EBC, zmiany sytuacji nadzorowanych podmiotów lub wniosków nadzorowanych podmiotów oraz w celu zapewnienia skutecznego przeprowadzania planowanych kontroli. Zmian decyzji w sprawie programu oceny nadzorczej dokonuje się w drodze decyzji przyjętej przez EBC. Taka decyzja zmieniająca może przewidywać anulowanie zatwierdzonych kontroli, zmianę zakresu planowanych kontroli lub włączenie dodatkowych kontroli do programu oceny nadzorczej na dany rok. Zgodnie z art. 12 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 podmiot prawny objęty kontrolą jest powiadamiany o decyzji EBC o przeprowadzeniu kontroli na miejscu lub kontroli modeli wewnętrznych przed rozpoczęciem kontroli.
(5) Aby ułatwić proces decyzyjny i umożliwić EBC skuteczne reagowanie na zmiany sytuacji nadzorowanych podmiotów, które mają wpływ na przebieg i zakres planowanych kontroli, konieczna jest decyzja w sprawie przekazania uprawnień w związku z przyjmowaniem takich decyzji zmieniających decyzję w sprawie programu oceny nadzorczej. Taka decyzja w sprawie przekazania uprawnień powinna uwzględniać przypadki, w których jedna decyzja delegowana obejmuje zmiany więcej niż jednej planowanej kontroli. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej uznał przekazywanie uprawnień za konieczne w celu umożliwienia instytucji, do której należy przyjmowanie znacznej liczby decyzji, wykonywania nałożonych na nią obowiązków. Uznał on także potrzebę zapewnienia efektywności działania organom decyzyjnym za zasadę właściwą każdemu systemowi instytucjonalnemu 5 .
(6) Przekazywanie uprawnień decyzyjnych powinno być ograniczone i proporcjonalne, a zakres delegacji powinien być jasno określony.
(7) W dniu 24 czerwca 2020 r. Rada Prezesów zdecydowała o nawiązaniu bliskiej współpracy między EBC a Republiką Bułgarii 6 . Art. 7 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 stanowi, że w celu realizacji określonych zadań w odniesieniu do instytucji kredytowych mających siedzibę w państwie członkowskim, którego walutą nie jest euro, w przypadku gdy zgodnie z tym artykułem została ustanowiona bliska współpraca, EBC może skierować instrukcje do właściwego organu krajowego danego państwa członkowskiego. Takie instrukcje należy zatem włączyć do aktów, które EBC może przyjąć w ramach przekazania uprawnień kierownikom jednostek organizacyjnych zgodnie z odpowiednimi postanowieniami niniejszej decyzji.
(8) Decyzja (UE) 2017/933 (EBC/2016/40) określa procedurę przyjmowania decyzji w sprawie przekazania uprawnień dotyczących nadzoru oraz osoby, którym uprawnienia decyzyjne mogą być przekazywane. Niniejsza decyzja nie wpływa na wykonywanie przez EBC jego zadań nadzorczych i pozostaje bez uszczerbku dla kompetencji Rady ds. Nadzoru w zakresie przedstawiania Radzie Prezesów finalnych projektów decyzji.
(9) W przypadku niespełnienia określonych w niniejszej decyzji kryteriów przyjęcia decyzji delegowanej decyzje powinny być przyjmowane zgodnie z procedurą opartą na braku sprzeciwu wskazaną w art. 26 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 i art. 13g decyzji Europejskiego Banku Centralnego EBC/2004/2 7 . Ponadto procedurę opartą na braku sprzeciwu należy stosować również w przypadku, gdy kierownicy jednostek organizacyjnych mają wątpliwości co do spełnienia kryteriów oceny ze względu na złożoność oceny lub delikatny charakter sprawy oraz gdy wynik odpowiedniej oceny ma bezpośredni wpływ na inną decyzję, w związku z czym, aby zapobiec sprzecznym rezultatom, decyzje te powinny być rozpatrywane jednocześnie przez ten sam organ decyzyjny.
(10) Decyzje nadzorcze EBC mogą być przedmiotem przeglądu administracyjnego zgodnie z art. 24 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 oraz zgodnie z bardziej szczegółowymi postanowieniami zawartymi w decyzji Europejskiego Banku Centralnego EBC/2014/16 8 . W przypadku takiego przeglądu administracyjnego Rada ds. Nadzoru powinna wziąć pod uwagę opinię Administracyjnej Rady Odwoławczej i przekazać Radzie Prezesów nowy projekt decyzji do przyjęcia zgodnie z procedurą opartą na braku sprzeciwu,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: