a także mając na uwadze, co następuje:(1) W art. 6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 1 nałożono wymóg ustanowienia środków ochronnych, z uwzględnieniem dostępnych opinii naukowych, technicznych i ekonomicznych, obejmujących w stosownych przypadkach sprawozdania przygotowane przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF), jak również z uwzględnieniem opinii otrzymanych od komitetów doradczych dla odpowiednich obszarów geograficznych lub dziedzin kompetencji, oraz wspólnych rekomendacji wydanych przez państwa członkowskie.
(2) Rada ma przyjąć środki dotyczące ustalenia i przydziału uprawnień do połowów, w tym - w stosownych przypadkach - określonych warunków funkcjonalnie związanych z tymi uprawnieniami do połowów. Art. 16 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 stanowi, że uprawnienia do połowów powinny być przydzielane państwom członkowskim w taki sposób, by zapewnić względną stabilność działalności połowowej dla każdego państwa członkowskiego i w odniesieniu do każdego stada lub rodzaju rybołówstwa.
(3) Art. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 stanowi, że celem wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb) jest osiągnięcie współczynnika eksploatacji na poziomie maksymalnego podtrzymywalnego połowu (MSY) w miarę możliwości do 2015 r., a w sposób stopniowy i narastający - najpóźniej do 2020 r. w odniesieniu do wszystkich stad. Celem okresu przejściowego do 2020 r. było pogodzenie osiągnięcia maksymalnego podtrzymywalnego połowu w przypadku wszystkich stad z możliwymi skutkami społeczno-gospodarczymi ewentualnych dostosowań odnośnych uprawnień do połowów.
(4) W związku z tym, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1380/2013, całkowite dopuszczalne połowy (TAC) należy ustalać na podstawie dostępnych opinii naukowych, z uwzględnieniem aspektów biologicznych i społecznoekonomicznych zapewniając przy tym sprawiedliwe traktowanie poszczególnych sektorów rybołówstwa oraz uwzględniając opinie przedstawione przez zainteresowane strony w trakcie konsultacji.
(5) Art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 stanowi, że w odniesieniu do stad objętych poszczególnymi planami wieloletnimi uprawnienia do połowów mają być ustalane zgodnie z zasadami określonymi w tych planach.
(6) Plan wieloletni połowów eksploatujących stada denne w zachodniej części Morza Śródziemnego (zwany dalej "planem") został ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1022 2 i wszedł w życie w dniu 16 lipca 2019 r. Plan ma na celu osiągnięcie i utrzymanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu stad docelowych i zapewnienie, aby eksploatacja żywych zasobów morza pozwalała na odtwarzanie i utrzymywanie populacji poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających zapewnić MSY.
(7) Zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/1022 uprawnienia do połowów w odniesieniu do stad wymienionych w art. 1 tego rozporządzenia należy ustalać z myślą o osiągnięciu śmiertelności połowowej na poziomie MSY w sposób progresywny i stopniowy w miarę możliwości do 2020 r. i najpóźniej do dnia 1 stycznia 2025 r. Uprawnienia do połowów należy wyrazić jako maksymalny dopuszczalny nakład połowowy dla trawlerów i taklowców ustalony zgodnie z systemem nakładu połowowego określonym w art. 7 planu, oraz jako maksymalne limity połowowe dla bladoczerwonej krewetki głębinowej (Aristeus antennatus) i czerwonej krewetki głębinowej (Aristaeomorpha foliacea) w wodach głębokich ustalone zgodnie z opinią naukową i z art. 7 ust. 3 lit. b) planu.
(8) STECF stwierdził, że - aby osiągnąć cele w zakresie MSY w odniesieniu do wszystkich stad ryb w zachodniej części Morza Śródziemnego - potrzebne są dalsze działania i znaczne zmniejszenie śmiertelności połowowej w połowach trawlerami. Na podstawie tej opinii w 2023 r. maksymalny dopuszczalny nakład połowowy trawlerów w zachodniej części Morza Śródziemnego, zgodnie z art. 7 ust. 3 lit. b) planu, należy zatem zmniejszyć o 7 % w porównaniu z poziomem bazowym na lata 2015-2017, co należy odjąć od maksymalnego dopuszczalnego nakładu połowowego na 2022 r. określonego rozporządzeniem Rady (UE) 2022/110 3 .
(9) W 2021 r. STECF stwierdził, że taklowce powodują do 10 % śmiertelności połowowej morszczuka europejskiego w podobszarach geograficznych GFCM 1-5-6-7 i generują do 20 % wyładunków morszczuka w podobszarze geograficznym 10, przy czym połowy przy użyciu tego narzędzia to głównie tarlaki. STECF stwierdził, że w ostatnich latach biomasa tarłowa stad morszczuka europejskiego stale spadała, a liczba tarlaków morszczuka europejskiego w podobszarach geograficznych 1-5-6-7 spadła o 66 %, natomiast w podobszarach geograficznych 8-9-10-11 spadła o 28 % od początku prowadzenia ocen. Na tej podstawie w załączniku III do rozporządzenia (UE) 2022/110 ustanowiono maksymalny dopuszczalny nakład połowowy dla taklowców, zgodnie z art. 7 ust. 5 planu, w oparciu o nakład połowowy wyrażony jako liczba dni połowowych między dniem 1 stycznia 2015 r. a dniem 31 grudnia 2017 r. W 2022 r. STECF ocenił, że biomasa stada tarłowego morszczuka europejskiego w podobszarach geograficznych 1-5-6-7 i morszczuka europejskiego w podobszarach geograficznych 8-9-10-11 jest nadal poniżej granicznego punktu odniesienia biomasy (BLIM) w rozumieniu art. 2 pkt 10 planu, oraz że aby osiągnąć FMSY do 2023 r., należy zmniejszyć połowy o co najmniej 57 % w podobszarach geograficznych 1-5-6-7 i 78 % w podob- szarach geograficznych 8-9-10-11. Na 2023 r. należy zatem utrzymać maksymalny dopuszczalny nakład połowowy dla taklowców na poziomach z 2022 r. określonych rozporządzeniem (UE) 2022/110 zgodnie z art. 7 ust. 5 planu. Ten maksymalny dopuszczalny nakład połowowy dla taklowców, wyrażony w dniach połowowych, nie powinien przesądzać o maksymalnym dopuszczalnym nakładzie połowowym, który ma zostać ustanowiony na 2024 r.
(10) W 2021 r. STECF doradził, że - aby osiągnąć MSY najpóźniej do 2025 r. - należy znacznie ograniczyć śmiertelność połowową bladoczerwonej krewetki głębinowej w podobszarach geograficznych 1-5-6-7 i podobszarach geograficznych 8-9-10-11. Naukowy Komitet Doradczy ds. Rybołówstwa Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego (GFCM) wydał podobną opinię w odniesieniu do śmiertelności połowowej bladoczerwonej krewetki głębinowej w podobszarze geograficznym 2. Ponadto STECF oszacował, że spada biomasa bladoczerwonej krewetki głębinowej. Na podstawie otrzymanej opinii w rozporządzeniu (UE) 2022/110 ustanowiono na 2022 r. maksymalne limity połowowe dla bladoczerwonej krewetki głębinowej w podobszarach geograficznych 1-5-6-7 oraz 8-9-10-11.
(11) W 2022 r. STECF stwierdził, że śmiertelność połowowa bladoczerwonej krewetki głębinowej w podobszarach geograficznych 1-2-5-6-7 pozostaje daleka od zrównoważonych poziomów i w związku z tym konieczne są dalsze środki zarządzania. STECF doradził, że aby osiągnąć FMSY do 2023 r., należy zmniejszyć połowy średnio o 53 %, ponieważ gatunek ten w podobszarach geograficznych 1-2 jest poniżej BLIM, natomiast w podobszarach geograficznych 6-7 - poniżej ostrożnościowego punktu odniesienia biomasy (BPA) w rozumieniu art. 2 pkt 11 planu. Zgodnie z art. 7 ust. 3 lit. b) planu należy zatem nadal ustalać maksymalne limity połowowe, tak aby uzupełnić system nakładu dotyczący włoków. W świetle opinii naukowej maksymalne limity połowowe na 2023 r. dla bladoczerwo- nej krewetki głębinowej w podobszarach geograficznych 1-2-5-6-7 należy zmniejszyć o 5 % w porównaniu z uprawnieniami do połowów ustalonymi na 2022 r. rozporządzeniem (UE) 2022/110.
(12) W 2022 r. STECF stwierdził, że śmiertelność połowowa bladoczerwonej krewetki głębinowej w podobszarach geograficznych 8-9-10-11 pozostaje powyżej zrównoważonych poziomów i w związku z tym konieczne są dalsze środki zarządzania. STECF doradził, że aby osiągnąć FMSY do 2023 r., należy zmniejszyć połowy o 30 %. Zgodnie z art. 7 ust. 3 lit. b) planu należy zatem nadal ustalać maksymalne limity połowowe, tak aby uzupełnić system nakładu dotyczący włoków. W świetle opinii naukowej maksymalne limity połowowe na 2023 r. dla bladoczerwo- nej krewetki głębinowej w podobszarach geograficznych 8-9-10-11 należy zmniejszyć o 3 % w porównaniu z uprawnieniami do połowów ustalonymi na 2022 r. rozporządzeniem (UE) 2022/110.
(13) W 2021 r. STECF stwierdził, że biomasa czerwonej krewetki głębinowej w podobszarach geograficznych 8-9-10-11 zmniejsza się i - aby osiągnąć MSY najpóźniej do 2025 r. - śmiertelność połowowa tego stada będzie musiała znacznie się zmniejszyć. Na podstawie otrzymanej opinii w rozporządzeniu (UE) 2022/110 ustanowiono na 2022 r. maksymalne limity połowowe dla czerwonej krewetki głębinowej w podobszarach geograficznych 8-9-10-11.
(14) W 2022 r. STECF stwierdził, że biomasa czerwonej krewetki głębinowej w podobszarach geograficznych 8-9-10-11 zmniejsza się, a śmiertelność połowowa pozostaje powyżej zrównoważonych poziomów, w związku z czym konieczne są dalsze środki zarządzania. STECF doradził, że aby osiągnąć FMSY do 2023 r., należy zmniejszyć połowy o 27 %, ponieważ gatunek ten w podobszarach geograficznych 8-9-10-11 jest powyżej BPA. Zgodnie z art. 7 ust. 3 lit. b) planu należy zatem nadal ustalać maksymalne limity połowowe, tak aby uzupełnić system nakładu dotyczący włoków. W świetle opinii naukowej maksymalne limity połowowe na 2023 r. dla czerwonej krewetki głębinowej w podobszarach geograficznych 8-9-10-11 należy zmniejszyć o 3 % w porównaniu z uprawnieniami do połowów ustalonymi na 2022 r. rozporządzeniem (UE) 2022/110.
(15) W 2022 r. STECF oszacował, że w przypadku bladoczerwonej krewetki głębinowej w podobszarach geograficznych 1-2, morszczuka europejskiego w podobszarach geograficznych 1-5-6-7 oraz morszczuka europejskiego w podob- szarach geograficznych 8-9-10-11 biomasy stada tarłowego znajdują się poniżej BLIM, co wskazuje, że ich zdolności reprodukcyjne mogą być ograniczone. Połączenie wszystkich środków przyjętych w odniesieniu do tych stad obejmuje dalsze środki zaradcze wymagane na podstawie art. 6 ust. 2 planu.
(16) Na 43. dorocznym posiedzeniu w 2019 r. GFCM przyjęła zalecenie GFCM/43/2019/5 w sprawie wieloletniego planu zarządzania dotyczącego zrównoważonych połowów dennych w Morzu Adriatyckim (podobszary geograficzne 17 i 18), w którym wprowadzono system nakładu połowowego i pułap zdolności połowowej floty dla niektórych stad dennych. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(17) Na 44. dorocznym posiedzeniu w 2021 r. GFCM przyjęła zalecenie GFCM/44/2021/1 w sprawie ustanowienia systemu nakładu połowowego dla kluczowych stad dennych w Morzu Adriatyckim (podobszary geograficzne 17 i 18), w którym dla niektórych stad dennych wprowadzono maksymalną dopuszczalną liczbę dni połowowych, w podziale na rodzaj włoków i segmenty floty. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(18) Na 45. dorocznym posiedzeniu w 2022 r. GFCM przyjęła zalecenie GFCM/44/2022/8 w sprawie wdrażania systemu nakładu połowowego dla kluczowych stad dennych w Morzu Adriatyckim w 2023 r. (podobszary geograficzne 17 i 18), wynikające z zalecenia GFCM/43/2019/5, w którym wprowadzono system nakładu połowowego. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(19) Na 44. dorocznym posiedzeniu w 2021 r. GFCM przyjęła zalecenie GFCM/44/2021/20 w sprawie wieloletniego planu zarządzania dotyczącego zrównoważonej eksploatacji stad małych ryb pelagicznych w Morzu Adriatyckim (podobszary geograficzne 17 i 18), w którym wprowadzono maksymalny poziom połowów i powiązany pułap zdolności połowowej floty dla sejnerów i trawlerów do połowów pelagicznych prowadzących ukierunkowane połowy stad małych ryb pelagicznych, z odstępstwem dla flot krajowych liczących mniej niż 10 sejnerów lub trawlerów do połowów pelagicznych prowadzących aktywne połowy stad małych gatunków pelagicznych. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(20) Uwzględniając specyfikę floty słoweńskiej i jej marginalny wpływ na stada małych ryb pelagicznych i stada denne, należy zachować istniejące wzorce połowowe oraz zapewnić flocie słoweńskiej dostęp do określonej minimalnej ilości małych gatunków pelagicznych i minimalny przydział nakładu połowowego w odniesieniu do stad dennych.
(21) Na 43. dorocznym posiedzeniu w 2019 r. GFCM przyjęła zalecenie GFCM/43/2019/4 w sprawie planu zarządzania dotyczącego zrównoważonej eksploatacji korala czerwonego w Morzu Śródziemnym (podobszary geograficzne 1-27), w którym wprowadzono zamrożenie nakładu połowowego w postaci maksymalnej liczby upoważnień do połowów, a także limitów pozyskiwania w odniesieniu do korala czerwonego. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(22) Na 44. dorocznym posiedzeniu w 2021 r. GFCM przyjęła zalecenie GFCM/44/2021/11 w sprawie środków zarządzania w odniesieniu do stosowania zakotwiczonych urządzeń do sztucznej koncentracji ryb w połowach koryfeny w Morzu Śródziemnym (podobszary geograficzne 1-27), zmieniające zalecenie GFCM/43/2019/1. W zaleceniu GFCM/43/2019/1 wprowadzono zamrożenie nakładu połowowego w postaci maksymalnej liczby statków rybackich prowadzących ukierunkowane połowy koryfeny, a w zaleceniu GFCM/44/2021/11 przedłużono obowiązywanie tych środków do końca 2023 r. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(23) Na 45. dorocznym posiedzeniu w 2022 r. GFCM przyjęła zalecenie GFCM/45/2022/4 w sprawie wieloletniego planu zarządzania na rzecz zrównoważonej eksploatacji stad dennych w Cieśninie Sycylijskiej (podobszary geograficzne 12-16), uchylające zalecenia GFCM/44/2021/12 i GFCM/42/2018/5. W zaleceniu tym wprowadzono system nakładu w odniesieniu do morszczuka europejskiego i limity połowowe dla krewetki głębokowodnej różowej, a także zamrożenie zdolności połowowej. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(24) Na 45. dorocznym posiedzeniu w 2022 r. GFCM przyjęła zalecenie GFCM/45/2022/5 w sprawie wieloletniego planu zarządzania na rzecz zrównoważonej eksploatacji stad czerwonej krewetki głębinowej oraz bladoczerwonej krewetki głębinowej w Cieśninie Sycylijskiej (podobszary geograficzne 12-16), uchylające zalecenia GFCM/44/2021/7 i GFCM/43/2019/6. W zaleceniu tym wprowadzono limit połowowy i zamrożenie zdolności połowowej. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(25) Na 45. dorocznym posiedzeniu w 2022 r. GFCM przyjęła zalecenie GFCM/45/2022/6 w sprawie wieloletniego planu zarządzania na rzecz zrównoważonej eksploatacji stad czerwonej krewetki głębinowej oraz bladoczerwonej krewetki głębinowej w Morzu Jońskim (podobszary geograficzne 19-21), uchylające zalecenia GFCM/44/2021/8 i GFCM/42/2018/4. W zaleceniu tym wprowadzono limit połowowy i zamrożenie zdolności połowowej. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(26) Na 45. dorocznym posiedzeniu w 2022 r. GFCM przyjęła zalecenie GFCM/45/2022/7 w sprawie wieloletniego planu zarządzania na rzecz zrównoważonej eksploatacji stad czerwonej krewetki głębinowej oraz bladoczerwonej krewetki głębinowej w Morzu Lewantyńskim (podobszary geograficzne 24-27), uchylające zalecenia GFCM/44/2021/12 i GFCM/42/2018/4. W zaleceniu tym wprowadzono limit połowowy i zamrożenie zdolności połowowej. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(27) Na 45. dorocznym posiedzeniu w 2022 r. GFCM przyjęła zalecenie GFCM/45/2022/3 w sprawie wieloletniego planu zarządzania na rzecz zrównoważonej eksploatacji morlesza bogara w Morzu Alborańskim (podobszary geograficzne 1-3), uchylające zalecenia GFCM/44/2021/4, GFCM/43/2019/2 i GFCM/41/2017/2. W zaleceniu tym wprowadzono maksymalne poziomy połowów na lata 2023, 2024 i 2025, maksymalną liczbę dozwolonych takli i węd ręcznych oraz nowe środki dotyczące połowów rekreacyjnych. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(28) Na 43. dorocznym posiedzeniu w 2019 r. GFCM przyjęła zalecenie GFCM/43/2019/3 zmieniające zalecenie GFCM/41/2017/4 w sprawie wieloletniego planu zarządzania połowami turbota w Morzu Czarnym (podobszar geograficzny 29). W zaleceniu GFCM/43/2019/3 wprowadzono zaktualizowany regionalny TAC i system przydziału kwot w odniesieniu do turbota oraz dalsze środki ochrony, w szczególności dwumiesięczny okres zamknięty i ograniczenie dni połowowych do 180 dni w roku. Te dalsze środki ochrony są funkcjonalnie związane z uprawnieniami do połowów, ponieważ bez tych środków poziom TAC dla turbota musiałby zostać zmniejszony, aby zapewnić odbudowę stada. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(29) Na 45. dorocznym posiedzeniu w 2022 r. GFCM przyjęła zalecenie GFCM/45/2022/9 w sprawie wieloletniego planu zarządzania połowami turbota w Morzu Czarnym (podobszar geograficzny 29) zmieniające zalecenie GFCM/43/2019/3. W zaleceniu tym przedłużono obowiązywanie istniejących TAC o rok. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(30) Na 45. dorocznym posiedzeniu w 2022 r. GFCM przyjęła decyzję, w której stwierdziła, że w 2021 r. Unia nie wykorzystała w pełni swojej kwoty turbota, i w związku z wyjątkową sytuacją wywołaną pandemią COVID-19 zatwierdziła przeniesienie niewykorzystanej kwoty. Tę decyzję GFCM należy wprowadzić do prawa Unii. Podziału uprawnień do połowów wynikających z niepełnej eksploatacji należy dokonać przy uwzględnieniu odpowiedniego udziału każdego państwa członkowskiego w tej niepełnej eksploatacji, nie zmieniając klucza podziału, który ustanowiono w rozporządzeniu (UE) 2022/110 ustalającym roczny przydział TAC.
(31) Zgodnie z opinią naukową wydaną przez działającą w ramach GFCM grupę roboczą ds. Morza Czarnego, aby zapewnić zrównoważenie stada szprota w Morzu Czarnym, należy utrzymać obecny poziom śmiertelności połowowej. Należy zatem nadal ustalać kwotę autonomiczną w odniesieniu do tego stada.
(32) Korzystanie z określonych w niniejszym rozporządzeniu uprawnień do połowów dostępnych dla unijnych statków rybackich podlega rozporządzeniu Rady (WE) nr 1224/2009 4 , a w szczególności art. 33 i 34 tego rozporządzenia, dotyczącym zapisu połowów i nakładu połowowego oraz przekazywania danych dotyczących wyczerpania uprawnień do połowów. Niezbędne jest zatem określenie kodów, które mają być stosowane przez państwa członkowskie przy przesyłaniu Komisji danych dotyczących wyładunków stad podlegających niniejszemu rozporządzeniu.
(33) Aby nie zakłócić działalności połowowej oraz zapewnić unijnym rybakom środki utrzymania, niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 1 stycznia 2023 r. Aby ułatwić jego szybkie wdrożenie, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu.
(34) Aby promować stosowanie selektywności narzędzi połowowych i ustanowić efektywne obszary zamknięte w celu ochrony osobników młodocianych i tarlaków, rozporządzeniem (UE) 2022/110 ustanowiono mechanizm kompensacyjny dotyczący systemu nakładu dla trawlerów. W oparciu o doświadczenia z pierwszego roku stosowania oraz aby zapewnić pełną efektywność mechanizmu kompensacyjnego, konieczne jest wyjaśnienie, w jaki sposób mechanizm ten należy wdrażać, w tym z mocą wsteczną od dnia 1 stycznia 2022 r., gdy rozporządzenie (UE) 2022/110 weszło w życie. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2022/110. Ponadto, ponieważ w opinii naukowej nadal zaleca się dalszą poprawę selektywności narzędzi połowowych i efektywności obszarów zamkniętych w celu ochrony osobników młodocianych, mechanizm ten powinien być utrzymany w 2023 r. W oparciu o opinie naukowe na 2023 r. należy dla trawlerów przydzielić 3,5 % dni połowowych, obliczonych na podstawie poziomu bazowego na lata 2015-2017.
(35) Uprawnienia do połowów należy stosować w pełnej zgodności z prawem Unii,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: