a także mając na uwadze, co następuje,(1) Unijne dostawy niektórych produktów rybołówstwa zależą obecnie od przywozu z państw trzecich. W ostatnich dziesięcioleciach Unia zaczęła bardziej polegać na przywozie, aby zaspokoić zapotrzebowanie na produkty rybołówstwa. W celu wyeliminowania potencjalnych zagrożeń dla produkcji produktów rybołówstwa w Unii, a także zapewnienia odpowiedniej podaży produktów rybołówstwa dla unijnego przemysłu przetwórczego, należy zawiesić lub obniżyć należności celne przywozowe w odniesieniu do szeregu produktów rybołówstwa w ramach kontyngentów taryfowych o odpowiedniej wielkości. Aby zapewnić uczciwą konkurencję na rynku unijnym między przywożonymi produktami rybołówstwa a unijnymi produktami rybołówstwa, należy również wziąć pod uwagę wpływ środków na konkurencyjność unijnych producentów ryb.
(2) Rozporządzenie Rady (UE) 2020/1706 1 otworzyło autonomiczne unijne kontyngenty taryfowe na niektóre produkty rybołówstwa w latach 2021-2023 oraz określiło sposób zarządzania tymi kontyngentami. Biorąc pod uwagę, że okres stosowania tego rozporządzenia upływa z dniem 31 grudnia 2023 r., należy przyjąć nowe rozporządzenie ustanawiające kontyngenty taryfowe na lata 2024-2026.
(3) Od lipca 2014 r. Unia stopniowo wprowadza wobec Rosji środki ograniczające. W konkluzjach z dnia 24 lutego 2022 r. Rada Europejska stwierdziła, że niczym niesprowokowana i nieuzasadniona agresja wojskowa Rosji wobec Ukrainy rażąco narusza prawo międzynarodowe i zasady Karty Narodów Zjednoczonych oraz podważa bezpieczeństwo i stabilność w Europie i na świecie.
(4) Dnia 23 czerwca 2023 r. Rada przyjęła najnowszy, jedenasty pakiet środków ograniczających wobec Rosji w związku z trwającą wojną napastniczą przeciwko Ukrainie.
(5) Chociaż Rosja jest członkiem Światowej Organizacji Handlu (WTO), Unia może korzystać z wyjątków mających zastosowanie na podstawie Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu ("Porozumienie WTO"), w szczególności art. XXI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) 1994, w szczególności w odniesieniu do obowiązku udzielania produktom przywożonym z Rosji korzyści przyznawanych podobnym produktom przywożonym z innych krajów (najwyższe uprzywilejowanie).
(6) W związku z pogorszeniem stosunków między Unią a Rosją, aby zapewnić spójność z działaniami i zasadami Unii w obszarze działań zewnętrznych Unii, nie należy zatem zezwalać, by w przypadku produktów objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia produkty pochodzące z Rosji korzystały z bezcłowego traktowania i zasady najwyższego uprzywilejowania.
(7) Stosunki między Unią a Białorusią pogorszyły się w ostatnich latach z powodu lekceważenia przez białoruski reżim prawa międzynarodowego, praw podstawowych i praw człowieka. Ponadto Białoruś od samego początku zdecydowanie wspiera rosyjską wojnę napastniczą przeciwko Ukrainie.
(8) Od października 2020 r. Unia stopniowo wprowadza środki ograniczające wobec Białorusi w związku z ciągłymi naruszeniami praw człowieka, instrumentalizacją migrantów i zaangażowaniem Białorusi w rosyjską wojnę napastniczą przeciwko Ukrainie. Ponieważ Białoruś nie jest członkiem WTO, Unia nie jest zobowiązana, na mocy Porozumienia WTO, do stosowania zasady najwyższego uprzywilejowania wobec produktów z Białorusi.
(9) W związku z pogorszeniem stosunków między Unią a Białorusią, aby zapewnić spójność z działaniami i zasadami Unii w obszarze działań zewnętrznych Unii, nie należy zatem zezwalać na to, by w przypadku produktów objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia produkty pochodzące z Białorusi korzystały z bezcłowego traktowania.
(10) Wyłączenie produktów z Białorusi i Rosji, zwłaszcza mintaja, z zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia będzie miało wpływ na przepływy handlowe i będzie wymagało dostosowania ze strony przemysłu Unii. Jeżeli skutkiem tego surowce, które obecnie nie są objęte zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia, zostaną uznane za równoważne tym produktom i okażą się pilnie potrzebne w okresie dostosowawczym, niniejsze rozporządzenie może zostać zmienione, aby uwzględnić te okoliczności.
(11) Wszyscy importerzy unijni powinni korzystać z równego i niezakłóconego dostępu do kontyngentów taryfowych przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, a stawki określone dla tych kontyngentów należy stosować w sposób nieprzerwany w odniesieniu do całego przywozu odnośnych produktów rybołówstwa do wszystkich państw członkowskich, aż do wyczerpania kontyngentów taryfowych.
(12) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 2 przewiduje system zarządzania kontyngentami taryfowymi, który odpowiada porządkowi chronologicznemu dat przyjęcia zgłoszeń celnych do dopuszczenia do obrotu. Ponieważ kontyngenty taryfowe mają zapewnić odpowiednie dostawy produktów rybołówstwa unijnemu przemysłowi przetwórczemu, zakwalifikowanie do objęcia kontyngentem powinno zależeć od minimalnego poziomu obróbki lub czynności.
(13) W celu zapewnienia skuteczności zarządzania kontyngentami taryfowymi należy pozwolić państwom członkowskim na odejmowanie od kontyngentu taryfowego niezbędnych ilości, odpowiadających ich faktycznemu przywozowi. Ponieważ ta metoda zarządzania wymaga ścisłej współpracy między państwami członkowskimi a Komisją, Komisja powinna mieć możliwość monitorowania tempa, w jakim kontyngenty taryfowe są wykorzystywane, i powinna informować o tym państwa członkowskie.
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich pań stwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 27 listopada 2023 r.
