KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1861 z dnia 28 listopada 2018 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen (SIS) w dziedzinie odpraw granicznych, zmiany konwencji wykonawczej do układu z Schengen oraz zmiany i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1987/2006 1 , w szczególności jego art. 66 ust. 2,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1862 z dnia 28 listopada 2018 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen (SIS) w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych, zmiany i uchylenia decyzji Rady 2007/533/WSiSW oraz uchylenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1986/2006 i decyzji Komisji 2010/261/UE 2 , w szczególności jego art. 79 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzeniem (UE) 2018/1861 i rozporządzeniem (UE) 2018/1862 ustanowiono nowe przepisy dotyczące utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen. Przepisy te zwiększają skuteczność i efektywność techniczną i operacyjną Systemu Informacyjnego Schengen oraz rozszerzają jego stosowanie przez wprowadzenie nowych kategorii wpisów i funkcji. Ponadto rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1860 3 wprowadzono nowy rodzaj wpisu, tj. wpis dotyczący powrotu obywateli państw trzecich.
(2) Rozporządzenie (UE) 2018/1861 stanowi podstawę prawną Systemu Informacyjnego Schengen w odniesieniu do kwestii wchodzących w zakres stosowania rozdziału 2 tytułu V części trzeciej Traktatu, natomiast rozporządzenie (UE) 2018/1862 stanowi podstawę prawną tego systemu w odniesieniu do kwestii objętych zakresem stosowania rozdziałów 4 i 5 tytułu V części trzeciej Traktatu. Fakt, że podstawa prawna Systemu Informacyjnego Schengen składa się z odrębnych aktów, nie narusza zasady, że stanowi on - i powinien funkcjonować jako - jednolity system informacyjny.
(3) Od czasu wejścia w życie rozporządzeń (UE) 2018/1860, (UE) 2018/1861 i (UE) 2018/1862 Komisja, państwa członkowskie i Agencja Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) finalizowały niezbędne rozwiązania techniczne i prawne w celu wdrożenia nowych przepisów zarówno na szczeblu centralnym, jak i krajowym, aby móc przetwarzać dane i wymieniać informacje uzupełniające zgodnie z nowymi przepisami.
(4) Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1861 i rozporządzeniem (UE) 2018/1862 rozpoczęcie stosowania nowych przepisów ma przebiegać etapami, aby zapewnić wystarczająco dużo czasu na wprowadzenie niezbędnych prawnych, operacyjnych i technicznych środków oraz ustaleń. Na tej podstawie poszczególne przepisy rozporządzeń (UE) 2018/1861 i (UE) 2018/1862 zaczęły obowiązywać odpowiednio 28 grudnia 2018 r., 28 grudnia 2019 r. i 28 grudnia 2020 r. Jeżeli chodzi o rozpoczęcie stosowania przepisów przewidujących najbardziej złożone zmiany mające ogólny wpływ na techniczne wdrożenie i funkcjonowanie Systemu Informacyjnego Schengen, w rozporządzeniach tych przewidziano szczególny mechanizm odraczający rozpoczęcie stosowania tych przepisów w celu zapewnienia, aby miały one zastosowanie dopiero po podjęciu niezbędnych kroków przygotowawczych umożliwiających nieprzerwane i niezakłócone funkcjonowanie tego systemu.
(5) Zgodnie z tym mechanizmem Komisja ma ustalić datę rozpoczęcia eksploatacji Systemu Informacyjnego Schengen, po zweryfikowaniu, czy spełnione są warunki prawne, techniczne i operacyjne określone w rozporządzeniach (UE) 2018/1860, (UE) 2018/1861 i (UE) 2018/1862.
(6) Komisja sprawdziła, czy przyjęto akty wykonawcze niezbędne do stosowania rozporządzeń (UE) 2018/1860, (UE) 2018/1861 i (UE) 2018/1862; czy państwa członkowskie powiadomiły Komisję o dokonaniu niezbędnych technicznych i prawnych ustaleń do przetwarzania danych systemu informacyjnego Schengen i wymiany informacji uzupełniających zgodnie ze wspomnianymi rozporządzeniami oraz czy eu-LISA powiadomiła Komisję o pomyślnym zakończeniu wszystkich działań w zakresie testowania w odniesieniu do systemu centralnego SIS oraz interakcji między funkcją wsparcia technicznego systemu centralnego SIS (CS-SIS) i systemami krajowymi (N.SIS). Należy zatem ustalić datę rozpoczęcia eksploatacji Systemu Informacyjnego Schengen zgodnie z rozporządzeniami (UE) 2018/1860, (UE) 2018/1861 i (UE) 2018/1862.
(7) Na mocy art. 66 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1861 oraz art. 79 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1862 rozporządzenia te stosuje się od daty określonej w niniejszej decyzji. Ponadto na mocy art. 20 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1860 przepisy ustanawiające nowy rodzaj wpisu dotyczącego powrotu obywateli państw trzecich w Systemie Informacyjnym Schengen przewidziane w tym rozporządzeniu stosuje się od daty rozpoczęcia określonej w niniejszej decyzji.
(8) Biorąc pod uwagę, że Komisja ma ustalić przyszłą datę rozpoczęcia eksploatacji Systemu Informacyjnego Schengen, nie ma potrzeby stosowania okresu przejściowego między datą publikacji niniejszej decyzji a datą jej wejścia w życie. Niniejsza decyzja powinna zatem wejść w życie z dniem jej opublikowania.
(9) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczyła w przyjęciu rozporządzenia (UE) 2018/1861 ani rozporządzenia (UE) 2018/1862 i nie jest nimi związana ani ich nie stosuje. Jednak ze względu na to, że rozporządzenie (UE) 2018/1861 i rozporządzenie (UE) 2018/1862 opierają się na dorobku Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu Dania powiadomiła 26 kwietnia 2019 r. o swojej decyzji w sprawie wdrożenia rozporządzenia (UE) 2018/1861 i rozporządzenia (UE) 2018/1862 do swojego prawa krajowego. W związku z powyższym na mocy prawa międzynarodowego Dania ma obowiązek wprowadzenia w życie przepisów niniejszej decyzji.
(10) Niniejsza decyzja ma zastosowanie do Irlandii w zakresie, w jakim odnosi się do rozporządzenia (UE) 2018/1862, zgodnie z art. 5 ust. 1 Protokołu nr 19 w sprawie dorobku Schengen włączonego w ramy Unii Europejskiej, który jest załączony do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz art. 6 ust. 2 decyzji Rady 2002/192/WE 4 , w związku z decyzją wykonawczą Rady (UE) 2020/1745 5 .
(11) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 6 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. G decyzji Rady 1999/437/WE 7 .
(12) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 8 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. G decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE 9 i art. 3 decyzji Rady 2008/149/WSiSW 10 .
(13) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 11 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. G decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE 12 i art. 3 decyzji Rady 2011/349/UE 13 .
(14) W odniesieniu do Bułgarii i Rumunii niniejsza decyzja jest aktem opartym na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2005 r. i należy ją odczytywać w związku z decyzjami Rady 2010/365/UE 14 i (UE) 2018/934 15 .
(15) W odniesieniu do Cypru niniejsza decyzja jest aktem opartym na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
