a także mając na uwadze, co następuje:(1) Aby zapewnić zharmonizowane stosowanie dodatkowego wymogu w zakresie funduszy własnych w całej Unii, konieczne jest opracowanie jednolitego podejścia do pomiaru ryzyk i elementów ryzyk, które przyczyniłoby się do określenia poziomu kapitału adekwatnego z punktu widzenia przeciwdziałania wszystkim istotnym rodzajom ryzyka, na które mogą być narażone firmy inwestycyjne. W związku z tym właściwe organy powinny zapewnić, aby firmy inwestycyjne posiadały odpowiednie dodatkowe fundusze własne na pokrycie wszystkich kategorii ryzyka (ryzyko dla klientów, ryzyko dla firmy i ryzyko dla rynku) oraz wszelkich innych istotnych rodzajów ryzyka.
(2) Aby właściwe organy mogły odpowiednio monitorować profil ryzyka firm inwestycyjnych oraz określić i ocenić istotne rodzaje ryzyka, a także dokonać ich kwantyfikacji, należy opracować szczegółową i kompleksową metodykę proporcjonalną do charakteru, zakresu i złożoności działalności firm inwestycyjnych w oparciu o wszystkie dostępne źródła informacji, w tym informacje zgromadzone na potrzeby art. 36 dyrektywy (UE) 2019/2034.
(3) Poziom dodatkowego wymogu w zakresie funduszy własnych uznaje się za odpowiedni, jeżeli zmniejsza prawdopodobieństwo upadłości firmy inwestycyjnej i ogranicza ryzyko nieuporządkowanej likwidacji, która stanowiłaby zagrożenie dla klientów firmy inwestycyjnej i szerszego rynku, w tym dla innych instytucji finansowych, elementów infrastruktury rynkowej lub rynku jako całości. Ze względu na ten podwójny cel dodatkowego wymogu w zakresie funduszy własnych oraz zgodnie ze strukturą wymogów w zakresie funduszy własnych określoną w częściach trzeciej i czwartej rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2033 2 właściwe organy powinny oddzielnie przeanalizować ryzyka związane z bieżącą działalnością firm inwestycyjnych oraz ryzyko nieuporządkowanej likwidacji działalności firmy inwestycyjnej.
(4) W celu zapewnienia odpowiedniego pokrycia wszystkich ryzyk lub elementów ryzyka, na które jest narażona firma inwestycyjna lub na które naraża inne podmioty, firma inwestycyjna powinna posiadać wystarczające fundusze własne, uwzględniając model biznesowy oraz skalę i złożoność działalności prowadzonej przez tę firmę inwestycyjną, aby ponieść dodatkowe koszty operacyjne związane z procesem uporządkowanej likwidacji. W celu zapewnienia, aby takie fundusze własne były odpowiednie w określonych okolicznościach gospodarczych, w ramach procesu przeglądu nadzorczego i oceny nadzorczej dokonanych zgodnie z art. 36 dyrektywy (UE) 2019/2034 właściwe organy powinny przeanalizować różne prawdopodobne scenariusze ekonomiczne. W trakcie procesu likwidacji nie mogą być zagrożone w szczególności ciągłość działania, ochrona inwestorów i integralność rynku. W tym celu firma inwestycyjna powinna być zdolna, również w toku tego procesu, do absorpcji kosztów i strat, których nie kompensują wystarczające zyski. Ponieważ długość procesu likwidacji może różnić się znacząco w zależności od okoliczności, właściwe organy powinny wziąć ten fakt pod uwagę przy określaniu dodatkowego wymogu w zakresie funduszy własnych. Ponadto, biorąc pod uwagę potencjalnie różne formy prawne, jakie mogą mieć firmy inwestycyjne, właściwe organy powinny uwzględnić obowiązujące krajowe przepisy dotyczące niewypłacalności, prawa spółek i prawa handlowego, które mogą mieć wpływ na długość procesów likwidacji, a także na związane z nimi koszty i ryzyko.
(5) Aby zapewnić proporcjonalność określenia dodatkowego wymogu w zakresie funduszy własnych, ryzyka i elementy ryzyka, które nie są pokryte lub są niewystarczająco pokryte wymogiem opartym na współczynniku K określonym w art. 15 rozporządzenia (UE) 2019/2033, należy mierzyć wyłącznie w odniesieniu do tych firm inwestycyjnych, które są objęte wymogiem opartym na współczynniku K określonym w tym artykule, a nie w odniesieniu do małych i niepowiązanych wzajemnie firm spełniających warunki określone w art. 12 ust. 1 tego rozporządzenia. W przypadku firm inwestycyjnych występują inne rodzaje ryzyka, które nie są w ogóle pokryte wymogami w zakresie funduszy własnych określonymi w częściach trzeciej i czwartej rozporządzenia (UE) 2019/2033, w tym ryzyka wyraźnie wyłączone z tych wymogów. W związku z tym należy sprecyzować, że właściwe organy oceniają i mierzą te ryzyka na podstawie wielkości i modelu biznesowego danej firmy inwestycyjnej, a także na podstawie zakresu, charakteru i złożoności jej działalności.
(6) Aby zapewnić prawidłowy pomiar i pokrycie wszystkich ryzyk, o których mowa w częściach trzeciej i czwartej rozporządzenia (UE) 2019/2033, ale które nie są pokryte w pełni lub odpowiednio tymi wymogami, takie ryzyka należy mierzyć oddzielnie dla każdej kategorii ryzyka (ryzyko dla klientów, ryzyko dla firmy i ryzyko dla rynku). Z tego samego względu ryzyka, które nie są objęte zakresem części trzeciej i czwartej tego rozporządzenia, w tym ryzyka wyraźnie wyłączone z tych wymogów, należy mierzyć w rozbiciu na poszczególne ryzyka. Jeżeli jednak pomiar według kategorii ryzyka lub w rozbiciu na poszczególne ryzyka jest nadmierne uciążliwy lub nie jest wykonalny w odniesieniu do firm inwestycyjnych objętych wymogiem dotyczącym kapitału założycielskiego niższym niż wymóg określony w art. 9 ust. 1 dyrektywy (UE) 2019/2034, w takich przypadkach pomiar ryzyk należy przeprowadzić na poziomie zagregowanym z uwzględnieniem zasady proporcjonalności.
(7) Aby zachować równowagę między względami ostrożnościowymi a proporcjonalnym zastosowaniem, pomiar ryzyk na poziomie zagregowanym nie powinien mieć zastosowania do firm inwestycyjnych objętych wymogiem dotyczącym kapitału założycielskiego określonym w art. 9 ust. 1 dyrektywy (UE) 2019/2034. Firmy inwestycyjne objęte wyższymi wymogami dotyczącymi kapitału założycielskiego należy oceniać pod kątem ryzyk, dokonując pomiaru według kategorii ryzyka oraz w podziale na poszczególne ryzyka.
(8) Aby zapewnić spójność pomiaru istotnych rodzajów ryzyka, na które firmy inwestycyjne mogą narazić inne podmioty lub z którymi same mogą się borykać, właściwe organy powinny opierać się na zharmonizowanym zestawie minimalnych orientacyjnych wskaźników jakościowych. Ze względu na fakt, że ryzyka zmieniają się przez cały cykl koniunkturalny firmy, właściwe organy powinny przeprowadzić nie tylko ocenę statyczną, ale również analizę tendencji historycznych takich wskaźników. W celu odpowiedniego uwzględnienia wszystkich istotnych rodzajów ryzyka należy zastosować różne wskaźniki w odniesieniu do firm inwestycyjnych o różnych modelach biznesowych i różnej działalności. Aby odpowiednio pokryć wszystkie istotne rodzaje ryzyka dotyczące przedsiębiorstwa inwestycyjnego, biorąc pod uwagę konkretny model biznesowy lub rodzaj działalności, formę prawną oraz dostępność wiarygodnych danych, właściwe organy powinny, w określonych warunkach, w szczególności dotyczących specyfiki modelu biznesowego firmy lub jakości danych, dostosować wskaźniki i stosować te dostosowane wskaźniki lub - jeśli nie jest to możliwe - stosować alternatywne wskaźniki, które są proporcjonalne do wielkości, złożoności, modelu biznesowego i modelu operacyjnego firmy inwestycyjnej i które zapewnią odpowiednią ocenę ryzyka.
(9) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowią projekty regulacyjnych standardów technicznych przedłożone Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.
(10) Europejski Urząd Nadzoru Bankowego przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zasięgnął opinii Bankowej Grupy Interesariuszy powołanej na podstawie art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 3 ,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 25 maja 2023 r.