KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylające dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/91/WE i 2007/33/WE 1 w szczególności jego art. 40 ust. 2 i art. 41 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Decyzją Komisji 2002/499/WE 2 upoważniono państwa członkowskie do wprowadzenia odstępstw od art. 4 ust. 1 dyrektywy Rady 2000/29/WE 3 w odniesieniu do zakazów określonych w części A pkt 1 w załączniku III do tej dyrektywy dotyczących wprowadzania na terytorium Unii naturalnie lub sztucznie skarlonych roślin Chamaecyparis Spach, Juniperus L. oraz Pinus L., innych niż owoce i nasiona, pochodzących z Republiki Korei.
(2) W dniu 17 stycznia 2019 r. Republika Korei złożyła wniosek o przedłużenie okresu stosowania decyzji 2002/499/WE, ale przedłużenie to nie zostało przyznane przed wygaśnięciem tej decyzji w dniu 31 grudnia 2020 r.
(3) Rozporządzeniem (UE) 2016/2031 zastąpiono dyrektywę 2000/29/WE, natomiast rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/2072 4 zastąpiono załączniki I-V do tej dyrektywy.
(4) W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2019/2072 ustanowiono wykaz roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, których wprowadzanie na terytorium Unii z niektórych państw trzecich jest zakazane. Zgodnie z pkt 1 załącznika VI do tego rozporządzenia zakazuje się wprowadzania na terytorium Unii roślin przeznaczonych do sadzenia Chamaecyparis Spach, Juniperus L. i Pinus L., innych niż owoce i nasiona.
(5) Do dnia 31 grudnia 2020 r. wprowadzenie określonych roślin do Unii, z zastrzeżeniem wymogów decyzji 2002/499/WE, skutecznie stosowanych przez Republikę Korei, nie stwarzało ryzyka fitosanitarnego dla terytorium Unii. Ponadto od daty rozpoczęcia stosowania tej decyzji żadne dowody naukowe lub techniczne nie wskazują na pojawienie się jakiegokolwiek nowego ryzyka w odniesieniu do tych roślin. W związku z tym należy ponownie przyznać to odstępstwo.
(6) Odstępstwo to powinno podlegać tym samym wymogom co wymogi określone w decyzji 2002/499/WE. Wymogi te powinny mieć zastosowanie bez uszczerbku dla pkt 30 załącznika VII do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 w odniesieniu do wprowadzania na terytorium Unii naturalnie lub sztucznie skarlonych roślin przeznaczonych do sadzenia innych niż nasiona.
(7) Jednocześnie należy uaktualnić wykaz odnośnych agrofagów w stosunku do odpowiedniego wykazu zawartego w decyzji 2002/499/WE w celu odzwierciedlenia najświeższych nowych informacji naukowych.
(8) Szereg agrofagów występujących u określonych roślin, w szczególności agrofagi Coleosporium paederiae Dietel ex Hirats. f., Crisicoccus pini (Kuwana), Dendrolimus spectabilis (Butler), Dendrolimus superans Butler, i Thecodiplosis japonen- sis Uchida & Inouye, nie są jeszcze wymienione jako agrofagi kwarantannowe dla Unii, ponieważ ich ryzyko fitosanitarne nie zostało w pełni ocenione. W związku z tym, ponieważ niniejsze rozporządzenie dotyczy szczególnego ryzyka fitosanitarnego, które nie zostało jeszcze w pełni ocenione, przewidziane w nim wymogi muszą mieć charakter tymczasowy, na podstawie art. 7 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072.
(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 27 czerwca 2023 r.