a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/876 2 zmieniono terminologię stosowaną w szeregu artykułów rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Zmiany te powinny znaleźć odzwierciedlenie w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 241/2014 3 , które określa regulacyjne standardy techniczne dotyczące wymogów w zakresie funduszy własnych obowiązujących instytucje.
(2) Rozporządzeniem (UE) 2019/876 wprowadzono do rozporządzenia (UE) nr 575/2013 nowe wymogi w zakresie funduszy własnych oraz zobowiązań kwalifikowalnych dla globalnych instytucji o znaczeniu systemowym oraz istotnych jednostek zależnych globalnych instytucji o znaczeniu systemowym spoza UE, a także zharmonizowane kryteria dotyczące pozycji i instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych służące spełnieniu tych wymogów. Rozporządzeniem (UE) 2019/876 wprowadzono również do rozporządzenia (UE) nr 575/2013 art. 72b ust. 7 oraz art. 78a ust. 3, w których wymaga się od Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego (EUNB) opracowania projektów regulacyjnych standardów technicznych określających niektóre kryteria kwalifikowalności dla instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych, a także system zezwolenia na obniżenie tych instrumentów. Wymogi w zakresie funduszy własnych mające zastosowanie do instytucji oraz nowe wymogi w zakresie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych mają wspólny cel, jakim jest zapewnienie, aby instytucje posiadały wystarczającą zdolność do pokrycia strat. Z tego względu standardy dotyczące instrumentów funduszy własnych oraz standardy dotyczące instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych są ze sobą ściśle związane, w szczególności w przypadkach, w których rozporządzenie (UE) nr 575/2013 wyraźnie wymaga całkowitego ujednolicenia tych standardów. Aby zapewnić spójność i zgodność między standardami dotyczącymi instrumentów funduszy własnych oraz standardami dotyczącymi instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych, a także w celu ułatwienia uzyskania pełnego obrazu tych standardów i skutecznego dostępu do nich osobom im podlegającym, należy włączyć standardy dotyczące instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych do rozporządzenia delegowanego (UE) nr 241/2014.
(3) Wymogi w zakresie funduszy własnych oraz zobowiązań kwalifikowalnych - zarówno w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013, jak i dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE 4 - mają wspólny cel, jakim jest zapewnienie, aby instytucje posiadały wystarczającą zdolność do pokrycia strat. Z tego względu dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/879 5 wprowadzono do dyrektywy 2014/59/UE art. 45b ust. 1, którym rozszerzono, w odniesieniu do wszystkich podmiotów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, kryteria kwalifikowalności dotyczące instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych poprzez uwzględnienie w nich zobowiązań kwalifikowalnych w zakresie spełnienia minimalnego wymogu w zakresie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych (MREL), z wyjątkiem kryterium, o którym mowa w art. 72b ust. 2 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Jeżeli chodzi o podmioty restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, które są podmiotami globalnych instytucji o znaczeniu systemowym oraz unijnymi istotnymi jednostkami zależnymi globalnych instytucji o znaczeniu systemowym spoza UE, dyrektywą (UE) 2019/879 wprowadzono do dyrektywy 2014/59/UE art. 45d. W ust. 1 lit. a) oraz ust. 2 lit. a) tego przepisu, odczytywanych w związku z art. 45b ust. 1 akapit drugi, przewidziano, że warunkiem kwalifikowalności zobowiązań w zakresie spełniania minimalnego wymaganego poziomu MREL jest zgodność tych zobowiązań z kryteriami kwalifikowalności dla instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych. Kryteria te wymagają m.in., aby zobowiązania nie były finansowane bezpośrednio ani pośrednio przez daną instytucję, nie były obniżane bez uzyskania uprzedniego zezwolenia organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, a także aby nie zawierały zachęty do wykupienia, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 72c ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Podobnie w odniesieniu do podmiotów innych niż podmioty restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji dyrektywą (UE) 2019/879 wprowadzono do dyrektywy 2014/59/UE art. 45f. W ustępie 2 lit. a) pkt (ii) oraz lit. a) pkt (v) tego artykułu uzależniono kwalifikowalność zobowiązań od zgodności z określonymi kryteriami kwalifikowalności dla instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych, a także od wymogu, zgodnie z którym nabycie własności zobowiązań nie może być bezpośrednio ani pośrednio finansowane przez podmiot podlegający temu artykułowi. W związku z tym koniecznie jest określenie, że przepisy rozporządzenia delegowanego (UE) nr 241/2014 odnoszące się do bezpośredniego i pośredniego finansowania instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych, formy i charakteru zachęt do wykupienia, a także uprzedniego zezwolenia na obniżenie takich instrumentów również powinny być stosowane w spójny sposób do celów art. 45b ust. 1 oraz art. 45f ust. 2 lit. a) pkt (ii) oraz lit. a) pkt (v) dyrektywy 2014/59/UE. W celu zapewnienia tej spójności termin "instrumenty zobowiązań kwalifikowalnych" należy rozumieć również jako odniesienie do "zobowiązań kwalifikowalnych", o których mowa w art. 45b oraz art. 45f ust. 2 lit. a) dyrektywy 2014/59/UE, niezależnie od rezydualnego terminu zapadalności tych zobowiązań, a termin "instytucja" należy również stosować do każdego podmiotu podlegającego minimalnemu wymogowi w zakresie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych zgodnie z art. 45 ust. 1 tej dyrektywy.
(4) W art. 28 ust. 1 lit. b), art. 52 ust. 1 lit. c) i art. 63 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 uzależnia się kwalifikowalność instrumentów funduszy własnych od tego, czy są one bezpośrednio lub pośrednio finansowane przez instytucję. Rozporządzeniem (UE) 2019/876, poprzez wprowadzenie do rozporządzenia (UE) nr 575/2013 art. 72b ust. 2 lit. c), rozszerzono ten warunek na instrumenty zobowiązań kwalifikowalnych z tą różnicą, że zgodnie ze standardem dotyczącym całkowitej zdolności do pokrycia strat (TLAC) instrumenty zobowiązań kwalifikowalnych nie powinny być bezpośrednio ani pośrednio finansowane przez podmiot restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. W art. 72b ust. 7 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 upoważnia się EUNB do określenia, w postaci projektów regulacyjnych standardów technicznych, mającej zastosowanie formy i charakteru pośredniego finansowania instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych. Zgodnie z art. 72b ust. 7 akapit drugi tego rozporządzenia te projekty regulacyjnych standardów technicznych muszą być w pełni zgodne z aktem delegowanym, o którym mowa w art. 28 ust. 5 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i którym jest rozporządzenie delegowane (UE) nr 241/2014. Przepisy tego rozporządzenia delegowanego powinny zatem mieć również zastosowanie do instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych.
(5) Kryterium kwalifikowalności dotyczące bezpośredniego i pośredniego finansowania uniemożliwia nabycie własności instrumentów funduszy własnych i instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych finansowanych bezpośrednio lub pośrednio przez instytucję lub podmiot restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Bez tego kryterium straty mogłyby powrócić do tych podmiotów, potencjalnie zmniejszając lub neutralizując kompensację strat, którą miały zapewnić te instrumenty. Ryzyko wystąpienia takiego negatywnego sprzężenia zwrotnego istnieje również w grupach bankowych i grupach restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, na przykład w kontekście emisji i subskrypcji instrumentów kwalifikujących się do spełnienia nowego wewnętrznego MREL określonego w art. 45f dyrektywy 2014/59/UE. Przepisy dotyczące bezpośredniego i pośredniego finansowania instrumentów funduszy własnych i instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych powinny zatem obejmować łańcuchy finansowania utrzymujące ryzyko w obrębie grupy, niezależnie od tego, czy te łańcuchy finansowania obejmują inwestora zewnętrznego, czy nie. Konieczne jest bowiem uwzględnienie sytuacji finansowania wewnątrzgrupowego o obiegu zamkniętym, tak aby uniknąć obchodzenia przepisów dotyczących bezpośredniego i pośredniego finansowania instrumentów funduszy własnych i instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych, do którego może dochodzić na przykład w przypadku, gdy finansowanie jest zapewniane przez jednostki zależne instytucji lub podmiotu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji lub przez inne podmioty, z którymi instytucja lub podmiot restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji pozostaje we współzależności. W celu stwierdzenia, że instrumenty kapitałowe lub zobowiązania są bezpośrednio lub pośrednio finansowane przez instytucję emitującą takie instrumenty lub zobowiązania, nie powinno być zatem konieczne, by instytucja ta zapewniała finansowanie. W związku z tym zakwalifikowanie finansowania jako bezpośredniego lub pośredniego może być możliwe również w przypadku, gdy takie finansowanie jest zapewniane przez podmiot włączony w zakres konsolidacji ostrożnościowej lub konsolidacji rachunkowości instytucji, instytucjonalnego systemu ochrony lub sieci instytucji powiązanych z organem centralnym, do której należy instytucja, lub w zakres dodatkowego nadzoru nad instytucją. Powinno to mieć zastosowanie niezależnie od tego, czy ten inny podmiot należy do innej grupy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.
(6) Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2401 6 usunięto definicję "marży nadwyżkowej" z art. 242 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Ponieważ w art. 12 ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 241/2014 stosuje się ten termin poprzez odesłanie do art. 242 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, konieczna jest zmiana art. 12 ust. 3 tego rozporządzenia delegowanego polegająca na wprowadzeniu definicji terminu "marża nadwyżkowa" bezpośrednio do tego artykułu.
(7) W art. 52 ust. 1 lit. g) i art. 63 lit. h) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 uzależnia się kwalifikowalność instrumentów w kapitale dodatkowym Tier I oraz instrumentów w kapitale Tier II od braku jakiejkolwiek zachęty do wykupu ich kwoty głównej. Rozporządzeniem (UE) 2019/876, poprzez wprowadzenie do rozporządzenia (UE) nr 575/2013 art. 72b ust. 2 lit. g), rozszerzono ten wymóg na instrumenty zobowiązań kwalifikowalnych z tą różnicą, że w przypadku instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych zachęty do wykupu dozwolone są w przypadkach, o których mowa w art. 72c ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Zmianę tę należy odzwierciedlić w rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 241/2014.
(8) W odniesieniu do portfeli indeksowych rozporządzeniem (UE) 2019/876 wprowadzono do rozporządzenia (UE) nr 575/2013 art. 76. W artykule tym rozszerzono zakres uprzedniego zezwolenia udzielanego przez właściwy organ - umożliwiającego instytucji zastosowanie ostrożnego oszacowania ekspozycji bazowejdanejinstytucji z tytułu instrumentów objętych indeksami - na instrumenty zobowiązań kwalifikowalnych instytucji. Zmianę tę należy odzwierciedlić w rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 241/2014. Należy zatem zmienić zawarte w tym rozporządzeniu przepisy dotyczące uznawania za "wystarczająco ostrożne" oszacowań stosowanych jako rozwiązanie alternatywne wobec obliczania ekspozycji bazowych z tytułu instrumentów funduszy własnych objętych indeksami, a znaczenie terminu "uciążliwy pod względem operacyjnym" należy w związku z tym zmienić tak, aby miało zastosowanie również do instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych.
(9) Rozporządzeniem (UE) 2019/876 dodano do rozporządzenia (UE) nr 575/2013 art. 78 ust. 1 akapit drugi, aby umożliwić właściwym organom udzielanie instytucjom uprzedniego zezwolenia ogólnego na obniżenie funduszy własnych o wcześniej ustaloną kwotę i na określony okres. Należy zatem usunąć z rozporządzenia delegowanego (UE) nr 241/2014 warunki wstępne i limity mające zastosowanie do uprzedniego zezwolenia do celów pełnienia funkcji animatora rynku, ponieważ te warunki wstępne i limity są obecnie zawarte w systemie uprzedniego zezwolenia ogólnego określonym w art. 78 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 575/2013.
(10) Zarówno system uprzedniego zezwolenia na obniżenie funduszy własnych, określony w art. 78 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, jak i system uprzedniego zezwolenia na obniżenie instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych, określony w art. 78a tego rozporządzenia, mają na celu zapewnienie zgodności z wymogami regulacyjnymi dotyczącymi funduszy własnych oraz funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, a także mają szereg podobnych cech. Konieczne jest zatem ujednolicenie procedur stosowanych przez właściwe organy i organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zarówno w odniesieniu do uprzedniego zezwolenia ogólnego, o którym mowa w art. 78 ust. 1 akapit drugi i art. 78a ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 575/2013, jak i wszelkich innych zezwoleń, o których mowa w tych artykułach. Ponadto aby zapewnić uwzględnienie specyfiki wszelkich uprzednich zezwoleń oraz ich należyte wykorzystywanie do ich konkretnych celów, należy ustanowić, że właściwe organy i organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinny być zobowiązane do określenia okresu, na jaki udzielane jest uprzednie zezwolenie inne niż uprzednie zezwolenie ogólne, oraz ustalić maksymalny limit dla tego określonego okresu.
(11) W art. 78 ust. 1 akapit drugi i art. 78a ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 575/2013 wymaga się, aby uprzednie zezwolenie ogólne na obniżenie instrumentów funduszy własnych i instrumentów zobowiązań kwalifikowal- nych udzielane było na określony okres nie dłuższy niż rok. Wniosek o przedłużenie uprzedniego zezwolenia ogólnego, które jeszcze nie wygasło, nie powinien wymagać takiego samego poziomu kontroli ani interakcji między organami jak wniosek o pierwotne zezwolenie, jeżeli instytucja nie wystąpiła o zwiększenie wcześniej ustalonej kwoty określonej przy udzieleniu pierwotnego zezwolenia i nie zmieniła wyjaśnienia przesłanek, które przedstawiła przy ubieganiu się o pierwotne zezwolenie. W związku z tym w tych szczególnych okolicznościach należy ograniczyć treść wniosku składanego przez instytucje oraz skrócić termin złożenia wniosku.
(12) W art. 77 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 nałożono na instytucje wymóg uzyskania uprzedniego zezwolenia organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji na przeprowadzenie wezwania do sprzedaży, wykupu, spłaty lub odkupu instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych. Zgodnie z art. 78a ust. 1 tego rozporządzenia zezwolenie może zostać udzielone tylko wtedy, gdy spełniono szereg warunków, w tym warunek, że instytucja zastępuje instrumenty zobowiązań kwalifikowalnych instrumentami funduszy własnych lub instrumentami zobowiązań kwalifikowalnych o tej samej lub wyższej jakości na warunkach, które są stabilne z punktu widzenia zdolności dochodowej danej instytucji. Art. 78a ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 575/2013 zawiera wymóg, aby standardy dotyczące znaczenia wyrażenia "stabilny z punktu widzenia zdolności dochodowej danej instytucji" w kontekście instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych były w pełni zgodne z ich odpowiednikiem dotyczącym funduszy własnych. Należy zatem sprecyzować, że w odniesieniu do obu rodzajów instrumentów należy przyjmować takie samo znaczenie wyrażenia "stabilny z punktu widzenia zdolności dochodowej danej instytucji".
(13) Konieczne jest dostosowanie systemów uprzedniego zezwolenia ogólnego dotyczących instrumentów funduszy własnych i instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych, aby zapewnić spójne stosowanie tych systemów w całej Unii. Wcześniej ustalona kwota określana przez organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji przy udzielaniu uprzedniego zezwolenia ogólnego na obniżenie instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych powinna zatem podlegać limitom, przy czym nie należy uniemożliwiać organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji określenia niższych wcześniej ustalonych kwot w odniesieniu do konkretnej instytucji, jeżeli jest to uzasadnione szczególnymi okolicznościami danego przypadku. Konieczne jest również uniemożliwienie instytucjom prowadzenia działalności przy takim poziomie instrumentów funduszy własnych i instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych, który nie odzwierciedlałby faktu, że część instrumentów funduszy własnych i instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych nie byłaby dostępna do celów pokrycia strat w razie potrzeby. W przypadku uprzedniego zezwolenia ogólnego wcześniej ustaloną kwotę, na którą właściwy organ udzielił zezwolenia, należy zatem odliczać od momentu udzielenia zezwolenia.
(14) Konieczne jest zapewnienie proporcjonalnego traktowania instytucji, których plany restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji przewidują, że instytucje te mają zostać zlikwidowane w ramach standardowego postępowania upadłościowego, i w odniesieniu do których organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji ustalił minimalny wymóg w zakresie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, o którym mowa w art. 45 ust. 1 dyrektywy 2014/59/UE, na poziomie nieprzekraczającym kwoty wystarczającej do pokrycia strat. Instytucje te powinny zatem mieć możliwość wystąpienia o zezwolenie, w tym uprzednie zezwolenie ogólne, na obniżenie instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych za pomocą systemu uproszczonego wniosku. W systemie takim powinny istnieć ograniczone wymogi informacyjne, a w celu dalszego zmniejszenia obciążenia administracyjnego tych instytucji i organów ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji należy uznać, że w przypadku braku odpowiedzi ze strony organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji uprzednie zezwolenie zostało udzielone. Biorąc pod uwagę, że instytucje te nie muszą emitować instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych, by spełnić minimalny wymóg w zakresie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, wcześniej ustalona kwota instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych, które mają zostać obniżone, nie powinna podlegać takim samym limitom jak w przypadku innych instytucji.
(15) W art. 78a ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 zobowiązano EUNB do opracowania regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia procedury udzielania zezwolenia na obniżenie instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych oraz określenia procesu dotyczącego współpracy między właściwym organem a organem ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. W celu zapewnienia zgodności z wymogami w zakresie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013, dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE 7 i dyrektywie 2014/59/UE proces dotyczący współpracy między właściwym organem a organem ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien obejmować konsultacje z właściwym organem w sprawie wniosku o uprzednie zezwolenie otrzymanego przez organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Konsultacje te powinny być prowadzone w sposób umożliwiający właściwemu organowi wyrażenie świadomego stanowiska na temat konsultacji, w tym w przypadkach, gdy jego zgoda jest wymagana do ustalenia marginesu, o który fundusze własne i zobowiązania kwalifikowalne instytucji muszą przekraczać dotyczące jej wymogi, przy zapewnieniu odpowiedniej wymiany informacji i wystarczającego czasu na udzielenie odpowiedzi w ramach konsultacji.
(16) Przed wejściem w życie rozporządzenia (UE) 2019/876 art. 79 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 stanowił, że właściwy organ może tymczasowo odstąpić od stosowania przepisów dotyczących odliczeń z tytułu instrumentów funduszy własnych, jeżeli instytucja posiadała te instrumenty w podmiocie sektora finansowego do celów pomocy finansowej przeznaczonej na reorganizację i uratowanie tego podmiotu. Rozporządzeniem (UE) 2019/876 zmieniającym art. 79 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 rozszerzono zakres tymczasowego odstępstwa, które właściwe organy mogą przyznać w odniesieniu do udziałów kapitałowych instytucji w instrumentach zobowiązań kwalifikowalnych w instytucjach. W związku z tym przepisy rozporządzenia delegowanego (UE) nr 241/2014 dotyczące tego tymczasowego odstępstwa należy zmienić, tak aby miały również zastosowanie do udziałów kapitałowych instytucji w instrumentach zobowiązań kwalifikowalnych w instytucjach.
(17) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) nr 241/2014.
(18) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez EUNB.
(19) EUNB przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o poradę do Bankowej Grupy Interesariuszy ustanowionej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 8 .
(20) Zgodnie z procedurą określoną w art. 10 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 Komisja zatwierdziła ze zmianami projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony przez EUNB, wyjaśniając powody dokonania tych zmian. EUNB wydał formalną opinię, akceptując proponowane zmiany, z wyjątkiem zmian dotyczących wprowadzenia wyraźnego zakazu pośredniego finansowania wewnątrzgrupowego oraz wprowadzenia mechanizmu milczącej zgody w odniesieniu do uprzedniego zezwolenia ogólnego na obniżenie zobowiązań kwalifikowalnych dokonywanego przez podmioty, których MREL nie przekracza wymogów w zakresie funduszy własnych.
(21) Po dokonaniu starannej oceny argumentów przedstawionych przez EUNB na poparcie sprzeciwu wobec wprowadzenia do części normatywnej standardów technicznych przepisu dotyczącego finansowania wewnątrzgrupowego Komisja podtrzymuje swoją opinię, że zakaz pośredniego finansowania powinien wyraźnie obejmować wszystkie odpowiednie łańcuchy finansowania, niezależnie od tego, czy bierze w nich udział inwestor zewnętrzny.
(22) Komisja w pełni uznaje wagę zapewnienia proporcjonalnego traktowania podmiotów, których MREL nie przekracza wymogów w zakresie funduszy własnych. Złożenie wniosku o uprzednie zezwolenie na obniżenie zobowiązań kwa- lifikowalnych stanowi jednak integralny element systemu uprzedniego zezwolenia określonego w art. 78a ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, a zatem warunek ten nie może zostać uchylony. W celu zmniejszenia do minimum obciążenia administracyjnego tych podmiotów oraz właściwych dla nich organów ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, podmioty te powinny mieć jednak możliwość złożenia uproszczonego wniosku o uprzednie zezwolenie, natomiast właściwe dla nich wspomniane organy powinny mieć możliwość udzielenia takiego zezwolenia na zasadzie milczącej zgody,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: