Rozporządzenie delegowane 2022/25 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2033 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających metody pomiaru współczynników K, o których mowa w art. 15 tego rozporządzenia

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2022/25

z dnia 22 września 2021 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2033 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających metody pomiaru współczynników K, o których mowa w art. 15 tego rozporządzenia

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2033 z dnia 27 listopada 2019 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla firm inwestycyjnych oraz zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, (UE) nr 575/2013, (UE) nr 600/2014 i (UE) nr 806/2014 ¹ , w szczególności jego art. 15 ust. 5 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Niektóre współczynniki K w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia (UE) 2019/2033 nie wymagają dalszych specyfikacji, ponieważ rozporządzenie to szczegółowo określa metody ich pomiaru. Jest tak w przypadku współczynnika K dotyczącego "ryzyka pozycji netto" (K-NPR), który można obliczyć na podstawie przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 ² , a także w przypadku współczynnika K dotyczącego "ryzyka koncentracji" (K-CON) i współczynnika K dotyczącego "niewykonania zobowiązania przez kontrahenta transakcyjnego" (K-TCD), wobec których stosuje się odpowiednie uproszczone wymogi określone w tym rozporządzeniu. Jednakże w innych przypadkach, takich jak "zarządzane aktywa" (AUM), "przechowywane środki pieniężne klientów" (CMH), "obsługiwane zlecenia klientów" (COH), "aktywa zabezpieczone i objęte administrowaniem" (ASA) oraz "dzienne przepływy transakcyjne" (DTF), metody pomiaru tych współczynników wymagają dalszych wyjaśnień.

(2) Współczynniki K powinny obejmować wszystkie rodzaje działalności prowadzone przez firmę inwestycyjną w celu odpowiedniego odzwierciedlenia ryzyka. Biorąc pod uwagę, że agent jest osobą fizyczną lub prawną, która działa wyłącznie w imieniu określonej firmy inwestycyjnej i na jej pełną i bezwarunkową odpowiedzialność, istnieje potrzeba zapewnienia, aby wszelka działalność agenta była uwzględniona we współczynnikach K firmy inwestycyjnej dotyczących AUM, ASA, CMH i COH.

(3) Usługa inwestycyjna polegająca na "doradztwie inwestycyjnym", o której mowa w sekcji A pkt 5 załącznika I do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE ³ , różni się od usługi pomocniczej polegającej na "doradztwie dla przedsiębiorstw odnoszącym się do struktury kapitałowej, strategii i odnośnych kwestii, jak również doradztwie i usługach dotyczących łączenia się oraz nabywania przedsiębiorstw;", o której mowa w sekcji B pkt 3 załącznika I do tej dyrektywy. W tym kontekście, a także w oparciu o definicję "bieżącego doradztwa inwestycyjnego" określoną w art. 4 ust. 1 pkt 21 rozporządzenia (UE) 2019/2033, w przypadku gdy wyżej wymieniona usługa pomocnicza nie została uwzględniona, należy sprecyzować, że wszelkie zarządzane aktywa związane z tą usługą pomocniczą powinny zostać wyłączone do celów obliczania współczynnika K-AUM.

(4) Aby zapewnić spójne pomiary AUM i ASA przy obliczaniu współczynników K-AUM i K-ASA, instrumenty finansowe powinny być wyceniane według ich wartości godziwej zgodnie z mającymi zastosowanie standardami rachunkowości, tak aby umożliwić odzwierciedlenie wartości rynkowej instrumentów finansowych tam, gdzie jest to możliwe.

(5) Ponieważ kalibracja współczynnika procentowego CMH w tabeli 1 w art. 15 rozporządzenia (UE) 2019/2033 uwzględnia już ryzyko dla klientów związane z zarządzaniem środkami pieniężnymi, kwoty uwzględnione w pomiarze CMH nie powinny być uwzględniane przy pomiarze AUM. Ponadto, aby uniknąć podwójnego liczenia przy obliczaniu wymogów kapitałowych, kwoty już uwzględnione do celów pomiaru CMH nie powinny być uwzględniane przy pomiarze ASA.

(6) W definicji CMH określonej w art. 4 ust. 1 pkt 28 rozporządzenia (UE) 2019/2033 oraz w motywie 24 sprecyzowano kwoty, jakie należy uwzględnić przy pomiarze CMH. W związku z tym wystarczy doprecyzować pozostałe operacyjne aspekty metody pomiaru CMH, aby zapewnić solidność danych liczbowych wykorzystywanych do obliczania CMH, w szczególności poprzez uniknięcie nadmiernego polegania na sprawozdawczości zewnętrznej oraz skupienie się na wewnętrznej ewidencji księgowej firmy inwestycyjnej i danych liczbowych wykorzystywanych do wewnętrznych uzgodnień.

(7) Metody pomiaru kwot, które należy uwzględnić w ramach COH jako przyjmowane i przekazywane zlecenia oraz wykonywane zlecenia, powinny obejmować szczegółowe zasady dotyczące przypadku, gdy ceny rynkowe nie są łatwo dostępne, ponieważ nie są określone w zleceniach. Konieczne jest rozróżnienie między przypadkiem wykonywania zleceń a przypadkiem przyjmowania i przekazywania zleceń, ponieważ ceny i terminy, w których zlecenia powinny być rejestrowane do celów pomiaru COH, mogą różnić się w każdym z tych przypadków. Ponadto, w szczególności w przypadku przyjmowania i przekazywania zleceń, zlecenia przekazywane stanowią lepszy punkt odniesienia dla tego celu niż zlecenia przyjmowane, ponieważ te ostatnie mogą nie zostać przekazane.

(8) Ponieważ usługa inwestycyjna polegająca na "przyjmowaniu i przekazywaniu zleceń w odniesieniu do jednego instrumentu finansowego lub większej ich liczby", o której mowa w sekcji A pkt 1 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE, różni się od działalności inwestycyjnej polegającej na "prowadzeniu wielostronnych (MTF) lub zorganizowanych (OTF) platform obrotu", o której mowa w pkt 8 i 9 tej sekcji, konieczne jest wyjaśnienie, że deklaracje gotowości zakupu i sprzedaży skojarzone na MTF i OTF prowadzonych przez firmę inwestycyjną nie są uwzględniane do celów obliczania K-COH dla transakcji na rynku kasowym lub K-COH dla instrumentów pochodnych.

(9) Ponieważ wymogi kapitałowe dla firm inwestycyjnych określone w rozporządzeniu (UE) 2019/2033 opierają się na współczynnikach K obejmujących wszystkie usługi i rodzaje działalności wymienione w załączniku I do dyrektywy 2014/65/UE, konieczne jest ustanowienie przepisów dotyczących dostosowania tych metod w przypadkach, w których w przeciwnym razie mogłoby dojść do podwójnego liczenia. Dotyczy to w szczególności niektórych usług pomocniczych, które mogą być świadczone wyłącznie w powiązaniu z usługami i rodzajami działalności wymienionymi w sekcji A załącznika I do tej dyrektywy. W związku z tym zlecenia związane z usługą pomocniczą, o której mowa w sekcji B pkt 3 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE (doradztwo dla przedsiębiorstw odnoszące się do struktury kapitałowej, strategii i odnośnych kwestii, jak również doradztwo i usługi dotyczące łączenia się oraz nabywania przedsiębiorstw) i która odnosi się do doradztwa dotyczącego transakcji między inwestorami, w przypadku transakcji finansowania przedsiębiorstw lub transakcji na niepublicznym rynku kapitałowym, nie powinny być uwzględniane w pomiarze AUM ani COH, ponieważ te współczynniki K już je uwzględniają.

(10) W tabeli 1 w art. 15 rozporządzenia (UE) 2019/2033 przewidziano dwa różne współczynniki na potrzeby pomiaru COH: jeden dla transakcji na rynku kasowym i drugi dla instrumentów pochodnych. Należy przedstawić dalsze wyjaśnienia dotyczące sposobu rozdziału transakcji pomiędzy te dwie kategorie instrumentów oraz metody wyceny, którą należy stosować w każdym z tych przypadków. W szczególności instrumenty pochodne powinny być uwzględniane w pomiarach współczynników K w oparciu o wartość referencyjną, a transakcje na rynku kasowym - według wartości rynkowej, ponieważ współczynniki procentowe mające zastosowanie do współczynników K są kalibrowane na tej podstawie.

(11) Konieczne jest określenie sposobu obliczania kwoty referencyjnej instrumentu pochodnego, ponieważ rozporządzenie (UE) 2019/2033 nie zawiera przepisów dotyczących sposobu jej obliczania. Biorąc pod uwagę, że art. 29 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2019/2033 ustanawia zasady obliczania kwoty referencyjnej instrumentów pochodnych do celów obliczania TCD, a także w celu zapewnienia spójności pomiaru TCD i DTF, wspomniane przepisy dotyczące obliczania kwoty referencyjnej instrumentu pochodnego powinny mieć zastosowanie również do pomiaru DTF.

(12) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB).

(13) EUNB przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zasięgnął porady Bankowej Grupy Interesariuszy ustanowionej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 ⁴ . Przed przedłożeniem projektu standardów technicznych stanowiących podstawę niniejszego rozporządzenia EUNB zasięgnął również opinii Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

SEKCJA  1

METODY POMIARU WSPÓŁCZYNNIKÓW K W RAMACH RYZYKA DLA KLIENTA

Artykuł  1

Metody pomiaru współczynników K w ramach ryzyka dla klienta w przypadku usług inwestycyjnych i działalności inwestycyjnej świadczonych za pośrednictwem agentów

Do celów pomiaru współczynników K w ramach ryzyka dla klienta zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) 2019/2033 firma inwestycyjna uwzględnia w poszczególnych wartościach AUM, CMH, ASA i COH, o których mowa odpowiednio w art. 17, 18, 19 i 20 tego rozporządzenia, wszelkie kwoty związane z usługami inwestycyjnymi i działalnością inwestycyjną firmy inwestycyjnej świadczonymi przez agentów zarejestrowanych jako działających w jej imieniu.

Artykuł  2

Metody pomiaru wartości zarządzanych aktywów (AUM) w przypadku niedyskrecjonalnych uzgodnień stanowiących bieżące doradztwo inwestycyjne

1. Do celów pomiaru współczynników K w ramach ryzyka dla klienta zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) 2019/2033 firma inwestycyjna nie uwzględnia w wartości AUM, o której mowa w art. 17 tego rozporządzenia, żadnych kwot aktywów związanych z usługami pomocniczymi, o których mowa w sekcji B pkt 3 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE.

2. W przypadku gdy firma inwestycyjna świadczy w ramach niedyskrecjonalnych uzgodnień bieżące doradztwo inwestycyjne na rzecz innego podmiotu sektora finansowego, który zajmuje się dyskrecjonalnym zarządzaniem portfelem, uwzględnia ona w wartości AUM, o której mowa w art. 17 rozporządzenia (UE) 2019/2033, wszelkie kwoty aktywów związane z tymi niedyskrecjonalnymi uzgodnieniami stanowiącymi doradztwo inwestycyjne.

Artykuł  3

Metody pomiaru wartości zarządzanych aktywów (AUM) w przypadku dyskrecjonalnego zarządzania portfelem

Do celów art. 17 rozporządzenia (UE) 2019/2033 pomiaru całkowitej miesięcznej wartości AUM dokonuje się zgodnie z wszystkimi poniższymi zasadami:

a) w obliczeniach uwzględnia się wartość instrumentów finansowych obliczoną według wartości godziwej zgodnie z mającymi zastosowanie standardami rachunkowości;

b) instrumenty finansowe o ujemnej wartości godziwej uwzględnia się w wartości bezwzględnej;

c) w obliczeniach uwzględnia się środki pieniężne, z wyjątkiem wszelkich kwot zaliczanych do przechowywanych środków pieniężnych klientów (CMH) zgodnie z definicją określoną w art. 4 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  4

Metody pomiaru przechowywanych środków pieniężnych klientów (CMH)

Do celów art. 18 rozporządzenia (UE) 2019/2033 pomiaru CMH dokonuje się na podstawie następujących pozycji:

a) sald, które firma inwestycyjna wykorzystuje na potrzeby wewnętrznych uzgodnień;

b) wartości ujętych w ewidencji księgowej firmy inwestycyjnej.

Artykuł  5

Metody pomiaru wartości aktywów zabezpieczonych i objętych administrowaniem (ASA)

Do celów art. 19 rozporządzenia (UE) 2019/2033 pomiar całkowitej dziennej ASA obejmuje wartość wszystkich zabezpieczonych i objętych administrowaniem instrumentów finansowych klienta, obliczoną według wartości godziwej zgodnie z mającymi zastosowanie standardami rachunkowości. Wartość ta nie obejmuje wartości CMH, o której mowa w art. 4 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  6

Metody pomiaru wartości wykonywanych zleceń w ramach COH

1. Do celów obliczania współczynnika K-COH zgodnie z art. 20 rozporządzenia (UE) 2019/2033 firma inwestycyjna uwzględnia w obliczeniach wartości COH zlecenie klienta w momencie, w którym uzyskała potwierdzenie, że zlecenie zrealizowano, a cena jest znana.

2. W przypadku gdy firma inwestycyjna wykonuje w imieniu klienta zlecenie przyjęte od innej firmy inwestycyjnej, w obliczeniach wartości COH firma inwestycyjna wykonująca zlecenie uwzględnia to zlecenie w całkowitej wartości zleceń mierzonej na potrzeby wykonywania zleceń klientów i wyłącza je z całkowitej wartości zleceń obliczanej na potrzeby otrzymywania i przekazywania zleceń.

Artykuł  7

Metody pomiaru wartości przyjmowanych i przekazywanych zleceń klientów w ramach COH

1. Do celów obliczania współczynnika K-COH zgodnie z art. 20 rozporządzenia (UE) 2019/2033, w przypadku gdy firma inwestycyjna przyjmuje i przekazuje zlecenie klienta, zlecenie to uwzględnia się w momencie, w którym firma inwestycyjna przekazuje zlecenie innej firmie inwestycyjnej lub brokerowi biorącemu udział w wykonaniu zlecenia.

2. Firma inwestycyjna nie uwzględnia zleceń przyjmowanych i przekazywanych w ramach pomiaru wartości COH, jeżeli skupia co najmniej dwóch inwestorów w celu doprowadzenia do transakcji między tymi inwestorami, np. w przypadku transakcji finansowania przedsiębiorstw lub transakcji na niepublicznym rynku kapitałowym.

3. W przypadku gdy firma inwestycyjna uwzględnia w pomiarze wartości COH przyjmowane i przekazywane zlecenia, stosuje ona cenę określoną w tych zleceniach. W przypadku gdy w zleceniach nie jest określona żadna cena, w tym w przypadku zleceń z limitem ceny, firma inwestycyjna stosuje cenę rynkową instrumentu finansowego z dnia przekazania zlecenia.

4. Przy pomiarze wartości COH nie uwzględnia się deklaracji gotowości zakupu i sprzedaży skojarzonych przez firmę inwestycyjną do celów prowadzenia wielostronnej lub zorganizowanej platformy obrotu, zdefiniowanych w art. 4 ust. 1 pkt 22 i 23 dyrektywy 2014/65/UE.

Artykuł  8

Metody pomiaru transakcji na rynku kasowym do celów pomiaru wartości COH

1. Do celów pomiaru wartości COH zgodnie z art. 20 rozporządzenia (UE) 2019/2033 firma inwestycyjna traktuje jako transakcje na rynku kasowym wszelkie transakcje, w przypadku których kontrahent dokonuje obrotu:

a) zbywalnymi papierami wartościowymi;

b) instrumentami rynku pieniężnego;

c) jednostkami uczestnictwa w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania;

d) opcjami giełdowymi.

2. Do celów pomiaru wartości COH w przypadku opcji giełdowych firma inwestycyjna uwzględnia premię opcyjną zastosowaną przy wykonaniu tej opcji.

Artykuł  9

Metody pomiaru wartości instrumentów pochodnych do celów pomiaru wartości COH

Do celów pomiaru wartości COH zgodnie z art. 20 rozporządzenia (UE) 2019/2033 w odniesieniu do instrumentów pochodnych kwotę referencyjną kontraktu na instrumenty pochodne ustala się zgodnie z art. 29 ust. 3 tego rozporządzenia.

SEKCJA  2

METODY POMIARU WSPÓŁCZYNNIKÓW K W RAMACH RYZYKA DLA FIRMY

Artykuł  10

Metody pomiaru transakcji na rynku kasowym do celów obliczania dziennych przepływów transakcyjnych (DTF)

1. Do celów pomiaru DTF zgodnie z art. 33 rozporządzenia (UE) 2019/2033 w odniesieniu do transakcji na rynku kasowym firma inwestycyjna traktuje jako transakcje na rynku kasowym wszelkie transakcje, w przypadku których kontrahent dokonuje obrotu:

a) zbywalnymi papierami wartościowymi;

b) instrumentami rynku pieniężnego;

c) jednostkami uczestnictwa w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania;

d) opcjami giełdowymi.

2. Do celów pomiaru DTF dla opcji giełdowych firma inwestycyjna uwzględnia premię opcyjną zastosowaną przy wykonaniu tej opcji.

Artykuł  11

Metody pomiaru wartości instrumentów pochodnych do celów obliczania DTF

Do celów pomiaru DTF zgodnie z art. 33 rozporządzenia (UE) 2019/2033 w odniesieniu do instrumentów pochodnych kwotę referencyjną kontraktu na instrumenty pochodne ustala się zgodnie z art. 29 ust. 3 tego rozporządzenia.

Artykuł  12

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 września 2021 r.

	W imieniu Komisji
	Ursula VON DER LEYEN
	Przewodnicząca

1 Dz.U. L 314 z 5.12.2019, s. 1.

2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościo- wych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).

3 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349).

4 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12).

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2022.6.1
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie delegowane 2022/25 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2033 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających metody pomiaru współczynników K, o których mowa w art. 15 tego rozporządzenia
• Data aktu: 22/09/2021
• Data ogłoszenia: 11/01/2022
• Data wejścia w życie: 31/01/2022