uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 168 ust. 5,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,
uwzględniając opinię Komitetu Regionów 2 ,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 3 ,
(1) Priorytetem Unii jest ochrona i poprawa zdrowia ludzkiego poprzez zapobieganie chorobom oraz walkę z transgranicz- nymi epidemiami za pomocą monitorowania i oceny poważnych transgranicznych zagrożeń zdrowia, informowania o takich zagrożeniach, poprawy gotowości na nie, zapewniania wczesnego ostrzegania w przypadku takich zagrożeń oraz ich zwalczania.
(2) Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (zwane dalej "Centrum") zostało ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 851/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady 4 jako niezależna agencja europejska, której misją jest identyfikacja i ocena bieżących i nowo pojawiających zagrożeń zdrowia ludzkiego ze strony chorób zakaźnych oraz informowanie o nich.
(3) W dniu 11 marca 2020 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ogłosiła wystąpienie globalnej pandemii COVID-19. Zważywszy na wyzwania związane z reagowaniem na pandemię, stało się jasne, że należy wzmocnić unijne ramy gotowości i reagowania na kryzysy zdrowotne, aby lepiej wykorzystać potencjał zdolności Unii i państw członkowskich do reagowania na przyszłe pandemie.
(4) W swojej decyzji z dnia 5 lutego 2021 r. w ramach dochodzenia strategicznego OI/3/2020/TE Europejska Rzecznik Praw Obywatelskich zidentyfikowała szereg istotnych luk w skuteczności reagowania Centrum na pandemię COVID-19, na przykład w odniesieniu do pełnych i porównywalnych danych, poziomu przejrzystości oraz informowania społeczeństwa. W niniejszym rozporządzeniu należy zająć się tymi niedociągnięciami.
(5) Zdolność Centrum do realizacji nowych zadań będzie zależeć od poziomu wsparcia finansowego udostępnionego przez Unię, a także od dostępnych wewnętrznych i zewnętrznych zasobów ludzkich. Aby Centrum było w stanie realizować nowe zadania powierzone mu w następstwie pandemii COVID-19, będzie on potrzebować wystarczającego finansowania i personelu. Ukierunkowane na projekty środki pieniężne, takie jak środki przydzielone w ramach Programu UE dla zdrowia, ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/522 5 , nie są wystarczające, aby odpowiedzieć na potrzeby Centrum w przyszłości.
(6) Nadmierna eksploatacja dzikiej fauny i flory i innych zasobów naturalnych oraz przyspieszona utrata różnorodności biologicznej stanowią zagrożenie zdrowia ludzkiego. Ponieważ zdrowie ludzi, zwierząt oraz dobry stan środowiska są nierozerwalnie ze sobą związane, w reagowaniu na obecne i nowe pojawiające się kryzysy kluczowe jest postępowanie według podejścia "Jedno zdrowie".
(7) We wspólnej opinii zatytułowanej "Poprawa gotowości na wypadek pandemii i zarządzania nią" Grupa Głównych Doradców Naukowych Komisji, Europejska Grupa do spraw Etyki w Nauce i Nowych Technologiach oraz specjalny doradca przewodniczącej Komisji ds. reagowania na COVID-19 zalecają utworzenie "stałego organu doradczego UE ds. zagrożeń i kryzysów zdrowotnych".
(8) Niniejsze rozporządzenie powinno zatem rozszerzyć misję i zadania Centrum w celu zwiększenia jego zdolności do zapewniania wymaganej solidnej i niezależnej wiedzy naukowej oraz wspierania działań, które są istotne dla planowania zapobiegania poważnym transgranicznym zagrożeniom zdrowia w Unii, gotowości i reagowania na nie oraz ich zwalczania, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2371 6 .
(9) Pandemia COVID-19 unaoczniła, że najważniejsze choroby zakaźne mogą mieć poważne skutki dla pacjentów z chorobami niezakaźnymi, takie jak opóźnienia w leczeniu lub przerwanie leczenia w przypadku pacjentów z nowotworami oraz osób, które przeżyły chorobę nowotworową, a także dla osób z problemami ze zdrowiem psychicznym. Dla pracowników służby zdrowia opiekujących się pacjentami z chorobami niezakaźnymi wyzwaniem było prowadzenie diagnostyki i sprawowanie opieki nad pacjentami przy jednoczesnym dbaniu o własne bezpieczeństwo. Co więcej, występowały znaczne opóźnienia w diagnostyce niektórych chorób, przez co wykrywano j już w zaawansowanym stadium. Ponadto wiele jeszcze pozostaje do odkrycia w zakresie skutków, jakie choroby zakaźne wywierają na choroby niezakaźne, takich jak przewlekły COVID-19. Pandemia COVID-19 wyeksponowała również zdrowie psychiczne i zdrowie układu nerwowego. Osoby z demencją, ich opiekunowie i rodziny wskazują, że różnego rodzaju środki utrzymywania dystansu fizycznego i środki izolacji w poważny sposób wpłynęły na ich dobrostan i że istnieją przesłanki wskazujące na to, iż przyspieszyło to postępy choroby. Stąd też, zważywszy na znaczącą presję wywieraną na zdolność systemów opieki zdrowotnej, należy przeanalizować wpływ, jaki poważne wystąpienie choroby zakaźnej może mieć na zapobieganie chorobom niezakaźnym i chorobom współistniejącym i ich leczenie.
(10) Należy powierzyć Centrum zadanie dostarczania aktualnych informacji epidemiologicznych oraz analizy tych informacji, modelowania epidemiologicznego, przewidywania i prognozowania oraz dostarczania odpowiednich aktualnych ocen ryzyka i uzasadnionych naukowo zaleceń, w których określone zostaną warianty zapobiegania chorobom zakaźnym i ich kontroli. Oceny ryzyka powinny być przeprowadzane w możliwie najkrótszym czasie, przy jednoczesnym zapewnieniu zgromadzenia wystarczających niezbędnych informacji. Działania Centrum powinny być spójne z podejściem "Jedno zdrowie", uznającym powiązania między zdrowiem ludzi i zwierząt oraz środowiskiem, ponieważ wiele przypadków wystąpienia chorób zakaźnych powodują choroby odzwierzęce. Centrum, w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi, powinno monitorować zdolność systemów opieki zdrowotnej państw członkowskich w zakresie wykrywania przypadków wystąpienia chorób zakaźnych, zapobiegania im, reagowania na nie i odbudowy po nich, identyfikować luki oraz dostarczać uzasadnione naukowo zalecenia dotyczące wzmocnienia systemów opieki zdrowotnej. Monitorowanie zdolności systemów opieki zdrowotnej państw członkowskich powinno opierać się na uzgodnionych wskaźnikach. Centrum powinno organizować wizyty w państwach członkowskich, aby zapewniać dodatkowe wsparcie działań w zakresie planowania zapobiegania, gotowości i reagowania. Centrum powinno wspierać realizację działań, które są finansowane z odpowiednich unijnych programów i instrumentów finansowania i które są związane z chorobami zakaźnymi. Powinno również dostarczać wytyczne dotyczące zarządzania przypadkami oraz wspierania sieci zawodowych, w celu poprawy - w oparciu o wnikliwą ocenę najnowszych dowodów - wytycznych dotyczących leczenia. Centrum powinno wspierać reagowanie na epidemie i wystąpienia w państwach członkowskich i państwach trzecich, w tym reagowanie w terenie i szkolenie personelu, a także dostarczać społeczeństwu aktualnych, obiektywnych, wiarygodnych i łatwo dostępnych informacji na temat chorób zakaźnych. Centrum powinno również ustanowić jasne procedury współpracy z podmiotami działającymi w dziedzinie zdrowia publicznego w państwach trzecich, a także z organizacjami międzynarodowymi właściwymi w dziedzinie zdrowia publicznego, takimi jak WHO, przyczyniając się tym samym do zaangażowania Unii w zwiększanie zdolności partnerów w zakresie gotowości i reagowania.
(11) Wszystkie zalecenia, porady, wskazówki lub opinie dostarczane przez Centrum na podstawie niniejszego rozporządzenia są ze swej natury niewiążące dla ich adresatów. Zalecenia wydawane przez Centrum pozwalają mu przedstawić swoje opinie i zaproponować kierunek działania bez nakładania jakichkolwiek obowiązków prawnych na adresatów takich zaleceń.
(12) Istotne jest, aby Centrum miało dostęp do aktualnych i pełnych danych, tak aby było w stanie terminowo przeprowadzać oceny ryzyka i dostarczać stosowne zalecenia. Aby skutecznie wspierać pracę Centrum i zapewnić wypełnianie jego misji, państwa członkowskie powinny zatem terminowo przekazywać Centrum porównywalne dane dotyczące nadzoru nad chorobami zakaźnymi, takimi jak HIV, wirusowe zapalenie wątroby typu B i C oraz gruźlica, a także innymi powiązanymi szczególnymi problemami zdrowotnymi, mianowicie opornością na środki przeciw- drobnoustrojowe i zakażeniami związanymi z opieką zdrowotną. Państwa członkowskie powinny również dostarczać dostępne dane naukowo-techniczne oraz informacje istotne dla misji Centrum, powiadamiać Centrum o wszelkich poważnych transgranicznych zagrożeniach zdrowia oraz przekazywać informacje o planowaniu zapobiegania, gotowości i reagowania, a także o zdolności systemów opieki zdrowotnej. Centrum oraz państwa członkowskie powinny uzgodnić harmonogramy, definicje przypadków, wskaźniki, normy, protokoły i procedury do celów nadzoru. Państwa członkowskie powinny informować Centrum o wszelkich opóźnieniach w przekazywaniu danych. W każdym przypadku państwa członkowskie powinny przekazywać dane wymagane na podstawie niniejszego rozporządzenia w takim zakresie, w jakim nie jest to sprzeczne z ochroną bezpieczeństwa narodowego.
(13) Komisja, we współpracy z Centrum, Europejską Agencją Środowiska, Europejską Agencją Chemikaliów i Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności, powinna zachęcać do systematycznego włączania analiz i ocen zagrożeń związanych z czynnikami środowiskowymi, klimatycznymi i żywnościowymi do nadzoru epidemiologicznego, uwzględniając słabości krajowych systemów opieki zdrowotnej oraz nacisk na obecne w populacji grupy szczególnie wrażliwe, w celu wypracowania całościowego podejścia do zapobiegania chorobom zakaźnym i do ich wczesnego wykrywania.
(14) Aby zintensyfikować działania w zakresie planowania zapobiegania, gotowości i reagowania w Unii, należy rozszerzyć działalność Centrum dotyczącą funkcjonowania wyspecjalizowanych sieci i tworzenia sieci kontaktów, aby działalność ta odzwierciedlała zakres stosowania rozporządzenia (UE) 2022/2371. W tym celu Centrum powinno działać w koordynacji z Komisją, państwami członkowskim i Komitetem ds. Bezpieczeństwa Zdrowia (KBZ) ustanowionym na mocy tego rozporządzenia, oraz dostarczać im wiedzę naukowo-techniczną, poprzez wyspecjalizowane sieci właściwych organów koordynujących, w tym poprzez zachęcanie do współpracy w ramach nowo utworzonych unijnych sieci służb wspierających wykorzystywanie substancji pochodzenia ludzkiego.
(15) Z myślą o zwiększeniu skuteczności nadzoru epidemiologicznego w Unii należy powierzyć Centrum zadanie ciągłego rozwoju bezpiecznych i interoperacyjnych platform i aplikacji cyfrowych, wspierania nadzoru epidemiologicznego na poziomie Unii, umożliwienia korzystania z technologii cyfrowych, takich jak sztuczna inteligencja oraz komputerowe modelowanie i symulacja, przy zestawianiu i analizie danych, a także zadanie zapewniania państwom członkowskim doradztwa naukowo-technicznego w celu ustanowienia zintegrowanych systemów nadzoru epidemiologicznego.
(16) Aby zwiększyć zdolność Unii i państw członkowskich do oceny sytuacji epidemiologicznej oraz do przeprowadzania dokładnej oceny ryzyka i reagowania, Centrum powinno w szczególności identyfikować pojawiające się nowe zagrożenia zdrowia, monitorować tendencje w chorobach zakaźnych i przedstawiać sprawozdania na ten temat, wspierać, koordynować i ułatwiać reagowanie oparte na dowodach, dostarczać zalecenia dotyczące ulepszania programów zapobiegania chorobom zakaźnym i ich kontroli ustanowionych na poziomie Unii i krajowym, monitorować - w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi - zdolność krajowych systemów opieki zdrowotnej w zakresie diagnostyki chorób zakaźnych, zapobiegania im i ich leczenia, w tym w sposób uwzględniający aspekt płci, określać grupy ryzyka wymagające szczególnych środków, analizować korelację między zachorowalnością a czynnikami społecznymi, środowiskowymi i klimatycznymi, oraz identyfikować czynniki ryzyka w odniesieniu do przenoszenia i stopnia ciężkości chorób zakaźnych, a także określać potrzeby i priorytety badawcze. Centrum powinno wykonywać te zadania na podstawie zestawu wspólnych wskaźników opracowanych w ścisłej współpracy i porozumieniu z państwami członkowskimi. Centrum powinno współpracować z wyznaczonymi krajowymi punktami kontaktowymi ds. nadzoru, tworzącymi sieć zapewniającą Centrum strategiczne doradztwo w takich kwestiach i promować lepsze wykorzystanie sektorów wspomagających, takich jak unijne dane satelitarne i usługi sektora kosmicznego. W miarę możliwości oraz w celu zminimalizowania powielania zasobów i wysiłków krajowymi punktami kontaktowymi powinny być punkty kontaktowe przewidziane w Międzynarodowych przepisach zdrowotnych (IHR).
(17) Centrum powinno przyczynić się do zwiększenia w Unii zdolności do diagnozowania, wykrywania, identyfikowania i charakteryzowania czynników zakaźnych, które mogą stanowić potencjalne zagrożenie zdrowia publicznego, poprzez zapewnienie funkcjonowania wyspecjalizowanej sieci unijnych laboratoriów referencyjnych ds. zdrowia publicznego ustanowionej zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2022/2371 oraz poprzez zapewnienie, że takie funkcjonowanie przebiega w zintegrowany sposób. Sieć ta będzie odpowiedzialna za promowanie dobrych praktyk w zakresie diagnostyki, metod badań, szkolenia w obszarze istniejących i innowacyjnych procedur oraz stosowania testów i ich ujednolicenie, w celu zapewnienia jednolitego nadzoru, powiadamiania o chorobach i znormalizowanych procedur ich zgłaszania, a także poprawy jakości wykonywania testów i nadzoru.
(18) W przypadku poważnego transgranicznego zagrożenia zdrowia stwarzanego przez chorobę zakaźną Centrum powinno współpracować z państwami członkowskimi w celu zagwarantowania pacjentom potrzebującym leczenia z wykorzystaniem substancji pochodzenia ludzkiego ochrony przed przenoszeniem się takiej choroby zakaźnej. Centrum powinno zatem utworzyć i prowadzić sieć służb wspierających wykorzystywanie substancji pochodzenia ludzkiego.
(19) Aby ograniczyć występowanie epidemii oraz zwiększyć zdolność w zakresie zapobiegania chorobom zakaźnym w Unii, Centrum powinno - we współpracy z państwami członkowskimi, tak aby uwzględnić ich doświadczenia i odpowiednie okoliczności - opracować ramy zapobiegania chorobom zakaźnym, obejmujące takie kwestie jak choroby zwalczane drogą szczepień, opór przed szczepieniami, znajomość dróg przenoszenia się chorób, oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe, edukacja zdrowotna, kompetencje zdrowotne, zapobieganie chorobom oraz zmiany zachowań.
(20) Centrum powinno zwiększyć zdolność w zakresie gotowości i reagowania na poziomie Unii i krajowym, zapewniając państwom członkowskim i Komisji naukowo-techniczną wiedzę fachową. W tym kontekście Centrum, w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi i Komisją, powinno prowadzić różne działania, w tym uczestniczyć w opracowaniu ram dla unijnych planów zapobiegania, gotowości i reagowania, prowadzić regularne przeglądy i aktualizować te ramy, przedstawiać uzasadnione naukowo zalecenia dotyczące zdolności w zakresie zapobiegania przypadkom wystąpienia choroby, gotowości i reagowania na nie, a także dotyczące wzmocnienia krajowych systemów opieki zdrowotnej, w tym poprzez zapewnianie szkoleń i wymianę najlepszych praktyk. Te ramy dla unijnych planów zapobiegania, gotowości i reagowania należy uznawać za instrumenty niewiążące. Centrum powinno poszerzyć zakres gromadzenia i analizy danych w zakresie nadzoru epidemiologicznego i powiązanych szczególnych problemów zdrowotnych, rozwoju sytuacji epidemiologicznych, nietypowych zjawisk epidemiologicznych lub nowych chorób nieznanego pochodzenia, w tym w państwach trzecich, danych molekularnych dotyczących patogenów oraz danych dotyczących systemów opieki zdrowotnej. W tym celu Centrum powinno zapewnić odpowiednie zbiory danych, a także procedury ułatwiające przeszukiwanie i bezpieczne przekazywanie danych oraz dostęp do nich, a także powinno prowadzić prace nad udostępnianiem danych w czasie rzeczywistym, przeprowadzać naukowo-techniczną ocenę środków zapobiegania i kontroli na poziomie Unii oraz współpracować z WHO, odpowiednimi agencjami unijnymi oraz innymi właściwymi organami i organizacjami zajmującymi się gromadzeniem danych.
(21) W ramach swojego mandatu Centrum powinno terminowo odpowiadać na zapytania państw członkowskich lub Komisji.
(22) W rozporządzeniu (UE) 2022/2371 przewidziano system wczesnego ostrzegania i reagowania (EWRS) umożliwiający powiadamianie na poziomie Unii o poważnych transgranicznych zagrożeniach zdrowia i który nadal ma być obsługiwany przez Centrum. Biorąc pod uwagę, że nowoczesne technologie mogą w znacznym stopniu wspomagać zwalczanie zagrożeń zdrowia oraz powstrzymywanie i wygaszanie epidemii, Centrum powinno pracować nad aktualizacją EWRS, aby umożliwić stosowanie technologii sztucznej inteligencji, oraz interoperacyjnych i chroniących prywatność narzędzi cyfrowych, takich jak aplikacje mobilne, z funkcjami śledzenia identyfikującymi osoby obciążone ryzykiem. Dokonując tej aktualizacji Centrum powinno ograniczać ryzyko, takie jak ryzyko związane ze stronniczością zbiorów danych, wadliwym projektem systemu, brakiem danych wysokiej jakości oraz nadmiernym uzależnieniem od zautomatyzowanych procesów decyzyjnych, a także powinno uwzględniać znaczenie ustanowienia zabezpieczeń w celu ograniczania tego ryzyka na etapie projektowania i wdrażania technologii sztucznej inteligencji.
(23) Centrum powinno stworzyć odpowiednie zdolności, aby wspierać reagowanie na poziomie międzynarodowym, transgranicznym międzyregionalnym i w terenie, zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2022/2371. Zdolności te powinny umożliwić Centrum mobilizację i rozmieszczenie zespołów pomocy na wypadek wybuchu epidemii, znanych jako "Grupa Zadaniowa UE ds. Zdrowia", w celu wspierania lokalnego reagowania na przypadki wystąpienia chorób i gromadzenia danych w terenie. Centrum powinno zatem zapewnić sobie trwałą zdolność do prowadzenia misji w państwach członkowskich, a także w państwach trzecich, oraz do dostarczania uzasadnionych naukowo zaleceń dotyczących reagowania na zagrożenia zdrowia. Zespoły Grupy Zadaniowej UE ds. Zdrowia powinny również móc zostać rozmieszczone w ramach Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności przy wsparciu Centrum Koordynacji Reagowania Kryzysowego. Skuteczne funkcjonowanie Grupy Zadaniowej UE ds. Zdrowia powinno opierać się na dogłębnej znajomości poszczególnych krajów, którą można uzyskać dzięki wkładowi ekspertów krajowych. Centrum powinno również wspierać zwiększanie zdolności w zakresie gotowości w ramach IHR w państwach trzecich w celu przeciwdziałania poważnym transgranicznym zagrożeniom zdrowia i ich skutkom. W celu wzmocnienia płaszczyzny współpracy operacyjnej między Centrum a państwami członkowskimi, Centrum powinno utrzymywać mechanizmy regularnego oddelegowywania pracowników między Centrum, Komisją, ekspertami z państw członkowskich oraz organizacjami międzynarodowymi, a także wprowadzać systematyczne i trwałe ustalenia robocze w Centrum, na przykład za pośrednictwem urzędników zajmujących się poszczególnymi zagadnieniami.
(24) Grupa Zadaniowa UE ds. Zdrowia, którą ma rozwijać Centrum w celu wspierania reagowania na przypadki wystąpienia chorób mogących się rozprzestrzenić w Unii lub przeniknąć do Unii, powinna mieć charakter stały i powinny jej towarzyszyć ramy dotyczące jej mobilizacji. Ponadto powinna ona ułatwiać unijnym ekspertom ds. reagowania w terenie udział w międzynarodowych zespołach reagowania w ramach wsparcia dla Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności oraz w ścisłej koordynacji z tym mechanizmem. Centrum powinno zwiększyć zdolność swojego personelu, a także ekspertów z państw członkowskich i państw EOG, z krajów kandydujących i z potencjalnych kandydatów, a także z krajów objętych europejską polityką sąsiedztwa i krajów partnerskich, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/947 7 , do skutecznego uczestnictwa w misjach w terenie i zarządzaniu kryzysowym.
(25) W procesach doradczych Centrum powinni brać udział eksperci i zainteresowane strony, w tym organizacje społeczeństwa obywatelskiego, a także powinni oni wnosić wkład w te procesy. Należy zapewnić zgodność z przepisami dotyczącymi przejrzystości i konfliktów interesów w odniesieniu do zaangażowania zainteresowanych stron.
(26) Centrum powinno ściśle współpracować z właściwymi organami i organizacjami międzynarodowymi w obszarze zdrowia publicznego, w szczególności z WHO. We współpracy takiej należy uwzględniać potrzebę unikania powielania wysiłków.
(27) Centrum powinno w skuteczny i przejrzysty sposób informować ogół społeczeństwa o obecnych i pojawiających się nowych zagrożeniach zdrowia. Badania naukowe prowadzone przez Centrum powinny być dostępne.
(28) Aby ocenić skuteczność i efektywność przepisów mających zastosowanie do Centrum, należy przewidzieć regularną ocenę wyników działalności Centrum przez Komisję.
(29) Niniejsze rozporządzenie nie powinno powierzać Centrum jakichkolwiek uprawnień o charakterze regulacyjnym.
(30) Centrum powinno wdrożyć system informacyjny umożliwiający wymianę informacji niejawnych i szczególnie chronionych informacji jawnych w celu zapewnienia, aby zarządzanie takimi informacjami odbywało się z zachowaniem najwyższej dyskrecji.
(31) Dane osobowe dotyczące zdrowia uważane są na podstawie mającego zastosowanie ustawodawstwa Unii w zakresie ochrony danych za dane wrażliwe i w związku z tym są objęte wyższym poziomem ochrony. Wszelkie przetwarzanie przez państwa członkowskie lub przez Centrum danych osobowych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem podlega, odpowiednio, rozporządzeniom Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 8 i (UE) 2018/1725 9 oraz dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2002/58/WE 10 . Przetwarzanie danych osobowych na podstawie niniejszego rozporządzenia powinno być zgodne z zasadami ochrony danych: zgodności z prawem, rzetelności, przejrzystości, ograniczenia celu, minimalizacji danych, prawidłowości, ograniczenia przechowywania, integralności i poufności. W każdym przypadku gdy jest to możliwe dane osobowe powinny być anonimizowane. W przypadku gdyby anonimizacja uniemożliwiała osiągnięcie konkretnego celu przetwarzania danych, dane osobowe należy - tam, gdzie to możliwe - poddać pseudonimizacji. W przypadku współpracy między organami ds. zdrowia z Unii a państwami trzecimi, WHO lub innymi organizacjami międzynarodowymi przekazywanie danych osobowych do państw trzecich lub organizacji międzynarodowych powinno być zawsze zgodne z przepisami określonymi w rozporządzeniu (UE) 2018/1725.
(32) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia w zakresie szybkiej mobilizacji i reagowania Grupy Zadaniowej UE ds. Zdrowia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 11 .
(33) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, a mianowicie rozszerzenie misji i zadań Centrum w celu zwiększenia jego zdolności do zapewniania wymaganej wiedzy naukowej oraz wspierania działań służących zwalczaniu poważnych transgranicznych zagrożeń zdrowia w Unii, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na transgraniczny charakter zagrożeń zdrowia i potrzebę szybkiej, lepiej skoordynowanej i spójnej reakcji na pojawiające się nowe zagrożenia zdrowia możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.
(34) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 851/2004,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Strasburgu dnia 23 listopada 2022 r.
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
25.02.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
20.01.20251 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
02.01.2025W 2025 roku minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie tylko raz. Obniżeniu ulegnie natomiast minimalna podstawa wymiaru składki zdrowotnej płaconej przez przedsiębiorców. Grozi nam za to podwyżka podatku od nieruchomości. Wzrosną wynagrodzenia nauczycieli, a prawnicy zaczną lepiej zarabiać na urzędówkach. Wchodzą w życie zmiany dotyczące segregacji odpadów i e-doręczeń. To jednak nie koniec zmian, jakie czekają nas w Nowym Roku.
31.12.2024Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2022.314.1 |
Rodzaj: | Rozporządzenie |
Tytuł: | Rozporządzenie 2022/2370 w sprawie zmiany rozporządzenia (WE) nr 851/2004 ustanawiającego Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób |
Data aktu: | 23/11/2022 |
Data ogłoszenia: | 06/12/2022 |
Data wejścia w życie: | 26/12/2022 |