Decyzja 2022/1628 w sprawie udzielenia wyjątkowej pomocy makrofinansowej Ukrainie, wzmocnienia wspólnego funduszu rezerw w drodze gwarancji państw członkowskich oraz szczególnego tworzenia rezerw na niektóre zobowiązania finansowe związane z Ukrainą gwarantowane na podstawie decyzji nr 466/2014/UE, oraz w sprawie zmiany decyzji (UE) 2022/1201

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2022/1628

z dnia 20 września 2022 r.

w sprawie udzielenia wyjątkowej pomocy makrofinansowej Ukrainie, wzmocnienia wspólnego funduszu rezerw w drodze gwarancji państw członkowskich oraz szczególnego tworzenia rezerw na niektóre zobowiązania finansowe związane z Ukrainą gwarantowane na podstawie decyzji nr 466/2014/UE, oraz w sprawie zmiany decyzji (UE) 2022/1201

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 212,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą ¹ ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Układ o stowarzyszeniu między Unią a Ukrainą ² , obejmujący pogłębioną i kompleksową strefę wolnego handlu, wszedł w życie w dniu 1 września 2017 r.

(2) Wiosną 2014 r. Ukraina rozpoczęła realizację ambitnego programu reform, których celem jest stabilizacja jej gospodarki i poprawa warunków życia jej obywateli. Głównymi priorytetami tego programu są walka z korupcją oraz reformy konstytucyjne, wyborcze i sądownicze. Wdrażanie tych reform wsparto poprzez kolejne programy pomocy makrofinansowej, w ramach których Ukraina otrzymała pomoc w formie pożyczek na łączną kwotę 6,6 mld EUR. Udzielona nadzwyczajna pomoc makrofinansowa, która została udostępniona w kontekście rosnących napięć na granicy z Rosją na podstawie decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/313 ³ , zapewniła Ukrainie 1,2 mld EUR w formie pożyczek, wypłacone w dwóch transzach po 600 mln EUR w marcu i maju 2022 r. Wyjątkowa pomoc makrofinansowa Unii do kwoty 1 mld EUR na podstawie decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/1201 ⁴  zapewniła szybkie i pilne wsparcie budżetu Ukrainy i została w pełni wypłacona w dwóch częściach w dniach 1 i 2 sierpnia 2022 r. Pomoc ta stanowiła pierwszy etap planowanej pełnej wyjątkowej pomocy makrofi- nansowej Unii dla Ukrainy w wysokości do 9 mld EUR, zapowiedzianej przez Komisję w komunikacie z dnia 18 maja 2022 r. zatytułowanym "Pomoc Ukrainie i odbudowa Ukrainy" i zatwierdzonej na posiedzeniu Rady Europejskiej w dniach 23-24 czerwca 2022 r. Niniejsza decyzja stanowi drugi etap wdrażania tej zamierzanej wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii. Stanowi ona podstawę udzielenia Ukrainie dalszych kwot w wysokości do 5 mld EUR pomocy makrofinansowej w formie pożyczek na bardzo korzystnych warunkach. Następnym krokiem po przyjęciu niniejszej decyzji powinno być szybkie przyjęcie kolejnej decyzji wdrażającej trzeci etap planowanej pełnej wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii dla Ukrainy w dalszych kwotach do 3 mld EUR, po opracowaniu koncepcji tej pomocy.

(3) Niczym niesprowokowana i nieuzasadniona wojna napastnicza Rosji przeciwko Ukrainie, która rozpoczęła się dnia 24 lutego 2022 r., spowodowała utratę dostępu do rynku dla Ukrainy i drastyczny spadek przychodów publicznych, natomiast wydatki publiczne na zaradzenie sytuacji humanitarnej i zachowanie ciągłości działania służb państwowych znacznie wzrosły. W obliczu tej wysoce niepewnej i zmiennej sytuacji najlepsze szacunki potrzeb Ukrainy w zakresie finansowania dokonane przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) wskazują na nadzwyczajną lukę w finansowaniu w wysokości około 39 mld USD w 2022 r., z czego około połowa mogłaby zostać zaspokojona, gdyby zadeklarowane dotychczas wsparcie międzynarodowe zostało w pełni wypłacone. Szybkie udzielenie przez Unię pomocy makrofinansowej Ukrainie na podstawie niniejszej decyzji uznaje się w obecnych nadzwyczajnych okolicznościach za właściwą odpowiedź w perspektywie krótkoterminowej na znaczne ryzyko zagrażające stabilności makrofinansowej Ukrainy. Kwota w postaci kolejnych 5 mld EUR wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii na podstawie niniejszej decyzji ma wesprzeć stabilizację makrofinansową Ukrainy, wzmocnić natychmiastową odporność tego kraju i przyczynić się do utrzymania jego zdolności do odbudowy, tym samym przyczyniając się do zachowania przez Ukrainę zdolności do obsługi długu publicznego, a ostatecznie - do spłaty jej zobowiązań finansowych.

(4) Wyjątkowa pomoc makrofinansowa Unii na podstawie niniejszej decyzji będzie stanowić znaczny wkład w zaspokajanie potrzeb Ukrainy w zakresie finansowania oszacowanych przez MFW oraz inne międzynarodowe instytucje finansowe, przy uwzględnieniu zdolności Ukrainy do finansowania swoich potrzeb z zasobów własnych. Przy ustalaniu kwoty wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii uwzględnia się również spodziewane wkłady finansowe ze strony darczyńców dwustronnych i wielostronnych, potrzebę zapewnienia sprawiedliwego podziału obciążeń między Unią a innymi darczyńcami, a także środki uruchomione wcześniej na Ukrainie w ramach innych unijnych instrumentów finansowania zewnętrznego oraz wartość dodaną ogólnego zaangażowania Unii. Należy uznać zaangażowanie władz Ukrainy w ścisłą współpracę z MFW w zakresie opracowania i wdrożenia krótkoterminowych środków nadzwyczajnych oraz ich chęć do opracowania wraz z MFW odpowiedniego programu gospodarczego, kiedy tylko pozwolą na to okoliczności. Wniosek w sprawie takiego programu oficjalnie złożono w sierpniu 2022 r. Wyjątkowa pomoc makrofinansowa Unii powinna służyć utrzymaniu stabilności makrofinansowej i odporności w okolicznościach wojny. Komisja powinna zapewnić zgodność prawną i merytoryczną wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii z głównymi zasadami i celami środków podejmowanych w różnych obszarach działań zewnętrznych oraz innych stosownych polityk Unii.

(5) Wyjątkowa pomoc makrofinansowa Unii powinna wspierać jej politykę zewnętrzną dotyczącą Ukrainy. Komisja i Europejska Służba Działań Zewnętrznych powinny ściśle współpracować przez cały okres udzielania pomocy makrofinansowej w celu koordynowania zewnętrznej polityki Unii i zapewnienia spójności tej polityki.

(6) Warunkiem wstępnym przyznania wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii powinno być przestrzeganie przez Ukrainę skutecznych mechanizmów demokratycznych - w tym wielopartyjnego systemu parlamentarnego - i praworządności oraz gwarantowanie poszanowania praw człowieka. Trwająca wojna, a w szczególności wprowadzony stan wojenny, nie powinny naruszać tych zasad, mimo koncentracji władzy w rękach organów władzy wykonawczej.

(7) W celu zapewnienia skutecznej ochrony interesów finansowych Unii związanych z wyjątkową pomocą makrofinan- sową Unii Ukraina powinna wprowadzić stosowne środki w zakresie zapobiegania nadużyciom finansowym, korupcji i wszelkim innym nieprawidłowościom związanym z tą pomocą oraz w zakresie ich zwalczania. Ponadto, należy uwzględnić w umowie pożyczki kontrole przeprowadzane przez Komisję, kontrole przeprowadzane przez Trybunał Obrachunkowy oraz możliwość wykonywania przez Prokuraturę Europejską jej uprawnień, zgodnie z art. 129 i 220 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego (UE, Euratom) 2018/1046 ⁵  (zwanego dalej "rozporządzeniem finansowym").

(8) Wyjątkowa pomoc makrofinansowa Unii powinna być powiązana z rygorystycznymi wymogami w zakresie sprawozdawczości i warunkami dotyczącymi polityki, które mają zostać określone w protokole ustaleń. Te rygorystyczne wymogi w zakresie sprawozdawczości powinny mieć na celu - w zaistniałych okolicznościach wojny - zapewnienie wykorzystania środków finansowych w skuteczny, przejrzysty i rozliczalny sposób. Warunki dotyczące polityki powinny służyć wzmocnieniu natychmiastowej odporności Ukrainy i jej długookresowej zdolności do obsługi długu, ograniczając tym samym ryzyko związane ze spłatą pozostających do spłaty i przyszłych zobowiązań finansowych.

(9) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszej decyzji należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 ⁶ .

(10) Maksymalny wspólny średni okres wymagalności pożyczek udzielanych na podstawie niniejszej decyzji i decyzji (UE) 2022/1201 powinien wynosić 25 lat.

(11) Zważywszy, że pożyczki na podstawie niniejszej decyzji i decyzji (UE) 2022/1201 wiążą się z takim samym ryzykiem dla budżetu Unii i powinny mieć maksymalny wspólny średni okres wymagalności wynoszący 25 lat, łączna kwota pomocy makrofinansowej Unii dla Ukrainy na podstawie niniejszej decyzji i decyzji (UE) 2022/1201 w wysokości 6 mld EUR powinna być objęta wspólną metodą zarządzania skutkami finansowymi i budżetowymi. W szczególności należy ustanowić taki sam poziom objęcia gwarancją budżetową stanowiący odpowiednią ochronę przed możliwością ewentualnego braku spłaty przez Ukrainę części lub wszystkich pożyczek w uzgodnionym terminie. Rezerwy przeznaczone w budżecie Unii na te dwa pakiety pożyczek w ramach wyjątkowej pomocy makrofinanso- wej Unii powinny być zarządzane jako zintegrowana grupa rezerw. Zarządzanie takie zwiększy odporność i elastyczność budżetu Unii w odpowiedzi na wszelkie przypadki braku spłaty. Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję (UE) 2022/1201.

(12) Wyjątkowa pomoc makrofinansowa przyznana na podstawie niniejszej decyzji i decyzji (UE) 2022/1201 stanowi zobowiązanie finansowe Unii w ramach ogólnej kwoty gwarancji na działania zewnętrzne na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/947 ⁷ . Całkowita kwota pożyczek w ramach wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii dla Ukrainy wynosząca do 6 mld EUR powinna korzystać z pokrycia przez rezerwy wniesione według wskaźnika 9 %, dostępne dla pożyczek w ramach pomocy makrofinansowej na podstawie gwarancji na działania zewnętrzne. Rezerwy powinny być finansowane z puli środków finansowych zaprogramowanych na potrzeby pomocy makrofinansowej udzielanej na podstawie rozporządzenia (UE) 2021/947 na łączną kwotę 540 mln EUR. Na kwotę tę należy zaciągnąć zobowiązania i wpłacić ją do wspólnego funduszu rezerw przewidzianego na okres wieloletnich ram finansowych 2021-2027 ustanowionych w rozporządzeniu Rady (UE, Euratom) 2020/2093 ⁸ .

(13) Zgodnie z art. 210 ust. 3 rozporządzenia finansowego zobowiązania warunkowe wynikające z gwarancji budżetowych lub pomocy finansowej, obciążające budżet Unii, uznaje się za stabilne, jeżeli ich prognozowane zmiany w perspektywie wieloletniej dokonują się w granicach wyznaczonych w rozporządzeniu (UE, Euratom) 2020/2093 oraz w granicach pułapu rocznych środków na płatności określonego w art. 3 ust. 1 decyzji Rady (UE, Euratom) 2020/2053 ⁹ . Aby umożliwić Unii zapewnienie znacznego wsparcia dla Ukrainy w formie wyjątkowej pomocy makrofinansowej w bezprecedensowych kwotach i z zachowaniem bezpieczeństwa finansowego, a jednocześnie utrzymać wysoką zdolność kredytową Unii i tym samym zapewnić jej zdolność skutecznego finansowania w kontekście jej polityki wewnętrznej i zewnętrznej, należy zagwarantować odpowiednią ochronę budżetu Unii przed wystąpieniem tych zobowiązań warunkowych oraz zapewnić ich stabilność finansową w rozumieniu art. 210 ust. 3 rozporządzenia finansowego.

(14) Zgodnie z zasadą należytego zarządzania finansami wspólny fundusz rezerw należy zasilić środkami współmiernymi do ryzyka wynikającego ze zobowiązań warunkowych związanych z tą bezprecedensowo dużą wyjątkową pomocą makrofinansową Unii dla jednego beneficjenta. Bez takiego zasilenia budżet Unii nie będzie w stanie zapewnić, z zachowaniem bezpieczeństwa finansowego, bezprecedensowo dużej pomocy, jakiej Ukraina potrzebuje w obliczu wojny. Aby chronić budżet Unii, pożyczki w ramach wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii dla Ukrainy do kwoty 6 mld EUR powinny być pokryte w 70 % przez wniesione rezerwy (według wskaźnika 9 %), co może zostać uzupełnione gwarancjami państw członkowskich, aby zapewnić pokrycie ze środków budżetowych w przypadku strat do maksymalnej wysokości dalszych 61 % wartości pożyczek.

(15) Środki przewidziane w rozporządzeniu (UE, Euratom) 2020/2093 są pod ogromną presją w związku z łącznymi wydatkami priorytetowymi Unii. Należy zatem dążyć do wypracowania alternatywnego rozwiązania w odniesieniu do dodatkowych środków, które nie będzie miało negatywnego wpływu na regularne wydatki przewidziane w programowaniu finansowym wieloletnich ram finansowych na lata 2021-2027.

(16) Dobrowolne wkłady państw członkowskich w formie gwarancji zostały uznane za odpowiednie narzędzie zapewniające ochronę w uzupełnieniu początkowych wniesionych rezerw. Gwarancje państw członkowskich powinny być udzielane dobrowolnie i powinny stanowić odpowiedni mechanizm ochronny wspierający budżet Unii, na wypadek gdyby rezerwy we wspólnym funduszu rezerw w odniesieniu do zobowiązań finansowych na podstawie niniejszej decyzji i decyzji (UE) 2022/1201 zostały albo miały zostać wkrótce wykorzystane w całości. Wkłady na podstawie tych gwarancji należy włączyć do kwoty zatwierdzonego zobowiązania finansowego na zasadzie odstępstwa od art. 211 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia finansowego. Kwoty te należy uwzględnić przy obliczaniu kwoty zasilenia rezerw wynikającej ze wskaźnika zasilenia rezerw, o którym mowa w art. 211 ust. 1 rozporządzenia finansowego, na zasadzie odstępstwa od art. 211 ust. 4 akapit drugi rozporządzenia finansowego.

(17) Gwarancje udzielone przez państwa członkowskie powinny obejmować pożyczki w ramach wyjątkowej pomocy makrofinansowej na podstawie niniejszej decyzji oraz decyzji (UE) 2022/1201 (zwane dalej "pomocą makrofinan- sową objętą gwarancją"). Gwarancje te powinny być nieodwołalne, bezwarunkowe i uruchamiane na żądanie. Gwarancje te powinny zapewnić zdolność Unii do spłaty środków finansowych pożyczonych na rynkach kapitałowych lub od instytucji finansowych. Powinny one być uruchamiane tylko wtedy, gdy spełnione są ścisłe warunki dotyczące adekwatności dostępnych rezerw oraz jeżeli Unia nie otrzymałaby od Ukrainy spłaty pożyczek w ramach wyjątkowej pomocy makrofinansowej udzielonych na podstawie pomocy makrofinansowej objętej gwarancją w czasie odpowiednim, aby mogła wypełnić swoje zobowiązania finansowe wynikające z obligacji, lub jeżeli harmonogram spłat pożyczek udzielonych w ramach pomocy makrofinansowej objętej gwarancją miałby ulec zmianie. Wezwania do uruchomienia gwarancji udzielonych przez państwa członkowskie powinny dotyczyć kwoty odpowiadającej kwocie wynikającej ze strat z tytułu pomocy finansowej dla Ukrainy przyznanej w ramach pomocy makrofinanso- wej objętej gwarancją oraz mieć na celu uzupełnienie wspólnego funduszu rezerw do wymaganego poziomu wniesionych rezerw. Wezwania do uruchomienia gwarancji państw członkowskich powinny być dokonywane jedynie wtedy, gdyby kwota wstępnego zasilenia rezerw przeznaczona na wyjątkową pomoc makrofinansową w ramach pomocy makrofinansowej objętej gwarancją została albo miała zostać wkrótce wykorzystana w całości. Kwoty odzyskane na mocy umów pożyczki w odniesieniu do wyjątkowej pomocy finansowej dla Ukrainy w ramach pomocy makrofinansowej objętej gwarancją należy zwrócić państwom członkowskim, które wykonały wezwanie do uruchomienia gwarancji, na zasadzie odstępstwa od art. 211 ust. 4 lit. c) rozporządzenia finansowego.

(18) W przypadku tymczasowego pokrycia spłaty zobowiązań finansowych Unii, wynikających z obligacji na wyjątkową pomoc makrofinansową dla Ukrainy w ramach pomocy makrofinansowej objętej gwarancją, z rezerw przeznaczonych we wspólnym funduszu rezerw na pokrycie innych zobowiązań finansowych Unii, uruchomienie gwarancji udzielonych przez państwa członkowskie może zostać wykorzystane do uzupełnienia rezerw na te zobowiązania finansowe.

(19) Ze względu na wyjątkowy charakter pomocy makrofinansowej, która jest wspierana gwarancjami, należy zarządzać rezerwami utrzymywanymi w związku z zobowiązaniami finansowymi wynikającymi z pomocy makrofinansowej w ramach pomocy makrofinansowej objętej gwarancja, jak również przeznaczonymi na wszelkie wypłaty pożyczek po dniu 15 lipca 2022 r. na podstawie decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 466/2014/UE ¹⁰  odrębnie od innych zobowiązań finansowych w ramach gwarancji na działania zewnętrzne oraz Funduszu Gwarancyjnego dla działań zewnętrznych. Właściwe jest zatem wykorzystanie rezerw utrzymywanych we wspólnym funduszu rezerw wyłącznie na zobowiązania finansowe z tytułu wyjątkowej pomocy makrofinansowej w ramach pomocy makrofi- nansowej objętej gwarancją zamiast stosowania ogólnej zasady określonej w art. 31 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2021/947. Ponadto właściwe jest wykorzystanie rezerw przeznaczonych we wspólnym funduszu rezerw na pożyczki gwarantowane na podstawie decyzji nr 466/2014/UE i wypłacone po dniu 15 lipca 2022 r. wyłącznie na zobowiązania finansowe wynikające z tych pożyczek oraz zastosowanie do tworzenia rezerw przepisów rozporządzenia finansowego zamiast ogólnej zasady określonej w art. 31 ust. 8 rozporządzenia (UE) 2021/947. Należy to uzupełnić o wyłączenie rezerw przeznaczonych na wyjątkową pomoc makrofinansową na podstawie niniejszej decyzji z zastosowania efektywnego wskaźnika zasilenia rezerw, na zasadzie odstępstwa od art. 213 rozporządzenia finansowego.

(20) Względny udział wkładu każdego państwa członkowskiego (klucz do ustalenia wkładu) w łącznej kwocie gwarancji powinien odpowiadać względnemu udziałowi danego państwa członkowskiego w całkowitym dochodzie narodowym brutto Unii. Wezwania do uruchomienia gwarancji powinny być proporcjonalne, z zastosowaniem tego klucza do ustalenia wkładu.

(21) Ważne jest, aby państwa członkowskie potraktowały jako kwestię priorytetową sfinalizowanie swoich procedur krajowych umożliwiających wejście w życie gwarancji. Ze względu na pilny charakter obecnej sytuacji czas wymagany do zakończenia takich procedur nie powinien powodować opóźnienia wypłaty pilnie potrzebnej wyjątkowej pomocy makrofinansowej dla Ukrainy na podstawie niniejszej decyzji. Dodatkowe pożyczki w ramach pomocy makrofinansowej na podstawie niniejszej decyzji zostaną przygotowane wkrótce po wejściu w życie niniejszej decyzji, przyjęciu protokołu ustaleń oraz podpisaniu umowy pożyczki.

(22) Ze względu na trudną sytuację spowodowaną wojną napastniczą Rosji i aby wesprzeć Ukrainę w dążeniu do długoterminowej stabilności, należy zastosować odstępstwo od art. 220 ust. 5 lit. e) rozporządzenia finansowego oraz zapewnić Unii możliwość pokrycia kosztów z tytułu odsetek związanych z pożyczkami udzielanymi na podstawie niniejszej decyzji i zwolnić Ukrainę z kosztów administracyjnych, które w przeciwnym wypadku musiałaby ponieść. Dotacja na spłatę odsetek powinna być przyznana w formie instrumentu, który uznaje się za odpowiedni do zapewnienia skuteczności wsparcia w rozumieniu art. 220 ust. 1 rozporządzenia finansowego i powinna być pokryta z budżetu Unii co najmniej w okresie wieloletnich ram finansowych na lata 2021-2027. W latach 2021-2027 dotacja na spłatę odsetek powinna być pokryta z puli środków finansowych, o której mowa w art. 6 ust. 2 lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia (UE) 2021/947.

(23) Ukraina powinna mieć możliwość wystąpienia z wnioskiem o dotację na spłatę odsetek i zwolnienie z kosztów administracyjnych w każdym roku do końca marca. Aby zapewnić elastyczność w spłacaniu kwoty głównej, na zasadzie odstępstwa od art. 220 ust. 2 rozporządzenia finansowego, należy także umożliwić przeniesienie odpowiednich pożyczek zaciągniętych w imieniu Unii.

(24) W obliczu pilnych potrzeb Ukrainy w zakresie finansowania Komisja zgodziła się w lipcu 2022 r. na zmianę przeznaczenia i wypłatę na rzecz Ukrainy dalszej kwoty w wysokości 1,59 mld EUR w postaci pożyczek Europejskiego Banku Inwestycyjnego gwarantowanych na podstawie upoważnienia do udzielania pożyczek na rzecz państw trzecich (ELM) na lata 2014-2020. Zważywszy jednak, że pożyczki te są przeznaczone dla ukraińskich podmiotów państwowych i należących do państwa, wiążą się one z takim samym poziomem ryzyka dla budżetu Unii jak pożyczki w ramach pomocy makrofinansowej. W związku z tym w kontekście budżetu Unii należy zastosować to samo podejście ostrożnościowe do tych ekspozycji jak w przypadku nowych pożyczek w ramach pomocy makrofinanso- wej na mocy pomocy makrofinansowej objętej gwarancją. W ramach niniejszej decyzji stosuje się zatem wskaźnik zasilenia rezerw na poziomie 70 % w odniesieniu do pożyczek na podstawie ELM o zmienionym przeznaczeniu w kwocie 1,59 mld EUR, a także wszelkich dalszych wypłat pożyczek na podstawie ELM na rzecz Ukrainy. Ten wskaźnik zasilenia rezerw powinien być stosowany zamiast wskaźnika zasilenia rezerw określonego w art. 31 ust. 8 zdanie trzecie rozporządzenia (UE) 2021/947. Zasilenie rezerw na poziomie 70 % w odniesieniu do wypłat pożyczek na podstawie ELM na kwotę 1,59 mld EUR udzielonych Ukrainie będzie finansowane z budżetu Unii.

(25) Co sześć miesięcy, począwszy od dnia 30 czerwca 2023 r. lub w razie potrzeby wcześniej, należy przeprowadzać regularny przegląd zasilenia rezerw w odniesieniu do odpowiednich pożyczek w ramach pomocy makrofinansowej i pożyczek na podstawie ELM. W ramach tego przeglądu należy w szczególności ocenić, czy sytuacja na Ukrainie zmieniła się w stopniu uzasadniającym zwiększenie lub zmniejszenie wskaźnika zasilenia rezerw. Komisja może dokonywać ponownej oceny wskaźnika zasilenia rezerw na zasadzie ad hoc, w szczególności jeżeli jest to uzasadnione istotnym wydarzeniem mającym związek z sytuacją. W celu zapewnienia, aby wskaźnik zasilenia rezerw pozostawał adekwatny do ryzyka finansowego, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do zwiększania lub zmniejszania wskaźnika zasilenia rezerw, w zależności od przypadku. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa ¹¹ . W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

(26) Ponieważ cel niniejszej decyzji, a mianowicie zapewnienie Ukrainie wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii, aby wesprzeć w szczególności jej odporność i stabilność gospodarczą, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na jego rozmiary i skutki możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(27) Z uwagi na pilną potrzebę wynikającą z wyjątkowych okoliczności spowodowanych niczym niesprowokowaną i nieuzasadnioną wojną napastniczą Rosji, należy zastosować wyjątek od terminu ośmiu tygodni przewidziany w art. 4 Protokołu nr 1 w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej, do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.

(28) W świetle pilnej sytuacji na Ukrainie, niniejsza decyzja powinna wejść w życie w trybie pilnym następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

ROZDZIAŁ  I

WYJĄTKOWA POMOC MAKROFINANSOWA UNII

Artykuł  1

Udostępnianie wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii

1. Unia udostępnia Ukrainie wyjątkową pomoc makrofinansową w maksymalnej kwocie 5 000 000 000 EUR (zwaną dalej "wyjątkową pomocą makrofinansową Unii") w celu wsparcia stabilności makrofinansowej Ukrainy. Wyjątkowa pomoc makrofinansowa Unii jest udzielana Ukrainie w formie pożyczek. Wyjątkowa pomoc makrofinansowa Unii przyczynia się do pokrycia luki Ukrainy w finansowaniu zidentyfikowanej we współpracy z międzynarodowymi instytucjami finansowymi.

2. W celu sfinansowania wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii Komisja jest upoważniona do pożyczenia w imieniu Unii niezbędnych środków finansowych na rynkach kapitałowych lub od instytucji finansowych i do ich dalszego pożyczenia Ukrainie. Maksymalny wspólny średni okres wymagalności pożyczek udzielanych na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu i decyzji (UE) 2022/1201 wynosi 25 lat.

3. Wyjątkowa pomoc makrofinansowa Unii udostępniana jest następnego dnia po wejściu w życie protokołu ustaleń, o którym mowa w art. 3 ust. 1, w okresie dostępności pomocy określonym w tym protokole, nawet jeżeli nie udzielono jeszcze gwarancji określonych w rozdziale II sekcja 1 niniejszej decyzji.

4. Jeżeli w okresie wypłacania wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii potrzeby Ukrainy w zakresie finansowania znacznie się zmniejszą w stosunku do pierwotnych założeń, Komisja obniża wysokość takiej pomocy, zawiesza ją lub ją anuluje.

Artykuł  2

Warunek wstępny pomocy makrofinansowej Unii

1. Warunkiem wstępnym przyznania wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii jest respektowanie przez Ukrainę skutecznych mechanizmów demokratycznych - w tym wielopartyjnego systemu parlamentarnego - i praworządności oraz gwarantowanie poszanowania praw człowieka.

2. Komisja monitoruje spełnienie warunku wstępnego określonego w ust. 1 przez cały okres udzielania wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii, w szczególności przed dokonaniem wypłat, biorąc przy tym również pod uwagę okoliczności panujące na Ukrainie i konsekwencje wprowadzenia stanu wojennego.

3. Ust. 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się zgodnie z decyzją Rady 2010/427/UE ¹² .

Artykuł  3

Protokół ustaleń

1. Komisja uzgadnia z Ukrainą warunki dotyczące polityki, z którymi ma być powiązana wyjątkowa pomoc makrofi- nansowa Unii. Warunki dotyczące polityki przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 14 ust. 2. Warunki te określa się w protokole ustaleń.

2. Wymogi w zakresie sprawozdawczości przyjęte na podstawie decyzji (UE) 2022/1201 zostają włączone do protokołu ustaleń i mają zapewnić, w szczególności, skuteczność, przejrzystość i rozliczalność wykorzystania wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii.

3. Szczegółowe warunki finansowe wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii określa umowa pożyczki, która ma zostać zawarta między Komisją a Ukrainą.

4. Komisja w regularnych odstępach czasu weryfikuje spełnienie wymogów w zakresie sprawozdawczości i postępy w spełnieniu warunków dotyczących polityki określonych w protokole ustaleń. Komisja informuje Parlament Europejski i Radę o wynikach tej weryfikacji.

Artykuł  4

Przekazanie wyjątkowej pomocy makrofinansowej

1. Z zastrzeżeniem wymogów, o których mowa w ust. 3, wyjątkowa pomoc makrofinansowa Unii jest udostępniana przez Komisję w transzach, z których każda stanowi pożyczkę. Harmonogram wypłaty każdej z transz ustala Komisja. Transza może być wypłacona w jednej bądź kilku częściach.

2. Przekazaniem wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii zarządza Komisja w sposób spójny z protokołem ustaleń.

3. O przekazaniu transz decyduje Komisja, przy czym jest to uzależnione od jej oceny spełnienia następujących wymogów:

a) spełnienia warunku wstępnego określonego w art. 2 ust. 1;

b) zadowalającego spełnienia wymogów w zakresie sprawozdawczości uzgodnionych w protokole ustaleń;

c) w przypadku drugiej transzy i kolejnych transz - zadowalających postępów we wdrażaniu warunków dotyczących polityki określonych w protokole ustaleń.

Zanim wypłacona zostanie maksymalna kwota pomocy makrofinansowej Unii Komisja musi zweryfikować spełnienie wszystkich warunków dotyczących polityki określonych w protokole ustaleń.

4. W przypadku gdy wymogi określone w ust. 3 nie są spełnione, Komisja tymczasowo zawiesza lub anuluje wypłatę wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii. W takich przypadkach Komisja informuje Parlament Europejski i Radę o przyczynach zawieszenia lub anulowania.

5. Wyjątkowa pomoc makrofinansowa Unii jest co do zasady wypłacana Narodowemu Bankowi Ukrainy. Środki finansowe Unii mogą zostać przekazane Ministerstwu Finansów Ukrainy jako beneficjentowi końcowemu, z zastrzeżeniem postanowień uzgodnionych w protokole ustaleń, w tym potwierdzenia pozostających do zaspokojenia potrzeb budżetowych w zakresie finansowania.

Artykuł  5

Operacje zaciągania i udzielania pożyczek

1. Operacje zaciągania i udzielania pożyczek przeprowadza się zgodnie z art. 220 rozporządzenia finansowego.

2. W stosownych przypadkach, na zasadzie odstępstwa od art. 220 ust. 2 rozporządzenia finansowego, Komisja może przenieść powiązane pożyczki zaciągnięte w imieniu Unii.

Artykuł  6

Dotacja na spłatę odsetek

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 220 ust. 5 lit. e) rozporządzenia finansowego Unia może pokrywać odsetki w drodze udzielenia dotacji na spłatę odsetek i ponosić koszty administracyjne zaciągania i udzielania pożyczek, z wyjątkiem kosztów związanych z wcześniejszą spłatą pożyczki, w odniesieniu do pożyczek udzielanych na podstawie niniejszej decyzji.

2. Ukraina może wystąpić do końca marca każdego roku z wnioskiem o dotację na spłatę odsetek i pokrycie kosztów administracyjnych przez Unię.

3. Pulę środków finansowych, o której mowa w art. 6 ust. 2 lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia (UE) 2021/947, wykorzystuje się do pokrycia kosztów z tytułu spłaty odsetek związanych z pomocą makrofinansową Unii w okresie wieloletnich ram finansowych na lata 2021-2027 w postaci dotacji na spłatę odsetek.

Artykuł  7

Informowanie Parlamentu Europejskiego i Rady

Komisja informuje Parlament Europejski i Radę o rozwoju sytuacji w zakresie wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii, w tym o wypłatach tej pomocy, a także o rozwoju sytuacji w zakresie operacji, o których mowa w art. 5 ust. 2, i w stosownym terminie przekazuje tym instytucjom odpowiednie dokumenty.

Artykuł  8

Ocena wdrażania wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii

W okresie wdrażania wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii Komisja ocenia ponownie - w drodze oceny operacyjnej - prawidłowość stosowanych przez Ukrainę uregulowań finansowych, procedur administracyjnych oraz wewnętrznych i zewnętrznych mechanizmów kontroli, które są istotne dla tej pomocy. Tę ocenę operacyjną można przeprowadzać jednocześnie z oceną operacyjną przewidzianą w decyzji (UE) 2022/1201.

ROZDZIAŁ  II

WZMOCNIENIE WSPÓLNEGO FUNDUSZU REZERW

Sekcja  1

Gwarancje państw członkowskich dla wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii na podstawie niniejszej decyzji i decyzji (UE) 2022/1201

Artykuł  9

Wkłady w postaci gwarancji państw członkowskich

1. Państwa członkowskie mogą uzupełnić rezerwy na pomoc makrofinansową utrzymywane we wspólnym funduszu rezerw, udzielając gwarancji do łącznej kwoty 3 660 000 000 EUR w odniesieniu do wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii dla Ukrainy na podstawie art. 1 niniejszej decyzji i na podstawie decyzji (UE) 2022/1201 (zwanej dalej "pomocą makrofinansową objętą gwarancją").

2. Jeżeli wnoszone są wkłady państw członkowskich, mają one formę nieodwołalnych, bezwarunkowych gwarancji uruchamianych na żądanie udzielanych na podstawie umowy w sprawie gwarancji zawartej z Komisją zgodnie z art. 10.

3. Względny udział wkładu danego państwa członkowskiego (klucz do ustalenia wkładu) w kwocie, o której mowa w ust. 1, odpowiada względnemu udziałowi tego państwa członkowskiego w całkowitym dochodzie narodowym brutto Unii, jak wynika z działu "Dochody ogółem" budżetu na 2022 r., część A ("Finansowanie budżetu rocznego Unii", "Wprowadzenie") tabela 4 kolumna 1, określonego w budżecie ogólnym Unii na rok budżetowy 2022, przyjętym dnia 24 listopada 2021 r. ¹³ .

4. Gwarancje stają się skuteczne w odniesieniu do każdego państwa członkowskiego z dniem wejścia w życie umowy w sprawie gwarancji między Komisją a danym państwem członkowskim, o której to umowie mowa w art. 10.

Artykuł  10

Umowy w sprawie gwarancji

Komisja zawiera umowę w sprawie gwarancji z każdym państwem członkowskim udzielającym gwarancji, o której mowa w art. 9. W umowie określa się zasady regulujące gwarancję, które są takie same dla wszystkich państw członkowskich, w tym w szczególności postanowienia:

a) nakładające na państwa członkowskie obowiązek wywiązywania się z uruchomienia gwarancji, do którego wezwała je Komisja, w odniesieniu do pomocy makrofinansowej objętej gwarancją, gdy wszystkie kwoty wstępnego lub następnie uzupełniającego zasilenia rezerw przeznaczonych we wspólnym funduszu rezerw na zobowiązania finansowe wynikające z pomocy makrofinansowej objętej gwarancją zostały albo mają zostać wkrótce wykorzystane w całości;

b) zapewniające, aby wezwania do uruchomienia gwarancji były proporcjonalne, z zastosowaniem klucza do ustalenia wkładu określonego w art. 9 ust. 3;

c) stanowiące, że wezwania do uruchomienia gwarancji zapewniają zdolność Unii do spłaty środków pożyczonych, na podstawie art. 1 ust. 2, na rynkach kapitałowych lub od instytucji finansowych w przypadku niewywiązania się przez Ukrainę z płatności, w tym w przypadku zmiany harmonogramu spłat z jakiegokolwiek powodu, jak również spodziewanego niewywiązania się z płatności;

d) zapewniające, aby wezwania do uruchomienia gwarancji mogły zostać wykorzystane do uzupełnienia wspólnego funduszu rezerw na potrzeby zasilenia rezerw, w przypadku gdy wykorzystano je na pokrycie pomocy makrofinansowej objętej gwarancją;

e) zapewniające, aby państwo członkowskie, które nie wywiązało się z wezwania do uruchomienia gwarancji, pozostało zobowiązane do wykonania tego wezwania;

f) dotyczące warunków płatności.

Sekcja  2

Tworzenie rezerw na pomoc makrofinansową objętą gwarancją i niektóre zobowiązania finansowe na podstawie ELM na Ukrainie

Artykuł  11

Tworzenie rezerw na pomoc makrofinansową objętą gwarancją

1. Do pomocy makrofinansowej objętej gwarancją stosowany jest wskaźnik zasilenia rezerw wynoszący 70 % zamiast ogólnej zasady określonej w art. 31 ust. 5 akapit trzeci rozporządzenia (UE) 2021/947. Do czasu pełnego wykorzystania gwarancji, o których mowa w art. 9, wysokość rezerw wpłaconych do wspólnego funduszu rezerw należy jednak utrzymać na poziomie 9 % zobowiązań pozostających do spłaty z tytułu pomocy makrofinansowej objętej gwarancją, a w przypadku wykorzystania tych rezerw należy je uzupełnić do tego poziomu, bez uszczerbku dla art. 10 lit. a) niniejszej decyzji.

2. Kwoty wynikające z wezwań do uruchomienia gwarancji, o których mowa w art. 9, stanowią zewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel, na potrzeby spłat zobowiązań finansowych wynikających z pomocy makrofinansowej objętej gwarancją oraz wpłat do wspólnego funduszu rezerw zgodnie z art. 21 ust. 2 lit. a) pkt (ii) rozporządzenia finansowego.

3. Na zasadzie odstępstwa od art. 211 ust. 1 akapit pierwszy zdanie drugie rozporządzenia finansowego kwotę gwarancji, o której mowa w art. 9 ust. 1, włącza się do kwoty zatwierdzonego zobowiązania finansowego. Na zasadzie odstępstwa od art. 211 ust. 4 akapit drugi rozporządzenia finansowego kwoty zasilające rezerwy, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, uwzględnia się przy obliczaniu kwoty zasilenia rezerw wynikającej ze wskaźnika zasilenia rezerw dla pomocy makrofinansowej objętej gwarancją.

4. Na zasadzie odstępstwa od art. 211 ust. 4 lit. c) rozporządzenia finansowego przy zasilaniu rezerw do wysokości kwoty wezwań do uruchomienia gwarancji, z których państwa członkowskie wywiązały się zgodnie z art. 10 lit. a) niniejszej decyzji, nie uwzględnia się kwot odzyskanych od Ukrainy z tytułu pomocy makrofinansowej objętej gwarancją. Kwoty te są zwracane odpowiednim państwom członkowskim.

Artykuł  12

Zwiększenie rezerw na niektóre zobowiązania finansowe na Ukrainie gwarantowane na podstawie decyzji nr 466/2014/UE

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 31 ust. 8 zdanie trzecie rozporządzenia (UE) 2021/947 wskaźnik zasilenia rezerw wynoszący 70 % stosuje się do kwot pożyczek wypłaconych po dniu 15 lipca 2022 r. w ramach operacji finansowych Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI) na Ukrainie podpisanych przez EBI przed dniem 31 grudnia 2021 r. i gwarantowanych przez Unię zgodnie z decyzją nr 466/2014/UE (zwanych dalej "objętymi gwarancją zobowiązaniami finansowymi na podstawie ELM na Ukrainie") i zastosowanie mają art. 211, 212 i 213 rozporządzenia finansowego, z zastrzeżeniem art. 13 i 14 niniejszej decyzji.

2. Do celów art. 211 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia finansowego zasilenie rezerw powinno osiągnąć do dnia 31 grudnia 2027 r. poziom odpowiadający wskaźnikowi zasilenia rezerw stosowanemu do łącznej kwoty zobowiązań pozostających do spłaty w związku z objętymi gwarancją zobowiązaniami finansowymi na podstawie ELM na Ukrainie.

Artykuł  13

Ocena adekwatności wskaźnika zasilenia rezerw i procedura przeglądu

1. Co sześć miesięcy, począwszy od dnia 30 czerwca 2023 r., i w każdym przypadku, gdy Komisja stwierdzi, że inne powody lub zdarzenia wskazują na taką potrzebę, Komisja ocenia, czy wystąpiły nowe okoliczności, które mogą w trwały i znaczący sposób wpłynąć na adekwatność wskaźnika zasilenia rezerw, w tym na wskaźnik rezerw wniesionych, o których to wskaźnikach mowa w art. 11 i 12. Komisja określa w szczególności, czy wystąpiła trwała i istotna zmiana profilu ryzyka kredytowego tych ekspozycji, wykorzystując w tym celu dane z okresu co najmniej dwóch lat.

2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 16 w celu zmiany art. 11 i 12, aby dostosować wskaźnik zasilenia rezerw, w szczególności w celu uwzględnienia zmian, o których mowa w ust. 1.

Artykuł  14

Rezerwy utrzymywane we wspólnym funduszu rezerw

1. Zamiast stosowania ogólnej zasady określonej w art. 31 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2021/947 zobowiązania finansowe wynikające z pomocy makrofinansowej objętej gwarancją pokrywane są odrębnie od innych zobowiązań finansowych w ramach gwarancji na działania zewnętrzne, a rezerwy przeznaczone we wspólnym funduszu rezerw na pomoc makrofinansową objętą gwarancją wykorzystywane są wyłącznie na pokrycie zobowiązań finansowych w ramach pomocy finansowej objętej gwarancją.

Zamiast stosowania ogólnej zasady określonej w art. 31 ust. 8 rozporządzenia (UE) 2021/947 zobowiązania finansowe wynikające z objętych gwarancją zobowiązań finansowych na podstawie ELM na Ukrainie pokrywane są odrębnie od innych zobowiązań finansowych w ramach Funduszu Gwarancyjnego dla działań zewnętrznych, a rezerwy przeznaczone we wspólnym funduszu rezerw na objęte gwarancją zobowiązania finansowe na podstawie ELM na Ukrainie wykorzystywane są wyłącznie na pokrycie zobowiązań finansowych w ramach pomocy makrofinansowej objętej gwarancją.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 213 rozporządzenia finansowego efektywny wskaźnik zasilenia rezerw nie ma zastosowania do rezerw stworzonych we wspólnym funduszu rezerw z przeznaczeniem na pomoc makrofinansową objętą gwarancją i objęte gwarancją zobowiązania finansowe na podstawie ELM na Ukrainie.

3. Na zasadzie odstępstwa od art. 213 ust. 4 lit. a) rozporządzenia finansowego każda nadwyżka rezerw, o których mowa w art. 12 ust. 2 niniejszej decyzji, stanowi zewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel w rozumieniu art. 21 ust. 5 rozporządzenia finansowego i jest przeznaczona na program pomocy zewnętrznej, do którego kwalifikuje się Ukraina.

ROZDZIAŁ  III

PRZEPISY WSPÓLNE

Artykuł  15

Procedura komitetowa

1. Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł  16

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 13 ust. 2, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia 23 września 2022 r.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 13 ust. 2, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 13 ust. 2 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł  17

Sprawozdanie roczne

1. Do dnia 30 czerwca każdego roku Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie w ramach sprawozdania rocznego ocenę wykonania rozdziału I niniejszej decyzji w poprzednim roku, w tym ewaluację takiego wykonania. Sprawozdanie to zawiera:

a) analizę postępów poczynionych we wdrażaniu wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii;

b) ocenę sytuacji gospodarczej Ukrainy i jej perspektyw gospodarczych, a także ocenę spełnienia wymogów i warunków, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 2;

c) informacje o związku pomiędzy wymogami i warunkami określonymi w protokole ustaleń, bieżącą sytuacją makrofi- nansową Ukrainy i decyzjami Komisji o wypłacie poszczególnych transz wyjątkowej pomocy makrofinansowej Unii.

2. Nie później niż dwa lata po upływie okresu dostępności pomocy, Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z oceny ex post, zawierające ocenę rezultatów i skuteczności udzielonej wyjątkowej pomocy makro- finansowej Unii oraz zakresu, w jakim przyczyniła się ona do osiągnięcia celów tej pomocy.

ROZDZIAŁ  IV

ZMIANY DECYZJI (UE) 2022/1201 I PRZEPIS KOŃCOWY

Artykuł  18

Zmiany decyzji (UE) 2022/1201

W decyzji (UE) 2022/1201 wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 1 ust. 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

"Maksymalny wspólny średni okres wymagalności pożyczek udzielanych na podstawie ust. 1 i decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/1628 ^* wynosi 25 lat.

2) uchyla się art. 7.

Artykuł  19

Przepis końcowy

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 września 2022 r.

1 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 15 września 2022 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 20 września 2022 r.

2 Układ o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony (Dz.U. L 161 z 29.5.2014, s. 3).

3 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/313 z dnia 24 lutego 2022 r. w sprawie udzielenia pomocy makrofinansowej Ukrainie (Dz.U. L 55 z 28.2.2022, s. 4).

4 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/1201 z dnia 12 lipca 2022 r. w sprawie udzielenia wyjątkowej pomocy makrofi- nansowej Ukrainie (Dz.U. L 186 z 13.7.2022, s. 1).

5 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1).

6 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

7 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/947 z dnia 9 czerwca 2021 r. ustanawiające Instrument Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej - Globalny Wymiar Europy, zmieniające i uchylające decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 466/2014/UE oraz uchylające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1601 i rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 480/2009 (Dz.U. L 209 z 14.6.2021, s. 1).

8 Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) 2020/2093 z dnia 17 grudnia 2020 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2021-2027 (Dz.U. L 433 I z 22.12.2020, s. 11).

9 Decyzja Rady (UE, Euratom) 2020/2053 z dnia 14 grudnia 2020 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej oraz uchylająca decyzję 2014/335/UE, Euratom (Dz.U. L 424 z 15.12.2020, s. 1).

10 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 466/2014/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie udzielenia gwarancji UE dla Europejskiego Banku Inwestycyjnego na pokrycie strat poniesionych w związku z działaniami z zakresu finansowania wspierającymi projekty inwestycyjne poza granicami Unii (Dz.U. L 135 z 8.5.2014, s. 1).

11 Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.

12 Decyzja Rady 2010/427/UE z dnia 26 lipca 2010 r. określająca organizację i zasady funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (Dz.U. L 201 z 3.8.2010, s. 30).

13 Dz.U. L 45 z 24.2.2022.

* Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/1628 z dnia 20 września 2022 r. w sprawie udzielenia wyjątkowej pomocy makrofinansowej Ukrainie, wzmocnienia wspólnego funduszu rezerw w drodze gwarancji państw członkowskich oraz szczególnego tworzenia rezerw na niektóre zobowiązania finansowe związane z Ukrainą gwarantowane na podstawie decyzji nr 466/2014/UE, oraz w sprawie zmiany (UE) 2022/1201 (Dz.U. L 245 z 21.9.2022 s. 1).";

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2022.245.1
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja 2022/1628 w sprawie udzielenia wyjątkowej pomocy makrofinansowej Ukrainie, wzmocnienia wspólnego funduszu rezerw w drodze gwarancji państw członkowskich oraz szczególnego tworzenia rezerw na niektóre zobowiązania finansowe związane z Ukrainą gwarantowane na podstawie decyzji nr 466/2014/UE, oraz w sprawie zmiany decyzji (UE) 2022/1201
• Data aktu: 20/09/2022
• Data ogłoszenia: 22/09/2022
• Data wejścia w życie: 30/04/2022