a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 państwa członkowskie są uprawnione do przyjmowania na swoich wodach środków ochronnych rybołówstwa, które są niezbędne do wypełnienia ich obowiązków wynikających z art. 6 dyrektywy Rady 92/43/EWG ("dyrektywa siedliskowa") 2 , art. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE ("dyrektywa ptasia") 3 i art. 13 ust. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE ("dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej") 4 .
(2) Art. 6 dyrektywy siedliskowej zobowiązuje państwa członkowskie do ustanawiania w odniesieniu do specjalnych obszarów ochrony koniecznych środków ochronnych, które odpowiadają ekologicznym wymaganiom wymienionych w załącznikach do tej dyrektywy typów siedlisk przyrodniczych i gatunków żyjących na danych terenach.
(3) Art. 4 dyrektywy ptasiej zobowiązuje państwa członkowskie do ustanowienia specjalnych środków ochronnych dotyczących siedlisk gatunków wymienionych w załączniku I do tej dyrektywy. Zobowiązuje on również państwa członkowskie do wprowadzenia podobnych środków ochronnych w odniesieniu do regularnie występujących gatunków wędrownych niewymienionych w załączniku I do tej dyrektywy.
(4) Zgodnie z art. 13 ust. 4 dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej państwa członkowskie są zobowiązane do przyjęcia programów środków na rzecz osiągnięcia lub utrzymania dobrego stanu środowiska, w tym środków ochrony przestrzennej przyczyniających się do powstawania spójnych i reprezentatywnych sieci chronionych obszarów morskich, odpowiednio obejmujących różnorodność tworzonych przez nie ekosystemów, takich jak specjalne obszary ochrony zgodnie z dyrektywą siedliskową, obszary specjalnej ochrony zgodnie z dyrektywą ptasią oraz chronione obszary morskie zgodnie z ustaleniami Unii i zainteresowanych państw członkowskich w ramach umów międzynarodowych lub regionalnych, których są stronami.
(5) W przypadku gdy państwo członkowskie uznaje, że należy przyjąć środki, aby mogło wypełnić swoje obowiązki wynikające z unijnego prawodawstwa w dziedzinie ochrony środowiska, a inne państwa członkowskie mają bezpośredni interes w zarządzaniu łowiskiem, którego mają dotyczyć te środki, Komisja jest uprawniona do przyjmowania takich środków w drodze aktów delegowanych po otrzymaniu wspólnej rekomendacji przedstawionej przez te państwa członkowskie.
(6) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2017/118 5 ustanowiono środki ochronne w niektórych chronionych obszarach morskich w cieśninie Kattegat i w chronionym obszarze morskim Bratten na Morzu Północnym.
(7) Po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Morza Północnego w dniu 2 lutego 2021 r. Dania, Szwecja i Niemcy przedłożyły Komisji dwie wspólne rekomendacje dotyczące zarządzania połowami na niektórych obszarach cieśniny Kattegat. Dania przedłożyła wspólną rekomendację dotyczącą ochrony miękkiego dna morskiego i struktur rafowych przed połowami przy użyciu ruchomych narzędzi mających kontakt z dnem w sześciu obszarach objętych dyrektywą ramową w sprawie strategii morskiej (DRSM) i jednym obszarze Natura 2000 w duńskiej części cieśniny Kattegat. Szwecja przedłożyła wspólną rekomendację dotyczącą ochrony wrażliwych gatunków i typów siedlisk, zezwalając jedynie na stosowanie niektórych narzędzi połowowych w czterech chronionych obszarach morskich w szwedzkiej części cieśniny Kattegat.
(8) W październiku 2021 r. Komisja przedstawiła te środki w drodze procedury pisemnej grupie ekspertów składającej się z przedstawicieli państw członkowskich.
(9) Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa ("STECF") dokonał przeglądu tych wspólnych rekomendacji i stwierdził 6 , że środki te stanowią krok w kierunku zminimalizowania negatywnego wpływu działalności połowowej na odnośne siedliska. Oczekuje się również, że te wspólne rekomendacje przyczynią się do odpowiedniej ochrony wyznaczonych i wrażliwych gatunków i typów siedlisk oraz powiązanych z nimi funkcji ekologicznych na chronionych obszarach morskich.
(10) Środki zaproponowane przez Danię mają na celu zakazanie stosowania ruchomych narzędzi mających kontakt z dnem na wyznaczonych obszarach. STECF stwierdził 7 , że zakaz stosowania takich narzędzi połowowych w tych wrażliwych siedliskach oznacza lepszą ochronę miękkiego dna morskiego i struktur rafowych (typ siedliska 1170) przed wpływem działalności połowowej i przyczynia się tym samym do osiągnięcia celów środowiskowych.
(11) Środki zaproponowane przez Szwecję mają na celu wyznaczenie obszarów o ograniczonych połowach i obszarów, na których operacje połowowe są zabronione. STECF stwierdził 8 , że wpływ proponowanych narzędzi połowowych na obszarach, na których działalność połowowa jest ograniczona, prawdopodobnie będzie niski oraz że proponowane środki będą stanowić krok w kierunku zminimalizowania negatywnego wpływu działalności połowowej na odnośne siedliska. Komisja zauważa również, że we wspólnej rekomendacji państwa członkowskie zobowiązały się do przedstawienia dalszych dostosowań i ograniczenia połowów przy użyciu sieci skrzelowych, jeżeli zostanie to uznane za konieczne.
(12) Państwa członkowskie zaproponowały środki kontroli i egzekwowania oparte na wykorzystaniu systemu automatycznej identyfikacji ("AIS") w odniesieniu do określonych obszarów. STECF stwierdził 9 , że AIS powinien być wystarczający do prowadzenia monitorowania w czasie rzeczywistym w tych obszarach.
(13) Należy zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2017/118 w celu włączenia niewodu szkockiego obsługiwanego z dwóch statków (SPR) do definicji ruchomych narzędzi mających kontakt z dnem. SPR został w sposób niezamierzony wyłączony ze wspólnych rekomendacji, które zostały przedstawione przez Danię w 2015 i 2016 r. i służyły wprowadzeniu zakazu stosowania ruchomych narzędzi mających kontakt z dnem w obszarach 1. Państwa członkowskie zwróciły się do Komisji o skorygowanie tego pominięcia.
(14) Rozporządzenie delegowane (UE) 2017/118 oraz wspólna rekomendacja przedłożona przez Danię obejmują wyłącznie narzędzia mające kontakt z dnem, które są ruchome. W celu zapewnienia jasności należy zatem włączyć termin "ruchomy" do definicji narzędzi mających kontakt z dnem przewidzianej w niniejszym rozporządzeniu.
(15) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2017/118.
(16) Niniejsze rozporządzenie delegowane pozostaje bez uszczerbku dla potrzeby wprowadzenia dodatkowych środków ochronnych niezbędnych do zapewnienia zgodności z odpowiednimi przepisami i stanowiskiem Komisji w odniesieniu do wypełniania przez zainteresowane państwa członkowskie ich obowiązków wynikających z odpowiedniego unijnego prawodawstwa w dziedzinie ochrony środowiska,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
