uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 1 , w szczególności jego art. 62 ust. 1 i art. 64 ust. 6,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 2 , w szczególności jego art. 53 lit. b) i h) w związku z art. 227,
(1) Rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2020/884 3 wprowadzono szereg odstępstw od przepisów obowiązujących m.in. w sektorze wina, których celem było wsparcie producentów wina i udzielenie im pomocy w radzeniu sobie ze skutkami pandemii COVID-19. Mimo przydatności tych środków rynek wina nie zdołał jednak odzyskać równowagi między podażą a popytem i nie oczekuje się, że zostanie ona odzyskana w perspektywie krótko- i średnioterminowej ze względu na trwającą pandemię.
(2) Ponadto środki przyjęte w celu przeciwdziałania pandemii COVID-19 są nadal stosowane w większości państw członkowskich i na całym świecie. Środki te obejmują wprowadzenie ograniczeń w odniesieniu do wielkości zgromadzeń publicznych i uroczystości oraz w odniesieniu do możliwości jedzenia i picia poza domem. W niektórych obszarach nadal nakłada się lockdown, czemu towarzyszy odwoływanie imprez publicznych i uroczystości prywatnych. Efekt domina wynikający z tych ograniczeń doprowadził do dalszego spadku spożycia wina w Unii oraz do potwierdzonego zmniejszenia wywozu wina do państw trzecich. Ponadto niepewność co do czasu trwania kryzysu, który według prognoz nie skończy się wraz z rokiem 2020, powoduje długoterminowe szkody dla unijnego sektora wina, ponieważ jest mało prawdopodobne, by spożycie wina uległo poprawie, i rynki eksportowe zostaną utracone. To połączenie czynników ma istotny negatywny wpływ na ustalanie cen na unijnym rynku wina. Zapasy, które były już rekordowo wysokie na początku roku gospodarczego 2019-2020, zostały zwiększone. Ponadto nadchodzące wysokie zbiory z 2020 r., które prawdopodobnie będą wyższe od zbiorów z 2019 r. o około 10 mln hektolitrów wina, przyczynią się jedynie do dalszego pogorszenia sytuacji.
(3) W związku z tym, biorąc pod uwagę długi czas trwania ograniczeń nałożonych przez państwa członkowskie w celu przeciwdziałania pandemii COVID-19 oraz potrzebę utrzymania ograniczeń, nasilają się poważne zakłócenia gospodarcze na głównych rynkach zbytu wina i wynikający z tego niekorzystny wpływ na popyt na wino.
(4) W związku z tymi szczególnie poważnymi zakłóceniami na rynku oraz skumulowaniem się trudności w sektorze wina, które pojawiły się w chwili nałożenia przez Stany Zjednoczone należności celnych przywozowych na unijne wina w październiku 2019 r. i które nadal utrzymują się, wraz ze skutkami obowiązujących ograniczeń w związku ze światową pandemią COVID-19, podmioty gospodarcze w unijnym sektorze wina nadal doświadczają wyjątkowych trudności. Uzasadniona jest zatem dalsza pomoc dla sektora wina.
(5) Dalsze wdrażanie środków służących zażegnaniu kryzysu w unijnym sektorze wina, które wprowadzono rozporządzeniem delegowanym (UE) 2020/884, uznaje się za zasadnicze, aby zapewnić podmiotom gospodarczym niezbędną elastyczność w celu wdrożenia programów wsparcia w unijnym sektorze wina. W szczególności dodatkowa elastyczność przewidująca wdrożenie zielonych zbiorów na tej samej działce przez co najmniej dwa kolejne lata, elastyczność w zakresie wprowadzania zmian w bieżących operacjach, a także możliwość płacenia za częściowe wdrożenie operacji wspieranych na podstawie art. 46 i 47 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, w przypadku gdy pełne wdrożenie nie było możliwe z powodów wynikających z pandemii COVID-19, sprawiły, że podmioty gospodarcze w unijnym sektorze wina dysponują odpowiednimi instrumentami umożliwiającymi reagowanie na zmiany spowodowane pandemią COVID-19 i ograniczenia nałożone w celu jej kontroli.
(6) Ponieważ przewiduje się, że pandemia COVID-19 nie skończy się wraz z rokiem 2020, a zatem będzie utrzymywała się przez znaczną część roku budżetowego 2021, uznaje się za konieczne przedłużenie stosowania środków określonych w art. 2 ust. 1, 3, 4 i 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/884 na okres roku budżetowego 2021.
(7) Art. 54 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/1149 4 stanowi, że wsparcie na rzecz beneficjentów wypłaca się wyłącznie w przypadku, gdy kontrole wykazują, że całość operacji lub wszystkie poszczególne działania, które są częścią operacji, zostały w pełni wdrożone. Dotychczasowe doświadczenie pokazuje jednak, że - na podstawie ścisłego stosowania tego przepisu - w przypadku gdy poszczególne działania stanowiące część operacji nie zostały w pełni wdrożone, ale mimo to cel całej operacji został osiągnięty, wstrzymanie całej kwoty wsparcia dla danej operacji okazało się w pewnych sytuacjach nieuczciwe i niesprawiedliwe.
(8) Z informacji zwrotnych przekazanych Komisji przez państwa członkowskie wynika, że stosowanie zasady przewidzianej w art. 54 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/1149 skutkuje nieproporcjonalnymi cięciami finansowymi w odniesieniu do tych beneficjentów, którzy skutecznie wdrożyli znaczną część zatwierdzonej operacji, lecz nie ukończyli pojedynczych działań, które nie są niezbędne do udanego przeprowadzenia operacji. Nieukończenie takich pojedynczych działań nie zagraża realizacji celów całej operacji, które w pewnych okolicznościach mogą zostać osiągnięte pomimo częściowego wdrożenia. W takich przypadkach wstrzymanie wypłaty wsparcia w całości lub żądanie odzyskania wsparcia wypłaconego na należycie wdrożone działania nie wydaje się uzasadnione.
(9) Wstrzymanie całego wsparcia w takich przypadkach nakłada karę finansową na tych beneficjentów, którzy w dużej mierze wdrożyli całą operację i w ten sposób zainwestowali czas, środki i wysiłki w ukończone działania. Te potencjalnie niesprawiedliwe skutki pogłębia pandemia COVID-19 i związane z nią problemy z przepływem środków pieniężnych.
(10) Aby zapewnić proporcjonalność w odniesieniu do płatności z tytułu operacji w ramach programów wsparcia w sektorze wina oraz uniknąć nadmiernego karania unijnego sektora wina, który już jest osłabiony przez trudną sytuację panującą na rynku i pandemię COVID-19, należy wypłacić częściowe wsparcie na operacje, które nie zostały w pełni wdrożone, o ile osiągnięty został ogólny cel operacji. W związku z tym należy zapewnić, aby w pełni wdrożone działania, które stanowią część takiej operacji, kwalifikowały się do wsparcia unijnego.
(11) W takich przypadkach wsparcie dla operacji należy obliczać jako sumę wsparcia dla działań, które zostały w pełni wdrożone, pomniejszoną o 100 % kwoty wsparcia przydzielonej na działania, które nie zostały wdrożone, w celu zapewnienia, aby beneficjent otrzymał kwotę proporcjonalną do wysiłku podjętego w odniesieniu do w pełni wdrożonych działań.
(12) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia delegowane (UE) 2020/884 i (UE) 2016/1149.
(13) Aby uniknąć zakłóceń we wdrażaniu środków przedsięwziętych w celu przeciwdziałania kryzysowi w unijnym sektorze wina oraz aby zapewnić sprawne przejście między dwoma latami budżetowymi, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, a zmiany do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/884 powinny być stosowane z mocą wsteczną od dnia 16 października 2020 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
| W imieniu Komisji | |
| Ursula VON DER LEYEN | |
| Przewodnicząca |
Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.
13.03.2025
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025
Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025
Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
25.02.2025
500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
20.01.2025
1 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
02.01.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2021.72.3 |
| Rodzaj: | Rozporządzenie |
| Tytuł: | Rozporządzenie delegowane 2021/374 zmieniające rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/884 wprowadzające odstępstwo dotyczące 2020 r. od rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/891 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz od rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/1149 w odniesieniu do sektora wina w związku z pandemią COVID-19 oraz zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2016/1149 |
| Data aktu: | 27/01/2021 |
| Data ogłoszenia: | 03/03/2021 |
| Data wejścia w życie: | 16/10/2020, 03/03/2021 |