(notyfikowana jako dokument nr C(2021) 1018)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 26 lutego 2021 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt ("Prawo o zdrowiu zwierząt") 1 , w szczególności jego art. 259 ust. 1 formułę wprowadzającą i lit. a) oraz art. 261 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Batrachochytrium salamandrivorans (Bsal) to patogen grzybiczy salamander, który dotyka utrzymywane i dzikie populacje salamander oraz może powodować w nich znaczącą chorobowość i upadkowość. Bsal jest śmiertelny dla niektórych gatunków salamander, natomiast inne gatunki są całkowicie lub częściowo na niego odporne, lecz osobniki takich gatunków mogą przenosić Bsal na skórze oraz stanowić rezerwuar patogenu i źródło zakażenia dla innych gatunków salamander lub źródło skażenia ich środowiska.
(2) Jak wynika z danych zgromadzonych w ramach i po zakończeniu projektu europejskiego dotyczącego zwalczania nowej choroby zakaźnej u salamander w celu przeciwdziałania utracie europejskiej różnorodności biologicznej ("Mitigating a new infectious disease in salamanders to counteract the loss of European biodiversity") 2 , zakażenia wywoływane przez Bsal odnotowano w Belgii, Niemczech, Niderlandach, Zjednoczonym Królestwie i Hiszpanii - zarówno w utrzymywanych, jak i dzikich populacjach salamander. Uważa się, że Bsal pochodzi z Azji Wschodniej i jest tam rozpowszechniony, ponieważ występuje endemicznie co najmniej w Japonii, Tajlandii i Wietnamie. Jednocześnie brakuje informacji na temat dystrybucji tego patogenu w pozostałych regionach Unii i na świecie. Handel salamandrami, które są zakażone lub są nosicielami, przyczynia się do rozprzestrzeniania się Bsal, a choroba ta stanowi poważne zagrożenie dla różnorodności biologicznej na obszarach, które kolonizuje.
(3) W decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2018/320 3 zmienionej decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2019/1998 4 ustanowiono środki ochrony zdrowia zwierząt w handlu wewnątrzunijnym przesyłkami zawierającymi salamandry oraz przy wprowadzaniu takich przesyłek do Unii. Decyzję wykonawczą (UE) 2018/320 przyjęto na podstawie opinii naukowej Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności z dnia 25 października 2017 r. 5 ("opinia EFSA") oraz pomocy naukowej i technicznej Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności z dnia 21 lutego 2017 r. 6 ("pomoc naukowa i techniczna EFSA"). Decyzję tę stosuje się do dnia 20 kwietnia 2021 r.
(4) Opinia EFSA i pomoc techniczna EFSA oraz nowsze publikacje naukowe 7 również wykazały wiele luk i brak pewności w stanie wiedzy dotyczącej wielu aspektów charakteru Bsal. Międzynarodowe normy handlowe Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) nie są jeszcze w pełni opracowane w odniesieniu do metod diagnostyki Bsal i nie zostały poddane przeglądowi w przypadku zaleceń dotyczących handlu międzynarodowego salamandrami.
(5) Bsal jest wymieniony w załączniku II do rozporządzenia (UE) 2016/429 i w związku z tym wchodzi w zakres definicji choroby umieszczonej w wykazie do celów rozporządzenia (UE) 2016/429. Bsal wchodzi również w zakres definicji choroby kategorii D określonej w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2018/1882 8 w odniesieniu do zwierząt z rzędu płazów ogoniastych (Caudata), który obejmuje salamandry. Przepisy Unii dotyczące przemieszczania w obrębie Unii i wprowadzania do Unii przesyłek zwierząt lądowych i zwierząt wodnych, określone w aktach delegowanych i wykonawczych Komisji przyjętych na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/429, nie mają jednak zastosowania do rzędu płazów ogoniastych (Caudata), ponieważ wchodzi on w zakres definicji "innych zwierząt" zawartej w tym rozporządzeniu. Biorąc pod uwagę aktualny brak wiedzy na temat wielu aspektów charakteru Bsal oraz brak odpowiednich wytycznych i zaleceń międzynarodowych dotyczących handlu tymi zwierzętami, w odniesieniu do rzędu płazów ogoniastych (Caudata) nie zostały jeszcze przyjęte akty delegowane i wykonawcze Komisji, chociaż przyjęto takie akty w przypadku zwierząt lądowych i wodnych.
(6) Razem z właściwymi organami państw członkowskich Komisja dokonała przeglądu sytuacji w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do Bsal w Unii oraz przeglądu środków ochrony zdrowia zwierząt przewidzianych w decyzji wykonawczej (UE) 2018/320. Ponieważ środki określone w decyzji wykonawczej (UE) 2018/320 uznano za właściwe, państwa członkowskie nie wprowadziły żadnych dodatkowych środków handlowych w celu zwalczania Bsal. Chociaż ogniska Bsal są obecnie ograniczone do niektórych regionów określonych państw członkowskich, istnieje znaczące ryzyko, że Bsal rozprzestrzeni się wskutek handlu wewnątrzunijnego.
(7) W związku z tym na poziomie Unii należy ustanowić środki nadzwyczajne, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się Bsal i nieuzasadnionym zakłóceniom w handlu salamandrami. Biorąc pod uwagę skuteczność środków ustanowionych w decyzji wykonawczej (UE) 2018/320, należy ustanowić podobne środki dotyczące przemieszczania w obrębie Unii oraz wprowadzania do Unii przesyłek zawierających salamandry od dnia 21 kwietnia 2021 r. na ograniczony okres do czasu przyjęcia bardziej trwałych środków w zakresie zdrowia zwierząt, jak ma to miejsce w przypadku chorób zwierząt lądowych i wodnych.
(8) Bsal może być przenoszony między gatunkami salamander rodzimymi dla różnych regionów, a zanieczyszczenie krzyżowe może mieć miejsce w różnych zakładach prowadzonych przez podmioty, które prowadzą chów i wymiany salamander. Zwiększa to ryzyko przenoszenia Bsal przez salamandry będące przedmiotem handlu, niezależnie od statusu zdrowotnego ich miejsca pochodzenia i sytuacji zdrowotnej tych zwierząt w środowisku naturalnym. W związku z tym przesyłki zawierające salamandry i przeznaczone do przemieszczania między państwami członkowskimi lub do wprowadzenia do Unii powinny podlegać środkom zmniejszającym to ryzyko. Środki te nie powinny jednak mieć zastosowania do przemieszczania o charakterze niehandlowym salamander będących zwierzętami domowymi, ponieważ takie przemieszczanie o charakterze niehandlowym podlega przepisom określonym w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 576/2013 9 . Wspomniane przemieszczanie o charakterze niehandlowym odnosi i ogranicza się do zwierząt, które znajdują się pod opieką właścicieli lub osób upoważnionych i towarzyszą im, oraz nie obejmuje przeniesienia własności. W związku z tym przemieszczanie o charakterze niehandlowym salamander będących zwierzętami domowymi powoduje znikome ryzyko rozprzestrzenienia się Bsal na salamandry będące przedmiotem handlu albo na salamandry żyjące w środowisku naturalnym.
(9) Salamandry, które są przedmiotem wymiany wyłącznie między zakładami odizolowanymi zatwierdzonymi przez właściwy organ zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/429, nie powinny być poddawane kwarantannie ani badaniom, ponieważ środki bioasekuracji stosowane w tych zakładach odizolowanych są właściwe do celów ograniczenia ryzyka rozprzestrzeniania się Bsal.
(10) Przesyłki zawierające salamandry, które wprowadzono do Unii i już poddano kwarantannie i badaniu z wynikiem ujemnym, lub które po wprowadzeniu do Unii poddano skutecznemu leczeniu w Unii w odpowiednim zakładzie, nie powinny być poddawane powtórnej kwarantannie ani powtórnym badaniom, jeżeli mają być przemieszczane do innego państwa członkowskiego, pod warunkiem że były trzymane w izolacji od salamander o innym statusie zdrowotnym.
(11) Brakuje informacji o zdolnościach technicznych służb weterynaryjnych i laboratoriów na świecie w zakresie wykrywania Bsal, choć wiele zainteresowanych podmiotów w Unii Europejskiej przoduje w diagnozowaniu i leczeniu tej choroby. W związku z tym przesyłki zawierające salamandry wprowadzane do Unii należy poddawać kwarantannie w odpowiednim zakładzie oraz badaniom i leczeniu po wprowadzeniu do Unii.
(12) Państwa trzecie lub terytoria zatwierdzone w odniesieniu do wydawania świadectw zdrowia zwierząt na potrzeby wprowadzania do Unii przesyłek zawierających salamandry powinny obejmować wyłącznie te państwa lub terytoria, które są członkami OIE i które są w związku z tym zobowiązane do przestrzegania norm międzynarodowych dotyczących wydawania świadectw zdrowia zwierząt.
(13) Metody leczenia powinny być określone i zgodne z protokołami już opisanymi w recenzowanej literaturze naukowej, jak wskazano w ramach pomocy naukowej i technicznej EFSA, lub z porównywalnymi protokołami.
(14) Właściwy organ w punkcie kontroli granicznej przybycia do Unii powinien zezwalać na wprowadzenie do Unii przesyłek zawierających salamandry tylko wtedy, gdy organ ten otrzyma od osoby fizycznej lub prawnej odpowiedzialnej za zakład przeznaczenia poświadczenie potwierdzające, że przesyłki zostaną przyjęte.
(15) Środki nadzwyczajne przewidziane w niniejszej decyzji powinny mieć zastosowanie od daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2016/429 i powinny zostać poddane przeglądowi z uwzględnieniem powagi i rozwoju sytuacji epidemiologicznej oraz z uwzględnieniem sprawozdań rocznych składanych przez właściwe organy państw członkowskich.
(16) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 22 lutego 2021 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Stella KYRIAKIDES |
|
Członek Komisji |