a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie (UE) 2019/817 wraz z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/818 2 ustanawia ramy mające zapewnić interoperacyjność systemów informacyjnych UE w obszarze granic, polityki wizowej, współpracy policyjnej i sądowej oraz azylu i migracji.
(2) Ramy te obejmują szereg elementów i narzędzi wspierających interoperacyjność, w tym centralne repozytorium sprawozdawczo-statystyczne ("centralne repozytorium"). W centralnym repozytorium przechowywane są dane zanonimizowane pozyskane z odpowiednich systemów informacyjnych UE, wspólnego systemu porównywania danych biometrycznych, wspólnego repozytorium danych umożliwiających identyfikację oraz detektora wielokrotnych tożsamości, aby zapewniać międzysystemową sprawozdawczość statystyczną służącą strategiom politycznym oraz celom operacyjnym i związanym z jakością danych.
(3) Agencja Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) jest odpowiedzialna za ustanowienie, wdrożenie i hosting centralnego repozytorium sprawozdawczo-statystycznego oraz zarządzanie operacyjne tym repozytorium.
(4) Aby umożliwić, by centralne repozytorium zapewniało międzysystemowe dane statystyczne, konieczne jest określenie szczegółowych zasad jego funkcjonowania, w tym szczegółowych standardów dotyczących przetwarzania danych osobowych, oraz zasad bezpieczeństwa.
(5) W celu uniemożliwienia identyfikacji osób fizycznych na podstawie danych statystycznych w centralnym repozytorium eu-LISA powinna opracować w ramach swojej struktury narzędzie anonimizacji danych. Proces anonimizacji powinien być zautomatyzowany.
(6) Kontrolowany i zabezpieczony dostęp należy przyznać tylko upoważnionym pracownikom właściwych organów oraz instytucji i agencji Unii, tak aby mogli przeglądać dane i statystyki w centralnym repozytorium. W tym celu eu-LISA powinna opracować narzędzie sprawozdawcze w ramach swojej struktury. Personel eu-LISA nie powinien mieć bezpośredniego dostępu do żadnych danych osobowych przechowywanych w systemach informacyjnych UE ani w elementach interoperacyjności.
(7) Aby śledzić analizę krzyżową plików tożsamości wewnątrz odpowiednich systemów informacyjnych UE lub między nimi do właściwych celów statystycznych, centralne repozytorium powinno przechowywać niepowtarzalny numer referencyjny. Nie powinno być możliwe użycie tego numeru do pozyskania informacji z plików tożsamości.
(8) Rozwiązanie techniczne w zakresie hostingu centralnego repozytorium powinno zostać wdrożone w głównej lokalizacji technicznej eu-LISA oraz w lokalizacji zapasowej, aby zapewnić stałą dostępność.
(9) Zważywszy, że rozporządzenie (UE) 2019/817 powstało w oparciu o dorobek Schengen, zgodnie z art. 4 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania powiadomiła o wdrożeniu rozporządzenia (UE) 2019/817 do swojego prawa krajowego. Jest ona zatem związana niniejszym rozporządzeniem.
(10) Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii 3 . Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jego przyjęciu i nie jest nim związana ani go nie stosuje.
(11) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 4 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji Rady 1999/437/WE 5 .
(12) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 6 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji Rady 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE 7 .
(13) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 8 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji Rady 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE 9 .
(14) W odniesieniu do Cypru, Bułgarii, Rumunii i Chorwacji niniejsze rozporządzenie stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany odpowiednio w rozumieniu art. 3 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2003 r., art. 4 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2005 r. oraz art. 4 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2011 r.
(15) Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 10 skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych; swoją opinię wydał on w dniu 17 czerwca 2021 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: