RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z jego art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Układ eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Jordańskim Królestwem Haszymidzkim, z drugiej strony (zwany dalej "Układem"), został zawarty przez Unię na mocy decyzji Rady i Komisji 2002/357/WE, EWWiS 1 i wszedł w życie w dniu 1 maja 2002 r.
(2) Układ zawiera protokół 3 dotyczący definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej (zwany dalej "Protokołem 3"). Zgodnie z art. 4 Protokołu 3 Rada Stowarzyszenia ustanowiona na mocy art. 89 Układu (zwana dalej "Radą Stowarzyszenia") może zadecydować o wprowadzeniu zmian do Protokołu 3.
(3) Regionalna konwencja w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia (zwana dalej "Konwencją paneurośródziemnomorską") została zawarta przez Unię na mocy decyzji Rady 2013/94/UE 2 i weszła w życie w odniesieniu do Unii w dniu 1 maja 2012 r. W konwencji tej zawarto postanowienia dotyczące pochodzenia towarów będących przedmiotem wymiany handlowej w ramach odpowiednich dwustronnych umów o wolnym handlu zawartych między umawiającymi się stronami Konwencji paneurośródziemnomorskiej, które to postanowienia mają zastosowanie bez uszczerbku dla zasad określonych w tych dwustronnych umowach.
(4) W następstwie przyjęcia decyzji Rady (UE) 2020/2067 3 w sprawie stanowiska, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii w ramach Rady Stowarzyszenia w odniesieniu do zmiany Układu w drodze zastąpienia protokołu 3, Rada Stowarzyszenia przyjęła decyzję nr 1/2021 4 w sprawie zastąpienia Protokołu 3 nowym tekstem.
(5) Protokół 3 zawiera z jednej strony dynamiczne odesłanie do Konwencji paneurośródziemnomorskiej, dzięki któremu Konwencja paneurośródziemnomorska ma zastosowanie w stosunkach między Unią a Jordanią, a z drugiej strony zawiera reguły przejściowe mające zastosowanie od dnia 1 września 2021 r. jako alternatywny zestaw reguł pochodzenia w stosunku do reguł pochodzenia określonych w obecnej Konwencji paneurośródziemnomorskiej.
(6) W ramach wsparcia Unii dla Jordanii w kontekście kryzysu uchodźczego w Syrii, w lipcu 2016 r. Unia i Jordania uzgodniły tymczasowe złagodzenie reguł pochodzenia mających zastosowanie do wywozu produktów jordańskich do Unii na podstawie Układu.
(7) W związku z tym Komitet Stowarzyszenia UE-Jordania przyjął decyzję nr 1/2016 5 zmieniającą postanowienia Protokołu 3 dotyczące definicji pojęcia "produkty pochodzące" oraz uzupełniającą wykaz procesów obróbki lub przetwarzania, którym należy poddać materiały niepochodzące, aby niektóre kategorie produktów, wytworzone na terytorium Jordanii i związane z tworzeniem miejsc pracy dla uchodźców syryjskich i Jordańczyków, mogły uzyskać status pochodzenia.
(8) Komitet Stowarzyszenia UE-Jordania przyjął decyzję nr 1/2018 6 w celu zmiany postanowień Protokołu 3 poprzez dalsze złagodzenie zasad systemu reguł pochodzenia i przedłużenie okresu obowiązywania systemu ustanowionego decyzją nr 1/2016 do dnia 31 grudnia 2030 r. Decyzja nr 1/2018 weszła w życie z dniem 4 grudnia 2018 r.
(9) Aby zapewnić dalsze stosowanie decyzji nr 1/2016 i nr 1/2018, konieczne jest powiązanie ich z regułami przejściowymi, które mają zastosowanie od dnia 1 września 2021 r. Wymaga to przyjęcia decyzji w sprawie zmiany Protokołu 3 poprzed dodanie do niego dodatku B w celu utrzymania rozwiązań, o których mowa w decyzjach nr 1/2016 i nr 1/2018. Rada Stowarzyszenia przyjmie taką decyzję zmieniającą. Należy zatem określić stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii w Radzie Stowarzyszenia w odniesieniu do zmiany Protokołu 3.
(10) Stosowaniu dodatku B do Protokołu 3 powinny towarzyszyć odpowiednie obowiązki w zakresie monitorowania i sprawozdawczości. Ponadto powinno być możliwe zawieszenie stosowania dodatku B do Protokołu 3, jeżeli przesłanki jego stosowania nie będą już spełniane lub jeżeli spełnione będą warunki wprowadzenia środków ochronnych.
(11) Aby zapewnić ciągłość stosowania decyzji nr 1/2016 i nr 1/2018, w tym zawartych w nich odstępstw, a tym samym umożliwić upoważnionym eksporterom uniknięcie strat ekonomicznych w związku z decyzją nr 1/2016, decyzja Rady Stowarzyszenia powinna zawierać klauzulę dotyczącą obowiązywania z mocą wsteczną.
(12) Stanowisko Unii Europejskiej w ramach Rady Stowarzyszenia powinno zatem być oparte na projekcie decyzji Rady Stowarzyszenia,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
