uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 1 , w szczególności jego art. 219 ust. 1 w związku z art. 228, a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2020/592 2 wprowadzono szereg odstępstw od przepisów obowiązujących m.in. w sektorze wina, których celem było wsparcie producentów wina i udzielenie im pomocy w radzeniu sobie ze skutkami pandemii COVID-19. Mimo przydatności tych środków rynek wina nie zdołał jednak odzyskać równowagi między podażą a popytem i nie oczekuje się, że zostanie ona odzyskana w perspektywie krótko- i średnioterminowej ze względu na trwającą pandemię.
(2) Ponadto środki przyjęte w celu przeciwdziałania pandemii COVID-19 są nadal stosowane w większości państw członkowskich i na całym świecie. Środki te obejmują wprowadzenie ograniczeń w odniesieniu do wielkości zgromadzeń publicznych i uroczystości oraz w odniesieniu do możliwości jedzenia i picia poza domem. W niektórych obszarach nadal nakłada się lockdown, czemu towarzyszy odwoływanie imprez publicznych i uroczystości prywatnych. Efekt domina wynikający z tych ograniczeń doprowadził do dalszego spadku spożycia wina w Unii oraz do potwierdzonego zmniejszenia wywozu wina do państw trzecich. Ponadto niepewność co do czasu trwania kryzysu, który według prognoz nie skończy się wraz z rokiem 2020, powoduje długoterminowe szkody dla unijnego sektora wina, ponieważ jest mało prawdopodobne, by spożycie wina uległo poprawie, i rynki eksportowe zostaną utracone. To połączenie czynników ma istotny negatywny wpływ na ustalanie cen na unijnym rynku wina. Zapasy, które były już rekordowo wysokie na początku roku gospodarczego 2019-2020, zostały zwiększone. Ponadto nadchodzące wysokie zbiory z 2020 r., które prawdopodobnie będą wyższe od zbiorów z 2019 r. o około 10 mln hektolitrów wina, przyczynią się jedynie do dalszego pogorszenia sytuacji.
(3) W związku z tym, biorąc pod uwagę długi czas trwania ograniczeń nałożonych przez państwa członkowskie w celu przeciwdziałania pandemii COVID-19 oraz potrzebę utrzymania ograniczeń, nasilają się poważne zakłócenia gospodarcze na głównych rynkach zbytu wina i wynikające z tego negatywne skutki dla popytu na wino.
(4) W związku z tymi szczególnie poważnymi zakłóceniami na rynku oraz skumulowaniem się trudności w sektorze wina, które pojawiły się w chwili nałożenia przez Stany Zjednoczone należności celnych przywozowych na unijne wina w październiku 2019 r. i które nadal utrzymują się, wraz ze skutkami obowiązujących ograniczeń w związku ze światową pandemią COVID-19, podmioty gospodarcze w unijnym sektorze wina nadal doświadczają wyjątkowych trudności. W związku z tym uzasadniona jest dalsza pomoc dla sektora wina.
(5) Dalsze wdrażanie środków służących zażegnaniu kryzysu oraz zwiększenie maksymalnego wkładu Unii wprowadzone rozporządzeniem delegowanym (UE) 2020/592 uznaje się za niezbędne, by poprawić sytuację na rynku w unijnym sektorze wina. W szczególności środki te mają zasadnicze znaczenie dla usunięcia z rynku unijnego ilości wina, które w przeciwnym razie będą mieć negatywny wpływ na ceny rynkowe, oraz dla poprawy przepływu środków pieniężnych podmiotów gospodarczych poprzez zmniejszenie własnego udziału finansowego w ich działalności. Wdrożenie rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/592, ostatnio zmienionego rozporządzeniem delegowanym (UE) 2020/1275 3 , wykazało jednak, że obecny termin 15 października 2020 r. określony w art. 10 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/592 nie pozwala na skuteczne wdrożenie wszystkich niezbędnych środków przez państwa członkowskie i podmioty gospodarcze w sektorze wina. W szczególności ze względu na niestabilną sytuację sanitarną i nieprzewidywalny harmonogram stosowania różnych krajowych ograniczeń nałożonych w celu jej kontrolowania, państwom członkowskim trudno było zaplanować i wprowadzić dodatkowe środki w ich programach wsparcia w sektorze wina, tak aby podmioty gospodarcze mogły skorzystać ze środków i zwiększonego finansowania w terminie do dnia 15 października 2020 r. Przedłużenie tego terminu do dnia 15 października 2021 r. umożliwiłoby państwom członkowskim wprowadzenie niektórych środków pod koniec sezonu i zapewniłoby podmiotom gospodarczym dodatkowe możliwości ubiegania się o wsparcie. Takie przedłużenie nie tylko pomogłoby zaradzić obecnym zakłóceniom na rynku, ale również przyczyniłoby się do zapobieżenia dalszemu pogorszeniu sytuacji, biorąc pod uwagę że zgodnie z przewidywaniami pandemia COVID-19 będzie trwać w okresie po 2020 r., a zatem przez znaczną część roku budżetowego 2021.
(6) W związku z tym za konieczne uznaje się przedłużenie stosowania środków określonych w art. 2, 3 i 4 oraz art. 5a- 9 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/592 do dnia 15 października 2021 r.
(7) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2020/592.
(8) Ze względu na bardzo pilną potrzebę, w szczególności biorąc pod uwagę trwające zakłócenia na rynku, ich poważne skutki dla unijnego sektora wina, a także ich kontynuację i prawdopodobieństwo zaostrzenia, należy natychmiast podjąć działania i pilnie zapewnić dalsze wdrażanie już wprowadzonych środków służących złagodzeniu tych negatywnych skutków. Opóźnienie podjęcia działań groziłoby pogorszeniem sytuacji w sektorze wina i odbiłoby się niekorzystnie na warunkach produkcji i warunkach rynkowych w tym sektorze. Z tego względu niniejsze rozporządzenie należy przyjąć w trybie pilnym, określonym w art. 228 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.
(9) Ze względu na konieczność podjęcia natychmiastowych działań, aby uniknąć zakłóceń we wdrażaniu środków mających na celu walkę z kryzysem w unijnym sektorze wina oraz aby zapewnić sprawne przejście między dwoma latami budżetowymi, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i być stosowane z mocą wsteczną od dnia 16 października 2020 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
| W imieniu Komisji | |
| Ursula VON DER LEYEN | |
| Przewodnicząca |
Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.
13.03.2025
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025
Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025
Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
25.02.2025
500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
20.01.2025
1 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
02.01.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2021.31.198 |
| Rodzaj: | Rozporządzenie |
| Tytuł: | Rozporządzenie delegowane 2021/95 zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2020/592 w sprawie tymczasowych nadzwyczajnych środków stanowiących odstępstwo od niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 służących przeciwdziałaniu zakłóceniom na rynku w sektorach owoców i warzyw oraz wina spowodowanym pandemią COVID-19 i wprowadzonymi w związku z nią środkami |
| Data aktu: | 28/01/2021 |
| Data ogłoszenia: | 29/01/2021 |
| Data wejścia w życie: | 29/01/2021, 16/10/2020 |