a także mając na uwadze, co następuje:(1) W rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 określono przepisy dotyczące zapobiegania pasażowalnym gąbczastym encefalopatiom (TSE) oraz kontroli i zwalczania tychże encefalopatii. Rozporządzenie to ma zastosowanie do produkcji oraz wprowadzania do obrotu żywych zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego, a w pewnych określonych przypadkach - do ich wywozu.
(2) Art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 999/2001 zabrania karmienia przeżuwaczy białkami pochodzenia zwierzęcego. W art. 7 ust. 2 tego rozporządzenia rozszerzono ten zakaz na zwierzęta inne niż przeżuwacze, jak określono w załączniku IV rozdział I, natomiast w rozdziałach II-V określono i szczegółowo opisano pewne odstępstwa od zakazów przewidzianych w rozdziale I pod określonymi warunkami.
(3) W komunikacie Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącym dokumentu strategicznego w sprawie pasażowalnych encefalopatii gąbczastych na lata 2010-2015 ("druga mapa drogowa dla TSE") 2 przedstawiono możliwe zmiany w prawodawstwie Unii w celu dostosowania środków zapobiegania, kontroli i zwalczania TSE do rozwoju sytuacji epidemiologicznej w zakresie gąbczastej encefalopatii bydła (BSE). W komunikacie tym podkreśla się również, że wszelkie zmiany przepisów dotyczących TSE powinny opierać się przede wszystkim na opiniach naukowych. Druga mapa drogowa dla TSE odnosi się do przeglądu określonych w prawodawstwie Unii obecnych przepisów dotyczących zakazu paszowego w odniesieniu do zwierząt innych niż przeżuwacze.
(4) Na podstawie treści dwóch opinii naukowych wydanych przez Panel ds. zagrożeń biologicznych (BIOHAZ) Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności ("Urząd") odpowiednio w dniu 24 stycznia 2007 r. i w dniu 17 listopada 2007 r. w drugiej mapie drogowej dla TSE potwierdzono, że nie zaobserwowano występowania TSE u zwierząt gospodarskich innych niż przeżuwacze w warunkach naturalnych.
(5) W dniu 7 czerwca 2018 r. Urząd przyjął opinię naukową w sprawie przeglądu ilościowej oceny ryzyka w odniesieniu do ryzyka BSE stwarzanego przez przetworzone białka zwierzęce 3 . W ramach ilościowej oceny ryzyka oszacowano, że całkowita zakaźność BSE jest czterokrotnie niższa niż szacowano w 2011 r., przy czym oczekuje się, że każdego roku wystąpi mniej niż jeden przypadek BSE.
(6) W dniu 22 września 2020 r. Urząd przyjął opinię naukową w sprawie potencjalnego ryzyka BSE u bydła związanego ze stosowaniem kolagenu i żelatyny pochodzących od przeżuwaczy w paszy dla zwierząt gospodarskich innych niż przeżuwacze 4 . Urząd stwierdza, że prawdopodobieństwo, iż żaden nowy przypadek BSE w populacji bydła nie zostanie wywołany jedną z trzech dróg zakażenia wskazanych w tej opinii, jest większe niż 99 % (prawie pewność).
(7) Jednocześnie szacuje się, że 100 000 ton wycofanych środków spożywczych zawierających kolagen lub żelatynę pochodzące od przeżuwaczy jest corocznie usuwanych w Unii, ponieważ nie można ich stosować w paszy dla zwierząt gospodarskich zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi zakazu paszowego.
(8) Należy zatem uchylić zakaz karmienia zwierząt gospodarskich innych niż przeżuwacze kolagenem i żelatyną pochodzącymi od przeżuwaczy.
(9) Art. 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 5 zabrania skarmiania zwierząt lądowych danego gatunku, innych niż zwierzęta futerkowe, przetworzonym białkiem zwierzęcym pochodzącym z całych zwierząt lub z części zwierząt tego samego gatunku (powtórne przetwarzanie wewnątrzgatunkowe).
(10) W drugiej mapie drogowej dla TSE stwierdzono również, że ryzyko przenoszenia BSE ze zwierząt innych niż przeżuwacze na zwierzęta inne niż przeżuwacze jest znikome, o ile unika się powtórnego przetwarzania wewnątrzga- tunkowego. W związku z tym Komisja stwierdza, że można rozważyć zniesienie zakazu stosowania przetworzonego białka zwierzęcego pochodzącego od zwierząt innych niż przeżuwacze w paszy dla zwierząt innych niż przeżuwacze, przy przestrzeganiu istniejącego zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego.
(11) W dniu 29 listopada 2010 r. Rada przyjęła konkluzje w sprawie drugiej mapy drogowej dla TSE 6 . Konkluzje te stanowią, że zasadniczym warunkiem ewentualnego ponownego zezwolenia na stosowanie przetworzonych białek zwierzęcych niepochodzących od przeżuwaczy w paszach dla gatunków innych niż przeżuwacze powinna być dostępność skutecznych i zatwierdzonych technik analitycznych umożliwiających rozróżnienie przetworzonych białek zwierzęcych pochodzących od różnych gatunków oraz analiza ryzyka takiego ponownego zezwolenia w odniesieniu do zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego.
(12) W 2012 r. laboratorium referencyjne Unii Europejskiej ds. białek zwierzęcych w paszach (EURL-AP) zatwierdziło nową metodę diagnostyczną opartą na DNA (PCR), dzięki której można wykryć nawet bardzo niski poziom materiału pochodzącego od przeżuwaczy, który może być obecny w paszach. Walidacja tej metody pozwoliła na ponowne udzielenie zezwolenia w 2013 r. na stosowanie przetworzonego białka zwierzęcego pochodzącego od zwierząt innych niż przeżuwacze w paszy dla zwierząt akwakultury zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 56/2013 7 .
(13) Następnie, odpowiednio w 2015 i 2018 r., laboratorium referencyjne Unii Europejskiej ds. białek zwierzęcych w paszach zatwierdziło również metody PCR umożliwiające wykrycie obecności w paszy materiału pochodzącego od świń lub drobiu. W związku z tym umożliwiają one kontrolę prawidłowego wdrożenia zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego w przypadku świń i drobiu.
(14) W sprawozdaniu Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie rozwoju produkcji białek roślinnych w Unii Europejskiej 8 , opublikowanym w dniu 22 listopada 2018 r., podkreślono potrzebę zmniejszenia zależności Unii od państw trzecich w zakresie dostaw białka. Z żywieniowego punktu widzenia przetworzone białka zwierzęce są doskonałym materiałem paszowym o wysokiej zawartości wysokostrawnych składników odżywczych, takich jak
aminokwasy i fosfor, oraz o wysokiej zawartości witamin. Ponowne udzielenie zezwolenia na stosowanie w paszy dla zwierząt innych niż przeżuwacze przetworzonego białka zwierzęcego pochodzącego od zwierząt innych niż przeżuwacze zmniejszyłoby tę zależność od białek pochodzących z państw trzecich.
(15) Należy ponownie zezwolić na stosowanie przetworzonego białka zwierzęcego pochodzącego od świń w paszy dla drobiu oraz przetworzonego białka zwierzęcego pochodzącego od drobiu w paszy dla świń. Należy stosować surowe wymogi podczas zbierania, transportu i przetwarzania tych produktów oraz regularnie pobierać i analizować próbki, aby uniknąć wszelkiego ryzyka i przyczynić się do weryfikacji braku zanieczyszczenia krzyżowego zabronionym białkiem przeżuwaczy i powtórnego przetwarzania węwnątrzgatunkowego.
(16) Rozporządzeniem Komisji (UE) 2017/893 9 zezwolono na stosowanie przetworzonego białka zwierzęcego pochodzącego od owadów oraz mieszanek paszowych zawierających takie przetworzone białko zwierzęce do karmienia zwierząt akwakultury. Drób to zwierzęta owadożerne, świnie są wszystkożerne i nie ma obaw co do tego materiału paszowego. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie przetworzonego białka zwierzęcego pochodzącego od owadów do karmienia drobiu i trzody chlewnej na takich samych warunkach, jakie są wymagane do karmienia zwierząt akwakultury.
(17) Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik IV do rozporządzenia (WE) nr 999/2001.
(18) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: