KOMISJA MIESZANA UE-CTC,uwzględniając Konwencję z dnia 20 maja 1987 r. o wspólnej procedurze tranzytowej, w szczególności jej art. 15 ust. 3 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z art. 15 ust. 3 lit. a) Konwencji między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Austrii, Republiką Finlandii, Republiką Islandii, Królestwem Norwegii, Królestwem Szwecji i Konfederacją Szwajcarską o wspólnej procedurze tranzytowej 1 (zwanej dalej "konwencją) Komisja Mieszana ustanowiona na mocy tej konwencji przyjmuje w drodze decyzji zmiany załączników do konwencji.
(2) Art. 311 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 2 (zwanego dalej "rozporządzeniem wykonawczym") dotyczący wniosku o przeniesienie odzyskania długu celnego został zmieniony rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/1394 3 . Należy zatem odpowiednio zmienić art. 50 załącznika I do konwencji, który stanowi odzwierciedlenie art. 311 rozporządzenia wykonawczego.
(3) Załącznik 72-04 do rozporządzenia wykonawczego dotyczący procedury ciągłości działania dla tranzytu unijnego został zmieniony rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2020/893 4 i stosuje się go od dnia 30 czerwca 2020 r. Na mocy rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/893 okres ważności papierowych poświadczeń zabezpieczenia generalnego i poświadczeń zwolnienia z obowiązku składania zabezpieczenia przewidzianych w tym załączniku został przedłużony, aby umożliwić większą elastyczność procedury ciągłości działania w tranzycie oraz ograniczyć formalności i koszty ponoszone przez organy celne. Należy zatem odpowiednio zmienić art. 79 załącznika I do konwencji oraz dodatek II dział III pkt 19.3 załącznika I do konwencji, które stanowią odzwierciedlenie części I rozdział III pkt 19.3 załącznika 72-04 do rozporządzenia wykonawczego. Zmiana taka powinna być stosowana z mocą wsteczną od dnia 30 czerwca 2020 r., aby zapewnić równe warunki gwarantom na mocy unijnych przepisów prawa celnego i konwencji.
(4) Formularze zobowiązań gwaranta określono dodatkach C1, C2, C4, C5 i C6 do załącznika III do konwencji. W formularzach tych wymienione zostały między innymi państwa członkowskie Unii Europejskiej i pozostałe Umawiające się Stron. Decyzją nr 2/2018 5 Komisji Mieszanej UE-CTC Komisja Mieszana UE-CTC usunęła odniesienia do Zjednoczonego Królestwa jako państwa członkowskiego Unii Europejskiej i dodała odniesienie do Zjednoczonego Królestwa jako kraju wspólnego tranzytu od dnia, w którym przystąpienie Zjednoczonego Królestwa do konwencji jako odrębnej umawiającej się strony stanie się skuteczne. Jednakże, w związku ze stosowaniem Protokołu w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej, który stanowi integralną część Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej 6 (zwanego dalej "Protokołem"), w odniesieniu do operacji tranzytu unijnego, Irlandia Północna powinna zostać wymieniona w sposób wskazujący, że wszelkie zabezpieczenia ważne w państwach członkowskich Unii Europejskiej muszą być ważne także w Irlandii Północnej.
(5) W wyniku stosowania Protokołu oraz zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 471/2009 7 wprowadzono rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2020/1470 8 kod "XI" w celu rozróżnienia Zjednoczonego Królestwa w odniesieniu do Irlandii Północnej. Należy odpowiednio zmienić stosowanie kodów krajów określonych w dodatkach A2 i B1 do załącznika III do konwencji.
(6) W celu zapewnienia prawidłowego stosowania nowego kodu "XI" wszystkie oznaczenia w konwencji odnoszące się do stosowania kodów krajów powinny odnosić się do dodatku A2 lub dodatku B1 do załącznika III do konwencji.
(7) Decyzja nr 2/2018 weszła w życie z dniem 1 stycznia 2021 r., natomiast decyzja nr 1/2019 9 Komisji Mieszanej UE-CTC weszła w życie z dniem 4 grudnia 2019 r. Decyzją nr 1/2019 wprowadzono nową oficjalną nazwę "Repu- Republika Macedonii Północnej" na formularzach zobowiązań gwaranta określonych w dodatkach C1, C2, C4, C5 i C6 do załącznika III do konwencji, natomiast decyzją nr 2/2018 wprowadzono w sposób niezamierzony starą oficjalną nazwę "była jugosłowiańska republika Macedonii" w dodatkach C1, C2 i C4. W związku z tym należy przywrócić w formularzach zobowiązań gwaranta określonych w dodatkach C1, C2 i C4 nową oficjalną nazwę "Republika Macedonii Północnej".
(8) Należy zatem odpowiednio zmienić konwencję,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: