a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzeniem (UE) 2018/1240 ustanowiono europejski system informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż ("ETIAS") dla obywateli państw trzecich zwolnionych z obowiązku posiadania wizy do celów wjazdu i pobytu na terytorium państw członkowskich.
(2) Każdy wnioskodawca powinien wypełnić formularz wniosku ETIAS, w ramach którego będzie zobowiązany do podania danych osobowych związanych z wykonywanym zawodem. W tym celu wnioskodawca powinien wybrać wykonywany zawód na podstawie z góry określonej listy kategorii zawodowych.
(3) Należy zatem ustanowić z góry określoną listę kategorii zawodowych. Lista powinna opierać się na międzynarodowej standardowej klasyfikacji zawodów przyjętej przez Międzynarodową Organizację Pracy. W celu zapewnienia, aby dane dotyczące zawodów wnioskodawców były wystarczająco szczegółowe, wnioskodawcy powinni być zobowiązani do wybrania kategorii zawodowych co najmniej do poziomu 2 (grupa duża) klasyfikacji, ale także do poziomu 3 (grupa średnia) lub 4 (grupa elementarna), jeżeli są dostępne.
(4) W celu zapewnienia, by formularz był jak najłatwiejszy w obsłudze, formularz elektroniczny powinien umożliwiać wyświetlanie wyłącznie opcji odpowiednich dla danego przypadku i w sposób aktywny zapewniać wnioskodawcy pomoc w znalezieniu odpowiedniej kategorii zawodowej poprzez filtrowanie opcji na podstawie wcześniej wybranych kryteriów.
(5) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczyła w przyjęciu rozporządzenia (UE) 2018/1240 i nie jest nim związana ani go nie stosuje. Jednak ze względu na to, że rozporządzenie (UE) 2018/1240 opiera się na dorobku Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu Dania powiadomiła w dniu 21 grudnia 2018 r. o swojej decyzji w sprawie wdrożenia rozporządzenia (UE) 2018/1240 do swojego prawa krajowego.
(6) Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE 2 ; Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jego przyjęciu i nie jest nim związana ani go nie stosuje.
(7) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia [tych dwóch państw] we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 3 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji Rady 1999/437/WE 4 .
(8) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 5 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji Rady 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE 6 .
(9) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 7 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt A decyzji Rady 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE 8 .
(10) W odniesieniu do Cypru, Bułgarii, Rumunii i Chorwacji niniejsze rozporządzenie stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany odpowiednio w rozumieniu art. 3 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2003 r., art. 4 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2005 r. oraz art. 4 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2011 r.
(11) Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 9 skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych; swoją opinię wydał on w dniu 4 września 2020 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 236 z 19.9.2018, s. 1.
2 Decyzja Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotycząca wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20).
3 Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 36.
4 Decyzja Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 31).
5 Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 52.
6 Decyzja Rady 2008/146/WE z dnia 28 stycznia 2008 r. w sprawie zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia tego państwa we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 1).
7 Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 21.
8 Decyzja Rady 2011/350/UE z dnia 7 marca 2011 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, odnoszącego się do zniesienia kontroli na granicach wewnętrznych i do przemieszczania się osób (Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 19).
9 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39). c) bezrobotny/niezatrudniony;