EUROPEJSKA WSPÓLNOTA ENERGII ATOMOWEJ (EURATOM), zwana dalej "Wspólnotą",z jednej strony, oraz
RZĄD ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ, zwany dalej "Zjednoczonym Królestwem",
z drugiej strony,
zwane dalej łącznie "Stronami", a z osobna - "Stroną",
ZWAŻYWSZY, że w dniu 24 stycznia 2020 r. Zjednoczone Królestwo, Unia Europejska (zwana dalej "Unią") i Wspólnota zawarły Umowę o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (zwaną dalej "umową o wystąpieniu") oraz że na tej podstawie Zjednoczone Królestwo wystąpiło z Unii o godz. 23:00 GMT / 00:00 CET w dniu 31 stycznia 2020 r.,
ZWAŻYWSZY, że tytuł IX umowy o wystąpieniu dotyczy kwestii związanych z wystąpieniem z Euratomu,
MAJĄC NA UWADZE, że Unia i Zjednoczone Królestwo uzgodniły deklarację polityczną określającą ramy przyszłych stosunków między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem po wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa z Unii,
UZNAJĄC poziom integracji Wspólnoty i Zjednoczonego Królestwa w dziedzinie jądrowej,
UZNAJĄC, że Zjednoczone Królestwo, Wspólnota i jej państwa członkowskie osiągnęły porównywalnie zaawansowany poziom w zakresie pokojowego wykorzystania energii jądrowej, przewidziany w ich odpowiednich przepisach ustawowych i wykonawczych dotyczących zabezpieczeń materiałów jądrowych i jądrowego bezpieczeństwa fizycznego, zdrowia publicznego, bezpieczeństwa jądrowego, ochrony radiologicznej, postępowania z odpadami promieniotwórczymi i wypalonym paliwem jądrowym oraz ochrony środowiska,
ODNOTOWUJĄC zobowiązanie Zjednoczonego Królestwa do rozwoju i wprowadzania energii jądrowej w ramach jego zróżnicowanego i niskoemisyjnego koszyka energetycznego,
PRAGNĄC poczynić długoterminowe ustalenia dotyczące współpracy w dziedzinie pokojowego i niezagrażającego wybuchem wykorzystania energii jądrowej w przewidywalny i praktyczny sposób, które uwzględniają potrzeby ich odpowiednich programów dotyczących energii jądrowej i ułatwiają handel, badania naukowe i rozwój oraz inne działania w ramach współpracy między Zjednoczonym Królestwem a Wspólnotą,
UZNAJĄC, że Zjednoczone Królestwo i Wspólnota odnoszą korzyści ze współpracy między nimi w zakresie wykorzystania energii jądrowej do celów pokojowych,
POTWIERDZAJĄC zobowiązanie Stron do zapewnienia, aby międzynarodowy rozwój i wykorzystanie energii jądrowej do celów pokojowych sprzyjały realizacji celu nierozprzestrzeniania broni jądrowej,
POTWIERDZAJĄC poparcie Zjednoczonego Królestwa, Wspólnoty i jej państw członkowskich dla celów Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA) i jej systemu zabezpieczeń, a także ich dążenie do wspólnego działania w celu zapewnienia jego dalszej skuteczności,
MAJĄC NA UWADZE, że Zjednoczone Królestwo i wszystkie państwa członkowskie Wspólnoty są Stronami Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, sporządzonego w Waszyngtonie, Londynie i Moskwie w dniu 1 lipca 1968 r. i który ogólnie wszedł w życie w dniu 5 marca 1970 r. (zwanego dalej "Układem o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej"),
POTWIERDZAJĄC poparcie Stron dla celów Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej oraz ich dążenie do propagowania powszechnego przystąpienia do tego układu,
PRZYPOMINAJĄC o silnym zaangażowaniu Zjednoczonego Królestwa, Wspólnoty i jej państw członkowskich w przeciwdziałanie rozprzestrzenianiu broni jądrowej, w tym we wzmocnienie i w skuteczne stosowanie odnośnych systemów zabezpieczeń i kontroli wywozu materiałów jądrowych, w ramach których przebiega współpraca między Zjednoczonym Królestwem a Wspólnotą w zakresie pokojowego wykorzystania energii jądrowej,
UZNAJĄC, że Zjednoczone Królestwo, jako państwo posiadające broń jądrową na mocy Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, dobrowolnie zawarło Umowę między Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej a Międzynarodową Agencją Energii Atomowej dotyczącą stosowania zabezpieczeń w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w związku z Układem o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej (dokument MAEA INFCIRC/951) oraz protokół dodatkowy do tej umowy (dokument MAEA INFCIRC/951/Add.1), sporządzone w Wiedniu w dniu 7 czerwca 2018 r. i które weszły w życie o godzinie 23:00 GMT w dniu 31 grudnia 2020 r. (zwane dalej łącznie "umową o zabezpieczeniach między Zjednoczonym Królestwem a MAEA"),
ODNOTOWUJĄC, że zabezpieczenia materiałów jądrowych są stosowane przez wszystkie państwa członkowskie Wspólnoty na mocy zarówno Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (traktat Euratom), jak i umów o zabezpieczeniach zawartych między Wspólnotą, jej państwami członkowskimi i MAEA,
PRZYPOMINAJĄC o silnym zaangażowaniu Zjednoczonego Królestwa, Wspólnoty i jej państw członkowskich na rzecz bezpiecznego wykorzystywania materiałów jądrowych ze względu na ich status Stron Konwencji o ochronie fizycznej materiałów jądrowych, sporządzonej w Wiedniu i w Nowym Jorku w dniu 3 marca 1980 r., która ogólnie weszła w życie w dniu 8 lutego 1987 r., oraz zmiany tej konwencji, sporządzonej w Wiedniu w dniu 8 lipca 2005 r., która ogólnie weszła w życie w dniu 8 maja 2016 r. (zwanych dalej łącznie "zmienioną Konwencją o ochronie fizycznej materiałów jądrowych"),
ODNOTOWUJĄC, że Zjednoczone Królestwo i wszystkie państwa członkowskie Wspólnoty są uczestnikami Grupy Dostawców Jądrowych,
ODNOTOWUJĄC, że należy uwzględnić zobowiązania Zjednoczonego Królestwa i każdego państwa członkowskiego Wspólnoty podjęte w ramach Grupy Dostawców Jądrowych,
UZNAJĄC, że niniejsza Umowa pozostaje bez uszczerbku dla Umowy między Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Republiką Federalną Niemiec i Królestwem Niderlandów w sprawie współpracy w zakresie rozwoju i eksploatacji wirówek gazowych na potrzeby produkcji wzbogaconego uranu, sporządzonej w Almelo w dniu 4 marca 1970 r., oraz Umowy między rządami Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Królestwa Niderlandów, Republiki Federalnej Niemiec i Republiki Francuskiej w sprawie współpracy w zakresie technologii wirówek gazowych, sporządzonej w Cardiff w dniu 12 lipca 2005 r.,
POTWIERDZAJĄC poparcie Zjednoczonego Królestwa, Wspólnoty i jej państw członkowskich dla międzynarodowych konwencji w sprawie bezpieczeństwa jądrowego, postępowania z odpadami promieniotwórczymi i wypalonym paliwem jądrowym, wczesnego powiadamiania o awarii jądrowej i pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych,
POTWIERDZAJĄC zobowiązanie Stron do bezpiecznego korzystania z materiałów i obiektów jądrowych oraz do ochrony ludzi i środowiska przed szkodliwymi skutkami promieniowania jonizującego; znaczenie, jakie niesie dla społeczności międzynarodowej zapewnienie, aby wykorzystywanie energii jądrowej odbywało się w sposób bezpieczny, regulowany przepisami i niezagrażający środowisku; oraz znaczenie dwustronnej i wielostronnej współpracy dla skutecznych uzgodnień dotyczących bezpieczeństwa jądrowego oraz wzmocnienia takich uzgodnień,
UZNAJĄC zasadę ciągłej poprawy bezpieczeństwa jądrowego i wiodącą rolę obu Stron w tej dziedzinie, w tym promowanie na całym świecie wysokich standardów, a także uznając znaczenie dla każdej ze Stron utrzymania wysokiego poziomu bezpieczeństwa jądrowego,
UWZGLĘDNIAJĄC znaczenie dla Stron naukowych i technologicznych badań nad rozszczepieniem jądrowym i syntezą jądrową, zarówno dla zastosowań energetycznych, jak i pozaenergetycznych, oraz ich obopólne zainteresowanie współpracą w tej dziedzinie,
POTWIERDZAJĄC, że przez podpisanie Umowy w sprawie powołania Międzynarodowej Organizacji Energii Termojądrowej na rzecz wspólnej realizacji projektu ITER 1 , Wspólnota podjęła się udziału w tworzeniu projektu ITER (ITER) oraz jego przyszłym wykorzystaniu; wkładem Wspólnoty zarządza się w ramach Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej (Fusion for Energy), ustanowionego decyzją Rady 2007/198/Euratom 2 ,
ZWAŻYWSZY, że szczegółowe warunki uczestnictwa Zjednoczonego Królestwa w projekcie ITER lub innych działaniach realizowanych w ramach Fusion for Energy oraz udziału Zjednoczonego Królestwa jako państwa stowarzyszonego w programie badawczo-szkoleniowym Wspólnoty, w tym wkład finansowy, określa się oddzielnie,
UZNAJĄC podstawową zasadę swobodnego przepływu towarów, produktów i kapitału, a także swobodę zatrudnienia specjalistów na wewnętrznym wspólnym rynku atomowym Wspólnoty,
UZNAJĄC, że niniejsza Umowa powinna być zgodna z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii i Zjednoczonego Królestwa wynikającymi z umów zawartych w ramach Światowej Organizacji Handlu,
PODKREŚLAJĄC zaangażowanie Zjednoczonego Królestwa i państw członkowskich Wspólnoty w swoje umowy dwustronne w sprawie pokojowego wykorzystania energii jądrowej,
UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE: