uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28 ust. 1, art. 41 ust. 2, art. 42 ust. 4 i art. 30 ust. 1,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, przy wsparciu Komisji Europejskiej,
(1) Zgodnie z art. 21 ust. 2 lit. c) Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa (WPZiB) Unii, której integralną część stanowi wspólna polityka bezpieczeństwa i obrony (WPBiO), ma między innymi na celu utrzymanie pokoju, zapobieganie konfliktom i umacnianie bezpieczeństwa międzynarodowego zgodnie z celami i zasadami Karty Narodów Zjednoczonych (Karty ONZ).
(2) W konkluzjach z dnia 17 października 2016 r. w sprawie globalnej strategii na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej (zwanej dalej "globalną strategią UE") Rada stwierdziła, że globalna strategia UE stanowi ramy zgodnego i odpowiedzialnego zaangażowania zewnętrznego we współpracę z innymi podmiotami na rzecz propagowania wartości i interesów Unii w dziedzinie bezpieczeństwa, demokracji, dobrobytu i opartego na zasadach międzynarodowego porządku, wraz z prawami człowieka i praworządnością. W tych konkluzjach stwierdzono również, że wizja polityczna przedstawiona w globalnej strategii UE będzie sprawnie przekładana na konkretne inicjatywy i działania polityczne, skoncentrowane na pięciu priorytetach działań zewnętrznych Unii wskazanych w strategii: wzmocnieniu bezpieczeństwa i obrony; inwestowaniu w odporność państw i społeczeństw w wschodnim i południowym sąsiedztwie Unii; rozwijaniu zintegrowanego podejścia do sytuacji konfliktowych i kryzysowych; propagowaniu i wspieraniu porządków regionalnych opartych na współpracy; oraz wzmacnianiu globalnego zarządzania w oparciu o prawo międzynarodowe, w tym zasady Karty ONZ i akt końcowy z Helsinek.
(3) W konkluzjach z dnia 22 stycznia 2018 r. w sprawie zintegrowanego podejścia do konfliktów i kryzysów zewnętrznych, które w globalnej strategii UE określa się jako ramy bardziej spójnego i całościowego zaangażowania Unii w konflikty i kryzysy zewnętrzne, Rada ponownie podkreśliła powiązania między zrównoważonym rozwojem, działaniami humanitarnymi oraz zapobieganiem konfliktom i budowaniem pokoju.
(4) Działania Unii w ramach WPZiB powinny być spójne z politykami i celami działań zewnętrznych Unii i innymi politykami Unii, w szczególności z ogólnounijnymi strategicznymi ramami wsparcia reformy sektora bezpieczeństwa, ze zintegrowanym podejściem do konfliktów i kryzysów zewnętrznych, z unijnym strategicznym podejściem w sprawie kobiet, pokoju i bezpieczeństwa, a także z odpowiednimi rezolucjami Rady Bezpieczeństwa ONZ. Takie działania powinny też być zgodne z prawem Unii, w szczególności ze wspólnym stanowiskiem Rady 2008/944/WPZiB 1 . Nie mogą naruszać szczególnego charakteru polityki bezpieczeństwa i obrony państw członkowskich. Muszą być prowadzone z poszanowaniem zobowiązań Unii i jej państw członkowskich wynikających z prawa międzynarodowego, w szczególności z prawa międzynarodowego dotyczącego praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego.
(5) W konkluzjach z dnia 17 czerwca 2019 r. w sprawie bezpieczeństwa i obrony w kontekście globalnej strategii UE Rada podkreśliła, że kwestie związane ze środowiskiem i zmianą klimatu mają duże znaczenie dla bezpieczeństwa i obrony, uznała znaczenie zmiany klimatu dla misji i operacji w dziedzinie WPBiO oraz wyraziła zadowolenie z faktu, że działania Unii w zakresie zapobiegania konfliktom i zapewniania trwałego bezpieczeństwa w większym stopniu uwzględniają kwestie klimatyczne.
(6) Na potrzeby WPZiB Unia prowadzi operacje mające wpływ na kwestie wojskowe lub obronne oraz udziela pomocy państwom trzecim oraz organizacjom międzynarodowym i regionalnym, by zwiększyć ich zdolności w odniesieniu do kwestii wojskowych i obronnych lub by wesprzeć wojskowe aspekty prowadzonych przez nie operacji pokojowych.
(7) W konkluzjach z dnia 14 listopada 2016 r. i z dnia 6 marca 2017 r. w sprawie realizacji globalnej strategii UE w dziedzinie bezpieczeństwa i obrony Rada przypomniała o konieczności pełnego uwzględnienia wszystkich wymogów w celu dalszego wspierania krajów partnerskich w zakresie zapobiegania kryzysom i zarządzania nimi we własnym zakresie, również w kontekście misji lub operacji w dziedzinie WPBiO, których zadania obejmują szkolenia, doradztwo lub mentoring w ramach sektora bezpieczeństwa.
(8) Ponadto w konkluzjach z dnia 14 listopada 2016 r. w sprawie ogólnounijnych strategicznych ram wsparcia reformy sektora bezpieczeństwa Rada przywołała nowe cele odzwierciedlone w globalnej strategii UE oraz zamiar realizacji celów zrównoważonego rozwoju przewidzianych w programie działań do roku 2030. Zatwierdziła również wspólny komunikat Komisji i Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa zatytułowany "Elementy ogólnounijnych ram strategicznych w celu wspierania reformy sektora bezpieczeństwa" i stwierdziła, że reforma sektora bezpieczeństwa to jeden z kluczowych elementów zapobiegania konfliktom, jako że dotyczy ona potencjalnych czynników wywołujących kryzys; jest także jednym z kluczowych elementów zarządzania kryzysowego i rozwiązywania konfliktów, stabilizacji pokonfliktowej, budowania pokoju i budowania państwowości, gdyż przywraca społeczeństwu rozliczalne instytucje ds. bezpieczeństwa i skuteczne usługi w tym zakresie, tym samym tworząc warunki sprzyjające zrównoważonemu rozwojowi i pokojowi.
(9) W konkluzjach z dnia 10 grudnia 2018 r. w sprawie kobiet, pokoju i bezpieczeństwa Rada z zadowoleniem przyjęła unijne strategiczne podejście w sprawie kobiet, pokoju i bezpieczeństwa. Rada potwierdziła też, że agenda "Kobiety, pokój i bezpieczeństwo" ma być realizowana w ramach wszystkich działań zewnętrznych Unii i że stanowi istotny element zintegrowanego podejścia do konfliktów i kryzysów zewnętrznych.
(10) Zgodnie z art. 41 ust. 2 TUE wydatki operacyjne wynikające z realizacji WPZiB są pokrywane z budżetu Unii, z wyjątkiem wydatków przypadających na operacje mające wpływ na kwestie wojskowe i polityczno-obronne oraz przypadków, gdy Rada, stanowiąc jednomyślnie, postanowi inaczej.
(11) Należy zatem ustanowić Europejski Instrument na rzecz Pokoju (zwany dalej "Instrumentem"), by finansować wspólne koszty operacji i misji wojskowych prowadzonych w ramach WPBiO, a także wydatki operacyjne, w przypadku gdy Rada postanowiła obciążyć takimi wydatkami operacyjnymi państwa członkowskie, na działania zwiększające zdolności państw trzecich oraz organizacji regionalnych i międzynarodowych dotyczące kwestii wojskowych i obronnych oraz wydatki operacyjne na wspieranie wojskowych aspektów operacji pokojowych prowadzonych przez regionalne lub międzynarodowe organizacje lub państwa trzecie,. W ramach Instrumentu nie będą finansowane zdolności, które są finansowane z budżetu Unii. Finansowanie wszelkich działań w ramach Instrumentu będzie wymagało wcześniejszego przyjęcia przez Radę, stanowiącą jednomyślnie, podstawowego aktu prawnego ustanawiającego takie działanie.
(12) Ze względu na szczególny charakter operacji i misji wojskowych Unii zarządzanie finansami w odniesieniu do wspólnych kosztów takich operacji i misji w ramach Instrumentu podlega innym uzgodnieniom administracyjnym i zasadom niż te dotyczące środków pomocy. Instrument zapewni ciągłość względem uzgodnień wynikających z decyzji Rady (WPZiB) 2015/528 2 .
(13) W konkluzjach z dnia 19 listopada 2018 r. w sprawie bezpieczeństwa i obrony w kontekście globalnej strategii UE Rada odnotowała możliwość, jaką daje proponowany Instrument, by finansować budowanie zdolności partnerów Unii w odniesieniu do kwestii wojskowych lub obronnych zgodnie z celami WPZiB, podkreślając jednocześnie konieczność pełnego wykorzystania możliwości w tym zakresie w ramach budżetu Unii.
(14) W niniejszej decyzji określono procedury i wymogi przyjmowania i realizowania środków pomocy, które mają być finansowane w ramach Instrumentu, w tym ocen uwrażliwienia na konflikty, ocen ryzyka i skutków, przepisów łagodzących oraz rygorystycznych kontroli i zabezpieczeń, a także oceny zgodności z prawem międzynarodowym, zwłaszcza z międzynarodowym prawem dotyczącym praw człowieka i międzynarodowym prawem humanitarnym. Żadne środki pomocy wymagające wywozu lub transferu towarów znajdujących się we wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej 3 nie mogą naruszać zasad określonych we wspólnym stanowisku 2008/944/WPZiB.
(15) Unia powinna dążyć do optymalizacji wpływu swoich działań zewnętrznych poprzez spójność, jednolitość i komplementarność między Instrumentem a unijnymi instrumentami finansowania zewnętrznego finansowanymi z budżetu Unii, w szczególności na mocy rozporządzenia ustanawiającego Instrument Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej, a w stosownych przypadkach z innymi politykami Unii. Rada powinna zapewnić rzeczywistą spójność na wszystkich szczeblach, a Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) powinien zapewnić wytyczne strategiczne dla unijnych operacji wojskowych i środków pomocy, które mają być finansowane w ramach Instrumentu, w szczególności by zapewnić spójność, jednolitość i komplementarność WPZiB, w tym WPBiO.
(16) Rada uznaje strategiczne znaczenie, jakie nadal ma afrykańsko-unijne partnerstwo na rzecz pokoju i bezpieczeństwa w ramach wspólnej strategii Afryka-UE, w szczególności ramy współpracy ustanowione na mocy Instrumentu na rzecz Pokoju w Afryce oraz wiodącą rolę Unii Afrykańskiej w utrzymaniu pokoju i bezpieczeństwa na kontynencie afrykańskim. Rada jest nadal zdecydowana budować zdolności Unii Afrykańskiej w tej dziedzinie, zapewniać wsparcie dla operacji pokojowych prowadzonych przez stronę afrykańską oraz wzmacniać afrykańską architekturę pokoju i bezpieczeństwa w celu zapewnienia jej pełnej operacyjności, zgodnie z protokołem ustaleń z dnia 23 maja 2018 r. w sprawie pokoju, bezpieczeństwa i sprawowania rządów między Unią Europejską a Unią Afrykańską, a także podtrzymywać ugruntowane mechanizmy współpracy, w szczególności zintegrowane podejście oparte na partnerstwie, konsultacjach i wzmocnionej koordynacji strategicznej.
(17) Zgodnie z globalną strategią UE Instrument powinien przyczyniać się do stabilności i pokoju oraz wzmacniania odporności krajów partnerskich. Działania finansowane w ramach Instrumentu powinny uwzględniać potrzeby partnerów Unii w zakresie budowania zdolności, zwłaszcza w jej sąsiedztwie.
(18) W związku z tym Instrument będzie miał globalny zasięg geograficzny. Dysponując takim zasięgiem, Instrument skutecznie zapewni pełną ciągłość wsparcia i zobowiązań Unii wobec Afryki, zapewni wsparcie dla krajów sąsiadujących z Unią oraz obejmie inne regiony. Instrument zwiększy zdolność Unii do zapobiegania kryzysom i konfliktom oraz do reagowania na nie, przede wszystkim, ale nie wyłącznie w obszarach, w których występują najpilniejsze i najpoważniejsze zagrożenia dla bezpieczeństwa Unii. Instrument ma również służyć wzmocnieniu zdolności krajów partnerskich do zapobiegania kryzysom i do reagowania na nie oraz przyczynić się do zwiększenia odporności tych krajów, tak by mogły one lepiej chronić swoich mieszkańców; ma także wspierać organizacje regionalne i międzynarodowe. Instrument powinien być wykorzystywany jako część zintegrowanego podejścia Unii, przy jak najlepszym wykorzystaniu synergii z innymi działaniami i środkami wsparcia Unii i jej państw członkowskich, w szczególności cywilnymi misjami w dziedzinie WPBiO i projektami na mocy rozporządzenia ustanawiającego Instrument Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej.
(19) W swoich konkluzjach z dnia 17-21 lipca 2020 r. Rada Europejska stwierdziła, że Instrument na rzecz Pokoju zostanie ustanowiony jako instrument pozabudżetowy służący finansowaniu działań w dziedzinie bezpieczeństwa i obrony, o których to działaniach może zadecydować Rada; Instrument ten zastąpi obecny Instrument na rzecz Pokoju w Afryce i mechanizm ATHENA. Pułap finansowy na przedmiotowy instrument w okresie 2021-2027 wyniesie 5 000 mln EUR, w cenach z 2018 r. i będzie finansowany jako pozycja pozabudżetowa poza wieloletnimi ramami finansowymi (WRF), za pomocą wkładów od państw członkowskich według klucza podziału opartego na dochodzie narodowym brutto.
(20) Zgodnie z art. 41 ust. 2 akapit drugi TUE wydatki operacyjne na działania w ramach WPZiB, o ile takie wydatki nie są pokrywane z budżetu Unii, ponoszą państwa członkowskie według kryterium produktu krajowego brutto, chyba że Rada, stanowiąc jednomyślnie, postanowi inaczej. Zgodnie z z tym przepisem państwo członkowskie, które wstrzymało się od głosu w sprawie decyzji Rady dotyczącej operacji i złożyło formalne oświadczenie na podstawie art. 31 ust. 1 akapit drugi TUE, nie jest zobowiązane do wnoszenia wkładu w finansowanie tej operacji.
(21) Rada stwierdziła, że, zgodnie z art. 41 ust. 2 akapit drugi TUE, w następstwie dobrowolnego fakultatywnego zobowiązania podjętego przez państwa członkowskie i z uwzględnieniem szczególnego charakteru polityki bezpieczeństwa i obrony niektórych państw członkowskich, jak przewidziano w art. 42 ust. 2 akapit drugi TUE ("stwierdzenie Rady"), w przypadku gdy na tej podstawie państwo członkowskie wstrzymało się od głosu w sprawie przyjęcia danego środka pomocy i złożyło formalne oświadczenie na podstawie art. 31 ust. 1 akapit drugi TUE z uwagi na to, że dany środek umożliwia dostawę sprzętu wojskowego lub platform wojskowych o śmiercionośnej sile, nie bierze ono udziału w pokrywaniu kosztów tego środka. Zamiast tego - przypominając o swoim pierwotnym dobrowolnym fakultatywnym zobowiązaniu - to państwo członkowskie wniesie dodatkową kwotę na rzecz środków pomocy innych niż te, które dotyczą takiego sprzętu lub takich platform.
(22) Dodatkowa kwota, którą ma wnieść państwo członkowskie wstrzymujące się od głosu w sprawie przyjęcia środka pomocy przewidującego dostawę sprzętu wojskowego lub platform, przeznaczonych do zabijania zapewni, że ogólny wkład tego państwa członkowskiego z tytułu środków pomocy będzie odpowiadał udziałowi DNB tego państwa członkowskiego w łącznym agregacie DNB państw członkowskich. Takie dodatkowe wkłady nie będą miały wpływu na kwotę wkładów należnych od pozostałych państw członkowskich na rzecz środków, z tytułu których wnosi się takie dodatkowe wkłady. Tym samym odsetek kosztów środków pomocy dotyczących dostaw sprzętu wojskowego lub platform wojskowych o śmiercionośnej sile zmaleje w wyniku takiego wstrzymania się od głosu w porównaniu z pozostałymi środkami pomocy finansowanymi w ramach Instrumentu. W wyniku wspomnianego wstrzymania się od głosu zmniejszą się środki potencjalnie dostępne na środki pomocy dotyczące dostawy takiego sprzętu lub takich platform.
(23) To stwierdzenie Rady, nie powinno utrudniać należytego zarządzania finansami Instrumentu, ani jego skuteczności.
(24) To stwierdzenie Rady, które wynika z dobrowolnego fakultatywnego zobowiązania podjętego przez państwa członkowskie, ma charakter wyjątkowy i sui generis i pozostaje bez uszczerbku dla ogólnej wymowy art. 31 ust. 1 akapit drugi TUE oraz prawa państwa członkowskiego do złożenia formalnego oświadczenia na warunkach przewidzianych w tym postanowieniu, które przewiduje, że w takim przypadku państwo to nie jest zobowiązane do wykonania decyzji, ale akceptuje, że decyzja ta wiąże Unię. Art. 31 ust. 1 akapit drugi TUE przewiduje też, że w duchu wzajemnej solidarności to państwo członkowskie ma powstrzymać się od wszelkich działań, które mogłyby być sprzeczne lub utrudnić działania Unii podejmowane na podstawie tej decyzji, oraz że pozostałe państwa członkowskie szanują jego stanowisko.
(25) Niniejsza decyzja powinna być poddawana przeglądowi co trzy lata lub na wniosek jednego z państw członkowskich.
(26) Zgodnie z art. 5 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do TUE i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w odniesieniu do środków przyjętych przez Radę zgodnie z art. 26 ust. 1, art. 42 i art. 43-46 TUE, w opracowywaniu oraz wprowadzaniu w życie decyzji i działań Unii, które mają wpływ na kwestie polityczno-obronne, ani nie uczestniczy w finansowaniu tych decyzji i działań.
(27) Zgodnie z art. 41 ust. 1 TUE wydatki administracyjne, które są ponoszone przez instytucje w związku z realizacją Instrumentu, są pokrywane z budżetu Unii.
(28) Należy w związku z tym uchylić decyzję (WPZiB) 2015/528,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
W imieniu Rady | |
J. BORRELL FONTELLES | |
Przewodniczący |
- zmieniony przez art. 1 pkt 4 decyzji nr 2023/577 z dnia 13 marca 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.75.23) zmieniającej nin. decyzję z dniem 13 marca 2023 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 14 decyzji rady nr (WPZiB) 2024/3185 z dnia 16 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3185) zmieniającego nin. decyzję rady z dniem 16 grudnia 2024 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 5 decyzji nr 2023/577 z dnia 13 marca 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.75.23) zmieniającej nin. decyzję z dniem 13 marca 2023 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 15 decyzji rady nr (WPZiB) 2024/3185 z dnia 16 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3185) zmieniającego nin. decyzję rady z dniem 16 grudnia 2024 r.
- dodany przez art. 1 pkt 7 decyzji nr 2023/577 z dnia 13 marca 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.75.23) zmieniającej nin. decyzję z dniem 13 marca 2023 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 16 lit. b decyzji rady nr (WPZiB) 2024/3185 z dnia 16 grudnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.3185) zmieniającego nin. decyzję rady z dniem 16 grudnia 2024 r.
- dodany przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2023/1304 z dnia 26 czerwca 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.161.66) zmieniającej nin. decyzję z dniem 26 czerwca 2023 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2024/890 z dnia 18 marca 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.890) zmieniającej nin. decyzję z dniem 18 marca 2024 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 9 decyzji nr 2023/577 z dnia 13 marca 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.75.23) zmieniającej nin. decyzję z dniem 13 marca 2023 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 3 decyzji nr 2023/1304 z dnia 26 czerwca 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.161.66) zmieniającej nin. decyzję z dniem 26 czerwca 2023 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 3 decyzji nr 2024/890 z dnia 18 marca 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.890) zmieniającej nin. decyzję z dniem 18 marca 2024 r.
Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.
13.03.2025Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
25.02.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
20.01.20251 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
02.01.2025Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2021.102.14 |
Rodzaj: | Decyzja |
Tytuł: | Decyzja 2021/509 w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju oraz uchylenia decyzji (WPZiB) 2015/528 |
Data aktu: | 22/03/2021 |
Data ogłoszenia: | 24/03/2021 |
Data wejścia w życie: | 22/03/2021 |