a także mając na uwadze, co następuje:1. PROCEDURA
1.1. Wszczęcie postępowania
(1) W dniu 7 czerwca 2019 r. zgodnie z art. 10 rozporządzenia podstawowego Komisja Europejska ("Komisja") wszczęła dochodzenie antysubsydyjne dotyczące przywozu do Unii Europejskiej ("Unia") produktów z włókien szklanych ciągłych ("GFR") pochodzących z Egiptu ("państwo, którego dotyczy postępowanie"). Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 2 ("zawiadomienie o wszczęciu postępowania").
(2) Komisja wszczęła dochodzenie w następstwie skargi złożonej w dniu 24 kwietnia 2019 r. przez European Glass Fibre Producers Association ("skarżącego" lub "APFE") w imieniu producentów reprezentujących ponad 25 % ogólnej unijnej produkcji. Producenci reprezentujący 71 % ogólnej unijnej produkcji produktów z włókien szklanych ciągłych poparli skargę.
(3) Przed wszczęciem dochodzenia antysubsydyjnego Komisja powiadomiła rząd Egiptu o wpłynięciu należycie udokumentowanej skargi oraz zaprosiła ten rząd do udziału w konsultacjach zgodnie z art. 10 ust. 7 rozporządzenia podstawowego. Rząd Egiptu odrzucił ofertę konsultacji, których nie przeprowadzono, jednak przedłożył dwa zestawy uwag dotyczących wszczęcia dochodzenia: jeden przed publikacją zawiadomienia o wszczęciu postępowania i jeden po jego publikacji.
(4) W dniu 3 maja 2019 r. Komisja wszczęła osobne dochodzenie antydumpingowe dotyczące przywozu do Unii takich samych produktów z włókien szklanych ciągłych pochodzących z Egiptu i Bahrajnu 3 . W dniu 12 grudnia 2019 r. Komisja zawiadomiła wszystkie zainteresowane strony, że dochodzenie będzie kontynuowane bez nakładania tymczasowego cła antydumpingowego.
(5) Przed wszczęciem dochodzenia rząd Egiptu stwierdził, że skarga nie zawiera wystarczających dowodów na istnienie subsydiowania lub szkody, aby uzasadnić wszczęcie postępowania. Jego uwagi dotyczące subsydiowania zostały omówione w memorandum w sprawie dostatecznych dowodów, które umieszczono w dokumentacji udostępnionej do wglądu, a uwagi dotyczące szkody zostały uwzględnione poniżej.
(6) Po wszczęciu postępowania Komisja otrzymała od rządu Egiptu dalsze uwagi ponownie dotyczące subsydiowania, ale również informacje dotyczące zarzutów szkody wynikającej z przywozu z Egiptu, które przedstawiono w skardze.
(7) Rząd Egiptu najpierw przeanalizował zawarte w skardze dane dotyczące rynku Unii za lata 2017 i 2018 i zauważył, że unijne ceny sprzedaży nie spadły, natomiast ceny przywozu z Egiptu spadły o 2 %.
(8) W ramach tej analizy cen porównano jednak jedynie dwa lata z okresu objętego dochodzeniem, a zatem nie objęła ona pełnego zbioru danych uwzględnionego w skardze, przedstawiającego pełną ewolucję cen importowych oraz unijnych cen sprzedaży, która wskazuje na spadek cen importowych i niezmienność unijnych cen sprzedaży.
(9) Komisja odnotowała również przedstawione w motywach 84-91 poniżej dane dotyczące tendencji cenowych oraz wnioski Komisji oparte na całym zbiorze danych.
(10) Rząd Egiptu przeanalizował wskaźniki gospodarcze określone w skardze i doszedł do wniosku, że nie dowodzą one istotnej szkody. Przeprowadzona przez Komisję analiza danych przedstawionych w skardze wskazuje wyraźnie na poniesioną szkodę, która znajduje odzwierciedlenie w gwałtownie spadających zyskach za lata 2016-2018.
(11) Analizę wskaźników, zarówno makroekonomicznych jak i mikroekonomicznych, przeprowadzoną przez Komisję przedstawiono szczegółowo w sekcji 4.4 poniżej.
(12) Rząd Egiptu sugerował następnie inne przyczyny istotnej szkody, w przypadku gdyby Komisja faktycznie udowodniła jej istnienie. Rząd Egiptu stwierdził, że szkodę mógł spowodować brak rozwoju technologicznego, niewystarczająca zdolność produkcyjna, spadek popytu, wzrost kosztów oraz wzrost przywozu z innych państw.
(13) W skardze odniesiono się już do tych czynników i udowodniono, że przemysł unijny poczynił już inwestycje w zakłady produkcyjne oraz że nie istnieje żaden związek przyczynowy między przywozem z innych państw i szkodą poniesioną przez przemysł unijny.
(14) Wszystkie te czynniki poddano analizie, a wstępne ustalenia Komisji przedstawiono w całości w sekcji 5 poniżej.
(15) Komisja otrzymała również od grup użytkowników GFR w Unii informacje na temat zarzutów dotyczących szkody wynikającej z przywozu z Egiptu.
(16) Grupa użytkowników, która pragnie pozostać anonimowa, przedstawiła uwagi dotyczące braku szkody w 2015 r.; wielkości przywozu z Egiptu; tego, że nie było prawdopodobne, aby wielkość przywozu bardziej wzrosła; oraz wskaźników gospodarczych określonych w skardze.
(17) Wszystkie te czynniki poddano analizie, a wstępne ustalenia Komisji przedstawiono w całości w sekcji 4 poniżej. Komisja potwierdziła, że na etapie wszczęcia postępowania skarga zawierała wystarczające dowody na występowanie szkodliwych subsydiów.
(18) Rząd Egiptu i Jushi Egypt stwierdziły również, że umorzenie należności celnych przywozowych od surowców nie stanowi subsydium w zakresie, jako że przedmiotowe przywożone produkty są ponownie wywożone w niezmienionej postaci lub jako produkty przetworzone.
(19) Komisja uznała, że w szczególności, gdy spełnione są warunki art. 3 pkt 1 lit. a) ppkt (ii) rozporządzenia podstawowego oraz załączników I, II i III, o których mowa w tym artykule, jedynie nadmierne umorzenie należności celnych przywozowych od surowców stanowi subsydium będące podstawą środków wyrównawczych i zwróciła na to szczególną uwagę w trakcie dochodzenia.
(20) Komisja zauważyła również, że uwaga rządu Egiptu nie dotyczy zwolnień z należności celnych przywozowych w odniesieniu do urządzeń produkcyjnych.
1.2. Zawiadomienie zmieniające zawiadomienie o wszczęciu postępowania
(21) W dniu 12 lutego 2020 r. Komisja opublikowała zawiadomienie zmieniające zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 4 .
(22) Podczas dochodzenia Komisja znalazła dodatkowe dowody na istnienie istotnych subsydiów, których nie uwzględniono w pełni w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania z dnia 7 czerwca 2019 r.
(23) W szczególności Komisja znalazła dodatkowe dowody dotyczące związanych z polityką preferencyjną kredytów udzielonych przez chińskie podmioty państwowe lub podmioty kontrolowane przez państwo bezpośrednio na rzecz przedsiębiorstwa Jushi Egypt lub pośrednio za pośrednictwem jego spółki dominującej w Chińskiej Republice Ludowej.
(24) W odniesieniu do tych kredytów Komisja znalazła dowody na to, że wiążą się one z wkładem finansowym, który może zostać przypisany rządowi Egiptu i który przynosi korzyść producentowi eksportującemu produktu objętego postępowaniem.
(25) W trakcie dochodzenia Komisja odkryła również inne elementy współpracy między Egiptem a Chińską Republiką Ludową, które mogą być istotne dla badania innych praktyk subsydiowania już wspomnianych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, takich jak udostępnianie gruntów za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia.
(26) W związku z tym, zgodnie z art. 10 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, Komisja zdecydowała o włączeniu tych subsydiów w zakres obecnego dochodzenia oraz o wprowadzeniu odpowiednich zmian do zawiadomienia z dnia 7 czerwca 2019 r. Do akt dodano notatkę w tej sprawie, a rząd Egiptu został zaproszony do przeprowadzenia konsultacji w sprawie tych dodatkowych subsydiów.
1.3. Okres objęty dochodzeniem i okres badany
(27) Dochodzenie dotyczące subsydiowania i powstałej szkody objęło okres od dnia 1 kwietnia 2018 r. do dnia 31 marca 2019 r. ("okres objęty dochodzeniem" lub "OD"). Analiza tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęła okres od dnia 1 stycznia 2016 r. do końca okresu objętego dochodzeniem ("okres badany"). W stosownych przypadkach Komisja zbadała również dane z okresu po OD.
1.4. Rejestracja
(28) Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2020/199 ("rozporządzenie rejestracyjne") Komisja objęła przywóz produktu objętego dochodzeniem rejestracją przez trzytygodniowy okres wcześniejszego informowania zgodnie z art. 24 ust. 5a rozporządzenia podstawowego 5 .
1.5. Zainteresowane strony
(29) W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja wyraźnie poinformowała skarżącego, innych znanych producentów unijnych, znanych producentów eksportujących oraz rząd Egiptu, znanych importerów, dostawców i użytkowników, przedsiębiorstwa handlowe, a także stowarzyszenia, o których wiadomo, że są zainteresowane, o wszczęciu dochodzenia i zaprosiła te podmioty do wzięcia w nim udziału.
(30) Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia dochodzenia oraz wystąpienia z wnioskiem o przesłuchanie przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.
(31) Zainteresowane strony, które już wcześniej współpracowały w ramach osobnego dochodzenia antydumpingowego, wezwano do złożenia oświadczenia, że współpracowały przy obu dochodzeniach, a po złożeniu wspomnianych oświadczeń uznano je w tych dochodzeniach za zainteresowane strony. W związku z tym Komisja uznała dochodzenie antydumpingowe i dochodzenie antysubsydyjne za dwa odrębne postępowania i zwróciła się do zainteresowanych stron o wyraźne określenie w swoich uwagach, czy odnoszą się one dochodzenia antydumpingowego, dochodzenia antysubsydyjnego, czy do obu dochodzeń.
1.6. Kontrola wyrywkowa
(32) W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.
1.6.1. Kontrola wyrywkowa producentów unijnych
(33) W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja ogłosiła, że wstępnie wybrała próbę producentów unijnych. Komisja wybrała próbę na podstawie największej reprezentatywnej ilości produkcji, którą można było właściwie zbadać w dostępnym czasie. Pierwotnie wybrana próba była taka sama jak w przypadku osobnego dochodzenia antydumpingowego dotyczącego tego samego produktu pochodzącego z Egiptu i Bahrajnu.
(34) Nie otrzymano żadnych uwag dotyczących doboru próby.
1.6.2. Kontrola wyrywkowa importerów
(35) Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do importerów niepowiązanych o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.
(36) Biorąc pod uwagę, że jedynie dwóch niepowiązanych importerów przekazało wypełnione formularze dotyczące doboru próby, nie zastosowano kontroli wyrywkowej.
(37) Tych dwóch niepowiązanych importerów wybrano również do kontroli w osobnym dochodzeniu antydumpingowym.
1.6.3. Kontrola wyrywkowa producentów eksportujących w Egipcie
(38) Komisja nie zastosowała kontroli wyrywkowej w odniesieniu do producentów eksportujących z Egiptu, ponieważ Jushi Group jest jedynym producentem eksportującym omawianego produktu w Egipcie.
1.6.4. Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i wizyty weryfikacyjne
(39) Komisja wysłała kwestionariusze rządowi Egiptu, producentowi eksportującemu, trzem producentom unijnym objętym próbą oraz dwóm niepowiązanym importerom. Zamiast wymagania od użytkowników składania oświadczeń przekazano im do wypełnienia kwestionariusze, jeżeli się na to godzą.
(40) Komisja otrzymała odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu od rządu Egiptu, producenta eksportującego, wszystkich producentów unijnych objętych próbą oraz od obydwu importerów niepowiązanych. Otrzymała również dwa wypełnione kwestionariusze od użytkowników.
(41) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszystkie informacje uznane za niezbędne do tymczasowego stwierdzenia subsydiowania oraz określenia wynikającej z niego szkody oraz interesu Unii. Przeprowadzono wizytę weryfikacyjną w siedzibie rządu Egiptu, w Głównym Urzędzie ds. Strefy Ekonomicznej Kanału Sueskiego oraz w Głównym Urzędzie ds. Inwestycji i Stref Wolnego Handlu, w której wzięli udział również urzędnicy z innych właściwych ministerstw.
(42) Poprawność danych gromadzonych przez skarżących na potrzeby wskaźników makroekonomicznych oraz metodologia przyjęta w ich gromadzeniu podlegały wizycie weryfikacyjnej na podstawie art. 26 rozporządzenia podstawowego, przeprowadzanej w kancelarii adwokatów stron skarżących.
(43) Wizyty weryfikacyjne na podstawie art. 26 rozporządzenia podstawowego odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:
producenci unijni i przedsiębiorstwa powiązane
- 3B Fibreglass, Battice, Belgia,
- Johns Manville Slovakia a.s., Trnava, Republika Słowacka,
- European Owens Corning Fibreglass SPRL, Watermael-Boitsfort, Belgia,
niepowiązani importerzy w Unii Europejskiej
- Euroresins UK Limited, Ellesmere Port, Zjednoczone Królestwo,
- Helm AG, Hamburg, Niemcy,
niepowiązani użytkownicy w Unii Europejskiej
- Polykemi, Ystad, Szwecja,
- Przedsiębiorstwo A 6 ,
producent eksportujący w Egipcie i przedsiębiorstwa powiązane
- Jushi Group:
- Jushi Egypt for Fiberglass Industry S.A.E., Egipt,
- Jushi France SAS, Francja,
- Jushi Italia srl, Włochy,
- Jushi Spain SA, Hiszpania.
2. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY
2.1. Produkt objęty dochodzeniem
(44) Niniejsze dochodzenie dotyczy nici ciętych z włókien szklanych o długości nieprzekraczającej 50 mm ("nici szklane cięte"); niedoprzędów z włókien szklanych, z wyłączeniem niedoprzędów z włókien szklanych, które są impregnowane i powlekane i których straty podczas prażenia wynoszą więcej niż 3 % (zgodnie z normą ISO 1887) ("niedoprzędy"); oraz mat z włókien szklanych z wyłączeniem mat z waty szklanej ("maty") ("produkt objęty dochodzeniem"). Produkt objęty dochodzeniem znany jest jako "wzmocnienia z włókna szklanego" lub "GFR".
(45) Produkt, o którym mowa, to produkt objęty dochodzeniem pochodzący z Egiptu.
(46) Produkt objęty dochodzeniem jest obecnie objęty kodami CN 7019 11 00, ex 7019 12 00, 7019 31 00 (kody TARIC 7019 12 00 22, 7019 12 00 25, 7019 12 00 26 i 7019 12 00 39).
2.2. Produkt podobny
(47) W toku dochodzenia wykazano, że następujące produkty mają takie same podstawowe właściwości fizyczne, chemiczne i techniczne, a także te same podstawowe zastosowania:
a) produkt objęty postępowaniem;
b) produkt wytwarzany i sprzedawany na rynku krajowym Egiptu;
c) produkt wytwarzany i sprzedawany w Unii przez przemysł unijny.
(48) Komisja uznała, że do celów przedmiotowego dochodzenia produkty te są zatem produktami podobnymi w rozumieniu art. 2 lit. c) rozporządzenia podstawowego.
3. SUBSYDIOWANIE
3.1. Subsydia i programy subsydiów wchodzące w zakres prowadzonego dochodzenia
(49) Na podstawie dostępnych informacji, w tym informacji zawartych w skardze, zawiadomieniu o wszczęciu i odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu Komisji, Komisja zbadała domniemane subsydiowanie, którego miał dopuścić się rząd Egiptu, w postaci następujących subsydiów:
- kredyty udzielane zgodnie z polityką preferencyjną, linie kredytowe, inne instrumenty finansowe, ubezpieczenia oraz gwarancje,
- dochody utracone w związku z programami zwolnień z podatków bezpośrednich i ulg w zakresie podatków:
- przywileje w zakresie podatku dochodowego dla przedsiębiorstw zlokalizowanych w specjalnej strefie ekonomicznej,
- dochody utracone w związku z programami w zakresie podatków pośrednich i należności celnych; przywozowych:
- zwolnienia z podatku VAT oraz obniżki przywozowych taryf celnych za stosowanie urządzeń pochodzących z przywozu,
- zwolnienia z VAT oraz zwolnienia z przywozowych taryf celnych za stosowanie materiałów do produkcji w wywożonych wyrobach gotowych,
- dostarczanie towarów i świadczenie usług przez rząd za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia,
- dostarczanie energii przez rząd za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia,
- dostarczanie towarów przez rząd za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia.
3.2. Wprowadzenie
(50) Domniemane subsydiowanie w Egipcie dotyczy Jushi Egypt for Fiberglass Industry S.A.E. ("Jushi Egypt"), przedsiębiorstwa zlokalizowanego w chińsko-egipskiej sueskiej strefie współpracy ekonomicznej i handlowej ("strefa SETC"). Strefa ta obejmuje obszar o powierzchni 7,34 km2, który jest podzielony na obszar startowy o powierzchni 1,34 km2 oraz obszar rozszerzony o powierzchni 6 km2.
(51) W 2002 r. rząd Egiptu oficjalnie zaklasyfikował jako specjalną strefę ekonomiczną ("SSE") większy obszar o powierzchni 20 km2 obejmujący północnozachodnią część strefy ekonomicznej Zatoki Sueskiej, w obrębie którego to obszaru znajdowała się strefa SETC 7 . W efekcie w chwili obecnej do strefy SETC mają zastosowanie również przepisy egipskiej ustawy nr 83/2002 o strefach ekonomicznych o szczególnym charakterze ("ustawa nr 83/2002").
(52) W 2014 r. Egipt rozpoczął realizację "Planu rozwoju korytarza Kanału Sueskiego". W kontekście tego planu w 2015 r. oficjalnie włączono specjalną strefę ekonomiczną do szerszej Strefy Ekonomicznej Kanału Sueskiego obejmującej cały obszar wokół Kanału Sueskiego o powierzchni równej 461 km2. Zgodnie z ustawą nr 83/2002 i zmianami do niej 8 cały ten obszar uważa się obecnie za "obszar ekonomiczny o szczególnym charakterze". Ze względu na to, że jest to obszar o szczególnym charakterze, zlokalizowane na nim przedsiębiorstwa korzystają z traktowania preferencyjnego, jak określono w wymienionych poniżej programach subsydiów.
3.3. Zwolnienia z VAT oraz obniżki przywozowych taryf celnych za stosowanie urządzeń pochodzących z przywozu
(53) Program ten zapewnia zwolnienie z VAT i przywozowych taryf celnych w przypadku przywozu urządzeń wykorzystywanych w procesie produkcji w przedsiębiorstwach znajdujących się w Strefie Ekonomicznej Kanału Sueskiego.
3.3.1. Analiza
(54) Podstawę prawną tego programu stanowią:
a) ustawa nr 83/2002 o strefach ekonomicznych o szczególnym charakterze ("ustawa nr 83/2002");
b) dekret Prezydenta Arabskiej Republiki Egiptu dotyczący ustawy nr 27/2015 zmieniającej niektóre przepisy ustawy o strefach ekonomicznych o szczególnym charakterze na mocy ustawy nr 83/2002 ("ustawa nr 27/2015");
c) prawo inwestycyjne ustanowione na mocy ustawy nr 72/2017;
d) projekt uchwały Prezesa Rady Ministrów nr 2310 z 2017 r. w sprawie ustanowienia przepisów wykonawczych prawa inwestycyjnego ustanowionego na mocy ustawy nr 72 z 2017 r.;
e) ustawa w sprawie VAT ustanowiona na mocy ustawy nr 67 z 2016 r.;
f) przepisy wykonawcze dotyczące ustawy w sprawie VAT, dekret Ministerstwa Finansów nr 66/2017.
3.3.2. Ustalenia wynikające z dochodzenia
(55) Zgodnie z art. 22 ustawy nr 83/2002 zmienionej ustawą nr 27/2015 na mocy dekretu wydanego przez Ministra Finansów Strefa Ekonomiczna Kanału Sueskiego jest częścią odrębnego obszaru celnego. Ten oddzielny obszar celny funkcjonuje pod nadzorem naczelnego komitetu celnego ustanowionego przez przewodniczącego władz strefy.
(56) Co więcej, zgodnie z art. 42 ustawy nr 83/2002, pochodzące z przywozu urządzenia, narzędzia lub aparatura są zwolnione z podatków i ceł, o ile są one przeznaczone do produkcji wyrobów lub świadczenia usług w ramach licencjonowanej działalności w Strefie Ekonomicznej Kanału Sueskiego. Ponieważ Strefa Ekonomiczna Kanału Sueskiego nie jest wyłącznie strefą eksportową, niezbędne jest uiszczenie wszystkich podatków i ceł od wszystkich produktów wprowadzanych na rynek krajowy poza strefą.
(57) Ponadto zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami przedsiębiorstwa mające siedzibę poza Strefą Ekonomiczną Kanału Sueskiego płacą z góry podatek VAT od przywożonych towarów i kompensują go podatkiem VAT od sprzedaży krajowej lub, w stosownych przypadkach jest on im zwracany przy wywozie wyrobów gotowych.
(58) W przypadku przedsiębiorstw znajdujących się w Strefie Ekonomicznej Kanału Sueskiego VAT od przywożonych towarów początkowo nie jest naliczany, zgodnie z listem intencyjnym podpisanym w odniesieniu do tej kwestii przez Ministerstwo Finansów i Główny Urząd ds. Strefy Ekonomicznej Kanału Sueskiego.
(59) Komisja ustaliła, że od 2017 r. i w okresie objętym dochodzeniem Jushi Egypt faktycznie zwolniono z VAT i należności celnych przywozowych na urządzenia pochodzące z przywozu. Przed 2017 r. przedsiębiorstwo faktycznie płaciło należności celne przywozowe i VAT/ogólny podatek od sprzedaży 9 od urządzeń pochodzących z przywozu, ponieważ w tym czasie nie przystąpiło jeszcze do Strefy Ekonomicznej Kanału Sueskiego. Poprzez przyłączenie się przez Jushi Egypt do systemu podatkowego i administracyjnego Strefy Ekonomicznej Kanału Sueskiego w 2017 r. przedsiębiorstwo to korzysta z preferencyjnego traktowania podatkowego w ramach strefy, w tym ze zwolnień z VAT i z taryf.
(60) Co do zasady w Egipcie przedsiębiorstwa kupujące maszyny objęte VAT na poziomie 5 % powinny wykorzystać tę kwotę jako kredyt podatkowy na poczet przyszłych płatności 10 . Jeżeli saldo kredytu utrzymuje się jednak przez ponad 6 kolejnych okresów podatkowych (miesięcy) - jak ma to miejsce w przypadku przedsiębiorstw zajmujących się w dużym stopniu wywozem, które nie mogą potrącić naliczonego podatku VAT jako zaliczki na poczet przyszłych płatności - zarejestrowana osoba wnioskuje na piśmie, wykazując kwotę salda kredytowego. Egipski organ podatkowy powinien sprawdzać poprawność salda i dokonać zwrotu w terminie 45 dni od dnia złożenia wniosku.
(61) W toku dochodzenia ustalono jednak, że w praktyce rząd Egiptu nie zwraca VAT zapłaconego z góry, więc podatek stanowi dla takich przedsiębiorstw rzeczywisty koszt. Analiza nadwyżek ogólnego podatku od sprzedaży/VAT przedsiębiorstwa Jushi Egypt zawartych w sprawozdaniach rocznych za lata 2016-2018 faktycznie wykazała, że rząd Egiptu po kilku latach nadal zalega z wypłatą kwot należnych Jushi Egypt 11 , a Jushi Egypt potwierdziło, że nie spodziewa się otrzymania zwrotów 12 .
(62) Należy również wziąć pod uwagę, że ponieważ urządzenia wykorzystywane do wyrobu produktów, w tym produktu objętego dochodzeniem, będą według wszelkiego prawdopodobieństwa wykorzystywane przez cały okres użytkowania na terenie Egiptu bez ponownego wywozu ani sprzedaży krajowej, zwolnienie z należności celnych i VAT z tytułu jego zakupu nie jest uzasadnione innymi względami niż korzyść dla przedsiębiorstw zlokalizowanych w Strefie Ekonomicznej Kanału Sueskiego. Są to zatem utracone dochody w formie należności celnych i VAT w sposób nieuzasadniony nienależne, ponieważ urządzenia te wykorzystuje się do lokalnej produkcji produktu objętego dochodzeniem, w odniesieniu do którego zazwyczaj należne są należności celne i VAT w przypadku producentów mających siedziby poza Strefą Ekonomiczną Kanału Sueskiego.
(63) Dlatego też od czasu przyznania Jushi Egypt traktowania preferencyjnego w ramach systemu prawnego Strefy Ekonomicznej Kanału Sueskiego w 2017 r. przedsiębiorstwo to skorzystało de facto na zwolnieniu z VAT w zakresie przywozu maszyn. Zwolnienie to stanowi utracony dochód, ponieważ - jak stwierdzono w powyższych akapitach - mimo że VAT mógłby zostać w końcu zwrócony, zasadniczo nie ma dowodów na to, że rząd Egiptu zwrócił Jushi Egypt VAT zapłacony z tytułu zakupu maszyn w przeszłości. Z dostępnych dowodów rzeczywiście wynikało, że Jushi Egypt nie otrzymywało tych zwrotów, gdy było zlokalizowane poza strefą.
(64) Przedsiębiorstwa zlokalizowane w Strefie Ekonomicznej Kanału Sueskiego, które nie muszą płacić VAT z góry, otrzymują de facto zwolnienie z VAT, co pozwala im nie ponosić rzeczywistego kosztu, a także zwalnia je z obciążeń administracyjnych związanych z koniecznością ubiegania się o zwrot podatku VAT lub kompensatę nadwyżek VAT. Ten sam wniosek ma jeszcze bardziej uzasadnione zastosowanie do zwolnienia z płacenia przywozowych taryf celnych od urządzeń pochodzących z przywozu.
3.3.3. Wniosek
(65) W świetle powyższego Komisja wstępnie doszła do wniosku, że przedmiotowy program zapewnia wkład finansowy w formie dochodów utraconych przez rząd Egiptu w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. a) ppkt (ii) rozporządzenia podstawowego, ponieważ kwalifikujące się przedsiębiorstwa są zwolnione z VAT lub innych należności celnych, które w przeciwnym razie byłyby należne. Program wiąże się również z przyznaniem świadczenia przedsiębiorstwom będącym odbiorcą w rozumieniu art. 3 pkt 2 rozporządzenia podstawowego, ponieważ znajdują się one w lepszej sytuacji finansowej, niż gdyby nie było ich w programie. W rzeczywistości bez programu producenci ci musieliby zapłacić VAT i przywozowe taryfy celne w chwili przywozu urządzeń.
(66) Program ma charakter szczególny w rozumieniu art. 4 ust. 2 lit. a) rozporządzenia podstawowego, ponieważ nie ma zastosowania w całym Egipcie i dotyczy tylko przedsiębiorstw zlokalizowanych w strefach ekonomicznych o szczególnym charakterze, takich jak Strefa Ekonomiczna Kanału Sueskiego. Zgodnie z prawodawstwem, na podstawie którego funkcjonuje organ udzielający subsydium, dostęp do programu mają wyłącznie przedsiębiorstwa, które znajdują się w takich strefach ekonomicznych o szczególnym charakterze.
3.3.4. Obliczanie kwoty subsydium
(67) Kwotę tego subsydium stanowiącego podstawę środków wyrównawczych oblicza się w kategoriach korzyści przyznanej odbiorcy, która zgodnie z ustaleniami występowała w okresie objętym dochodzeniem. Za korzyść przyznaną odbiorcy uznaje się:
a) kwotę zwolnień z należności celnych na urządzenia pochodzące z przywozu zakupione od 2017 r. W celu zagwarantowania, aby kwota stanowiąca podstawę środków wyrównawczych obejmowała wyłącznie okres objęty dochodzeniem, uzyskaną korzyść zamortyzowano w okresie użytkowania urządzenia zgodnie z przyjętymi praktykami księgowymi przedsiębiorstwa, z wyjątkiem jednej kategorii aktywów, w przypadku której okres amortyzacji dostosowano tak, aby lepiej odzwierciedlał okres użytkowania, zgodnie z weryfikacją przeprowadzoną przez służby Komisji.
b) Biorąc pod uwagę dochód utracony w formie de facto zwolnienia z VAT, korzyść obliczono według pełnej kwoty VAT zazwyczaj należnej, jednak nieuiszczonej w okresie objętym dochodzeniem z tytułu zakupów urządzeń pochodzących z przywozu (w okresie objętym dochodzeniem).
(68) Kwota subsydium wstępnie ustalona w odniesieniu do tego rodzaju subsydiów przyznanych w okresie objętym dochodzeniem na rzecz producenta eksportującego wyniosła 0,78 %.
3.4. Zwolnienia z VAT oraz obniżki przywozowych taryf celnych na przywożone materiały
(69) Zgodnie z ustawą nr 83/2002 podmioty prowadzące działalność w specjalnej strefie ekonomicznej mogą przywozić materiały bez konieczności płacenia należności celnych, podatków obrotowych lub jakichkolwiek innych podatków lub ceł, które w przeciwnym razie byłyby należne, o ile te przywożone materiały są ponownie wywożone w takiej samej formie lub zostają wykorzystane do produkcji wyrobów przetworzonych, które są następnie wywożone.
3.4.1. Podstawa prawna
(70) Podstawę prawną tego programu stanowią:
- ustawa nr 83/2002 o strefach ekonomicznych o szczególnym charakterze ("ustawa nr 83/2002"),
- dekret Prezesa Rady Ministrów nr 1625 z 2002 r. ustanawiający przepisy wykonawcze w zakresie ustaw o strefach ekonomicznych o szczególnym charakterze,
- dekret Prezydenta Arabskiej Republiki Egiptu dotyczący ustawy nr 27/2015 zmieniającej niektóre przepisy ustawy o strefach ekonomicznych o szczególnym charakterze na mocy ustawy nr 83/2002 ("ustawa nr 27/2015"),
- prawo inwestycyjne ustanowione na mocy ustawy nr 72/2017,
- projekt uchwały Prezesa Rady Ministrów nr 2310 z 2017 r. w sprawie ustanowienia przepisów wykonawczych prawa inwestycyjnego ustanowionego na mocy ustawy nr 72 z 2017 r.,
- ustawa w sprawie VAT ustanowiona na mocy ustawy nr 67 z 2016 r.,
- przepisy wykonawcze dotyczące ustawy w sprawie VAT, dekret Ministerstwa Finansów nr 66/2017.
3.4.2. Ustalenia wynikające z dochodzenia
(71) Jak wspomniano powyżej w motywie 46, Strefa Ekonomiczna Kanału Sueskiego jest częścią odrębnej strefy celnej. Zgodnie z art. 42 ustawy nr 83/2002 przywożone surowce, wyposażenie, części zamienne i jakiekolwiek inne materiały lub komponenty przywożone z zagranicy są zwolnione z podatków i ceł, o ile są one przeznaczone do produkcji wyrobów lub świadczenia usług w ramach licencjonowanej działalności w Strefie Ekonomicznej Kanału Sueskiego. Należy jednak zapłacić wszystkie podatki i cła od jakichkolwiek produktów wprowadzanych na rynek krajowy poza Strefą Ekonomiczną Kanału Sueskiego.
(72) W trakcie dochodzenia Komisja ustaliła, że zgodnie z przepisami wspomnianego wyżej artykułu ustawy nr 83/2002 Jushi Egypt zostało zwolnione z VAT i należności celnych przywozowych od przywozu materiałów do produkcji wykorzystywanych w produkcji wywożonych wyrobów gotowych (oraz w szczególności omawianego produktu).
(73) Jeżeli chodzi o należności celne przywozowe, wydaje się, że system ten odpowiada systemowi zwrotu opłat przywozowych opisanemu w załączniku I lit. i) rozporządzenia podstawowego. Zgodnie z lit. i) załącznika I systemy substytucji ceł zwrotnych mogą stanowić subsydium wywozowe w stopniu, w jakim powodują nadwyżkę zwrotu opłat przywozowych pobranych początkowo od przywożonych środków do produkcji, dla których wystąpiono z żądaniem zwrotu.
(74) W celu ustalenia, czy taka nadwyżka zwrotu występowała zgodnie z częścią II załącznika III do rozporządzenia podstawowego, Komisja zwróciła się do rządu Egiptu o przekazanie dodatkowych informacji ogólnie na temat systemu zwrotu opłat przywozowych, a bardziej szczegółowo na temat istnienia i skutecznego stosowania towarzyszących procedur monitorowania i weryfikacji.
(75) Na podstawie początkowo otrzymanych informacji wydawało się, że rząd Egiptu wprowadził ramy prawne dotyczące monitorowania systemu ceł zwrotnych, w tym w stosownych przypadkach zwrotu zapłaconych należności celnych przywozowych. Podczas wizyt weryfikacyjnych w Jushi Egypt ustalono jednak, że omawiane ramy nie były skutecznie stosowane w praktyce.
(76) Jushi Egypt nie zapłaciło należności celnych przywozowych (ani VAT) od zakupu materiałów w okresie objętym dochodzeniem niezależnie od tego, czy materiały te były przeznaczone do krajowej, czy eksportowej sprzedaży wyrobów gotowych. Zwykle należy złożyć depozyt na zablokowany rachunek organu celnego, z którego można okresowo ściągać należności celne. W okresie objętym dochodzeniem nie złożono jednak żadnego depozytu, a organy nie ściągnęły żadnych kwot.
(77) Po upływie okresu objętego dochodzeniem Jushi Egypt uiściło niewielką płatność na rzecz egipskich organów celem - jak twierdziło - pokrycia nadmiernego umorzenia w odniesieniu do sprzedaży krajowej. Nie ma jednak dowodów na to, że w okresie objętym dochodzeniem wpłatę tę rzeczywiście uiszczono w celu pokrycia nadmiernego umorzenia w odniesieniu do sprzedaży krajowej lub powiązanej sprzedaży krajowej. Istniały jednak również dowody na to, że Jushi Egypt otrzymało zwrot należności celnych przywozowych zapłaconych w poprzednich okresach przed otrzymaniem zwolnienia z należności celnych przywozowych.
(78) W następstwie dalszej wymiany informacji z rządem Egiptu otrzymano dodatkowe dane, z których wynikało, że w rzeczywistości w okresie objętym dochodzeniem ramy monitorowania i weryfikacji w zakresie pobierania należności celnych w Strefie Ekonomicznej Kanału Sueskiego nadal były w trakcie tworzenia. Na przykład komitet ds. korekty sald należności celnych przywozowych ustanowiono dopiero w 2019 r. na mocy rozporządzenia naczelnika organu celnego nr 158; w 2019 r. nadal trwało ustanawianie komitetu ds. kontroli celnej, a procedury wykonawcze nie zostały jeszcze określone. W związku z tym Komisja wstępnie stwierdziła, że nie wprowadzono skutecznego i odpowiedniego systemu zwrotu ceł przywozowych.
(79) Ponadto, jak wspomniano w motywie 50, w Strefie Ekonomicznej Kanału Sueskiego zamiast płatności VAT od przywożonych towarów z góry, obowiązuje w tym przypadku zwolnienie z VAT. Organy podatkowe zachowują jedynie prawo do odzyskania VAT na późniejszym etapie.
(80) Dochodzenie wykazało również, że w przypadku niektórych materiałów do produkcji wykorzystywanych przez Jushi Egypt w procesie produkcyjnym, a pochodzących od egipskich dostawców, VAT pobierano według standardowej stawki niezależnie od tego, czy przedsiębiorstwo mieściło się w strefie, w której VAT nie był zazwyczaj należny. Transakcje te zwiększały ulgę Jushi Egypt z tytułu VAT. Z drugiej strony sprzedaż materiałów do produkcji między przedsiębiorstwami zlokalizowanymi w specjalnej strefie nie podlegała opodatkowaniu z tytułu krajowego VAT, niezależnie od tego, czy towary wyprodukowane z takich materiałów przeznaczano na wywóz, czy też sprzedawano je na rynku krajowym. Jushi Egypt nie było w stanie wykazać, które środki do produkcji (pozyskiwane w kraju lub przywożone) zostały wykorzystane lub zużyte w produktach wywożonych lub sprzedawanych na rynku krajowym.
(81) Wszystkie te elementy wskazują, że owa specjalna strefa nie stanowi typowej strefy przetwórstwa wywozowego i różni się od innych specjalnych wolnych obszarów celnych istniejących w Egipcie, jednak jest wyjątkową, hybrydową strefą specjalną charakteryzującą się szeregiem cech, które odróżniają ją od innych stref. Nie wydaje się, że mające zastosowanie prawa i przepisy są stosowane w strefie w praktyce, więc Komisja wstępnie oparła swoje ustalenia na swoim rozumieniu tego, jak w praktyce funkcjonują działania w strefie.
(82) Co istotne, brak organów administracyjnych odpowiedzialnych za administrowanie systemem podatkowym i wszelkimi zobowiązaniami podatkowymi związanymi ze specjalnym systemem podatkowym mającym zastosowanie w strefie, a także monitorowanie i egzekwowanie tego systemu i tych zobowiązań, sprawia, że jest to wyjątkowa strefa, w której przedsiębiorstwa mające tam swoją siedzibę mogą zupełnie swobodnie przestrzegać przepisów podatkowych lub ich unikać bez ponoszenia jakichkolwiek konsekwencji. W związku z tym w świetle szczególnych okoliczności tej strefy oraz na podstawie dostępnych informacji Komisja wstępnie postanowiła uznać zwolnienia z VAT od przywożonych środków do produkcji za de facto zwolnienie z płacenia takiego VAT, niezależnie od tego, czy środki do produkcji zostaną później włączone do produktów końcowych wywożonych lub sprzedawanych na rynku krajowym.
3.4.3. Wniosek
(83) Komisja wstępnie stwierdziła zatem, że system monitorowania zwrotu opłat przywozowych rządu Egiptu nie był skutecznie stosowany i nie można go było za taki uznać z powodów wyjaśnionych w poprzedniej sekcji, a podsumowanych w motywie 73. Jak wyjaśniono w motywach 68 i 70, w dochodzeniu wykazano, że rząd Egiptu nie ustanowił nawet organu odpowiadającego za administrowanie wszelkimi zobowiązaniami podatkowymi, w tym należnościami celnymi oraz VAT należnymi w przypadku przywożonych materiałów, i ich egzekwowanie od podmiotów zlokalizowanych w tej strefie.
(84) Co więcej, Komisja ustaliła, że w przypadku środków wykorzystywanych w wywożonych wyrobach gotowych domniemany system zwrotu opłat przywozowych prowadził do utraty dochodu, który w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. a) ppkt (ii) rozporządzenia podstawowego stanowi subsydium będące podstawą środków wyrównawczych, ponieważ skutkują one nadwyżką zwrotów w zakresie opłat przywozowych nałożonych pierwotnie na przywożone środki do produkcji, w odniesieniu do których wystąpiono o zwrot. Rząd Egiptu nie przeprowadził również dalszego badania omawianych transakcji.
(85) Te nadmierne zwolnienia mają ponadto charakter szczególny w rozumieniu art. 4 ust. 2 lit. a) rozporządzenia podstawowego, ponieważ nie mają zastosowania w całym Egipcie i dotyczą tylko przedsiębiorstw zlokalizowanych w Strefie Ekonomicznej Kanału Sueskiego.
(86) Ponadto de facto zwolnienie z VAT od przywożonych materiałów stanowi wkład finansowy w formie dochodów utraconych przez rząd Egiptu w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. a) ppkt (ii) rozporządzenia podstawowego, ponieważ kwalifikujące się przedsiębiorstwa są zwolnione z VAT, który w przeciwnym razie byłyby należny. Program przyznaje również korzyść przedsiębiorstwom będącym odbiorcą w rozumieniu art. 3 pkt 2 rozporządzenia podstawowego. Program jest szczególny w rozumieniu art. 4 ust. 2 lit. a) rozporządzenia podstawowego, ponieważ prawodawstwo ogranicza zwolnienia z VAT wyłącznie do przedsiębiorstw, które znajdują się w Strefie Ekonomicznej Kanału Sueskiego.
3.4.4. Obliczanie kwoty subsydium
(87) Kwotę tego subsydium stanowiącego podstawę środków wyrównawczych oblicza się w kategoriach korzyści przyznanej odbiorcy, która zgodnie z ustaleniami występowała w okresie objętym dochodzeniem.
(88) Jeżeli chodzi o należności celne przywozowe, za korzyść przyznaną odbiorcy uznaje się różnicę między kwotą należności celnych przywozowych należnych w okresie objętym dochodzeniem i rzeczywistą kwotą należności celnych przywozowych uiszczonych w okresie objętym dochodzeniem.
(89) Aby określić kwotę należności celnych przywozowych, Komisja uznała, że średni wskaźnik konsumpcji dla wszystkich rodzajów wyrobów gotowych jest taki sam, ponieważ wszystkie należą do tej samej ogólnej kategorii produktów. Komisja określiła wskaźnik konsumpcji na podstawie rejestrów producenta eksportującego. Następnie po pierwsze określono ilość materiałów przywiezionych w okresie objętym dochodzeniem. Po drugie, obliczono stosunek wielkości sprzedaży krajowej do całkowitej wielkości sprzedaży Jushi Egypt. Po trzecie, Komisja zastosowała ten stosunek sprzedaży krajowej do całkowitej ilości przywożonych materiałów i określiła ilość przywożonych materiałów, od której zostałyby pobrane należności celne przywozowe.
(90) Ponadto w celu ustalenia kwoty korzyści Komisja obliczyła kwotę należności celnych przywozowych do zapłacenia za ilość materiałów wykorzystanych do produkcji towarów sprzedawanych na rynku krajowym.
(91) Biorąc pod uwagę dochód utracony w formie de facto zwolnienia z VAT, korzyść obliczono według pełnej kwoty VAT zazwyczaj należnej, jednak nieuiszczonej w okresie objętym dochodzeniem z tytułu zakupów przywożonych środków do produkcji.
(92) Kwota subsydium wstępnie ustalona w odniesieniu do tego rodzaju subsydiów przyznanych w okresie objętym dochodzeniem na rzecz producentów eksportujących wyniosła 7,42 %.
3.5. Podatek dochodowy
(93) Podstawę prawną tego programu stanowią:
- ustawa w sprawie podatku dochodowego ustanowiona na mocy ustawy nr 91 z 2005 r., oraz
- dekret Ministerstwa Inwestycji nr 16 a 2017 r. dodający addendum (A) zatytułowane "Skutki zmian kursów walutowych" do egipskich norm rachunkowości nr 13.
3.5.1. Analiza
(94) Jushi Egypt podlega zwykłemu egipskiemu podatkowi dochodowemu wynoszącemu 22,5 %.
(95) Zgodnie z zaleceniem Międzynarodowego Funduszu Walutowego w 2016 r. władze egipskie zadecydowały o zmianie sztywnego kursu walutowego funta egipskiego ("EGP") na płynny kurs walutowy. W efekcie w ciągu miesiąca funt egipski stracił około połowy swojej wartości względem innych ważnych walut, takich jak dolar amerykański i euro. Aby zaradzić tej nagłej zmianie, rząd Egiptu wydał specjalną normę rachunkową oraz szczególną zasadę podatkową dotyczące postępowania z różnicami kursowymi. W rezultacie przedsiębiorstwom pozwolono na większe odliczenia różnic kursowych związanych z dewaluacją funta egipskiego od ich dochodu podlegającego opodatkowaniu.
(96) Chociaż zasadniczo prawodawstwo to miało zastosowanie do wszystkich przedsiębiorstw w Egipcie i miało zrównoważyć negatywne skutki dewaluacji egipskiej waluty, doprowadziło de facto do przyznania istotnej korzyści ograniczonej liczbie egipskich przedsiębiorstw, tj. przedsiębiorstw ukierunkowanych na wywóz i prowadzących działalność niemal wyłącznie w zagranicznych walutach, takich jak dolar amerykański i euro. Ta szczególna kategoria przedsiębiorstw nie poniosła żadnych faktycznych strat w wyniku dewaluacji funta egipskiego, jednak mogła zyskać na specjalnej normie rachunkowej wydanej przez rząd Egiptu do celów podatkowych. W efekcie wydaje się, że przedsiębiorstwa prowadzące swoją działalność w walucie obcej ponoszą stratę pod względem podatkowym, mimo że ich sytuacja finansowa może wskazywać na istotne zyski. Natomiast Egipskie przedsiębiorstwa prowadzące działalność w funtach egipskich poniosły faktyczne straty, które miały rzeczywisty wpływ na ich działalność, do czego odniesiono się, wprowadzając specjalną zasadę podatkową wydaną przez rząd Egiptu.
(97) Jushi Egypt nieproporcjonalnie zyskał dzięki wprowadzeniu tego środka, ponieważ jak wykazano w toku dochodzenia, Jushi Egypt prowadzi działalność niemal wyłącznie w dolarach amerykańskich lub euro i nie wykonuje prawie żadnych transakcji w funtach egipskich. W rzeczywistości przedsiębiorstwo to jest niemal całkowicie ukierunkowane na wywóz, niemal wszystkie jego urządzenia pochodzą z przywozu, jego pożyczki są zaciągane w walutach obcych, a większość materiałów jest kupowana w walutach obcych. W rezultacie straty odnotowane przez Jushi Egypt w związku z dewaluacją funta egipskiego nie są rzeczywiste z powodu znaczących pożyczek w walutach obcych i są wykorzystywane jedynie do celów podatkowych, aby obniżyć dochód podlegający opodatkowaniu.
(98) Co więcej, ulga podatkowa miała być środkiem jedynie tymczasowym, mającym zastosowanie tylko do transakcji dotkniętych w czasie dewaluacji. Niemniej jednak w okresie objętym dochodzeniem Jushi Egypt nadal odliczało znaczne kwoty od swojego dochodu podlegającego opodatkowaniu w ramach zrealizowanych i niezrealizowanych różnic kursowych. Dlatego też zgodnie ze swoimi deklaracjami podatkowymi ponosiło straty, mimo że jego sprawozdania finansowe wskazywały na normalny i zrównoważony zysk.
3.5.2. Wniosek
(99) W świetle powyższych rozważań, Komisja doszła do wniosku, że te korzyści podatkowe stanowią dochód utracony przez rząd Egiptu w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. a) ppkt (ii) rozporządzenia podstawowego oraz przyznają korzyść zgodnie z art. 3 pkt 2 rozporządzenia podstawowego.
(100) Ponadto są one de facto szczególne dla producenta eksportującego Jushi Egypt zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. c) rozporządzenia podstawowego, ponieważ są wykorzystywane głównie przez ograniczoną grupę przedsiębiorstw prowadzących działalność niemal wyłącznie w walutach obcych.
3.5.3. Obliczanie kwoty subsydium
(101) Korzyść dla Jushi Egypt ustalono na podstawie informacji zawartych w deklaracji podatkowej z 2018 r. Po pierwsze, w ramach przepisu wspomnianego powyżej w sekcji 3.5.1 wprowadzono kwotę odliczaną od dochodu podlegającego opodatkowaniu. Po drugie, do tej odliczanej kwoty zastosowano powszechnie stosowaną stawkę podatkową na poziomie 22,5 %. Ponadto kwotę tę wyrażono jako odsetek całkowitych obrotów Jushi Egypt w okresie objętym dochodzeniem.
(102) Kwoty subsydium ustalone dla tego programu zwolnień z podatków bezpośrednich wyniosły w przypadku przedsiębiorstwa Jushi Egypt 1,68 %.
3.6. Inne programy
(103) Jeżeli chodzi o wszystkie inne programy wymienione w motywie 43 powyżej, Komisja nadal prowadzi swoje dochodzenie, także w świetle poprawek do zawiadomienia o wszczęciu postępowania, o których mowa w motywie 18 powyżej.
3.7. Wniosek dotyczący subsydiowania
(104) Komisja obliczyła kwotę subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych dla producenta eksportującego zgodnie z przepisami rozporządzenia podstawowego, badając każde subsydium lub program subsydiów, a następnie zsumowała te dane liczbowe, aby obliczyć całkowitą kwotę subsydiów dla producenta eksportującego w okresie objętym dochodzeniem. Aby obliczyć przedstawiony poniżej całkowity poziom subsydiowania, Komisja obliczyła w pierwszej kolejności udział subsydiowania rozumiany jako stosunek kwoty subsydium do całkowitego obrotu przedsiębiorstwa. Tę wartość procentową wykorzystano następnie do obliczenia kwoty subsydium przyznanego na wywóz produktu objętego postępowaniem do Unii w okresie objętym dochodzeniem. Następnie obliczono kwotę subsydium na tonę produktu objętego postępowaniem wywiezionego do Unii w okresie objętym dochodzeniem, a przedstawione poniżej marginesy obliczono jako odsetek wartości kosztu, ubezpieczenia i frachtu ("CIF") tego samego wywozu na tonę.
(105) Biorąc pod uwagę pełną współpracę egipskich producentów eksportujących, wysokość kwoty dla "wszystkich innych przedsiębiorstw" ustalono wstępnie na poziomie jedynego egipskiego producenta eksportującego.
Tabela 1
Tymczasowe stopy subsydiowania
| Przedsiębiorstwo |
Tymczasowa stopa subsydiowania |
| Jushi Egypt for Fiberglass Industry S.A.E, |
8,7 % |
| Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa |
8,7 % |
4. SZKODA
4.1. Definicja przemysłu unijnego i produkcji unijnej
(106) W okresie objętym dochodzeniem siedmiu producentów unijnych produkowało produkt podobny. Producenci ci reprezentują przemysł unijny w rozumieniu art. 9 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.
(107) Jak określono w motywach 31 i 32, Komisja dokonała doboru próby producentów unijnych. Próba obejmowała trzech producentów unijnych reprezentujących 68 % łącznej produkcji unijnej produktu podobnego w okresie objętym dochodzeniem.
(108) Na podstawie informacji zgromadzonych przez skarżącego i zweryfikowanych w toku dochodzenia Komisja ustaliła, że w okresie objętym dochodzeniem całkowita produkcja GFR w Unii wyniosła około 695 000 ton.
Tabela 2
Produkcja w Unii
|
2016 |
2017 |
2018 |
Okres objęty dochodzeniem |
| Całkowita produkcja w Unii (tony) |
701 611 |
694 178 |
693 123 |
695 324 |
| Wskaźnik |
100 |
99 |
99 |
99 |
| Źródło: Skarżący |
(109) Między 2016 r. a końcem okresu objętego dochodzeniem całkowita produkcja w Unii utrzymała się na stałym poziomie, wykazując nieznaczną tendencję spadkową.
4.2. Konsumpcja w Unii
(110) Komisja ustaliła wielkość konsumpcji GFR w Unii poprzez dodanie przywozu GFR do Unii do sprzedaży przemysłu unijnego na rynku Unii.
(111) Konsumpcja w Unii kształtowała się następująco:
Tabela 3
Konsumpcja w Unii
|
2016 |
2017 |
2018 |
Okres objęty dochodzeniem |
| Całkowita konsumpcja w Unii (tony) |
978 454 |
1 045 331 |
1 058 263 |
1 027 982 |
| Wskaźnik |
100 |
107 |
108 |
105 |
| Źródło: Skarżący, Baza danych Surveillance 2 |
(112) Od początku do końca okresu badanego konsumpcja GFR w Unii wzrosła o 5 %, patrząc jednak na coroczną tendencję w tym zakresie, można stwierdzić, że konsumpcja podlegała wahaniom przez cały ten okres.
4.3. Przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie
4.3.1. Wielkość i udział w rynku przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie
(113) Komisja ustaliła wielkość przywozu oraz jego udział w rynku na podstawie danych z bazy danych systemu Surveillance 2 13 .
(114) Przywóz GFR do Unii z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtował się następująco:
Tabela 4
Wielkość przywozu i udział w rynku
|
2016 |
2017 |
2018 |
Okres objęty dochodzeniem |
| Wielkość przywozu z Egiptu (tony) |
50 529 |
95 865 |
146 304 |
144 169 |
| Wskaźnik |
100 |
190 |
290 |
285 |
| Udział w rynku (%) |
5 |
9 |
14 |
14 |
| Źródło: Baza danych Surveillance 2 |
(115) W latach 2016-2018 przywóz GFR z Egiptu wzrósł gwałtownie, niemal trzykrotnie. W świetle wzrostu konsumpcji o 5 % udział tego przywozu w rynku wzrósł zatem również trzykrotnie.
4.3.2. Ceny przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz podcięcie cenowe
(116) Zmiany średnich cen importowych w okresie badanym kształtowały się następująco:
Tabela 5
Cena przywozu
|
2016 |
2017 |
2018 |
Okres objęty dochodzeniem |
| Ceny przywozu z Egiptu (EUR/t) |
993 |
918 |
898 |
904 |
| Wskaźnik |
100 |
92 |
90 |
91 |
| Źródło: Baza danych Surveillance 2 |
(117) W okresie badanym tendencja cen importowych produktów pochodzących z Egiptu jest wyraźnie zniżkowa. W trakcie OD między tymi cenami importowymi oraz cenami sprzedaży w UE istniała różnica na poziomie około 20 % (tabela 9).
(118) Komisja określiła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem przez porównanie:
1) średnich ważonych cen przywozu poszczególnych rodzajów produktu dokonywanego przez egipskiego producenta na rzecz pierwszego niezależnego klienta na rynku unijnym, ustalonych na podstawie kosztu, ubezpieczenia i frachtu (CIF) z odpowiednimi dostosowaniami uwzględniającymi koszty przywozu; oraz
2) średnich ważonych cen sprzedaży poszczególnych rodzajów produktu stosowanych przez objętych próbą producentów unijnych wobec niepowiązanych klientów na rynku unijnym.
(119) Komisja dokonała porównania cen z rozróżnieniem na rodzaje produktu w odniesieniu do transakcji na tym samym poziomie handlu, w razie konieczności odpowiednio skorygowanych oraz po odliczeniu bonifikat i rabatów.
(120) W przypadku gdy egipski producent dokonywał sprzedaży na rzecz pierwszego niezależnego klienta na rynku unijnym za pośrednictwem powiązanego przedsiębiorstwa sprzedażowego z siedzibą w UE, cenę przywozu określano na podstawie CIF, jednak cenę tę korygowano o koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk powiązanego importera.
(121) Porównanie z rozróżnieniem na rodzaje produktu było możliwe dzięki wykorzystaniu wspólnego numeru kontrolnego produktu ("PCN") do określenia rodzajów produktów GFR wywożonych z Egiptu do UE oraz sprzedawanych przez producentów unijnych objętych próbą.
(122) Zgodnie z obliczeniami średni ważony margines podcięcia cenowego wynosił 16 % w odniesieniu do przywozu przez Jushi Egypt na rynek Unii.
(123) W związku z tym Komisja tymczasowo ustaliła, że ceny przywozu z Egiptu spowodowały znaczne podcięcie cen przemysłu unijnego.
4.4. Sytuacja gospodarcza przemysłu unijnego
4.4.1. Uwagi ogólne
(124) Zgodnie z art. 8 ust. 5 rozporządzenia podstawowego ocena wpływu przywozu towarów po cenach subsydiowanych na przemysł unijny obejmowała ocenę wszystkich wskaźników ekonomicznych oddziałujących na stan przemysłu unijnego w badanym okresie.
(125) Jak wspomniano w motywach 17-20, w celu określenia szkody i negatywnego wpływu na poziom cen sprzedaży, sprzedane ilości, udział w rynku i zyski przemysłu Unii przeprowadzono kontrolę wyrywkową.
(126) W celu określenia szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie między makroekonomicznymi i mikroekonomicznymi wskaźnikami szkody. Komisja oceniła wskaźniki makroekonomiczne na podstawie danych przedstawionych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu, udzielonych przez producentów unijnych objętych próbą, oraz na podstawie informacji przekazanych przez skarżącego. Wskaźniki mikroekonomiczne opierały się na danych dotyczących odpowiedzi producentów objętych próbą na pytania zawarte w kwestionariuszu.
(127) Oba zestawy danych uznano za reprezentatywne dla sytuacji gospodarczej przemysłu unijnego.
(128) Do wskaźników makroekonomicznych zalicza się: produkcję, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność, wielkość kwoty subsydiowania oraz poprawę sytuacji po wcześniejszym subsydiowaniu lub dumpingu.
(129) Do wskaźników mikroekonomicznych zalicza się: średnie ceny jednostkowe, koszt jednostkowy, koszty pracy, zapasy, rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału.
4.4.2. Wskaźniki makroekonomiczne
4.4.2.1. Moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych
(130) Całkowite unijne moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 6
Moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych
|
2016 |
2017 |
2018 |
Okres objęty dochodzeniem |
| Moce produkcyjne (w tonach) |
759 107 |
760 104 |
753 688 |
751 098 |
| Wskaźnik |
100 |
100 |
99 |
99 |
| Wykorzystanie mocy produkcyjnych (%) |
92 |
91 |
92 |
93 |
| Źródło: Skarżący |
(131) Moce produkcyjne pozostawały w okresie badanym na stałym poziomie. Wynika to z tego, że moce te opierają się głównie na liczbie pieców zasilających linie produkcyjne, a zwiększanie mocy stanowi bardzo kapitałochłonne działanie.
(132) Wykorzystanie mocy produkcyjnych w przemyśle Unii w okresie badanym pozostało na stałym, wysokim poziomie. Po uruchomieniu pieca pod względem ekonomicznym konieczne jest, aby działał on bez przerwy.
4.4.2.2. Wielkość sprzedaży i udział w rynku (133) Wielkość sprzedaży i udział przemysłu Unii w rynku kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 7
Wielkość sprzedaży i udział w rynku
|
2016 |
2017 |
2018 |
Okres objęty dochodzeniem |
| Wielkość sprzedaży na rynku unijnym (tony) |
622 504 |
651 082 |
609 902 |
594 097 |
| Wskaźnik |
100 |
105 |
98 |
95 |
| Udział w rynku (%) |
64 |
62 |
58 |
58 |
| Źródło: Skarżący, statystyki przywozowe i wywozowe |
(134) W latach 2016-2017 sprzedaż przemysłowa w Unii wzrosła w ujęciu bezwzględnym, jednak później spadła, tracąc 5 % od 2016 r. do końca okresu objętego dochodzeniem. Udział unijnego przemysłu w rynku spadł w okresie badanym z 64 % do 58 %. Spadek ten należy postrzegać przez pryzmat unijnej konsumpcji, która wzrosła o 5 %, oraz rosnącego przywozu z Egiptu po niższych i spadających cenach.
4.4.2.3. Zatrudnienie i wydajność
(135) Zatrudnienie i wydajność kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 8
Zatrudnienie i wydajność
|
2016 |
2017 |
2018 |
Okres objęty dochodzeniem |
| Liczba pracowników |
3 620 |
3 636 |
3 661 |
3 686 |
| Wskaźnik |
100 |
100 |
101 |
102 |
| Wydajność (tony na pracownika) |
194 |
191 |
189 |
189 |
| Wskaźnik |
100 |
99 |
98 |
97 |
| Źródło: Skarżący |
(136) W całym okresie badanym zarówno zatrudnienie, jak i wydajność przemysłu Unii utrzymywały się na stałym poziomie.
4.4.2.4. Wielkość kwoty subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych i poprawa sytuacji po wcześniejszym subsydiowaniu lub dumpingu
(137) Biorąc pod uwagę, że Komisja nadal prowadzi dochodzenie w sprawie niektórych programów subsydiowania, na tym etapie nie jest możliwe określenie dokładnej skali subsydiowania. Na podstawie kwot subsydiów w poszczególnych programach podanych powyżej oraz wstępnie ustalonego marginesu subsydiowania nie można jednak uznać, że subsydiowanie jest nieistotne.
(138) Chociaż w przeszłości nie odnotowano przypadków subsydiowania ani dumpingu w Egipcie, jedynym producentem eksportującym z Egiptu jest przedsiębiorstwo, które już stosowało praktyki dumpingowe oraz otrzymywało subsydia w innym kraju (Chiny). W rzeczywistości Jushi Group ogłosiło, że wybuduje w Egipcie fabrykę, aby produkować GFR i sprzedawać je na rynek UE, i tym samym uniknie cła antydumpingowego i cła wyrównawczego, które mają zastosowanie do wywozu GFR z Chin do UE. Według powyższych danych, gdy fabryka była gotowa do rozpoczęcia działalności, na Unijny rynek zaczął napływać przywóz z Egiptu po niskich cenach, który wzrósł gwałtownie w okresie badanym.
(139) Uważa się zatem, że Jushi Egypt stosuje i będzie stosowało takie same praktyki jak Jushi Group w Chinach. 4.4.3. Wskaźniki mikroekonomiczne
4.4.3.1. Ceny i czynniki wpływające na ceny
(140) Średnie ważone jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez objętych próbą producentów unijnych wobec niepowiązanych klientów w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 9
Ceny sprzedaży w Unii
|
2016 |
2017 |
2018 |
Okres objęty dochodzeniem |
| Średnia jednostkowa cena sprzedaży w Unii na rynku całkowitym (EUR/t) |
1 167 |
1 123 |
1 139 |
1 136 |
| Wskaźnik |
100 |
96 |
98 |
97 |
| Jednostkowy koszt produkcji (EUR/t) |
1 035 |
1 027 |
1 086 |
1 107 |
| Wskaźnik |
100 |
99 |
105 |
107 |
| Źródło: Producenci unijni objęci próbą |
(141) Średnia ważona jednostkowa cena sprzedaży stosowana przez producentów unijnych objętych próbą wobec niepowiązanych klientów spadła w okresie badanym o 3 %.
(142) Jednostkowe koszty produkcji producentów unijnych objętych próbą wzrosły jednak w badanym okresie o 7 %. Jasne jest zatem, że nie podniesiono cen w odpowiedzi na wzrost kosztów produkcji.
4.4.3.2. Koszty pracy
(143) Średnie koszty pracy objętych próbą producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 10
Średnie koszty pracy na pracownika
|
2016 |
2017 |
2018 |
Okres objęty dochodzeniem |
| Średnie koszty pracy na pracownika (EUR) |
55 351 |
56 722 |
57 703 |
57 585 |
| Wskaźnik |
100 |
102 |
104 |
104 |
| Źródło: Producenci unijni objęci próbą |
(144) Średnie koszty pracy stopniowo zwiększały się w całym okresie badanym.
4.4.3.3. Zapasy
(145) Stan zapasów producentów unijnych objętych próbą kształtował się w okresie badanym następująco:
Tabela 11
Zapasy
|
2016 |
2017 |
2018 |
Okres objęty dochodzeniem |
| Stan zapasów na koniec okresu badanego (tony) |
80 078 |
63 974 |
86 975 |
95 397 |
| Wskaźnik |
100 |
80 |
109 |
119 |
| Źródło: Producenci unijni objęci próbą |
(146) Stan zapasów producentów unijnych objętych próbą wzrósł w okresie badanym i osiągnął najwyższy poziom w okresie objętym dochodzeniem.
4.4.3.4. Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału
(147) Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji objętych próbą producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 12
Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji
|
2016 |
2017 |
2018 |
Okres objęty dochodzeniem |
| Rentowność sprzedaży klientom niepowiązanym w Unii (% obrotu ze sprzedaży) |
12,6 |
10 |
7,4 |
5,2 |
| Przepływy środków pieniężnych (EUR) |
99 824 451 |
99 239 696 |
24 615 552 |
44 541 758 |
| Wskaźnik |
100 |
99 |
55 |
45 |
| Inwestycje (EUR) |
17 532 291 |
34 598 499 |
52 191 829 |
42 018 578 |
| Wskaźnik |
100 |
197 |
298 |
240 |
| Zwrot z inwestycji (%) |
18 |
15 |
10 |
7 |
| Źródło: Producenci unijni objęci próbą |
(148) Komisja określiła rentowność objętych próbą producentów unijnych, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży. Rentowność opiera się na koszcie sprzedawanych towarów.
(149) W okresie badanym rentowność znacznie spadła - o 7 punktów procentowych (więcej niż połowę).
(150) Pomimo niskiego poziomu zysku przemysł Unii generował w całym okresie badanym dodatnie przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej.
(151) W całym okresie badanym przemysł Unii w dalszym ciągu inwestował. W okresie badanym inwestycje wzrosły, co jest zgodne z oczekiwaniami, ponieważ przemysł produktów z włókien szklanych ciągłych potrzebuje stałych inwestycji w celu odbudowy pieców.
(152) Zwrot z inwestycji to procentowy stosunek zysku do wartości księgowej netto inwestycji. Zwrot z inwestycji był niski, ale dodatni, ponieważ przemysł był rentowny.
(153) Wyniki finansowe przemysłu Unii pod względem zysku w okresie objętym dochodzeniem ograniczyły jednak jego zdolność do pozyskania kapitału.
4.4.4. Wnioski dotyczące szkody
(154) W okresie badanym odnotowano gwałtowny wzrost ilości GFR przywożonych z Egiptu, przy czym w okresie badanym wielkości te uległy potrojeniu. Należy to postrzegać w kontekście rosnącej konsumpcji w Unii, która prowadzi do utraty udziału w rynku przez przemysł Unii.
(155) Podczas gdy konsumpcja w Unii rośnie, w szczególności spadek udziału w rynku jest jasnym sygnałem świadczącym o istotnej szkodzie. Gdy konsumpcja w Unii rośnie, można oczekiwać, że przemysł Unii będzie w stanie utrzymać stabilny udział w rynku i zwiększyć wielkości sprzedaży.
(156) Podczas gdy wielkość produkcji pozostała stabilna, wielkość sprzedaży i ceny sprzedaży zmniejszyły się. Przemysł Unii nie był w stanie odpowiedzieć na wzrosty kosztów wzrostami cen, a zatem podczas gdy koszty rosły, zyski spadły z 12 % w 2016 r. do 5 % w okresie objętym dochodzeniem.
(157) Komisja zwraca w szczególności uwagę na fakt, że w okresie badanym przemysł Unii odnotował wyraźny spadek cen z uwagi na gwałtowny wzrost przywozu z Egiptu po niskich cenach. Przy braku takiego przywozu Komisja oczekuje, że przemysł Unii byłby w stanie przenieść wzrost kosztów na swoich klientów.
(158) Spadek cen można zaobserwować również na podstawie zmiany jednostkowego kosztu produkcji przemysłu Unii w porównaniu z jego jednostkową ceną sprzedaży do niezwiązanych klientów w UE oraz z ceną importową GFR z Egiptu.
(159) Komisja zwróciła uwagę, że na przykład w latach 2016-2017 koszty ponoszone przez producentów unijnych spadły o 1 %, ale unijna cena sprzedaży spadła o 4 %, żeby konkurować z malejącą ceną importową z Egiptu (która spadła o 8 %).
(160) W latach 2017-2018 koszty ponoszone przez producentów unijnych wzrosły o 6 %, ale ich ceny sprzedaży mogły wzrosnąć jedynie o 2 %, ponieważ cena importowa z Egiptu w dalszym ciągu spadała.
(161) W związku z tym Komisja wstępnie stwierdza, że w okresie objętym dochodzeniem przemysł Unii poniósł istotną szkodę.
5. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY
5.1. Wpływ przywozu towarów po cenach subsydiowanych
(162) Komisja wstępnie stwierdziła, że w okresie objętym dochodzeniem przemysł Unii poniósł istotną szkodę, biorąc pod uwagę gwałtowny spadek zysków oraz zmniejszenie udziału w rynku. Te negatywne zmiany nastąpiły w kontekście gwałtownie rosnącego przywozu z Egiptu po coraz niższych cenach podcinających ceny przemysłu Unii podlegającego dodatkowej presji cenowej.
(163) Ponadto Komisja zwraca uwagę na dowody zawarte w aktach, zgodnie z którymi zakład w Egipcie został otwarty przez Jushi China w wyraźnym celu sprzedaży GFR na rynku unijnym bez uiszczania obowiązujących ceł na przywóz bezpośrednio z Chin.
(164) Komisja uznała zatem, że przywóz egipskich GFR po cenach subsydiowanych wyrządził istotną szkodę dla przemysłu Unii.
5.2. Pozostałe znane czynniki
(165) Komisja zbadała również, czy pozostałe znane czynniki pojedynczo lub łącznie są w stanie osłabić związek przyczynowy ustalony między przywozem towarów po cenach subsydiowanych a wstępnie stwierdzonym wystąpieniem szkody, powodując, iż taki związek nie będzie rzeczywisty i istotny.
5.2.1. Przywóz z państw trzecich
(166) Oprócz przywozu z Egiptu jedynie przywóz z trzech innych państw - Malezji, Chin i Norwegii - miał znaczący udział w rynku w okresie badanym. Wielkość przywozu z pozostałych państw trzecich kształtowała się w okresie badanym następująco:
Tabela 13
Przywóz z państw trzecich
| Państwo |
|
2016 |
2017 |
2018 |
Okres objęty dochodzeniem |
| Malezja |
Wielkość (tony) |
98 446 |
111 373 |
114 325 |
102 896 |
|
Wskaźnik |
100 |
113 |
116 |
105 |
|
Udział w rynku (%) |
10 |
11 |
11 |
10 |
|
Średnia cena |
930 |
941 |
986 |
976 |
| Chiny |
Wielkość (tony) |
79 374 |
58 456 |
50 177 |
49 034 |
|
Wskaźnik |
100 |
74 |
63 |
62 |
|
Udział w rynku (%) |
8 |
6 |
5 |
5 |
|
Średnia cena |
1 068 |
1 058 |
1 022 |
1 030 |
| Norwegia |
Wielkość (w tonach) |
41 362 |
43 006 |
44 289 |
44 160 |
|
Wskaźnik |
100 |
104 |
107 |
107 |
|
Udział w rynku (%) |
4 |
4 |
4 |
4 |
|
Średnia cena |
1 156 |
1 126 |
1 101 |
1 094 |
| Wszystkie inne państwa |
Wielkość (w tonach) |
86 240 |
85 548 |
93 266 |
93 626 |
|
Wskaźnik |
100 |
99 |
108 |
109 |
|
Udział w rynku (%) |
9 |
8 |
9 |
9 |
|
Średnia cena |
1 199 |
1 148 |
1 104 |
1 130 |
| Źródło: Baza danych Surveillance 2 |
(167) Przywóz z Chin podlega już środkom antydumpingowym i antysubsydyjnym, a udział w rynku tego przywozu spada, ponieważ importerzy odchodzą od GFR pochodzących z Chin na rzecz GFR pochodzących z Egiptu od tej samej grupy Jushi.
(168) Przywóz z Malezji miał stabilny udział w rynku w całym okresie badanym. W Malezji znajduje się tylko jeden zakład będący własnością japońskiej grupy NEG, która jest również właścicielem zakładów w Unii. Zakład ten eksportuje do UE jedynie nici szklane cięte. Komisja porównała cenę nici szklanych ciętych z Malezji z cenami nici szklanych ciętych w Unii i ustaliła, że Malezyjskie podmioty najwyraźniej nie podcinali cen unijnych.
(169) Przywóz z Norwegii ma w okresie badanym niski i stabilny udział w rynku wynoszący 4 % i jest wprowadzany do Unii po wysokiej cenie.
(170) Przywóz z innych państw łącznie osiągnął udział w rynku wynoszący 9 % i był stabilny w całym okresie badanym. Żadne z tych państw nie mogło zatem mieć znaczącego wpływu na wyniki przemysłu Unii.
(171) Na podstawie powyższej analizy Komisja stwierdziła, że przywóz z innych państw nie ma wpływu na sytuację przemysłu Unii w okresie objętym dochodzeniem. W szczególności nie ma korelacji między spadkiem wyników przemysłu Unii a stabilnymi udziałami w rynku innych źródeł zaopatrzenia.
5.2.2. Wyniki wywozu przemysłu unijnego
(172) Skarżący przedstawił Komisji następujące dane dotyczące wywozu:
Tabela 14
Wyniki wywozu przemysłu unijnego
|
2016 |
2017 |
2018 |
Okres objęty dochodzeniem |
| Wielkość wywozu (tony) |
49 370 |
44 660 |
38 704 |
46 119 |
| Wskaźnik |
100 |
90 |
78 |
93 |
| Sprzedaż eksportowa jako odsetek unijnej sprzedaży (%) |
8 |
7 |
6 |
8 |
| Źródło: Skarżący |
(173) Wielkość wywozu dokonywanego przez przemysł Unii była ograniczona i pozostała stabilna w okresie badanym. W żadnym roku okresu badanego nie przekraczała ona 8 % jego sprzedaży, jak określono w powyższej tabeli.
(174) Biorąc pod uwagę ograniczony udział sprzedaży eksportowej w ogólnej sprzedaży przemysłu Unii oraz fakt, że w okresie badanym była ona praktycznie stabilna, ustalono, że wyniki wywozu przemysłu Unii nie przyczyniły się do szkody wyrządzonej przemysłowi Unii.
5.3. Wniosek
(175) Komisja stwierdziła zatem wstępnie, że przywóz GFR z Egiptu po cenach subsydiowanych wyrządził istotną szkodę dla przemysłu Unii.
(176) Komisja określiła i oceniła pozostałe czynniki, które potencjalnie mogły się przyczynić do szkody wyrządzonej przemysłowi Unii, takie jak przywóz z innych państw trzecich oraz wyniki wywozu przemysłu Unii. Ustalono jednak, że te inne czynniki nie miały żadnego wpływu na sytuację przemysłu Unii - ani indywidualnie, ani zbiorowo.
6. INTERES UNII
(177) Zgodnie z art. 31 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy można jednoznacznie stwierdzić, że wprowadzenie środków wyrównawczych odpowiadających łącznej kwocie subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych w tym przypadku nie leży w interesie Unii, mimo stwierdzenia istnienia szkodliwych subsydiów. Komisja określiła interes Unii na podstawie analizy wszystkich różnorodnych, wchodzących w grę interesów, w tym interesu przemysłu Unii, importerów oraz konsumentów.
(178) GFR są ważnym materiałem w wielu zastosowaniach dla użytkowników w Unii Europejskiej.
(179) Są wykorzystywane głównie jako surowiec stosowany do wzmacniania żywic termoplastycznych i termoutwardzalnych w przemyśle materiałów kompozytowych. GFR stanowią 10-60 % kosztów produkcji żywic termoplastycznych i termoutwardzalnych, w zależności od produktu końcowego. Te wykorzystuje się następnie w szerokim zakresie zastosowań w unijnym przemyśle przetwórczym. Przemysł Unii przedstawił badanie rynkowe, zgodnie z którym mniej więcej połowa jego sprzedaży jest przeznaczana na produkcję tworzyw termoplastycznych.
(180) GFR wykorzystuje się również jako główny surowiec do wytwarzania tkanin z włókna szklanego. Stanowią one istotną część kosztów materiałów do produkcji tkanin z włókna szklanego - do 70 %. Komisja odnotowuje, że trwają dochodzenia antydumpingowe i antysubsydyjne dotyczące przywozu tkanin z włókna szklanego pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i z Egiptu 14 . Do tej pory w toku tych postępowań nie nałożono jeszcze żadnych środków.
(181) W badaniu rynkowym przedstawionym przez przemysł Unii wykazano, że obecnie do 20 % GFR wytwarzanych przez przemysł Unii jest przeznaczanych do produkcji tkanin z włókna szklanego. We wspomnianym badaniu rynkowym wykazano jednak również, że do produkcji tkanin z włókna szklanego wykorzystuje się w większym stopniu przywóz z Chin, a także przywóz z innych krajów.
(182) Aby ocenić interes Unii, Komisja przeanalizowała pozycję przemysłu Unii, którego stopień wykorzystania mocy produkcyjnych jest bardzo wysoki, a więc w krótkim okresie nie byłby w stanie reagować na znaczne sygnały rynkowe, a także możliwe inne źródła zaopatrzenia, na które nie mają wpływu obowiązujące środki. Analizę tę rozwinięto w motywach 154, 170, i 176.
6.1. Interes przemysłu unijnego
(183) Komisja ustaliła, że przemysł unijny odniósł istotną szkodę oraz że szkodę tę spowodował przywóz GFR z Egiptu.
(184) Komisja zauważa, że przemysł działa na bardzo wysokim poziomie wykorzystania mocy produkcyjnych, co ogranicza możliwość dalszych wzrostów podaży, jednak nałożenie środków na Egipt powinno umożliwić przemysłowi unijnemu instalację dodatkowych mocy produkcyjnych, których potrzebuje do zaopatrzenia rynku Unii.
(185) Zgodnie z ustaleniami Komisji w poprzednim dochodzeniu wobec przywozu GFR z Chin nałożenie środków na nieuczciwy przywóz umożliwia przemysłowi inwestycje w zwiększanie mocy produkcyjnych 15 .
(186) Biorąc pod uwagę ustalenie istotnej szkody wyrządzonej przemysłowi unijnemu oraz to, że tę istotną szkodę spowodował przywóz po cenach subsydiowanych z Egiptu, Komisja wstępnie ustaliła zatem, że wprowadzenie środków leżałoby w interesie przemysłu unijnego.
6.2. Interes importerów niepowiązanych
(187) Importerzy, którzy współpracowali w dochodzeniu, sprzeciwili się wprowadzeniu środków, ponieważ ograniczyłyby one źródła pochodzenia GFR wprowadzanych na rynek. Poruszyli oni również kwestię certyfikacji nowych źródeł GFR oraz złożoności tego procesu, nawet do tego stopnia, że niektórzy z ich klientów w dalszym ciągu preferują przywóz z Chin - mimo obowiązku opłacenia cła - ponieważ dane przedsiębiorstwo posiada certyfikat, dzięki któremu mogą oni wykorzystywać jego produkty.
(188) Komisja zauważyła, że importerzy w dalszym ciągu dokonywali przywozu z Chin, nawet przy obowiązujących cłach, które są wyższe niż te, które mają być nałożone na źródła egipskie. W związku z tym jakiekolwiek cło nałożone na przywóz GFR z Egiptu niekoniecznie powstrzymałoby przywóz do Unii.
(189) Certyfikacja źródeł GFR wyraźnie niepokoi niektórych użytkowników tych produktów, ale w wielu sektorach certyfikacja nie jest problemem, a gdy jest ona niezbędna, można zauważyć, że przywóz jest kontynuowany przy opłacaniu cła. Nałożenie ceł na certyfikowany przywóz oczywiście zwiększy jego koszt, ale w dokumentacji nie ma żadnych dowodów świadczących o tym, że zwiększenia tego nie można przenieść na odbiorcę końcowego, który sam zażądał konkretnych GFR od konkretnego dostawcy.
(190) Komisja odbyła wizyty u dwóch importerów GFR, którzy dokonywali przywozu z różnych źródeł na całym świecie, a następnie odsprzedawali produkt bez przetwarzania. W przypadku jednego z importerów GFR stanowiły bardzo małą część jego działalności (mniej niż 1 %), a więc wpływ ceł od przywozu z Egiptu byłby nieistotny dla wyników osiąganych przez importera.
(191) W przypadku drugiego importera GFR stanowiły istotniejszą część jego działalności, przy bardzo niskich marżach zysku. W przypadku tego importera, biorąc pod uwagę jego bardzo niskie marże, każdy wzrost ceny prowadziłby zatem do możliwych strat, jeśli wzrost ceny nie mógłby zostać przeniesiony na klientów. Importer ten napotkał jednak wspomniany problem wcześniej, gdy Komisja nałożyła cła na przywóz GFR z Chin na wyższym poziomie.
(192) Komisja stwierdziła zatem, że wprowadzenie ceł nie leżałoby w interesie importerów ze względu na to, że zwiększyłoby ponoszone przez nich koszty.
6.3. Interes użytkowników
(193) Kilka zainteresowanych stron zgłosiło się i przedstawiło swoje uwagi na temat interesu użytkownika związanego z nałożeniem środków w przedmiotowym dochodzeniu, głównie poprzez wysłanie standardowych pism bez dowodów potwierdzających ich twierdzenia.
(194) Niektóre zainteresowane strony wysłały standardowe pismo, popierając środki w celu utrzymania przemysłu Unii jako dostawcy, podczas gdy inne strony wysłały standardowe pismo, sprzeciwiając się środkom w celu utrzymania swoich niskich kosztów. Z analizy tych standardowych pism wynika, że pochodziły one od dystrybutorów GFR w UE lub od dostawców przemysłu Unii.
(195) Komisja otrzymała jednak zgłoszenia od użytkowników GFR w Unii, w których wyrazili oni swoje uwagi na temat dochodzenia.
(196) Jedna grupa użytkowników, którzy chcieli pozostać anonimowi, aby chronić się przed ryzykiem negatywnych konsekwencji w stosunkach handlowych, została przesłuchana przez służby Komisji i zgłosiła, że środki nie będą leżały w interesie Unii.
(197) Komisja zauważyła problem certyfikacji niektórych GFR wytwarzanych w niektórych fabrykach podczas inspekcji użytkowników, którzy zauważyli, że niektórzy użytkownicy są zobowiązani do stosowania konkretnych GFR z konkretnej fabryki, niezależnie od tego, czy obowiązuje cło.
(198) Jeśli nakłada się środki na GFR z Egiptu, a użytkownik jest zobowiązany do stosowania GFR z Egiptu w swoim dalszym przetwarzaniu, odnotuje on wzrost kosztów, którego może nie być w stanie przenieść na swoich klientów.
(199) Grupa anonimowych użytkowników zauważyła, że włókna szklane są ważnym składnikiem o krytycznym znaczeniu dla jakości i gdyby użytkownik zmienił dostawcę, obecne systemy jakości, na przykład w przypadku tworzyw termoplastycznych dla przemysłu motoryzacyjnego, wymagałyby procesu ponownego zatwierdzenia.
(200) Ta sama grupa zauważyła również, że nawet jeśli użytkownik ma różnych dostawców, w dalszym ciągu będzie wykorzystywał konkretnego dostawcę w odniesieniu do konkretnej mieszanki.
(201) W przypadku użytkowników, którzy produkują inne tworzywa termoplastyczne, ich klienci są mniej wrażliwi na źródło pochodzenia surowca, ponieważ GFR są mieszane z żywicą i zapewniają wzmocnienie tworzywa termoplastycznego, w przeciwieństwie do produkcji tkanin z włókna szklanego, gdzie pozostają one stosunkowo niezmienione.
(202) Chociaż GFR stanowią do 60 % kosztów produkcji, łatwo dostępne są inne źródła GFR, w odniesieniu do których nie obowiązują środki, mianowicie Malezja i Norwegia. Biorąc jednak pod uwagę wzrost ceny, który spowodowałyby te środki, poddawany kontroli użytkownik był przeciwny nałożeniu środków. Wszyscy użytkownicy tworzyw termoplastycznych, którzy wyrazili swoją opinię, opowiedzieli się przeciwko wprowadzeniu środków.
(203) Użytkownicy, którzy wytwarzają tkaniny z włókna szklanego, są w zupełnie innym położeniu, ponieważ GFR są surowcem do produkcji tkanin z włókna szklanego. Komisja odbyła wizytę u jednego producenta tkanin z włókna szklanego i użytkownika GFR, który poprosił o zachowanie anonimowości do celów przedmiotowego dochodzenia. Sprzeciwił się on środkom, ponieważ gdy nałożono cła na GFR z Chin, ceny surowców wzrosły o 10 %, ale nie był on w stanie przenieść wzrostu cen na swoich klientów.
(204) Czterech producentów tkanin z włókna szklanego, którzy wyrazili swoją opinię, opowiedzieli się przeciwko wprowadzeniu środków. Komisja zauważa jednak, że jeden z objętych próbą unijnych producentów GFR, Owens Corning, jest producentem zintegrowanym, który produkuje również w Unii tkaniny z włókna szklanego. Grupa ta opowiada się za środkami zarówno w odniesieniu do przywozu GFR, jak i tkanin z włókna szklanego z Egiptu.
(205) Komisja otrzymała jednak wnioski także od dwóch kolejnych producentów tkanin z włókna szklanego popierających środki w odniesieniu do GFR z Egiptu w celu ochrony całego łańcucha wartości w Europie, a także w celu promowania badań i rozwoju.
(206) Wniosek dotyczący użytkowników jest taki, że biorąc pod uwagę, iż GFR są głównym surowcem w ich produkcie końcowym, środki nie byłyby w ich interesie, ponieważ zwiększyłyby koszty ponoszone przez użytkowników. Środki byłyby jednak w interesie zintegrowanych grup wykorzystujących wyprodukowane przez siebie GFR.
(207) Ogólnie rzecz biorąc, uwzględniając alternatywne źródła dostępnego zaopatrzenia, w odniesieniu do których środki nie obowiązują, biorąc pod uwagę, że jeden zintegrowany użytkownik opowiedział się za środkami oraz w związku z tym, że nie ma dowodów wyraźnie świadczących o tym, że dodatkowe koszty wynikające ze środków nałożonych na przywóz z Egiptu nie mogłyby zostać pokryte przez użytkowników, Komisja stwierdziła, że negatywny wpływ na użytkowników nie wykazuje jasno, że zastosowanie środków nie leży w interesie Unii.
6.4. Subsydia zakłócające stosunki handlowe/przywracanie rzeczywistej konkurencji
(208) Zgodnie z art. 31 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, szczególną uwagę zwrócono na wyeliminowanie szkodliwych subsydiów, zakłócających stosunki handlowe, oraz przywrócenie efektywnej konkurencji.
(209) W ramach dochodzenia ustalono, że Jushi Egypt sprzedaje na rynku unijnym znaczące ilości subsydiowanych GFR po sztucznie zaniżonych cenach. Jeżeli sytuacja nie ulegnie zmianie, Jushi Egypt utrzyma swoją nieuczciwą przewagę konkurencyjną, jeszcze bardziej osłabiając sytuację przemysłu Unii, która już jest niestabilna. W rezultacie zakłócające stosunki handlowe skutki przywozu towarów z Egiptu po cenach subsydiowanych z czasem nasilą się i będą w dalszym ciągu uniemożliwiać przemysłowi Unii skorzystanie z równych szans.
6.5. Wnioski dotyczące interesu Unii
(210) Środki wyraźnie leżą w interesie przemysłu Unii. Istnieje ograniczony negatywny wpływ na importerów i użytkowników, w szczególności producentów tkanin z włókna szklanego, którzy są najbardziej narażoną grupą, biorąc pod uwagę wysoki udział GFR w ich kosztach produkcji.
(211) Komisja zauważa jednak, że dostępne są inne źródła GFR, w odniesieniu do których nie obowiązują środki. Komisja zauważa również, że w ostatnich latach innowacyjność przemysłu Unii rozwija się w sposób wszechstronny oraz że producenci unijni współpracują ze swoimi użytkownikami w zakresie wytwarzania wymaganego przez nich produktu zgodnie z ich indywidualnymi specyfikacjami. Takie innowacje będą zagrożone, jeśli nadal będzie występowała szkoda.
(212) Komisja uwzględniła te uwagi w odniesieniu do procesów certyfikacji i zatwierdzania, jednak nałożenie środków ma na celu wyrównanie szans dla wszystkich podmiotów, a zatem użytkownicy mogą w dalszym ciągu dokonywać przywozu certyfikowanych lub zatwierdzonych GFR z Egiptu, płacąc uczciwą cenę rynkową.
(213) Na podstawie powyższego Komisja wstępnie ustaliła, że nie ma przekonujących powodów, aby stwierdzić, że nałożenie środków wyrównawczych odpowiadających łącznej kwocie subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych w odniesieniu do przywozu GFR pochodzących z Egiptu nie leży w interesie Unii.
7. TYMCZASOWE ŚRODKI WYRÓWNAWCZE
(214) W świetle wniosków Komisji dotyczących subsydiowania, istotnej szkody, związku przyczynowego i interesu Unii oraz zgodnie z art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego należy nałożyć tymczasowe cło wyrównawcze w odniesieniu do przywozu GFR pochodzących z Egiptu.
7.1. Środki tymczasowe
(215) Tymczasowe środki wyrównawcze powinny być nałożone na przywóz GFR pochodzących z Egiptu zgodnie z zasadami z art. 12 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, który stanowi, że cło tymczasowe odpowiada wstępnie ustalonej łącznej kwocie subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych.
(216) W związku z powyższym stawki tymczasowego cła wyrównawczego, wyrażone w cenach CIF na granicy Unii przed ocleniem, powinny być następujące:
Tabela 15
Tymczasowe stawki celne
| Przedsiębiorstwo |
Tymczasowe cło wyrównawcze |
| Jushi Egypt for Fiberglass Industry S.A.E, |
8,7 % |
| Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa |
8,7 % |
(217) Stawkę cła wyrównawczego określoną w niniejszym rozporządzeniu ustalono dla poszczególnych przedsiębiorstw na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Odzwierciedliła ona zatem ustaloną podczas przedmiotowego dochodzenia sytuację dotyczącą jedynego producenta eksportującego. Te stawki celne mają zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz produkowanego przez wymieniony podmiot prawny.
(218) Przywożone produkty objęte postępowaniem, wytworzone przez dowolne inne przedsiębiorstwo, które nie zostało konkretnie wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym podmioty powiązane z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, podlegają stawce cła stosowanej względem "wszystkich pozostałych przedsiębiorstw". Nie powinny one być objęte indywidualną stawką cła wyrównawczego.
(219) Przedsiębiorstwo może złożyć wniosek o zastosowanie indywidualnej stawki cła wyrównawczego w przypadku późniejszej zmiany swojej nazwy. Wniosek w tej sprawie należy kierować do Komisji 16 . Wniosek musi zawierać wszystkie istotne informacje, które pozwolą wykazać, że zmiana nie wpływa na prawo przedsiębiorstwa do korzystania ze stawki celnej, która ma wobec niego zastosowanie. Jeśli zmiana nazwy przedsiębiorstwa nie wpływa na jego prawo do korzystania ze stawki celnej mającej wobec niego zastosowanie, w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zostanie opublikowane zawiadomienie w sprawie zmiany nazwy.
8. REJESTRACJA
(220) Jak wspomniano w motywie 9 powyżej, Komisja objęła przywóz GFR rejestracją przez okres wcześniejszego informowania zgodnie z wymogami zawartymi w art. 24 ust. 5a rozporządzenia podstawowego poprzez opublikowanie rozporządzenia rejestracyjnego.
(221) Zgodnie z rozporządzeniem rejestracyjnym przywóz rejestrowano tylko przez trzy tygodnie okresu wcześniejszego informowania. Rejestracja zostanie zakończona, gdy niniejsze rozporządzenie wejdzie w życie.
(222) Na obecnym etapie postępowania nie podjęto decyzji o ewentualnym stosowaniu środków antysubsydyjnych z mocą wsteczną. Decyzja taka zostanie podjęta na etapie ostatecznym.
9. INFORMACJE NA ETAPIE TYMCZASOWYM
(223) Zgodnie z art. 29a rozporządzenia podstawowego Komisja poinformowała zainteresowane strony o planowanym nałożeniu ceł tymczasowych. Informacje te zostały również udostępnione ogółowi społeczeństwa za pośrednictwem strony internetowej DG ds. Handlu.
(224) Zainteresowane strony miały trzy dni robocze na przedstawienie uwag dotyczących dokładności obliczeń, które zostały im ujawnione.
(225) Komisja otrzymała uwagi od Jushi Egipt. Uwagi te nie dotyczyły jednak dokładności obliczeń. W związku z tym tymczasowe cło wyrównawcze pozostaje bez zmian.
10. PRZEPISY KOŃCOWE
(226) W interesie dobrej administracji Komisja zwróci się do zainteresowanych stron z prośbą o przedłożenie pisemnych uwag lub o złożenie wniosku o przesłuchanie przez Komisję lub przez rzecznika praw stron w postępowaniach w sprawie handlu w określonym terminie.
(227) Ustalenia dotyczące nałożenia ceł tymczasowych obowiązują tymczasowo i mogą ulec zmianie na ostatecznym etapie dochodzenia,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
