KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE 1 , w szczególności jego art. 15 ust. 6,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie zachowania zasobów rybnych i ochrony ekosystemów morskich za pomocą środków technicznych, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006, (WE) nr 1224/2009 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/ 2013, (UE) 2016/1139, (UE) 2018/973, (UE) 2019/472 i (UE) 2019/1022 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 894/97, (WE) nr 850/98, (WE) nr 2549/2000, (WE) nr 254/2002, (WE) nr 812/2004 i (WE) nr 2187/2005 2 , w szczególności jego art. 15 ust. 2,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1967/2006 z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie środków zarządzania zrównoważoną eksploatacją zasobów rybołówstwa Morza Śródziemnego, zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2847/93 i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1626/94 3 , w szczególności jego art. 15a,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 ma na celu stopniowe wyeliminowanie odrzutów w unijnych połowach poprzez wprowadzenie obowiązku wyładunku w odniesieniu do połowów gatunków podlegających limitom połowowym, a w Morzu Śródziemnym również połowów gatunków podlegających wymogom dotyczącym minimalnych rozmiarów.
(2) Zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w przypadku połowów gatunków dennych w Morzu Śródziemnym obowiązek wyładunku w odniesieniu do gatunków określających połowy stosuje się najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r. i nie później niż od dnia 1 stycznia 2019 r. w odniesieniu do wszystkich pozostałych gatunków.
(3) Plany w zakresie odrzutów przyjęte przez Komisję na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 mogą zawierać specyfikacje, o których mowa w art. 15 ust. 5 lit. a)-e) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w tym ustalenie minimalnych rozmiarów odniesienia do celów ochrony.
(4) W art. 15a rozporządzenia (WE) nr 1967/2006 oraz w art. 15 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/1241 upoważniono
Komisję do ustanowienia - do celów przyjęcia planów w zakresie odrzutów i w odniesieniu do gatunków objętych obowiązkiem wyładunku - minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony w celu zapewnienia ochrony niedojrzałych organizmów morskich. Zgodnie z tymi artykułami minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony mogą w stosownych przypadkach stanowić odstępstwo od rozmiarów określonych w załączniku IX do rozporządzenia (UE) 2019/1241.
(5) Rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2020/3 4 ustanowiono plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do małży Venus (Venus spp.) na włoskich wodach terytorialnych mający zastosowanie od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 31 grudnia 2022 r., w następstwie rekomendacji przedstawionej przez Włochy, po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Morza Śródziemnego, z uwzględnieniem opinii STECF i wejścia w życie rozporządzenia (UE) 2019/ 1241. Jednakże stosowanie zmniejszonego - wynoszącego 22 mm - minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony w odniesieniu do małży Venus było ograniczone do jednego roku i obowiązywało do dnia 31 grudnia 2020 r. Jednocześnie przyznano do dnia 31 grudnia 2022 r. wyłączenie z uwagi na wysoką przeżywalność w odniesieniu do połowów małży Venus o rozmiarach mniejszych niż minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony.
(6) Włochy są jedynym państwem członkowskim, które ma bezpośredni interes w zarządzaniu połowami małży Venus na włoskich wodach terytorialnych podobszarów geograficznych na obszarze GFCM 9, 10, 17 i 18. W dniu 2 marca 2020 r. Włochy przedłożyły wspólną rekomendację, w której zwróciły się o przedłużenie do dnia 31 grudnia 2022 r. odstępstwa od minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony, określonego w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2020/3 w odniesieniu do stad małży Venus.
(7) Wspólna rekomendacja przedłożona przez Włochy została poddana przeglądowi uwzględniającemu cele i wartości docelowe zawarte w art. 3 i 4 rozporządzenia (UE) 2019/1241, przez STECF (STECF 20-01) 5 .
(8) STECF zauważył, że dystrybucja częstotliwości długości (2017-2019) przedstawiona w nowej wspólnej rekomendacji wskazuje na to, że od czasu pierwszego wdrożenia w 2017 r. na podstawie rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/2376 6 mniejszego minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony (zmniejszonego z 25 mm do 22 mm) zaobserwowano wzrost liczebności osobników o rozmiarze > 22 mm w stadzie na niektórych obszarach regionu Marche. STECF stwierdził ponadto, że stan stad wydaje się stabilny lub poprawia się na tych obszarach, w odniesieniu do których dostępne są wystarczające informacje. STECF zauważa, że plan zarządzania zawiera postanowienia, które będą prawdopodobnie bardziej skuteczne w zarządzaniu wskaźnikami eksploatacji w odniesieniu do populacji małży Venus w porównaniu z warunkami sprzed 2017 r. Ponadto STECF stwierdził, że skoro zmniejszony minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony małży Venus jest nadal większy niż rozmiar w wieku osiągania pierwszej dojrzałości płciowej (między 15 a 17 mm), prawdopodobnie nie będzie miało to szkodliwego wpływu na zdolność reprodukcyjną stada i prawdopodobnie będzie miało to znikomy wpływ na wskaźnik eksploatacji ryb młodocianych.
(9) Komisja uważa, że na podstawie dostępnych na tym etapie informacji zawartych we wspólnej rekomendacji i ocenach STECF (STECF19-02 i 20-01), odstępstwo od minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony jest zgodne z celami zrównoważonej eksploatacji stad małży Venus na włoskich wodach terytorialnych. Chociaż STECF zauważa, że informacje dotyczące regionu Marche i regionu Apulia były mniej kompletne, Komisja uważa, że struktura populacji małży Venus w tych regionach poprawiła się w ciągu ostatnich dwóch lat i istnieją dowody potwierdzające ich dobrą rekrutację. Komisja uważa, że ponieważ proponowany zmniejszony minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony małży Venus jest nadal większy niż rozmiar w wieku osiągania pierwszej dojrzałości płciowej (między 15 a 17 mm), prawdopodobnie będzie miało to znikomy wpływ na wskaźnik eksploatacji ryb młodocianych, co jest zgodne z art. 18 rozporządzenia (UE) 2019/1241. Mniejszy minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony również przyczynił się do zmniejszenia wpływu działalności połowowej na ekosystem morski poprzez umożliwienie znaczącego zmniejszenia obszaru, na którym stosuje się dragi. Na tej podstawie wydaje się, że proponowane zmniejszenie minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony byłoby zgodne z wymogami ustanowionymi w odniesieniu do środków technicznych w art. 15 i art. 18 rozporządzenia (UE) 2019/1241. W świetle powyższych wniosków wnioskowane odstępstwo należy przyznać do dnia 31 grudnia 2022 r. Ponadto Komisja zauważa, że zgodnie z krajowym planem zarządzania Włochy będą ściśle monitorować stada małży Venus poprzez coroczne sprawozdania przesyłane Komisji.
(10) Środki zawarte we wspólnej rekomendacji są zgodne z art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.
(11) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2020/3.
(12) Niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu, ponieważ środki w nim przewidziane wywierają bezpośredni wpływ na działalność gospodarczą związaną z połowami oraz na planowanie okresu połowowego dla statków unijnych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
