a także mając na uwadze, co następuje:(1) Umowa między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Wspólnotą Europejską o współpracy w zakresie uregulowań dotyczących bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego 1 (zwana dalej "Umową") została zatwierdzona w imieniu Unii decyzją Rady 2011/719/UE 2 i weszła w życie dnia 1 maja 2011 r.
(2) Jednym z głównych celów Umowy jest poprawa długoletniej współpracy między Europą a Stanami Zjednoczonymi Ameryki celem zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego na całym świecie oraz minimalizacja obciążeń ekonomicznych dla przemysłu lotniczego oraz operatorów lotniczych, wynikających ze zbędnego nadzoru regulacyjnego.
(3) Zmiana 1 3 do Umowy rozszerza zakres art. 2.B Umowy w celu objęcia nim, między innymi, licencjonowania i szkolenia personelu; jest ona stosowana tymczasowo od dnia 13 grudnia 2017 r. zgodnie z art. 3 decyzji Rady (UE) 2018/61 4 .
(4) Zmieniony art. 5 Umowy przewiduje opracowanie nowych załączników do Umowy w odniesieniu do spraw objętych jej zakresem.
(5) Obie wyspecjalizowane agencje w rozumieniu art. 1.F. Umowy, a mianowicie Agencja Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA) w przypadku Unii Europejskiej (UE) i Federalna Administracja Lotnictwa Cywilnego (FAA) w przypadku Stanów Zjednoczonych Ameryki (USA), zaproponowały, aby Dwustronna Rada ds. Nadzoru przyjęła decyzję w sprawie opracowania nowego załącznika 3 do Umowy w celu objęcia nim wzajemnego uznawania ustaleń kontroli zgodności i dokumentacji, a także udzielania pomocy technicznej w zakresie licencjonowania pilotów turystycznych i kontroli zgodności.
(6) Umożliwienie uproszczonej konwersji licencji pilota turystycznego i niektórych uprawnień pilota będzie stanowić sposób na zapewnienie, aby piloci mający miejsce zamieszkania w Unii wykonywali loty statkami powietrznymi na podstawie licencji/uprawnień wydanych zgodnie z regulacjami UE pod nadzorem organów państw członkowskich UE oraz utrzymywali i podnosili swoje kwalifikacje za pośrednictwem organizacji szkoleniowych UE. Przyniesie to również znaczne korzyści praktyczne dla wielu pilotów mających miejsce zamieszkania w Unii i USA, nie naruszając zasad bezpieczeństwa.
(7) Art. 19.C Umowy stanowi, że poszczególne załączniki wchodzą w życie na mocy decyzji Dwustronnej Rady ds. Nadzoru powołanej na podstawie art. 3 tej Umowy.
(8) Należy ustalić stanowisko, jakie powinno zostać zajęte w imieniu Unii w ramach Dwustronnej Rady ds. Nadzoru zgodnie z art. 4 ust. 3 decyzji 2011/719/UE w odniesieniu do decyzji nr 0010 Dwustronnej Rady ds. Nadzoru w sprawie przyjęcia załącznika 3 do Umowy dotyczącego licencjonowania pilotów, zgodnie z art. 3.C.7 i 19.C tej Umowy.
(9) Stanowisko Unii w ramach Dwustronnej Rady ds. Nadzoru powinno zatem być oparte na projekcie decyzji nr 0010 Dwustronnej Rady ds. Nadzoru oraz na wspólnej deklaracji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
