RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy, w związku z art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Konwencja o handlu zbożem z 1995 r. (zwana dalej "konwencją") została zawarta przez Unię w drodze decyzji Rady 96/88/WE 1 i weszła w życie w dniu 1 lipca 1995 r. Konwencja została początkowo zawarta na okres trzech lat.
(2) Zgodnie z art. 33 konwencji Międzynarodowa Rada Zbożowa może każdorazowo przedłużyć okres obowiązywania konwencji o kolejne okresy nieprzekraczające dwóch lat. Od czasu jej zawarcia okres obowiązywania konwencji był regularnie przedłużany o kolejne dwa lata. Okres obowiązywania konwencji przedłużono ostatnio do dnia 30 czerwca 2021 r. decyzją Międzynarodowej Rady Zbożowej z dnia 10 czerwca 2019 r. 2 .
(3) Zgodnie z art. 27 ust. 2 konwencji rządy wszystkich państw mogą przystąpić do konwencji na warunkach, jakie Międzynarodowa Rada Zbożowa uzna za stosowne.
(4) W dniu 9 kwietnia 2020 r. Zjednoczone Królestwo złożyło formalny wniosek o przystąpienie do konwencji z dniem 1 stycznia 2021 r.
(5) Zjednoczone Królestwo jest dużym producentem zbóż, w szczególności jęczmienia i pszenicy. Jeżeli wniosek Zjednoczonego Królestwa o przystąpienie do konwencji i w związku z tym o uczestnictwo w Międzynarodowej Radzie Zbożowej zostanie przyjęty, Zjednoczone Królestwo będzie członkiem importującym zgodnie z art. 12 konwencji. Ponieważ Unia jest członkiem eksportującym, przystąpienie Zjednoczonego Królestwa nie będzie miało wpływu na liczbę głosów przydzielonych Unii do celów głosowania na mocy art. 12 konwencji. Przystąpienie Zjednoczonego Królestwa zmniejszy jednak, począwszy od roku budżetowego 2021/22, liczbę głosów przyznanych Unii na mocy art. 11 konwencji, która to liczba określa wkład finansowy członków.
(6) Należy ustalić stanowisko, jakie powinno zostać zajęte w imieniu Unii w ramach Międzynarodowej Rady Zbożowej, oraz zatwierdzić przystąpienie Zjednoczonego Królestwa do konwencji, pod warunkiem że przystąpienie to nie stanie się skuteczne, a konwencja nie będzie tymczasowo stosowana w odniesieniu do Zjednoczonego Królestwa, przed zakończeniem okresu przejściowego, o którym mowa w art. 126 Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej 3 ,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: