KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2402 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie ustanowienia ogólnych ram dla sekurytyzacji oraz utworzenia szczególnych ram dla prostych, przejrzystych i standardowych sekurytyzacji, a także zmieniające dyrektywy 2009/65/WE, 2009/138/WE i 2011/61/UE oraz rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 648/2012 1 , w szczególności jego art. 10 ust. 7 akapit trzeci w zakresie, w jakim odnosi się on do akapitu pierwszego lit. b) i c) tego ustępu,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W art. 7 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/2402 określono wymóg udostępniania informacji dotyczących transakcji sekurytyzacyjnych za pośrednictwem repozytorium sekurytyzacji lub, w przypadku gdy nie dokonano rejestracji takiego repozytorium zgodnie z art. 10 tego rozporządzenia, za pośrednictwem strony internetowej spełniającej określone wymogi. W art. 10 rozporządzenia (UE) 2017/2402 ustanowiono warunki i procedurę rejestracji repozytoriów sekurytyzacji, w tym wymóg złożenia wniosku o rejestrację albo, w przypadku repozytoriów transakcji uprzednio zarejestrowanych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 tytuł VI rozdział 1 2 lub na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 rozdział III 3 , wniosku o rozszerzenie rejestracji do celów art. 7 rozporządzenia (UE) 2017/2402.
(2) W celu zminimalizowania dodatkowych kosztów operacyjnych ponoszonych przez uczestników rynku przepisy regulujące rejestrację repozytoriów sekurytyzacji, w tym przepisy regulujące rejestrację w drodze rozszerzenia rejestracji do celów art. 7 rozporządzenia (UE) 2017/2402, powinny opierać się na istniejącej infrastrukturze, obowiązujących procesach operacyjnych i formatach wprowadzonych w związku ze zgłaszaniem transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i kontraktów pochodnych. Przepisy dotyczące rejestracji powinny jednak odzwierciedlać również specyfikę sekurytyzacji, w tym zawiłości związane z przechowywaniem danych sekurytyzacyj- nych i dokumentacji sekurytyzacji, a także powinny odzwierciedlać aktualne zmiany na rynku, takie jak powszechne stosowanie identyfikatorów podmiotów prawnych ułatwiających organizację i klasyfikację informacji dotyczących podmiotów prawnych, które należy przedstawić we wniosku. W celu zapewnienia wnioskodawcom przejrzystości i łatwego odniesienia pożądane jest również, aby przepisy dotyczące rejestracji były dostosowane do kolejności stosownych wymogów określonych w rozporządzeniu (UE) 2017/2402.
(3) Sekurytyzacje są wysoce złożonymi instrumentami, których dotyczy wiele różnych rodzajów informacji, w tym informacje dotyczące cech ekspozycji bazowych, informacje dotyczące generowanych przez nie przepływów pieniężnych, informacje dotyczące struktury sekurytyzacji oraz informacje dotyczące uzgodnień prawnych i operacyjnych zawartych z osobami trzecimi. Ważne jest zatem, aby potencjalne repozytorium sekurytyzacji było w stanie wykazać się wystarczającą wiedzą i doświadczeniem zawodowym w zakresie sekurytyzacji, a także zdolnością do przyjmowania, przetwarzania i udostępniania odpowiednich informacji określonych w rozporządzeniu (UE) 2017/2402. Potencjalne repozytoria sekurytyzacji powinny również być w stanie wykazać, że ich personel, systemy, kontrole i procedury są adekwatne do zapewnienia zgodności z wymogami określonymi w rozporządzeniu (UE) 2017/2402.
(4) Repozytoria sekurytyzacji mogą świadczyć usługi zwane "pomocniczymi usługami w zakresie sekurytyzacji", które są bezpośrednio związane ze świadczeniem usług, w przypadku których zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/2402 wymagana jest rejestracja jako repozytorium sekurytyzacji, i wynikają z świadczenia tych usług (zwanych "podstawowymi usługami w zakresie sekurytyzacji"). Przykładowo repozytoria sekurytyzacji mogą świadczyć usługi badawcze lub doradcze na rzecz potencjalnego emitenta sekurytyzacji, który wykorzystuje dane sekurytyza- cyjne dostępne repozytorium sekurytyzacji. Repozytoria sekurytyzacji mogą również świadczyć usługi pomocnicze, które nie są bezpośrednio związane ze świadczeniem podstawowych usług w zakresie sekurytyzacji, ani nie wynikają z ich świadczenia (pomocnicze usługi niezwiązane z sekurytyzacją). Korzystanie ze wspólnych zasobów repozytorium sekurytyzacji w celu świadczenia zarówno podstawowych usług w zakresie sekurytyzacji jak pomocniczych usług w zakresie sekurytyzacji lub właśnie pomocniczych usług niezwiązanych z sekurytyzacją może jednak powodować przenoszenie ryzyka operacyjnego na wszystkie te usługi. Usługi wymagające walidacji, uzgadniania, przetwarzania lub przechowywania informacji mogą zatem wymagać skutecznych środków rozdziału operacyjnego, aby uniknąć wystąpienia tego rodzaju efektu domina. Z drugiej strony praktyki takie jak wspólny interfejs użytkownika, wspólny punkt dostępu do informacji lub korzystanie z tych samych pracowników zatrudnionych w dziale sprzedaży, komórce ds. nadzoru zgodności z prawem lub pomocy technicznej w dziale obsługi klienta mogą uchodzić za mniej narażone na rozprzestrzenianie się ryzyka, a co za tym idzie, niekoniecznie będą one wymagały rozdziału operacyjnego. Wnioskodawcy ubiegający się o rejestrację jako repozytorium sekurytyzacji powinni być zatem zobowiązani do wykazania, że ustanowili odpowiedni poziom rozdziału operacyjnego między zasobami, systemami i procedurami stosowanymi w obrębie linii biznesowych powiązanych ze świadczeniem podstawowych usług w zakresie sekurytyzacji a zasobami, systemami i procedurami stosowanymi w obrębie innych linii biznesowych włączonych w świadczenie usług pomocniczych, bez względu na to, czy wspomnianymi innymi liniami biznesowymi zarządza repozytorium sekurytyzacji, podmiot powiązany czy inny podmiot.
(5) W art. 10 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2017/2402 przewidziano uproszczony wniosek o rozszerzenie rejestracji w przypadkach, gdy repozytoria transakcji zarejestrowane na podstawie rozporządzenia (UE) nr 648/2012 lub rozporządzenia (UE) 2015/2365 składają wniosek o rozszerzenie ich obecnej rejestracji jako repozytorium transakcji do celów art. 7 rozporządzenia (UE) 2017/2402. Aby uniknąć powielania wymogów, informacje przekazywane przez repozytorium transakcji wnioskujące o rozszerzenie rejestracji powinny zatem ograniczać się do szczegółów dotyczących dostosowań niezbędnych do zapewnienia zgodności z przepisami rozporządzenia (UE) 2017/2402.
(6) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przekazany Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA).
(7) Zgodnie z art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 4 ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej na mocy art. 37 tego rozporządzenia,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: