a także mając na uwadze, co następuje:(1) Art. 43 ust. 3 Traktatu stanowi, że Rada, na wniosek Komisji, przyjmuje środki dotyczące ustalania i przydziału uprawnień do połowów.
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 1 zawiera wymóg przyjmowania środków ochronnych przy uwzględnieniu dostępnych opinii naukowych, technicznych i ekonomicznych, w tym w stosownych przypadkach sprawozdań sporządzonych przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) i inne organy doradcze, jak również w świetle porad otrzymywanych od komitetów doradczych.
(3) Rada zobowiązana jest do przyjęcia środków dotyczących ustalenia i przydziału uprawnień do połowów, w tym - w stosownych przypadkach - określonych warunków funkcjonalnie z nimi związanych. Zgodnie z art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 uprawnienia do połowów należy ustalać zgodnie z celami wspólnej polityki rybołówstwa (zwanej dalej "WPRyb") określonymi w art. 2 ust. 2 tego rozporządzenia. Zgodnie z art. 16 ust. 1 tego rozporządzenia uprawnienia do połowów należy przydzielić państwom członkowskim w taki sposób, aby zapewnić względną stabilność działalności połowowej każdego państwa członkowskiego w odniesieniu do każdego stada lub rodzaju rybołówstwa.
(4) Całkowity dopuszczalny połów (TAC) należy zatem ustalić, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1380/2013, na podstawie dostępnych opinii naukowych, z uwzględnieniem aspektów biologicznych i społeczno-gospodarczych, przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego traktowania poszczególnych sektorów rybołówstwa, jak również w świetle opinii wyrażanych podczas konsultacji z zainteresowanymi stronami, w szczególności podczas spotkań z komitetami doradczymi.
(5) Zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 obowiązek wyładunku ma pełne zastosowanie od dnia 1 stycznia 2019 r. i wyładowywać należy wszystkie gatunki podlegające limitom połowowym. Art. 16 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 przewiduje, że jeżeli ma zastosowanie obowiązek wyładunku w odniesieniu do danego stada ryb, uprawnienia do połowów ustala się przy uwzględnieniu przejścia od ustalania uprawnień do połowów, które odzwierciedlają wyładunki, do ustalania uprawnień do połowów, które odzwierciedlają połowy. Na podstawie wspólnych zaleceń przekazanych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 Komisja przyjęła szereg rozporządzeń delegowanych ustalających szczegóły wdrożenia obowiązku wyładunku w formie konkretnych planów w zakresie odrzutów, które stosuje się tymczasowo i na okres nie dłuższy niż trzy lata.
(6) Uprawnienia do połowów w odniesieniu do stad gatunków objętych obowiązkiem wyładunku powinny uwzględniać fakt, że odrzuty nie będą już co do zasady dozwolone. W związku z tym uprawnienia do połowów powinny być oparte na opiniach Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) zawierających dane liczbowe dotyczące całkowitych połowów (zamiast danych liczbowych dotyczących pożądanych połowów). Ilości, które w drodze wyjątku mogą nadal być odrzucane podczas stosowania obowiązku wyładunku, należy odjąć od tych danych liczbowych dotyczących całkowitych połowów.
(7) Istnieją pewne stada, dla których ICES wydała opinię naukową zalecającą ustalenie połowów na poziomie zerowym. W przypadku ustalenia TAC dla tych stad na poziomie wskazanym w opinii naukowej obowiązek wyładunku wszystkich połowów, w tym przyłowów tych stad, w połowach wielogatunkowych doprowadziłby do występowania zjawiska "gatunków dławiących". W celu osiągnięcia właściwej równowagi między kontynuowaniem połowów ze względu na potencjalnie poważne skutki społeczno-gospodarcze a potrzebą osiągnięcia dobrego stanu biologicznego tych stad, biorąc pod uwagę trudności w prowadzeniu połowów wszystkich stad w ramach połowów wielogatunkowych przy jednoczesnym uwzględnieniu maksymalnego podtrzymywalnego połowu (MSY), należy ustanowić szczególne TAC dla przyłowów tych stad. Takie TAC należy ustalić na takim poziomie, aby śmiertelność tych stad spadała, i który stanowi zachętę do poprawy selektywności i unikania przyłowów. Aby w miarę możliwości zagwarantować wykorzystanie uprawnień do połowów w połowach wielogatunkowych zgodnie z art. 16 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, właściwe jest ustanowienie rezerwy na wymiany kwot dla tych państw członkowskich, które nie dysponują kwotą, która pokrywałaby ich nieuniknione przyłowy.
(8) W celu zmniejszenia połowów stad, w odniesieniu do których ustalono TAC dotyczące przyłowów, uprawnienia do połowów dla łowisk, w których poławiane są ryby z tych stad, należy ustalić na poziomach, które pomogą odbudować biomasę zagrożonych stad do zrównoważonych poziomów. Należy również wprowadzić środki techniczne i kontrolne, bezpośrednio powiązane z uprawnieniami do połowów, w celu zapobieżenia nielegalnym odrzutom.
(9) Z opinii naukowej wynika, że biomasa stada tarłowego labraksa (Dicentrarchus labrax) w Morzu Celtyckim, kanale La Manche, Morzu Irlandzkim i w południowej części Morza Północnego (rejony ICES 4b, 4c, 7a oraz 7d-7h) zmniejszała się od 2009 r. i znajduje się obecnie poniżej MSY Btrigger i nieznacznie powyżej granicznego punktu odniesienia biomasy (Blim). Dzięki środkom podjętym przez Unię spadła śmiertelność połowowa, która jest obecnie poniżej FMSY. Liczebność uzupełnienia jest jednak niska i podlega fluktuacjom bez trendu od 2008 r. W związku z tym należy utrzymać limity połowowe przy zapewnieniu, aby docelowa śmiertelność połowowa dla tego stada była zgodna z MSY.
(10) Zgodnie z planem wieloletnim dotyczącym wód zachodnich określonym w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/472 2 docelowa wartość śmiertelności połowowej - zgodna z przedziałami FMSY określonymi w art. 2 tego rozporządzenia - ma zostać osiągnięta tak szybko, jak to możliwe, w sposób stopniowy i przyrostowy, do 2020 r. w odniesieniu do stad wymienionych w art. 1 ust. 1 tego rozporządzenia, oraz utrzymana w przedziałach FMSY w późniejszym okresie, zgodnie z art. 4 tego rozporządzenia. Ogólną śmiertelność połowową labraksa w rejonach ICES 8a i 8b należy zatem ustalić zgodnie z MSY, wziąwszy pod uwagę połowy handlowe i rekreacyjne oraz z uwzględnieniem odrzutów (łącznie 2 533 tony zgodnie z opinią ICES). Państwa członkowskie mają podejmować odpowiednie środki w celu zapewnienia, aby śmiertelność połowowa powodowana przez ich floty i ich rybaków rekreacyjnych nie przekraczała wartości punktu FMSY, zgodnie wymogiem art. 4 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2019/472.
(11) Należy także dalej stosować środki dotyczące połowów rekreacyjnych labraksa, mając na uwadze znaczący wpływ takich połowów na odnośne stada. Należy kontynuować połowy typu "złów i wypuść" oraz limit ilościowy, w granicach określonych w opinii naukowej. Zważywszy na brak wystarczającej selektywności oraz fakt, że liczba odłowionych osobników być może przekroczy ustalone limity, należy wykluczyć sieci stawne. W przypadku gdy zezwala się na stosowanie wyłącznie połowów typu "złów i wypuść", dozwolone są jedynie narzędzia zapewniające wysokie wskaźniki przeżycia. Mając na uwadze okoliczności środowiskowe, społeczne i gospodarcze, a zwłaszcza fakt, że rybacy handlowi w społecznościach nadbrzeżnych są uzależnieni od tych stad, te środki dotyczące labraksa zapewniłyby odpowiednią równowagę między interesami rybaków handlowych i rekreacyjnych. W szczególności środki te umożliwiłyby one rybakom rekreacyjnym prowadzenie działalności połowowej poprzez uwzględnienie wpływu tej działalności na te stada.
(12) W odniesieniu do stada węgorza europejskiego (Anguilla anguilla) ICES zalecił zredukowanie do zera lub ograniczenie do poziomu jak najbliższego zeru wszelkiej śmiertelności spowodowanej działalnością człowieka, w tym w wyniku połowów rekreacyjnych i przemysłowych. Ponadto Generalna Komisja Rybołówstwa Morza Śródziemnego (GFCM) przyjęła zalecenie GFCM/42/2018/1 ustanawiające środki zarządzania dotyczące węgorza europejskiego w Morzu Śródziemnym. Należy utrzymać równe warunki działania w całej Unii i w związku z tym utrzymać również dla wód Unii obszaru ICES, a także wód słonawych, takich jak estuaria, laguny przybrzeżne i wody przejściowe, okres zamknięcia obejmujący trzy kolejne miesiące w odniesieniu do wszystkich połowów węgorza europejskiego we wszystkich stadiach życia. Okres zamknięcia połowów powinien być spójny z celami w zakresie ochrony określonymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1100/2007 3 oraz z czasowymi modelami migracji węgorza europejskiego, dlatego w wodach Unii obszaru ICES należy ustalić ten okres między dniem 1 sierpnia 2020 r. a dniem 28 lutego 2021 r.
(13) Przez szereg lat niektóre TAC dla stad ryb spodoustych (rajokształtne, rekiny) były ustalone na poziomie zerowym oraz powiązane z obowiązkiem natychmiastowego uwalniania przypadkowo złowionych ryb. Powodem szczególnego traktowania tych stad jest zły stan ich ochrony oraz założenie, że ze względu na ich wysoki wskaźnik przeżywalności odrzuty nie spowodują wzrostu ich wskaźników śmiertelności połowowej i będą korzystne dla ochrony tych gatunków. Jednakże od dnia 1 stycznia 2019 r. połowy tych gatunków muszą być wyładowywane, chyba że są one objęte którymkolwiek z odstępstw od obowiązku wyładunku przewidzianych w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Art. 15 ust. 4 lit. a) tego rozporządzenia dopuszcza takie odstępstwa w odniesieniu do gatunków, których poławianie jest zabronione i które są jako takie określone w akcie prawnym Unii przyjętym w obszarze objętym WPRyb. Należy zatem zakazać połowów tych gatunków w odnośnych obszarach.
(14) Zgodnie z art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w odniesieniu do stad objętych poszczególnymi planami wieloletnimi TAC należy ustalać zgodnie z zasadami określonymi w tych planach.
(15) Plan wieloletni dla Morza Północnego został ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/973 4 i wszedł w życie w 2018 r. Plan wieloletni dla wód zachodnich wszedł w życie w 2019 r. Uprawnienia do połowów stad wymienionych w art. 1 tych planów należy określić zgodnie z celami (przedziały FMSY) i środkami ochronnymi, zgodnie z warunkami określonymi w tych planach. Przedziały FMSY zostały określone w stosownych opiniach ICES. W przypadku gdy nie są dostępne odpowiednie informacje naukowe, uprawnienia do połowów w odniesieniu do stad stanowiących przyłów należy ustanowić zgodnie z podejściem ostrożnościowym, jak przewidziano w planach wieloletnich. W celu ograniczenia wahań w uprawnieniach do połowów między następującymi po sobie latami zgodnie z art. 4 ust. 5 lit. c) rozporządzenia (UE) 2019/472 właściwe jest stosowanie wyższego przedziału FMSY dla północnego i południowego stada morszczuka.
(16) Zgodnie z art. 8 planu wieloletniego dla wód zachodnich, w przypadku gdy opinie naukowe wskazują, że biomasa tarłowa któregokolwiek ze stad, o których mowa w art. 1 ust. 1 tego planu, jest niższa niż Blim, muszą zostać przyjęte dalsze środki zaradcze w celu zapewnienia szybkiego powrotu stada do poziomów wyższych niż poziom pozwalający uzyskać MSY. Te środki zaradcze mogą w szczególności obejmować zawieszenie połowów ukierunkowanych na dane stado oraz odpowiednie zmniejszenie uprawnień do połowów dla tych stad lub dla innych stad w łowiskach, w których występują przyłowy dorsza atlantyckiego lub witlinka.
(17) W swojej opinii ICES wskazuje, że stada dorsza atlantyckiego i witlinka w Morzu Celtyckim są na poziomie poniżej Blim. W odniesieniu do tych stad należy zatem wprowadzić dodatkowe środki zaradcze. Środki te powinny przyczyniać się do odbudowy stad i powinny zastąpić dalsze zmniejszenie uprawnień do połowów dla łowisk, w których stada te są poławiane. W odniesieniu do witlinka w Morzu Celtyckim, środki te powinny polegać na technicznych zmianach właściwości narzędzi połowowych w celu zmniejszenia przyłowów witlinka, które są funkcjonalnie związane z uprawnieniami do połowów dla łowisk, w których poławiane są te gatunki.
(18) W ramach uprawnień do połowów na 2019 r. przyjęto środki zaradcze w odniesieniu do dorsza atlantyckiego w Morzu Celtyckim. Przy tej okazji TAC dla tego stada zarezerwowano wyłącznie na przyłowy. Ponieważ jednak stado to znajduje się poniżej poziomu Blim, należy przyjąć dalsze środki zaradcze w celu przywrócenia stada powyżej poziomu umożliwiającego uzyskanie MSY, zgodnie z art. 8 ust. 2 wieloletniego planu dotyczącego wód zachodnich. Takie środki przyczyniłyby się do zwiększenia selektywności poprzez nałożenie obowiązku używania narzędzi, które zapewniają niższy poziom przyłowów dorsza atlantyckiego, w obszarach, w których połowy dorsza atlantyckiego są znaczące, co doprowadziłoby do zmniejszenia śmiertelności połowowej tego stada w przypadku połowów wielogatunkowych. Należy ustalić taki poziom TAC, aby uniknąć przedwczesnego zamknięcia łowiska na początku 2020 r. Ponadto TAC powinien być na poziomie pozwalającym uniknąć potencjalnych odrzutów, które mogłyby podważyć gromadzenie danych i naukową ocenę stada. Ustalenie TAC na poziomie 805 ton zapewniłoby znaczny wzrost biomasy stada tarłowego w 2020 r. o co najmniej 100 % w celu zapewnienia szybkiego przywrócenia stada do poziomów umożliwiających uzyskanie MSY (Btrigger).
(19) TAC w odniesieniu do stad tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym należy ustanowić zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1627 5 .
(20) Na podstawie niedawnej analizy porównawczej stada śledzia atlantyckiego na zachód od Szkocji ICES przedstawiła opinię dotyczącą stad śledzia atlantyckiego łącznie w rejonach 6a, 7b i 7c (na zachód od Szkocji, na zachód od Irlandii). Opinia ta obejmuje dwa oddzielne TAC (dla rejonów 6aS, 7b i 7c, z jednej strony, oraz dla rejonów 5b, 6b i 6aN, z drugiej strony). Według ICES należy opracować plan odnowy dla tych stad. TAC należy zatem ustalić w taki sposób, aby zezwolić na ograniczone połowy w ramach naukowego programu pobierania próbek prowadzonego na zasadach komercyjnych.
(21) Zgodnie z opinią naukową ICES stado śledzia atlantyckiego (Clupea harengus) w Morzu Celtyckim (w rejonach ICES 7a na południe od 52° 30 ' N, 7g-h oraz 7j-k) jest poniżej Blim. W związku z tym ICES zaleciła połowy w 2020 r. na poziomie zerowym. ICES zasugerowała, że należy prowadzić połowy monitorujące w celu maksymalizacji wkładu w gromadzenie danych naukowych, w tym pomocy w badaniu akustycznym, oraz że minimalny poziom połowów powinien wynosić 869 ton. Liczba ta może zapewnić minimalną liczbę co najmniej 17 próbek wymaganych do monitorowania TAC. W związku z tym należy ustalić TAC w odniesieniu do wskaźnikowych połowów śledzia atlantyckiego w Morzu Celtyckim w celu gromadzenia nieprzerwanych danych na temat połowów zależnych od rybołówstwa bez uszczerbku dla odbudowy stada.
(22) W dniu 17 grudnia 2018 r. ICES opublikowała opinię naukową na temat elastyczności międzyobszarowej w odniesieniu do stada ostroboków (Trachurus spp.) dla obszarów 8c i 9a. Zgodnie z opinią ICES międzyobszarową elastyczność między tymi dwoma stadami nie powinna przekraczać różnicy między połowem odpowiadającym śmiertelności połowowej wynoszącej Fp.05 a ustanowionym TAC. Nie należy również przenosić TAC na stado, w przypadku którego biomasa stada tarłowego znajduje się poniżej granicznego punktu odniesienia (Blim). Zgodnie z warunkami tej opinii naukowej należy ustalić elastyczność międzyobaszarową (warunek szczególny) dla ostroboka między podobszarem ICES 9 a rejonem ICES 8c na 2020 r. na poziomie 10 %.
(23) W przypadku stad, dla których nie ma wystarczających lub rzetelnych danych pozwalających na oszacowanie ich wielkości, środki w zakresie zarządzania oraz poziomy TAC powinny być zgodne z podejściem ostrożnościowym do zarządzania rybołówstwem, określonym w art. 4 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, przy jednoczesnym uwzględnieniu czynników charakterystycznych dla danego stada, w tym, w szczególności, dostępnych informacji o tendencjach zachodzących w stadzie oraz kwestii związanych z połowami wielogatunkowymi.
(24) W rozporządzeniu Rady (WE) nr 847/96 6 wprowadzono dodatkowe warunki dotyczące corocznego zarządzania TAC, w tym - w art. 3 i 4 tego rozporządzenia - przepisy dotyczące elastyczności w odniesieniu do zasobów objętych przezornościowymi i analitycznymi TAC. Zgodnie z art. 2 tego rozporządzenia, ustalając TAC, Rada ma zadecydować, do których stad nie będą miały zastosowania art. 3 lub 4 tego rozporządzenia, w szczególności ze względu na biologiczny stan tych stad. W 2014 r. dla wszystkich stad objętych obowiązkiem wyładunku został wprowadzony na podstawie art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 mechanizm elastyczności obejmującej kolejny rok. W związku z tym, w celu uniknięcia nadmiernej elastyczności, która zagroziłaby zasadzie racjonalnej i odpowiedzialnej eksploatacji zasobów biologicznych morza, utrudniłaby realizację celów WPRyb i pogorszyłaby biologiczny stan stad, należy określić, że art. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96 mają zastosowanie do analitycznych TAC tylko w przypadku, gdy nie korzysta się z elastyczności obejmującej kolejny rok przewidzianej w art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.
(25) Należy wykluczyć korzystanie z rocznej elastyczności na podstawie art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w przypadku gdy stosowanie takiej elastyczności zagroziłoby realizacji celów WPRyb, w szczególności w przypadku stad o biomasie tarłowej poniżej Blim.
(26) Ponadto, biorąc pod uwagę, że biomasa stad COD/03AS, COD/5BE6A, WHG/56-14, WHG/07A i PLE/7HJK jest na poziomie poniżej Blim oraz że w 2020 r. dopuszczalne są wyłącznie połowy na zasadzie przyłowu i połowy naukowe, państwa członkowskie postanowiły nie stosować art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 do tych stad w 2020 r., więc połowy w 2020 r. nie przekroczą ustalonych TAC.
(27) W przypadku gdy TAC dla danego stada przydzielany jest tylko jednemu państwu członkowskiemu, należy upoważnić to państwo członkowskie zgodnie z art. 2 ust. 1 Traktatu do ustalenia poziomu tego TAC. Należy ustanowić przepisy w celu zapewnienia, aby przy ustalaniu poziomu TAC dane państwo członkowskie postępowało w sposób w pełni zgodny z zasadami i przepisami WPRyb.
(28) Niezbędne jest ustalenie pułapów nakładu połowowego na 2020 r. zgodnie z art. 5, 6, 7 i 9 rozporządzenia (UE) 2016/1627 i załącznika I do tego rozporządzenia.
(29) W celu zagwarantowania pełnego wykorzystania uprawnień do połowów należy zezwolić na wdrażanie elastycznych ustaleń pomiędzy niektórymi obszarami TAC, w przypadku gdy dotyczy to tych samych stad biologicznych.
(30) W przypadku niektórych gatunków, takich jak niektóre gatunki rekinów, nawet ograniczona działalność połowowa mogłaby stanowić poważne zagrożenie dla ich ochrony. Uprawnienia do połowów takich gatunków powinny zatem zostać całkowicie ograniczone poprzez wprowadzenie ogólnego zakazu ich połowów.
(31) Na 12. konferencji stron Konwencji o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt, która odbyła się w Manili w dniach 23-28 października 2017 r., do wykazów gatunków chronionych w dodatkach I i II do konwencji dodano szereg gatunków. Dlatego należy zapewnić ochronę tych gatunków w odniesieniu do unijnych statków rybackich prowadzących połowy we wszystkich wodach i statków rybackich spoza Unii prowadzących połowy w wodach Unii.
(32) Korzystanie z określonych w niniejszym rozporządzeniu uprawnień do połowów dostępnych dla unijnych statków rybackich podlega rozporządzeniu Rady (WE) nr 1224/2009 7 , a w szczególności art. 33 i 34 tego rozporządzenia, dotyczącym zapisu połowów i nakładu połowowego oraz przekazywania danych dotyczących wyczerpania uprawnień do połowów. Niezbędne jest zatem określenie kodów, które mają być stosowane przez państwa członkowskie przy przesyłaniu Komisji danych dotyczących wyładunków stad podlegających niniejszemu rozporządzeniu.
(33) Zgodnie z opinią ICES należy utrzymać szczególny system zarządzania dobijakami i powiązanymi przyłowami w wodach Unii rejonów ICES 2a i 3a oraz podobszaru ICES 4. Zważywszy, że opinia naukowa ICES ma być dostępna dopiero w lutym 2020 r., TAC i kwoty dla tego stada należy tymczasowo ustalić na poziomie zerowym, do czasu wydania takiej opinii.
(34) Zgodnie z procedurą przewidzianą w umowach lub protokołach w sprawie stosunków w dziedzinie rybołówstwa z Norwegią 8 i Wyspami Owczymi 9 Unia przeprowadziła z tymi partnerami konsultacje w sprawie uprawnień do połowów. Zgodnie z procedurą przewidzianą w umowie i protokole w sprawie połowów z Grenlandią 10 wspólny komitet ustalił poziom uprawnień do połowów dostępnych w 2020 r. dla Unii w wodach Grenlandii. Te uprawnienia do połowów należy zatem uwzględnić w niniejszym rozporządzeniu.
(35) Unijny TAC dotyczący halibuta niebieskiego w międzynarodowych wodach obszarów 1 i 2 pozostaje bez uszczerbku dla stanowiska Unii w sprawie odpowiedniego udziału Unii w tych połowach.
(36) Na dorocznym posiedzeniu w 2019 r. Komisja ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC) nie była w stanie przyjąć środków ochronnych dotyczących dwóch stad karmazynów w Morzu Irmingera. Należy ustalić odpowiednie TAC dla tych stad zgodnie ze stanowiskami wyrażonymi przez Unię w ramach NEAFC.
(37) Na dorocznym posiedzeniu w 2017 r. Międzynarodowa Komisja ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) uzgodniła, że w 2018 i 2019 r. ICCAT może rozdzielić nieprzydzielone zasoby tuńczyka błękitnopłetwego na lata 2019 i 2020, uwzględniając w szczególności potrzeby przybrzeżnych rozwijających się umawiających się stron ICCAT oraz niebędących umawiającymi się stronami współpracujących stron, podmiotów lub podmiotów rybackich (CPC) w ramach ich łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego. Ten rozdział został uzgodniony na międzysesyjnym posiedzeniu panelu 2 ICCAT, które odbyło się w Madrycie w marcu 2018 r., na podstawie - w odniesieniu do przydziału dla Unii - informacji otrzymanych od trzech państw członkowskich: Grecji, Hiszpanii i Portugalii. W wyniku tego Unia otrzymała dodatkowe specjalne uprawnienia do połowów 87 ton w 2019 r. i 100 ton w 2020 r. do wykorzystania w ramach unijnego tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego w niektórych regionach Unii. Przydział tych uprawnień połowowych dla Unii został zatwierdzony przez ICCAT na jej dorocznych posiedzeniach w latach 2018 i 2019. Ustanowione przez Radę parametry służące ustaleniu klucza przydziału na 2019 r. między Grecją, Hiszpanią i Portugalią pozostają w mocy na 2020 r.
(38) Do prawa Unii należy wprowadzić zalecenie ICCAT 16-05, zmniejszające w 2020 r. TAC dla włócznika w Morzu Śródziemnym. Podobnie jak ma to już miejsce w przypadku stada tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym, połowy dokonywane w ramach połowów rekreacyjnych w odniesieniu do wszystkich pozostałych stad ICCAT powinny podlegać limitom połowowym przyjętym przez ICCAT.
(39) Na dorocznym posiedzeniu w 2019 r. ICCAT po raz pierwszy uzgodniła TAC w odniesieniu do żarłacza błękitnego w północnym Atlantyku poławianego w powiązaniu z połowami podlegającymi ICCAT, a także klucz przydziału. Państwom członkowskim należy zatem przyznać uprawnienia do połowów w odniesieniu do tego stada. Ponadto ICCAT zgodziła się na nieprzydzielony TAC w odniesieniu do żarłacza błękitnego w południowym Atlantyku poławianego w powiązaniu z połowami podlegającymi ICCAT. Ponadto umawiającym się stronom przydzielono roczne limity wyładunku w odniesieniu do stad marlina błękitnego i marlina białego / żaglicowatych w Oceanie Atlantyckim. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(40) Na dorocznym posiedzeniu w 2019 r. Strony Komisji do spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki (CCAMLR) przyjęły na okres od dnia 1 grudnia 2019 r. do dnia 30 listopada 2020 r. limity połowowe zarówno w odniesieniu do gatunków docelowych, jak i do gatunków stanowiących przyłowy. Przy ustalaniu uprawnień do połowów na 2020 r. należy uwzględnić wykorzystanie kwot w 2019 r.
(41) Na dorocznym posiedzeniu w 2019 r. Komisja ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC) przyjęła nowe limity połowowe w odniesieniu do tuńczyka żółtopłetwego (Thunnus albacares), które nie mają wpływu na limity połowowe Unii w ramach IOTC. Zmniejszyła jednak możliwości używania urządzeń do sztucznej koncentracji ryb i wykorzystywania statków dostawczych. Przyjęte zostały środki dotyczące zatrzymywania mantowatych. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(42) Doroczne posiedzenie Regionalnej Organizacji ds. Zarządzania Rybołówstwem na Południowym Pacyfiku (SPRFMO) odbędzie się w dniach 14-18 lutego 2020 r. Do czasu tego dorocznego posiedzenia należy tymczasowo utrzymać obowiązujące środki w obszarze objętym konwencją SPRFMO.
(43) Na dorocznym posiedzeniu w 2017 r. Międzyamerykańska Komisja ds. Tuńczyka Tropikalnego (IATTC) przyjęła środek ochronny dla tuńczyka żółtopłetwego, opastuna oraz bonito na lata 2018-2020. Środek ten nie został zmieniony podczas dorocznego posiedzenia w 2019 r. i w związku z tym powinien być nadal wprowadzany do prawa Unii.
(44) Na dorocznym posiedzeniu w 2019 r. Komisja ds. Ochrony Tuńczyka Południowego (CCSBT) potwierdziła TAC dla tuńczyka południowego na lata 2018-2020, przyjęty na dorocznym posiedzeniu w 2016 r. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(45) Na dorocznym posiedzeniu w 2019 r. Organizacja Rybołówstwa Południowo-Wschodniego Atlantyku (SEAFO) przyjęła TAC w odniesieniu do głównych gatunków objętych zakresem jej kompetencji. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(46) Na dorocznym posiedzeniu w 2019 r. Komisja ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku (WCPFC) utrzymała uprzednio przyjęte środki ochrony i zarządzania. Środki te należy dalej wprowadzać do prawa Unii.
(47) Na 41. dorocznym posiedzeniu w 2019 r. Organizacja Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (NAFO) przyjęła na 2020 r. szereg uprawnień do połowów niektórych stad w podobszarach 1-4 obszaru objętego konwencją NAFO. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(48) Na 6. spotkaniu Stron Porozumienia w sprawie połowów na południowym obszarze Oceanu Indyjskiego (SIOFA) w 2019 r. przyjęto środki ochrony i zarządzania dotyczące stad objętych zakresem Porozumienia. Środki te należy wprowadzić do prawa Unii.
(49) W odniesieniu do uprawnień do połowów kraba śnieżnego na obszarze wokół Svalbardu, traktat paryski z 1920 r. przyznaje wszystkim jego stronom równy i niedyskryminacyjny dostęp do zasobów, w tym również w zakresie połowów. Stanowisko Unii w sprawie tego dostępu w odniesieniu do połowów kraba śnieżnego na obszarze szelfu kontynentalnego wokół Svalbardu zostało przedstawione w dwóch notach werbalnych skierowanych do Norwegii: z dnia 25 października 2016 r. i z dnia 24 lutego 2017 r. W celu zapewnienia, aby eksploatacja kraba śnieżnego w obszarze wokół Svalbardu była zgodna z niedyskryminacyjnymi zasadami zarządzania, które mogą zostać określone przez Norwegię posiadającą suwerenność i sprawującą jurysdykcję nad obszarem objętym wspomnianym traktatem, należy ustalić liczbę statków dopuszczonych do prowadzenia takich połowów. Przydział takich uprawnień do połowów między państwa członkowskie jest ograniczony do 2020 r. Przypomina się, że w Unii podstawowa odpowiedzialność za zapewnienie zgodności z mającym zastosowanie prawem leży po stronie państw członkowskich bandery.
(50) Zgodnie z deklaracją Unii skierowaną do Boliwariańskiej Republiki Wenezueli 11 , niezbędne jest ustalenie uprawnień do połowów dostępnych dla Wenezueli w wodach Unii w odniesieniu do lucjanowatych.
(51) Z uwagi na fakt, że niektóre przepisy są stosowane w sposób ciągły, a także aby uniknąć braku pewności prawa w okresie między końcem 2020 r. a datą wejścia w życie rozporządzenia ustalającego uprawnienia do połowów na 2021 r., przepisy dotyczące zakazów i okresów zamkniętych zawarte w niniejszym rozporządzeniu powinny mieć nadal zastosowanie na początku 2021 r., do czasu wejścia w życie rozporządzenia ustalającego uprawnienia do połowów na 2021 r.
(52) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do upoważniania poszczególnych państw członkowskich do zarządzania przydziałami nakładu połowowego według systemu opartego na kilowatodniach. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 12 .
(53) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do przyznania dodatkowych dni przebywania na morzu za trwałe zaprzestanie działalności połowowej oraz za zwiększenie obecności obserwatorów naukowych, a także w odniesieniu do ustanowienia formatów arkuszy kalkulacyjnych służących do gromadzenia i przekazywania informacji dotyczących transferu dni przebywania na morzu między statkami pływającymi pod banderą państwa członkowskiego. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.
(54) Aby uniknąć przerwy w działalności połowowej oraz zapewnić rybakom unijnym środki do życia, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2020 r., z wyjątkiem przepisów dotyczących ograniczeń nakładów połowowych, które powinny mieć zastosowanie od dnia 1 lutego 2020 r., oraz niektórych przepisów dotyczących poszczególnych regionów, które powinny mieć szczególną datę rozpoczęcia stosowania. W związku z pilnym charakterem niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu.
(55) Niektóre środki międzynarodowe, które ustanawiają lub ograniczają uprawnienia do połowów dla Unii, są przyjmowane przez stosowne regionalne organizacje ds. rybołówstwa (zwane dalej "RFMO") pod koniec roku i zaczną obowiązywać przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia. Przepisy wprowadzające takie środki do prawa Unii powinny mieć zatem zastosowanie z mocą wsteczną. W szczególności - ze względu na to, że okres połowu w obszarze objętym konwencją CCAMLR trwa od dnia 1 grudnia do dnia 30 listopada, a co za tym idzie, niektóre uprawnienia do połowów lub zakazy na obszarze objętym konwencją CCAMLR ustanawia się na okres rozpoczynający się od dnia 1 grudnia 2019 r. - odpowiednie przepisy niniejszego rozporządzenia powinny mieć zastosowanie od tej daty. Takie zastosowanie z mocą wsteczną pozostaje bez uszczerbku dla zasady uzasadnionych oczekiwań, ponieważ członkowie CCAMLR nie mogą poławiać w obszarze objętym konwencją CCAMLR bez upoważnienia.
(56) Uprawnienia do połowów należy stosować w pełnej zgodności z mającym zastosowanie prawem Unii,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
* Kwoty połowowe ustalone w nin. rozporządzeniu zostały zwiększone zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia Komisji nr 1155/2020 z dnia 30 lipca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.255.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 sierpnia 2020 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.
1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).
2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/472 z dnia 19 marca 2019 r. ustanawiające wieloletni plan gospodarowania stadami poławianymi w wodach zachodnich i wodach z nimi sąsiadujących oraz połowami eksploatującymi te stada, zmieniające rozporządzenia (UE) 2016/1139 i (UE) 2018/973 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 811/2004, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007 i (WE) nr 1300/2008 (Dz.U. L 83 z 25.3.2019, s. 1).
3 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1100/2007 z dnia 18 września 2007 ustanawiające środki służące odbudowie zasobów węgorza europejskiego (Dz.U. L 248 z 22.9.2007, s. 17).
4 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/973 z dnia 4 lipca 2018 r. ustanawiające wieloletni plan w odniesieniu do stad dennych w Morzu Północnym oraz połowów eksploatujących te stada, określające szczegóły realizacji obowiązku wyładunku w Morzu Północnym oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 676/2007 i (WE) nr 1342/2008 (Dz.U. L 179 z 16.7.2018, s. 1).
5 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1627 z dnia 14 września 2016 r. w sprawie wieloletniego planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym oraz uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 302/2009 (Dz.U. L 252 z 16.9.2016, s. 1).
6 Rozporządzenie Rady (WE) nr 847/96 z dnia 6 maja 1996 r. wprowadzające dodatkowe, ustalane z roku na rok, warunki zarządzania ogólnym dopuszczalnym połowem (TAC) i kwotami (Dz.U. L 115 z 9.5.1996, s. 3).
7 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).
8 Umowa w sprawie rybołówstwa między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii (Dz.U. L 226 z 29.8.1980, s. 48).
9 Umowa w sprawie rybołówstwa między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Rządem Danii i Rządem Lokalnym Wysp Owczych (Dz.U. L 226 z 29.8.1980, s. 12).
10 Umowa partnerska w sprawie połowów między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Rządem Danii i Rządem Lokalnym Grenlandii, z drugiej strony (Dz.U. L 172 z 30.6.2007, s. 4) i Protokół ustanawiający wielkości dopuszczalne połowów oraz rekompensatę finansową, zgodnie z tą Umową (Dz.U. L 293 z 23.10.2012, s. 5).
11 Decyzja Rady (UE) 2015/1565 z dnia 14 września 2015 r. w sprawie zatwierdzenia w imieniu Unii Europejskiej deklaracji w sprawie przyznania uprawnień do połowów na wodach UE w wyłącznej strefie ekonomicznej u wybrzeży Gujany Francuskiej statkom rybackim pływającym pod banderą Boliwariańskiej Republiki Wenezueli (Dz.U. L 6 z 10.1.2012, s. 9).
12 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
13 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie zachowania zasobów rybnych i ochrony ekosystemów morskich za pomocą środków technicznych, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006, (WE) nr 1224/2009 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013, (UE) 2016/1139, (UE) 2018/973, (UE) 2019/472 i (UE) 2019/1022 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 894/97, (WE) nr 850/98, (WE) nr 2549/2000, (WE) nr 254/2002, (WE) nr 812/2004 i (WE) nr 2187/2005 (Dz.U. L 198 z 25.7.2019, s. 105).
14 Art. 3 lit. j) dodana przez art. 2 pkt 1 rozporządzenia nr 900/2020 z dnia 25 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.207.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2020 r.
15 Art. 3 lit. k) dodana przez art. 2 pkt 1 rozporządzenia nr 900/2020 z dnia 25 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.207.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2020 r.
16 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 218/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na północno-wschodnim Atlantyku danych statystycznych dotyczących połowów nominalnych (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 70).
17 Rozporządzenie Rady (WE) nr 601/2004 z dnia 22 marca 2004 r. ustanawiające określone środki kontrolne stosowane wobec działalności połowowej na obszarze objętym Konwencją o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki i uchylające rozporządzenia: (EWG) nr 3943/90, (WE) nr 66/98 i (WE) nr 1721/1999 (Dz.U. L 97 z 1.4.2004, s. 16).
18 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na określonych obszarach, innych niż północny Atlantyk, danych statystycznych o połowach nominalnych (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 1).
19 Zawarta na mocy decyzji Rady 2006/539/WE z dnia 22 maja 2006 r. w sprawie zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Konwencji na rzecz wzmocnienia Międzyamerykańskiej Komisji ds. Tuńczyka Tropikalnego ustanowionej Konwencją pomiędzy Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Republiką Kostaryki z 1949 r. (Dz.U. L 224 z 16.8.2006, s. 22).
20 Unia przystąpiła do niej na mocy decyzji Rady 86/238/EWG z dnia 9 czerwca 1986 r. dotyczącej przystąpienia Wspólnoty do Międzynarodowej konwencji o ochronie tuńczyka atlantyckiego, zmienionej Protokołem załączonym do Aktu końcowego Konferencji Pełnomocników Państw - Stron Konwencji, podpisanego w Paryżu dnia 10 lipca 1984 r. (Dz.U. L 162 z 18.6.1986, s. 33).
21 Unia przystąpiła do niej na mocy decyzji Rady 95/399/WE z dnia 18 września 1995 r. dotyczącej przystąpienia Wspólnoty do Umowy o utworzeniu Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (Dz.U. L 236 z 5.10.1995, s. 24).
22 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 217/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania danych statystycznych dotyczących połowów i działalności rybackiej przez państwa członkowskie dokonujące połowów na północno-zachodnim Atlantyku (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 42).
23 Zawarta na mocy decyzji Rady 2002/738/WE z dnia 22 lipca 2002 r. sprawie zawarcia przez Wspólnotę Europejską Konwencji w sprawie ochrony i zarządzania zasobami połowowymi w południowo-wschodnim Oceanie Atlantyckim (Dz.U. L 234 z 31.8.2002, s. 39).
24 Unia przystąpiła do niego na mocy decyzji Rady 2008/780/WE z dnia 29 września 2008 r. dotyczącej zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Porozumienia w sprawie połowów na południowym obszarze Oceanu Indyjskiego (Dz.U. L 268 z 9.10.2008, s. 27).
25 Unia przystąpiła do niej na mocy decyzji Rady 2012/130/UE z dnia 3 października 2011 r. w sprawie zatwierdzenia, w imieniu Unii Europejskiej, Konwencji w sprawie ochrony pełnomorskich zasobów rybnych na południowym Oceanie Spokojnym i zarządzania nimi (Dz.U. L 67 z 6.3.2012, s. 1).
26 Unia przystąpiła do niej na mocy decyzji Rady 2005/75/WE z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie przystąpienia Wspólnoty do Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami ryb masowo migrujących w zachodnim i środkowym Pacyfiku (Dz.U. L 32 z 4.2.2005, s. 1).
27 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie zrównoważonego zarządzania zewnętrznymi flotami rybackimi oraz uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 (Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 81).
28 Wszystkie rodzaje włoków dennych (OTB, OTT, PTB, TBB, TBN, TBS i TB).
29 Wszystkie rodzaje niewodów (SSC, SDN, SPR, SV, SB i SX).
30 Wszystkie połowy taklowe lub wędowe i wędkarstwo rekreacyjne (LHP, LHM, LLD, LL, LTL, LX i LLS).
31 Wszystkie stawne sieci skrzelowe i pułapki (GTR, GNS, GNC, FYK, FPN i FIX).
32 Art. 10 ust. 6 zmieniony przez art. 2 lit. a rozporządzenia nr 455/2020 z dnia 26 marca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.97.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
33 Art. 12a dodany przez art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 900/2020 z dnia 25 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.207.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2020 r.
34 Art. 13 ust. 1 lit. a) tiret czwarte zmienione przez art. 2 pkt 3 rozporządzenia nr 900/2020 z dnia 25 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.207.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
35 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2018/2034 z dnia 18 października 2018 r. ustanawiające plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do niektórych połowów gatunków dennych w wodach północno-zachodnich na okres 2019-2021 (Dz.U. L 327 z 21.2.2018, s. 8).
36 Art. 14 zmieniony przez art. 2 pkt 4 rozporządzenia nr 900/2020 z dnia 25 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.207.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 sierpnia 2020 r.
37 Kody narzędzi połowowych: OTB, OTT, OT, TBN, TBS, TB, TX, PTB, SDN, SSC, SX, LL, LLS.
38 Art. 16 ust. 1 lit. o) dodana przez art. 2 pkt 5 rozporządzenia nr 900/2020 z dnia 25 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.207.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2020 r.
39 Rozporządzenie Rady (WE) nr 520/2007 z dnia 7 maja 2007 r. ustanawiające środki techniczne dotyczące ochrony niektórych zasobów gatunków masowo migrujących oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 973/2001 (Dz.U. L 123 z 12.5.2007, s. 3).
40 Art. 27 zmieniony przez art. 2 pkt 6 rozporządzenia nr 900/2020 z dnia 25 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.207.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2020 r.
41 Art. 28a dodany przez art. 2 lit. b rozporządzenia nr 455/2020 z dnia 26 marca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.97.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
42 Art. 30 uchylony przez art. 2 lit. c rozporządzenia nr 455/2020 z dnia 26 marca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.97.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
43 Art. 46 zmieniony przez art. 2 pkt 7 rozporządzenia nr 900/2020 z dnia 25 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.207.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2020 r.
44 Art. 51 zmieniony przez art. 2 pkt 8 rozporządzenia nr 900/2020 z dnia 25 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.207.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2020 r.
45 Załącznik IA:- zmieniony przez art. 2 lit. d rozporządzenia nr 455/2020 z dnia 26 marca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.97.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
- zmieniony przez art. 2 pkt 9 rozporządzenia nr 900/2020 z dnia 25 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.207.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. b i c rozporządzenia nr 1323/2020 z dnia 21 września 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.311.2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
- zmieniony przez art. 2 pkt 9 rozporządzenia nr 900/2020 z dnia 25 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.207.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2020 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia nr 1323/2020 z dnia 21 września 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.311.2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2020 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. d rozporządzenia nr 1323/2020 z dnia 21 września 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.311.2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 września 2020 r.
- zmieniony przez art. 12 rozporządzenia nr 1579/2020 z dnia 29 października 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.362.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 2020 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2132/2020 z dnia 17 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.430.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 2020 r.
46 Załącznik 1B zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1323/2020 z dnia 21 września 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.311.2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 czerwca 2020 r.
47 Załącznik 1D:- zmieniony przez art. 2 lit. d rozporządzenia nr 455/2020 z dnia 26 marca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.97.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
- zmieniony przez art. 2 pkt 9 rozporządzenia nr 900/2020 z dnia 25 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.207.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
48 Załącznik 1H zmieniony przez art. 2 pkt 9 rozporządzenia nr 900/2020 z dnia 25 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.207.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
49 Załącznik IK zmieniony przez art. 2 lit. d rozporządzenia nr 455/2020 z dnia 26 marca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.97.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.
50 Załącznik V zmieniony przez art. 2 pkt 9 rozporządzenia nr 900/2020 z dnia 25 czerwca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.207.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2020 r.
51 Załącznik VI zmieniony przez art. 2 lit. d rozporządzenia nr 455/2020 z dnia 26 marca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.97.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2020 r.