PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 91 i art. 100 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 2 ,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Wydajność transportu towarowego i logistyki ma zasadnicze znaczenie dla wzrostu i konkurencyjności gospodarki Unii, funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz spójności społecznej i gospodarczej wszystkich regionów Unii.
(2) Celem niniejszego rozporządzenia jest zachęcenie do cyfryzacji transportu towarowego i logistyki w celu zmniejszenia kosztów administracyjnych, poprawy zdolności właściwych organów w zakresie egzekwowania oraz zwiększenia efektywności i zrównoważonego charakteru transportu.
(3) Przepływom towarów, w tym odpadów, towarzyszy duża ilość informacji wymienianych nadal w formie papierowej między przedsiębiorstwami oraz między przedsiębiorstwami a właściwymi organami. Korzystanie z dokumentów w formie papierowej stanowi znaczne obciążenie administracyjne dla operatorów logistycznych i dodatkowy koszt dla operatorów logistycznych i powiązanych sektorów (takich jak handel i produkcja), w szczególności dla MŚP, i ma negatywny w pływ na środowisko.
(4) Brak jednolitych ram prawnych na szczeblu Unii zobowiązujących właściwe organy do uznawania w postaci elektronicznej odpowiednich informacji dotyczących transportu towarowego, których dostarczenie jest wymagane przez przepisy jest uważany za główny powód braku postępów w kierunku uproszczenia i większej wydajności wymiany informacji możliwej dzięki dostępnym środkom elektronicznym. Uznawanie przez właściwe organy informacji w postaci elektronicznej ze wspólnymi specyfikacjami ułatwiłoby nie tylko komunikację między właściwymi organami a podmiotami gospodarczymi, ale pośrednio również rozwój jednolitej i uproszczonej komunikacji elektronicznej między przedsiębiorstwami w całej Unii. Doprowadziłoby to również do znacznych oszczędności kosztów administracyjnych dla podmiotów gospodarczych, w szczególności MŚP, które stanowią znaczną większość przedsiębiorstw transportowych i logistycznych w Unii.
(5) Niektóre obszary unijnego prawa transportowego wymagają od właściwych organów uznawania informacji w postaci cyfrowej, ale zdecydowanie nie dotyczy to wszystkich odpowiednich aktów prawnych Unii. Powinna istnieć możliwość wykorzystywania środków elektronicznych w celu udostępniania właściwym organom informacji regulacyjnych dotyczących transportu towarowego na całym terytorium Unii oraz w odniesieniu do wszystkich odpowiednich faz operacji transportu przeprowadzanych w Unii. Ponadto możliwość ta powinna mieć zastosowanie do wszystkich informacji regulacyjnych oraz we wszystkich rodzajach transportu.
(6) W związku z tym właściwe organy powinny zostać zobowiązane do uznawania informacji udostępnianych drogą elektroniczną, ilekroć podmioty gospodarcze mają obowiązek udostępniać informacje jako dowód potwierdzający spełnienie wymogów określonych w aktach prawnych Unii objętych niniejszym rozporządzeniem. Wymóg ten powinien również obejmować informacje żądane przez organy jako informacje dodatkowe, zgodnie z przepisami tych aktów prawnych Unii, na przykład w przypadku braku niektórych informacji. To samo powinno mieć zastosowanie, w przypadku gdy prawo krajowe wymaga dostarczania informacji regulacyjnych, które są w całości lub w części identyczne z informacjami, które mają być dostarczane na mocy aktów prawnych Unii objętych niniejszym rozporządzeniem. Organy powinny również w odniesieniu do tych informacji dążyć do komunikacji elektronicznej z zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi. Taka komunikacja nie powinna naruszać odpowiednich przepisów aktów prawnych Unii i prawa krajowego związanych z działaniami następczymi w trakcie sprawdzania informacji regulacyjnych lub po takim sprawdzeniu. Obowiązek uznawania informacji udostępnionych drogą elektroniczną przez operatorów gospodarczych nałożony na właściwe organy powinien mieć również zastosowanie, ilekroć przepisy aktów prawnych Unii lub prawa krajowego objęte niniejszym rozporządzeniem wymagają informacji, o których mowa również w odpowiednich konwencjach międzynarodowych, takich jak konwencje regulujące międzynarodowe umowy przewozu różnymi środkami transportu, np. Konwencja ONZ o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR), Konwencja o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF), rezolucja IATA nr 672 w sprawie elektronicznego lotniczego listu przewozowego, Konwencja o ujednoliceniu niektórych zasad dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego (konwencja montrealska), Budapeszteńska konwencja w sprawie umowy przewozu ładunków w żegludze śródlądowej (CMNI).
(7) W związku z tym, że niniejsze rozporządzenie ma jedynie na celu ułatwienie i wspieranie dostarczania informacji pomiędzy podmiotami gospodarczymi a właściwymi organami, drogą elektroniczną, nie powinno naruszać ono przepisów aktów prawnych Unii ani prawa krajowego określających treść informacji regulacyjnych, w szczególności nie powinno nakładać żadnych dodatkowych wymogów dotyczących informacji regulacyjnych lub języka. Chociaż niniejsze rozporządzenie ma na celu umożliwienie spełniania wymogów dotyczących informacji regulacyjnych za pomocą środków elektronicznych zamiast dokumentów w formie papierowej, nie narusza ono możliwości przedstawiania tych informacji przez zainteresowane podmioty gospodarcze w formie papierowej, zgodnie z odpowiednimi przepisami aktów prawnych Unii lub prawa krajowego ani nie powinno naruszać odpowiednich wymogów Unii dotyczących dokumentów, które należy stosować do ustrukturyzowanego przedstawiania przedmiotowych informacji. Niniejsze rozporządzenie nie powinno naruszać przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1013/2006 3 dotyczących wymogów proceduralnych dotyczących przemieszczania odpadów ani przepisów odnoszących się do kontroli prowadzonych przez urzędy celne. Niniejsze rozporządzenie nie powinno również naruszać obowiązków sprawozdawczych, w tym w odniesieniu do kompetencji urzędów celnych lub kompetencji innych organów, określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 4 lub w aktach wykonawczych lub delegowanych przyjętych na jego podstawie lub w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1239 5 .
(8) Wykorzystywanie środków elektronicznych do wymiany informacji regulacyjnych może zmniejszyć koszty administracyjne dla podmiotów gospodarczych i może zwiększyć wydajność właściwych organów. Zarówno podmioty gospodarcze, jak i właściwe organy musieliby podjąć niezbędne działania by umożliwić wymianę elektroniczną informacji regulacyjnych o transporcie towarowym (eFTI) w formacie nadającym się do odczytu maszynowego za pośrednictwem platform opartych na technologiach informacyjno-komunikacyjnych (platform eFTI), w tym dokonać zakupu niezbędnego sprzętu. Zainteresowane podmioty gospodarcze powinny jednak pozostać odpowiedzialne za dostarczanie informacji w formacie nadającym się do odczytu przez człowieka, ilekroć właściwe organy się o to konkretnie zwrócą, tak aby umożliwić wykonywanie ich obowiązków, w przypadku gdy dostęp do platformy eFTI nie jest możliwy.
(9) Aby umożliwić podmiotom gospodarczym dostarczanie odpowiednich informacji w postaci elektronicznej w taki sam sposób we wszystkich państwach członkowskich, należy polegać na wspólnych specyfikacjach, które powinny zostać przyjęte przez Komisję w drodze aktów delegowanych i aktów wykonawczych, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu.
(10) Wspólne specyfikacje dotyczące definicji i technicznych cech charakterystycznych poszczególnych elementów danych powinny zapewniać interoperacyjność danych przez ustanowienie pojedynczego kompleksowego zbioru danych, które mają być wykorzystywane do przekazywania informacji drogą elektroniczną. Ten kompleksowy zbiór danych powinien zawierać wszystkie elementy danych odpowiadające wymogom informacyjnym zawartym w odpowiednich przepisach aktów prawnych Unii i prawa krajowego, w którym każdy element danych wspólny dla jednej lub większej liczby podzbiorów jest zawarty tylko raz.
(11) Wspólne specyfikacje powinny również określać wspólne procedury i szczegółowe zasady dostępu do tych informacji i ich przetwarzania przez właściwe organy, w tym wszelkiej związanej z tym komunikacji między właściwymi organami a zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi, jak np. wnioski o informacje dodatkowe niezbędne dla właściwych organów do wykonywania ich odpowiednich kompetencji w zakresie egzekwowania przepisów zgodnie z odpowiednimi przepisami aktów prawnych i Unii i prawa krajowego.
(12) Podczas ustanawiania tych wspólnych specyfikacji należy w należyty sposób uwzględnić odpowiednie specyfikacje wymiany danych określone w odpowiednich aktach prawnych Unii oraz zawarte w odpowiednich normach europejskich i międzynarodowych dotyczących wymiany danych, w tym norm multimodalnych, oraz zasady i zalecenia określone w komunikacie Komisji z dnia 23 marca 2017 r. zatytułowanym "Europejskie ramy interoperacyjności - strategia wdrażania", które zawierają podejście do świadczenia europejskich cyfrowych usług publicznych wspólnie uzgodnionych przez państwa członkowskie. Należy również zwracać należytą uwagę na to, aby specyfikacje te pozostawały technologicznie neutralne i otwarte na innowacyjne technologie.
(13) W celu zminimalizowania kosztów zarówno dla właściwych organów, jak i podmiotów gospodarczych, można rozważyć ustanowienie punktów dostępu dla właściwych organów. Te punkty dostępu działałyby wyłącznie jako pośrednicy między platformami eFTI i właściwymi organami i w związku z tym nie powinny przechowywać ani przetwarzać danych eFTI, w dostępie do których pośredniczą, z wyjątkiem metadanych związanych z przetwarzaniem danych eFTI, takich jak rejestry operacji niezbędne do monitorowania lub do celów statystycznych. Państwa członkowskie mogłoby również uzgodnić ustanowienie wspólnych punktów dostępu dla swoich odpowiednich właściwych organów.
(14) W niniejszym rozporządzeniu należy określić wymogi funkcjonalne mające zastosowanie do platform eFTI, które powinny być wykorzystywane przez podmioty gospodarcze do udostępniania informacji regulacyjnych dotyczących transportu towarowego (właściwym organom w formacie elektronicznym w celu spełnienia warunków obowiązkowego uznawania tych informacji przez właściwe organy, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Należy również określić wymogi dotyczące osób trzecich będących dostawcami usług w ramach platform (dostawców usług eFTI). Te wymogi powinny w szczególności zapewniać, aby: wszystkie dane eFTI mogły być przetwarzane wyłącznie zgodnie z kompleksowym systemem kontroli dostępu opartym na prawach, zapewniającym przydzielone funkcje; wszystkie właściwe organy mogły mieć natychmiastowy dostęp do tych danych zgodnie z ich odpowiednimi kompetencjami w zakresie egzekwowania przepisów; przetwarzanie za pomocą środków elektronicznych danych osobowych mogło być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 6 ; oraz przetwarzanie szczególnie chronionych informacji handlowych mogło przebiegać w sposób zapewniający poufność tych informacji.
(15) Komisja powinna przyjąć specyfikacje dotyczące wymogów funkcjonalnych odnoszących się do platform eFTI. Przyjmując te specyfikacje, Komisja powinna dążyć do zapewnienia interoperacyjności platform eFTI, aby ułatwiać wymianę danych między takimi platformami i umożliwiać podmiotom gospodarczym korzystanie z wybranej przez siebie platformy eFTI. Aby ułatwić wdrażanie i zminimalizować koszty, Komisja powinna również wziąć pod uwagę odpowiednie techniczne rozwiązania i normy stosowane przez istniejące systemy ICT. Jednocześnie Komisja powinna zapewnić, aby specyfikacje te były w jak największym stopniu neutralne pod względem technologicznym, tak aby wspierać ciągłe innowacje i unikać blokady technologicznej.
(16) Aby zbudować zaufanie zarówno właściwych organów, jak i podmiotów gospodarczych w odniesieniu do spełniania tych wymogów funkcjonalnych przez platformy eFTI i dostawców usług eFTI, państwa członkowskie powinny wprowadzić system certyfikacji oparty na akredytacji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 7 . Aby czerpać korzyści wynikające z certyfikacji, zachęca się dostawców systemów ICT będących już w użyciu, aby zapewniali zgodność tych systemów z wymogami dotyczącymi platform eFTI określonymi w niniejszym rozporządzeniu oraz aby ubiegali się o certyfikację. Certyfikację systemów ICT należy przeprowadzać bezzwłocznie.
(17) Wykorzystanie platform eFTI zapewnia podmiotom gospodarczym gwarancję uznawania informacji regulacyjnych, a właściwym organom zapewnia wiarygodny i bezpieczny dostęp do tych informacji. Jednakże i niezależnie od nałożonego na wszystkie właściwe organy obowiązku uznawania informacji udostępnianych za pośrednictwem certyfikowanej platformy eFTI zgodnie z niniejszym rozporządzeniem wykorzystywanie innych systemów ICT powinno być nadal możliwe, jeżeli dane państwo członkowskie się na to zdecyduje. Jednocześnie niniejsze rozporządzenie nie powinno uniemożliwiać stosowania platform eFTI w relacjach między przedsiębiorstwami, ani korzystania z dodatkowych funkcji, pod warunkiem że nie wpływa to negatywnie na przetwarzanie informacji regulacyjnych wchodzących w zakres stosowania niniejszego rozporządzenia zgodnie z wymogami niniejszego rozporządzenia.
(18) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania obowiązku uznawania informacji regulacyjnych udostępnionych w formacie elektronicznym na mocy niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. W szczególności należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze do ustanowienia wspólnych procedur i szczegółowych zasad dla właściwych organów w zakresie dostępu do tych informacji regulacyjnych i ich przetwarzania, w przypadku gdy zainteresowane podmioty gospodarcze udostępniają te informacje drogą elektroniczną, w tym szczegółowe zasady i specyfikacje techniczne, w celu ustanowienia szczegółowych specyfikacji wdrażania wymogów dotyczących platform eFTI i dostawców usług eFTI. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 8 .
(19) W celu zapewnienia właściwego stosowania niniejszego rozporządzenia należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w celu zmiany załącznika I część A, aby uwzględnić akty delegowane lub wykonawcze przyjęte przez Komisję, które ustanawiają nowe unijne wymogi dotyczące informacji regulacyjnych w odniesieniu do transportu towarów; oraz zmiany załącznika I część B, aby włączyć wykazy wymogów dotyczących informacji regulacyjnych do prawa krajowego, które zostało notyfikowane Komisji przez państwa członkowskie zgodnie z niniejszym rozporządzeniem oraz w celu włączenia nowych przepisów odpowiedniego prawa krajowego, które wprowadzają zmiany do krajowych wymogów dotyczących informacji regulacyjnych lub ustanawiają nowe odpowiednie wymogi dotyczące informacji regulacyjnych, które wchodzą w zakres stosowania niniejszego rozporządzenia, i które zostały notyfikowane Komisji przez państwa członkowskie zgodnie z niniejszym rozporządzeniem; oraz w odniesieniu do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez ustanowienie i zmianę wspólnego zbioru i podzbiorów danych w odniesieniu do odpowiednich wymogów dotyczących informacji regulacyjnych objętych niniejszym rozporządzeniem; oraz uzupełnienie niektórych technicznych aspektów niniejszego rozporządzenia, mianowicie w odniesieniu do zasad certyfikacji i używania znaku certyfikującego platform eFTI, a także zasad certyfikacji dostawców usług eFTI. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu między- instytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa 9 .
W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowywaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych. Ponadto przy opracowywaniu i przygotowywaniu tych aktów ważne jest zaangażowanie wszystkich odpowiednich zainteresowanych stron na stosownych forach, takich jak grupa ekspertów ustanowiona decyzją Komisji z dnia 13 września 2018 r. ustanawiającą "Forum Cyfrowego Transportu i Logistyki".
(20) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, mianowicie zapewnienie jednolitego podejścia do uznawania przez właściwe organy informacji dotyczących transportu towarowego udostępnionych drogą elektroniczną, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na potrzebę ustanowienia wspólnych wymogów możliwe jest lepsze osiągnięcie tego celu na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości, określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną we wspomnianym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
(21) Przetwarzanie danych osobowych za pomocą środków elektronicznych wymagane w ramach informacji regulacyjnych dotyczących transportu towarowego powinno odbywać się zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679.
(22) Komisja powinna przeprowadzić ocenę niniejszego rozporządzenia. Należy gromadzić informacje, które zostaną wykorzystane na potrzeby tej oceny oraz które pomogą w ocenie skuteczności niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do celu, któremu ono służy.
(23) Aby egzekwowanie było skuteczne i efektywne, wszystkie właściwe organy powinny mieć bezpośredni dostęp w czasie rzeczywistym do odpowiednich informacji regulacyjnych w postaci elektronicznej. W tym celu i zgodnie z zasadą domyślnej cyfrowości - wymienioną w komunikacie Komisji z dnia 19 kwietnia 2016 r. pt. "Plan działania UE na rzecz administracji elektronicznej na lata 2016-2020. Przyspieszenie transformacji cyfrowej w administracji" - wykorzystywanie środków elektronicznych powinno stać się dominującym sposobem wymiany informacji regulacyjnych między podmiotami gospodarczymi a właściwymi organami. W związku z tym Komisja powinna dokonać oceny ewentualnych inicjatyw mających na celu nałożenie na podmioty gospodarcze obowiązku korzystania ze środków elektronicznych w celu udostępnienia właściwym organom informacji regulacyjnych. Komisja powinna zaproponować, w stosownych przypadkach, odpowiednie inicjatywy, w tym ewentualne zmiany niniejszego rozporządzenia i innych odpowiednich aktów prawnych Unii. Z myślą o poprawie zdolności właściwych organów w zakresie egzekwowania oraz o zmniejszeniu kosztów zarówno dla właściwych organów, jak i podmiotów gospodarczych, Komisja powinna również rozważyć dalsze środki, takie jak zwiększona interoperacyjność systemów i platform ICT wykorzystywanych do rejestrowania i przetwarzania informacji regulacyjnych oraz wspólny punkt dostępu do tych systemów i platform ICT, jak przewidziano w innym prawie Unii dotyczącym transportu.
(24) Niniejsze rozporządzenie nie może być skutecznie stosowane przed wejściem w życie aktów delegowanych i wykonawczych w nim przewidzianych. Z tego względu Komisja jest zobowiązana do przyjęcia tych aktów delegowanych i wykonawczych i powinna niezwłocznie rozpocząć prace nad nimi, tak aby zapewnić terminowe przyjęcie odpowiednich specyfikacji, w miarę możliwości, przed upływem odpowiednich terminów określonych w niniejszym rozporządzeniu. Terminowe przyjęcie tych aktów delegowanych i wykonawczych jest niezbędne, aby państwa członkowskie i podmioty gospodarcze miały wystarczająco dużo czasu na podjęcie niezbędnych działań zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. W związku z tym w niniejszym rozporządzeniu powinno ustalić się odpowiednio różne okresy stosowania.
(25) Podobnie obowiązek notyfikacji nałożony na państwa członkowskie na mocy niniejszego rozporządzenia powinien zostać wykonany w ciągu roku od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, aby umożliwić Komisji przyjęcie w odpowiednim czasie pierwszego aktu delegowanego na podstawie niniejszego rozporządzenia.
(26) Zgodnie z art. 28 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 45/2001 10 zasięgnięto opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. C 62 z 15.2.2019, s. 265.
2 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 12 marca 2019 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz stanowisko Rady w pierwszym czytaniu z dnia 7 kwietnia 2020 r. (Dz.U. C 157 z 8.5.2020, s. 1). Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 8 lipca 2020 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym).
3 Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (Dz.U. L 190 z 12.7.2006, s. 1).
4 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).
5 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1239 z dnia 20 czerwca 2019 r. ustanawiające europejski system morskich pojedynczych punktów kontaktowych i uchylające dyrektywę 2010/65/UE (Dz.U. L 198 z 25.7.2019, s. 64).
6 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).
7 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiające wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 339/93 (Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 30).
8 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
9 Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.
10 Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).
11 Rada EWG: Rozporządzenie nr 11 dotyczące zniesienia dyskryminacji w stawkach i warunkach transportu, w związku z wykonaniem art. 79 ust. 3 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą (Dz.U. P 52 z 16.8.1960, s. 1121).
12 Dyrektywa Rady 92/106/EWG z dnia 7 grudnia 1992 r. w sprawie ustanowienia wspólnych zasad dla niektórych typów transportu kombinowanego towarów między państwami członkowskimi (Dz.U. L 368 z 17.12.1992, s. 38).
13 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1072/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych (Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 72).
14 Art. 2 ust. 1 pkt 4) zmieniony przez art. 83 pkt 1 rozporządzenia nr 2024/1157 z dnia 11 kwietnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.1157) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 maja 2024 r.
16 Dyrektywa 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 2008 r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych (Dz.U. L 260 z 30.9.2008, s. 13).
17 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie interoperacyjności systemu kolei w Unii Europejskiej (Dz.U. L 138 z 26.5.2016, s. 44).
18 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 300/2008 z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 2320/2002 (Dz.U. L 97 z 9.4.2008, s. 72).
19 Art. 5 ust. 1a dodany przez art. 83 pkt 2 rozporządzenia nr 2024/1157 z dnia 11 kwietnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.1157) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 maja 2024 r.
20 Art. 5 ust. 2 uchylony przez art. 83 pkt 3 rozporządzenia nr 2024/1157 z dnia 11 kwietnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.1157) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 maja 2024 r.
21 Art. 7 ust. 4 dodany przez art. 83 pkt 4 rozporządzenia nr 2024/1157 z dnia 11 kwietnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.1157) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 sierpnia 2020 r.
22 Art. 8 ust. 4 dodany przez art. 83 pkt 5 rozporządzenia nr 2024/1157 z dnia 11 kwietnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.1157) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 sierpnia 2020 r.
23 Art. 9 ust. 3 dodany przez art. 83 pkt 6 rozporządzenia nr 2024/1157 z dnia 11 kwietnia 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.1157) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 sierpnia 2020 r.
24 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1998 z dnia 5 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego (Dz.U. L 299 z 14.11.2015, s. 1).