KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 663/2009 i (WE) nr 715/2009, dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 94/22/WE, 98/70/WE, 2009/31/WE, 2009/73/WE, 2010/31/UE, 2012/27/UE i 2013/30/UE, dyrektyw Rady 2009/119/WE i (UE) 2015/652 oraz uchylenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 1 , w szczególności jego art. 26 ust. 6 lit. b) i art. 37 ust. 7,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Mechanizm monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych ustanowiony w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 2 określa zasady monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych w ramach polityki przeciwdziałania zmianie klimatu. Przepisy tego mechanizmu zostały w pełni uwzględnione w rozporządzeniu (UE) 2018/1999, które z dniem 1 stycznia 2021 r. uchyla rozporządzenie (UE) nr 525/2013. W ramach tego mechanizmu należy przyjąć wartości współczynników globalnego ocieplenia i uszczegółowić wytyczne dotyczących wykazów.
(2) Jeżeli chodzi o współczynnik globalnego ocieplenia, na 1. spotkaniu Konferencji Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu (UNFCCC) służącym jako spotkanie stron porozumienia paryskiego z 2015 r. w sprawie zmian klimatu, przyjętego po 21. Konferencji Stron UNFCCC ("porozumienie paryskie"), ustanowiono wspólny wskaźnik przeliczania gazów cieplarnianych na ekwiwalent CO2 do celów sprawozdawczości w zakresie wykazów gazów cieplarnianych. Ten wspólny wskaźnik opiera się na wartościach współczynnika globalnego ocieplenia określonych w 5. sprawozdaniu oceniającym Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) 3 . Wartości współczynników globalnego ocieplenia powinny uwzględniać ten wspólny wskaźnik.
(3) Wytyczne dotyczące wykazów gazów cieplarnianych powinny zostać doprecyzowane zgodnie ze zmianami na szczeblu międzynarodowym. Oprócz wytycznych IPCC z 2006 r. dotyczących krajowych wykazów gazów cieplarnianych, państwa członkowskie i Komisja powinny uwzględnić tryb, procedury i wytyczne dotyczące ram przejrzystości w odniesieniu do działań i wsparcia, o których mowa w art. 13 porozumienia paryskiego, określone w załączniku do decyzji 18/CMA.1 Konferencji Stron UNFCCC służącej jako spotkanie stron porozumienia paryskiego ("decyzja 18/CMA.1"). Ponadto zachęca się państwa członkowskie do stosowania dodatku z 2013 r. "Tereny podmokłe" do wytycznych IPCC z 2006 r. dotyczących krajowych wykazów gazów cieplarnianych.
(4) Aby zapewnić odpowiednią jakość unijnego wykazu, należy określić dalsze cele unijnego programu zapewniania jakości i kontroli jakości.
(5) W celu zapewnienia kompletności wykazu unijnego w rozumieniu decyzji 18/CMA.1 należy określić metodykę i dane, które mają być stosowane przez Komisję przy przygotowywaniu oszacowań w odniesieniu do brakujących danych z wykazu państwa członkowskiego zgodnie z art. 37 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/1999.
(6) W celu zapewnienia terminowości, przejrzystości, dokładności, spójności, porównywalności i kompletności unijnego wykazu konieczne jest określenie treści wstępnych kontroli przeprowadzanych w odniesieniu do danych dotyczących wykazu gazów cieplarnianych przedłożonych przez państwa członkowskie. Ocena dokładności w ramach wstępnych kontroli powinna zapewnić, by państwa członkowskie systematycznie nie zawyżały lub zaniżały oszacowań rzeczywistych wartości emisji i usuwania w odniesieniu do kluczowych kategorii unijnych. Ponadto w związku z tym, że sprawozdawczość dotycząca emisji gazów cieplarnianych przez źródła i usuwania przez pochłaniacze w odniesieniu do sektora użytkowania gruntów, zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa (LULuCF) stanowi integralną część sprawozdawczości w zakresie wykazów gazów cieplarnianych oraz z uwagi na włączenie sektora LULUCF do celu klimatycznego na 2030 r., wstępne kontrole w sektorze LULUCF należy dostosować do kontroli przeprowadzanych w innych sektorach. Przedkładane dane dotyczące działalności w zakresie użytkowania gruntów i zmiany użytkowania gruntów w sektorze LULUCF można porównać z informacjami pochodzącymi z programów i badań prowadzonych przez Unię i państwa członkowskie, takich jak Copernicus i LUCAS.
(7) Oszacowań służących uzupełnieniu brakujących danych z wykazów krajowych w celu sporządzenia wykazu unijnego dokonuje się zgodnie z wytycznymi dotyczącymi wykazów gazów cieplarnianych. Oszacowania te nie mogą zostać dokonane bez zastosowania wartości współczynnika globalnego ocieplenia gazów cieplarnianych. Jako że zasady dotyczące współczynników globalnego ocieplenia, wytycznych dotyczących wykazów i unijnego systemu wykazów są zasadniczo powiązane, należy uwzględnić je w jednym rozporządzeniu delegowanym.
(8) W celu zapewnienia spójności z datą rozpoczęcia stosowania odpowiednich przepisów rozporządzenia (UE) 2018/1999 niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 1 stycznia 2021 r.
(9) Zgodnie z art. 57 i 58 rozporządzenia (UE) 2018/1999 rozporządzenie (UE) nr 525/2013 uchyla się ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2021 r., z wyjątkiem art. 7 tego rozporządzenia, które ma zastosowanie do sprawozdań zawierających dane za lata 2018, 2019 i 2020. Należy zatem uchylić rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 666/2014 4 z dniem 1 stycznia 2021 r., jednak jego art. 6 i 7 powinny nadal obowiązywać w odniesieniu do sprawozdań zawierających dane wymagane na lata 2019 i 2020,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: