KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 108 ust. 4,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2015/1588 z dnia 13 lipca 2015 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do niektórych kategorii horyzontalnej pomocy państwa 1 , w szczególności jego art. 1 ust. 1 lit. a) i b) oraz art. 2,
po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Pomocy Państwa,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Szereg zasad pomocy państwa przyjętych w ramach inicjatywy "unowocześnienie polityki w dziedzinie pomocy państwa" z 2012 r. ma wygasnąć do końca 2020 r. W szczególności rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 2 i (UE) nr 651/2014 3 wygasną w dniu 31 grudnia 2020 r.
(2) Aby zapewnić przewidywalność i pewność prawa, przygotowując się do ewentualnej przyszłej aktualizacji zasad pomocy państwa przyjętych w ramach inicjatywy unowocześnienia polityki w dziedzinie pomocy państwa, Komisja powinna podjąć działania na dwóch etapach.
(3) Po pierwsze, Komisja powinna przedłużyć okres stosowania zasad pomocy państwa, które w przeciwnym razie wygasłyby do końca 2020 r. Po drugie, zgodnie z wytycznymi Komisji w sprawie lepszego stanowienia prawa 4 , Komisja powinna ocenić te zasady wraz z innymi zasadami pomocy państwa, które przyjęto w ramach inicjatywy unowocześnienia polityki w dziedzinie pomocy państwa. W dniu 7 stycznia 2019 r. Komisja rozpoczęła ocenę tych zasad w formie "oceny adekwatności". Komisja zapowiedziała już w kontekście Europejskiego Zielonego Ładu 5 oraz Europejskiej agendy cyfrowej zamiar przeprowadzenia do końca 2021 r. przeglądu szeregu wytycznych. Na tej podstawie Komisja zadecyduje o dalszym przedłużeniu okresu obowiązywania lub aktualizacji zasad.
(4) Zważywszy na szeroki zakres oceny adekwatności oraz fakt, że wyniki ocen nie będą dostępne wcześniej niż pod koniec 2020 r., decyzji politycznej w sprawie kształtu zasad pomocy państwa na okres po 2020 r. nie można podjąć w takim terminie, który zapewniałby zainteresowanym stronom pewność i stabilność prawa w odniesieniu do obowiązujących zasad na okres po 2020 r. Konieczne jest zatem przedłużenie, aby umożliwić dokonanie właściwej oceny zasad pomocy państwa oraz zapewnić państwom członkowskim przewidywalność i stabilność tych zasad.
(5) W związku z tym okres stosowania rozporządzeń (UE) nr 1407/2013 i (UE) nr 651/2014 należy przedłużyć o trzy lata, do dnia 31 grudnia 2023 r.
(6) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (UE) nr 1407/2013 i (UE) nr 651/2014.
(7) W związku z przedłużeniem okresu stosowania rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 niektóre państwa członkowskie mogą chcieć przedłużyć obowiązywanie środków pomocy objętych wyłączeniem na mocy tego rozporządzenia, na temat których przedłożono skrócone informacje zgodnie z jego art. 11 lit. a). W celu zapewnienia przejrzystości państwa członkowskie powinny przekazać Komisji uaktualnione skrócone informacje dotyczące przedłużenia stosowania tych środków.
(8) Programy ustanowione na podstawie sekcji 1 (z wyjątkiem art. 15), 2, 3, 4, 7 (z wyjątkiem art. 44) i 10 rozdziału III rozporządzenia (UE) nr 651/2014, ze średnim rocznym budżetem na pomoc państwa przekraczającym 150 mln EUR, które zostały objęte wyłączeniem przez okres dłuższy niż sześć miesięcy zgodnie z decyzją Komisji i które zainteresowane państwo członkowskie chce przedłużyć na okres po dniu 31 grudnia 2020 r., powinny być nadal objęte wyłączeniem do dnia 31 grudnia 2023 r., pod warunkiem że państwa członkowskie przekazały Komisji uaktualnione skrócone informacje i przedłożyły końcowe sprawozdanie z ewaluacji zgodnie z planem ewaluacji zatwierdzonym przez Komisję.
(9) Z uwagi na gospodarcze i finansowe skutki pandemii COVID-19 dla przedsiębiorstw oraz w celu zapewnienia spójności z ogólną reakcją polityczną Komisji, zwłaszcza w latach 2020-2021, należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 651/2014. W szczególności przedsiębiorstwa, które znalazły się w trudnej sytuacji w wyniku pandemii COVID-19, powinny w ograniczonym okresie w dalszym ciągu kwalifikować się do pomocy na gruncie rozporządzenia (UE) nr 651/2014. Podobnie nie należy uznawać, że przedsiębiorstwa, które w wyniku pandemii COVID-19 tymczasowo lub na stałe zwolniły pracowników, złamały zobowiązania w zakresie przeniesienia złożone przed dniem 31 grudnia 2019 r. w momencie przyjęcia pomocy regionalnej. Te wyjątkowe przepisy powinny mieć zastosowanie w ograniczonym okresie od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 30 czerwca 2021 r.
(10) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (UE) nr 1407/2013 i (UE) nr 651/2014,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 248 z 24.9.2015, s. 1.
2 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz.U. L 352 z 24.12.2013, s. 1).
3 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz.U. L 187 z 26.6.2014, s. 1).
4 Dokument roboczy służb Komisji, wytyczne w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 7 lipca 2017 r., SWD (2017) 350.
5 Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiej, Rady, Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów "Europejski Zielony Ład" (COM(2019) 640 final).
* Rozporządzenie Komisji (WE) nr 794/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (UE) 2015/1589 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.U. L 140 z 30.4.2004, s. 1).
** Rozporządzenie Komisji (UE) 2020/972 z dnia 2 lipca 2020 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1407/2013 w odniesieniu do jego przedłużenia oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 651/2014 w odniesieniu do jego przedłużenia i odpowiednich dostosowań (Dz.U. L 215 z 7.7.2020, s. 3)