KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 1 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylające dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/91/WE i 2007/33/WE, w szczególności jego art. 30 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W 2011 r. Włochy poinformowały Komisję, że na ich terytorium występuje nowy agresywny szczep Pseudomonas syringae pv. actinidiae Takikawa, Serizawa, Ichikawa, Tsuyumu i Goto ("określony agrofag") - czynnik przyczynowy raka kiwi, oraz że wprowadziły urzędowe środki, aby zapobiec dalszemu wprowadzaniu i rozprzestrzenianiu określonego agrofaga na ich terytorium. Dostępne informacje świadczyły również o tym, że ten agresywny szczep określonego agrofaga występuje w państwie trzecim, które prowadzi wywóz materiału rozmnożeniowego roślin kiwi, w tym pyłku, do Unii. Informacje te są nadal istotne w odniesieniu do terytorium Unii.
(2) Z tego względu Komisja przyjęła decyzję wykonawczą 2012/756/UE 2 .
(3) Decyzja wykonawcza 2012/756/UE została zastąpiona decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2017/198 3 , która straciła moc z dniem 31 marca 2020 r.
(4) Określonego agrofaga nie wymieniono jako agrofaga kwarantannowego dla Unii w załączniku II, agrofaga kwarantannowego dla strefy chronionej w załączniku III ani jako regulowanego agrofaga niekwarantannowego w załączniku IV do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/2072 4 .
(5) Powody przyjęcia decyzji wykonawczej (UE) 2017/198, w tym odpowiednia wstępna analiza zagrożenia agrofagiem przeprowadzona przez Komisję, są nadal aktualne. Ze względu na istniejące zagrożenie fitosanitarne stwarzane przez określony agrofag należy przyjąć środki dotyczące wprowadzania do Unii żywego pyłku i roślin przeznaczonych do sadzenia, innych niż nasiona, Actinidia Lindl. ("określone rośliny") z państw trzecich. Należy również przewidzieć środki dotyczące przemieszczania w obrębie Unii tych roślin pochodzących z Unii. Środki te powinny być takie same jak środki określone w decyzji wykonawczej (UE) 2017/198, ponieważ okazało się, że skutecznie chronią one terytorium Unii przed określonym agrofagiem.
(6) Aby zapewnić wyższy poziom ochrony terytorium Unii przed określonym agrofagiem, określone rośliny wprowadzane do Unii powinny być poddawane rygorystycznym kontrolom oraz, w stosownych przypadkach, badane na obecność określonego agrofaga w punkcie kontroli granicznej lub w punkcie kontroli w miejscu przeznaczenia ustanowionym zgodnie z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2019/2123 5 .
(7) Decyzję wykonawczą (UE) 2017/198 należy uchylić i zastąpić niniejszym rozporządzeniem. Jest to konieczne w celu uwzględnienia przepisów rozporządzenia (UE) 2016/2031 i rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072, które mają zastosowanie od dnia 14 grudnia 2019 r.
(8) Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie możliwie jak najszybciej, aby zastąpić decyzję wykonawczą (UE) 2017/198, która straciła moc z dniem 31 marca 2020 r. Powinno ono wejść w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
(9) W stosownych przypadkach państwa członkowskie powinny dostosować swoje prawodawstwo celem spełnienia wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.
(10) Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do dnia 31 grudnia 2021 r., aby dać czas na monitorowanie rozwoju sytuacji i określenie statusu fitosanitarnego określonego agrofaga w odniesieniu do terytorium Unii.
(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 317 z 23.11.2016, s. 4.
2 Decyzja wykonawcza Komisji 2012/756/UE z dnia 5 grudnia 2012 r. w odniesieniu do środków zapobiegających wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w niej Pseudomonas syringae pv. actinidiae Takikawa, Serizawa, Ichikawa, Tsuyumu i Goto (Dz.U. L 335 z 7.12.2012, s. 49).
3 Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2017/198 z dnia 2 lutego 2017 r. w odniesieniu do środków zapobiegających wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w niej Pseudomonas syringae pv. actinidiae Takikawa, Serizawa, Ichikawa, Tsuyumu i Goto (Dz.U. L 31 z 4.2.2017, s. 29).
4 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/2072 z dnia 28 listopada 2019 r. ustanawiające jednolite warunki wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin i uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 690/2008 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2019 (Dz.U. L 319 z 10.12.2019, s. 1).
5 Rozporządzenie Delegowane Komisji (UE) 2019/2123 z dnia 10 października 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 w odniesieniu do przepisów dotyczących przypadków, w których kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie niektórych towarów mogą być przeprowadzane w punktach kontroli, a kontrole dokumentacji mogą być przeprowadzane w pewnej odległości od punktów kontroli granicznej, oraz warunków, na jakich może się to odbywać (Dz.U. L 321 z 12.12.2019, s. 64).
6 Wymogi dotyczące ustanawiania obszarów wolnych od agrofaga. ISPM nr 4 (1995), Rzym, IPPC, FAO 2016 r.
7 Wymogi dotyczące ustanawiania miejsc i stanowisk produkcji wolnych od agrofaga. ISPM nr 10 (1999), Rzym, IPPC, FAO 2016 r.