a także mając na uwadze, co następuje:(1) Ze względu na obecną pandemię COVID-19 oraz wprowadzone w państwach członkowskich znaczne ograniczenia w przemieszczaniu się plantatorzy winorośli we wszystkich państwach członkowskich borykają się z wyjątkowymi trudnościami. W szczególności plantatorzy winorośli doświadczają problemów logistycznych i niedoboru siły roboczej, które mają wpływ na pracochłonne uprawy takie jak winorośl, w przypadku których w całym sezonie wegetacyjnym, zwłaszcza wiosną, kiedy zazwyczaj dokonuje się nowych nasadzeń winorośli, konieczne są liczne interwencje ręczne w winnicy. Ze względu na obecne ograniczenia plantatorzy winorośli napotykają bezprecedensowe trudności ze zmobilizowaniem siły roboczej potrzebnej do wykonania codziennych czynności w winnicach, a sytuacja jest jeszcze gorsza, jeśli chodzi o zorganizowanie dodatkowej siły roboczej potrzebnej do nasadzenia nowych winnic.
(2) Art. 62 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 stanowi, że zezwolenia na nasadzenia winorośli są ważne przez 3 lata od daty udzielenia. Zgodnie z art. 7 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/274 2 zezwoleń na nasadzenia udziela się wybranym wnioskodawcom nie później niż dnia 1 sierpnia. Dzięki temu plantatorzy winorośli mogą przygotowywać glebę jesienią i zaopatrywać się w nowe krzewy winorośli, które sadzi się zazwyczaj wiosną. Wiosna jest najkorzystniejszą porą roku do sadzenia winorośli, ponieważ wraz z rosnącą temperaturą i nadejściem lata gleba staje się sucha, więc rośliny sadzone w tym czasie cierpią i mogą się nie ukorzenić.
(3) W związku z kryzysem spowodowanym pandemią COVID-19 plantatorzy winorośli, których zezwolenia na nasadzenia wygasają najpóźniej dnia 1 sierpnia 2020 r., są obecnie pozbawieni możliwości korzystania z tych zezwoleń zgodnie z planem w ostatnim roku ważności. Ze względu na niepewność co do długości okresu obowiązywania wprowadzonych środków walki z pandemią nie jest pewne, czy plantatorzy winorośli będą mieli możliwość korzystania ze swoich zezwoleń na nasadzenia przed dniem 1 sierpnia. Nawet w przypadku gdy pandemia COVID-19 przyjmie pozytywny obrót, a ograniczenia zostaną zniesione przed latem, plantatorzy winorośli będą jednak musieli sadzić winorośl w sezonie upałów, czyli w najmniej odpowiednim momencie cyklu wegetacyjnego, w trudnych warunkach i przy dodatkowych kosztach, i to w sytuacji gdy sektor wina już boryka się z niekorzystnymi warunkami rynkowymi.
(4) W związku z powyższym oraz w celu uniknięcia utraty zezwolenia na nasadzenia lub szybkiego pogorszenia warunków, w jakich nasadzenia trzeba będzie wykonać, należy bezzwłocznie zezwolić na przedłużenie okresu ważności zezwoleń na nasadzenia, które wygasają w roku 2020. Ważność wszystkich zezwoleń wygasających w 2020 r. należy zatem przedłużyć o 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, aby umożliwić plantatorom winorośli sadzenie winorośli w sprzyjających warunkach wiosną 2021 r.
(5) Biorąc pod uwagę nieprzewidziane trudności praktyczne i gospodarcze, które plantatorzy winorośli napotykają w związku z pandemią COVID-19, powinni oni mieć możliwość zrezygnowania ze swoich zezwoleń na nasadzenia, które wygasają w roku 2020, bez ponoszenia kary administracyjnej, o której mowa w art. 89 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 3 , jeżeli nie chcą już rozszerzać obszaru swych winnic.
(6) W odniesieniu do plantatorów winorośli posiadających zezwolenia na ponowne nasadzenia przyznane przez państwa członkowskie z uwagi na to, że wykarczowali oni odpowiedni obszar, na którym uprawiano winorośl, zgodnie z art. 66 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, odstępstwo przyznane na podstawie niniejszego rozporządzenia powinno mieć zastosowanie w podobny sposób jak w odniesieniu do plantatorów, którzy otrzymali zezwolenia na nowe nasadzenia. Dzięki temu brak możliwości przeprowadzenia ponownego nasadzenia na wykarczowanym obszarze nie zmusiłby plantatorów do zmniejszenia obszaru ich winnic w kontekście nieprzewidzianych okoliczności i niedoboru siły roboczej wynikającego z ograniczeń w przemieszczaniu się w związku z pandemią COVID- 19.
(7) Jeżeli państwa członkowskie udzieliły zezwoleń na ponowne nasadzenia plantatorom winorośli, którzy zobowiązali się do wykarczowania obszaru obsadzonego winoroślą najpóźniej do końca czwartego roku od dnia nasadzenia nowej winorośli, plantatorzy mogą napotkać w roku 2020 szczególne problemy w związku z ograniczeniami w przemieszczaniu się i brakiem siły roboczej. Zatem jeżeli plantatorzy mogą wykazać, że karczowanie było w roku 2020 niemożliwe z powodów związanych z pandemią COVID-19, państwa członkowskie powinny mieć możliwość przyznania tym plantatorom winorośli więcej czasu na przeprowadzenie karczowania, przedłużając termin o okres do 12 miesięcy od daty wejścia wejście w życie niniejszego rozporządzenia. W terminie 2 miesięcy od daty złożenia wniosku państwa członkowskie powinny podjąć decyzję, czy przedłużenie zostaje przyznane i na jaki okres, lub - w przypadku gdy wniosek zostanie odrzucony - powinny one poinformować wnioskodawcę o przyczynach odrzucenia. Jeżeli karczowanie nie zostanie przeprowadzone do końca przyznanego okresu przedłużenia, plantator winorośli powinien podlegać odpowiednim karom mającym zastosowanie zgodnie z art. 5 akapit drugi rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2018/273 4 .
(8) Jeżeli plantatorzy winorośli mają prawo opóźnić karczowanie winnicy, w odniesieniu do której państwa członkowskie zezwoliły na wcześniejsze ponowne nasadzenia, ani stara winnica, która ma zostać wykarczowana, ani nowo zasadzona winnica nie powinny kwalifikować się do wsparcia z tytułu zielonych zbiorów, aby uniknąć podwójnego finansowania.
(9) Wprowadzone ograniczenia w przemieszczaniu się oraz wynikające z nich problemy logistyczne i niedobór siły roboczej do wykonywania czynności ręcznych w winnicy, w szczególności sadzenia winorośli i karczowania, stanowią szczególny problem w rozumieniu art. 221 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013. Do rozwiązania tego problemu nie można stosować środków wprowadzonych na podstawie art. 219 lub 220 tego rozporządzenia. Po pierwsze nie jest on związany z już istniejącymi zakłóceniami na rynku ani z wystarczająco konkretnym zagrożeniem wystąpienia zakłóceń na rynku. Z drugiej strony ten szczególny problem nie jest związany ze środkami zwalczania rozprzestrzeniania się chorób zwierząt lub z utratą zaufania konsumentów spowodowaną zagrożeniami dla zdrowia ludzi, zdrowia zwierząt lub zdrowia roślin oraz ryzykiem chorób zgodnie z art. 220 tego rozporządzenia.
(10) Środek ten powinien być ściśle ograniczony do tego, co jest konieczne do zaradzenia obecnym trudnościom związanym z pandemią COVID-19, zarówno jeśli chodzi o zakres, jak i okres stosowania.
(11) Środki te należy podjąć w trybie pilnym, aby uniknąć sytuacji, w której plantatorzy winorośli są pozbawieni zezwoleń na nasadzenia lub zostają ukarani za niewywiązanie się z obowiązku karczowania danego obszaru ze względu na nieprzewidziane problemy logistyczne i niedobór siły roboczej.
(12) Środki nadzwyczajne przewidziane w niniejszym rozporządzeniu powinny być ograniczone do maksymalnego okresu 12 miesięcy, począwszy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Okres ten jest niezbędny do zapewnienia plantatorom winorośli wystarczającej ilości czasu na nasadzenie nowej winorośli podczas odpowiedniej pory roku oraz na zapewnienie państwom członkowskim pewnej elastyczności w przypadkach, w których karczowanie nie jest możliwe z powodu pandemii COVID-19.
(13) Z uwagi na konieczność podjęcia natychmiastowych działań, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
(14) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
