a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dniu 29 marca 2017 r. Zjednoczone Królestwo przekazało notyfikację o zamiarze wystąpienia z Unii zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa od dnia wejścia w życie umowy o wystąpieniu lub, w przypadku jej braku, dwa lata po notyfikacji, tj. od dnia 30 marca 2019 r., chyba że Rada Europejska w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem podejmie jednomyślnie decyzję o przedłużeniu tego okresu.
(2) Umowa o wystąpieniu, w brzmieniu uzgodnionym przez negocjatorów, obejmuje rozwiązania umożliwiające stosowanie przepisów prawa Unii do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie po dniu, w którym Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie. Jeżeli umowa ta wejdzie w życie, prawodawstwo Unii dotyczące homologacji typu będzie miało zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w okresie przejściowym zgodnie z tą umową i przestanie mieć zastosowanie z końcem tego okresu.
(3) Kompleksowe unijne ramy prawne dotyczące homologacji typu ustanowiono na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2007/46/WE 3 , rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 167/2013 4 , rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 168/2013 5 oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1628 6 .
(4) Akty te pozostawiają producentom wybór organu udzielającego homologacji typu, od którego mogą uzyskać homologację typu pozwalającą im na wprowadzenie do obrotu w Unii pojazdów, układów, części i oddzielnych zespołów technicznych.
(5) W przypadku braku przepisów szczególnych wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii spowodowałoby, że homologacje typu WE oraz homologacje typu UE udzielone uprzednio przez organ Zjednoczonego Królestwa udzielający homologacji typu zgodnie z aktami prawnymi Unii nie gwarantowałyby już dostępu do rynku Unii. Takie homologacje typu posiadają również producenci mający siedzibę w państwach członkowskich innych niż Zjednoczone Królestwo. Jakkolwiek pojazdy, układy, części i oddzielne zespoły techniczne, w stosunku do których Zjednoczone Królestwo udzieliło homologacji typu zgodnie z aktami prawnymi Unii mogą być wprowadzane do obrotu w Unii do czasu, gdy prawodawstwo Unii dotyczące homologacji typu przestanie mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie, to jednak konieczne jest ustanowienie przepisów szczególnych w celu ułatwienia wprowadzania do obrotu w Unii tych pojazdów, układów, części i oddzielnych zespołów technicznych po tej dacie.
(6) Obecnie prawodawstwo Unii dotyczące homologacji typu nie przewiduje możliwości ponownego udzielania homologacji typu, w przypadku gdy dany typ został już homologowany gdzie indziej w Unii. Producenci powinni jednak mieć możliwość kontynuowania produkcji pojazdów, układów, części i oddzielnych zespołów technicznych w oparciu o homologację typu uprzednio udzieloną przez organ Zjednoczonego Królestwa udzielający homologacji typu oraz dalszego wprowadzania do obrotu w Unii takich pojazdów, układów, części i oddzielnych zespołów technicznych. Należy zatem umożliwić producentom uzyskiwanie nowych homologacji typu od organów państw członkowskich, innych niż Zjednoczone Królestwo, udzielających homologacji typu.
(7) Niniejsze rozporządzenie powinno również zapewnić, aby producenci w dalszym ciągu posiadali możliwie najszerszą swobodę wyboru nowego organu udzielającego unijnej homologacji typu. W szczególności wybór dokonywany przez producenta nie powinien zależeć od zgody organu Zjednoczonego Królestwa udzielającego homologacji typu lub jakichkolwiek ustaleń między organem Zjednoczonego Królestwa udzielającym homologacji typu a nowym organem udzielającym unijnej homologacji typu.
(8) W celu zapewnienia niezbędnej pewności prawa wszystkim zainteresowanym stronom oraz zapewnienia równych warunków działania producentom, należy ustanowić w przejrzysty sposób równe zasady mające zastosowanie we wszystkich państwach członkowskich.
(9) Aby umożliwić dalszą produkcję i wprowadzanie do obrotu pojazdów, układów, części i oddzielnych zespołów technicznych, wymogi, które muszą spełniać ich typy w celu uzyskania homologacji od organu państwa członkowskiego, innego niż Zjednoczone Królestwo, udzielającego homologacji typu, powinny odpowiadać wymogom mającym zastosowanie do wprowadzania do obrotu nowych pojazdów, układów, części i oddzielnych zespołów technicznych, nie zaś wymogom, które mają zastosowanie do nowych typów.
(10) Wymogi dotyczące nowych pojazdów, układów, części i oddzielnych zespołów technicznych mają również zastosowanie do producentów posiadających homologacje typu udzielone przez państwa członkowskie inne niż Zjednoczone Królestwo. Ustanowienie tych samych wymogów w odniesieniu do homologacji typu na podstawie niniejszego rozporządzenia co w odniesieniu do wprowadzania do obrotu nowych pojazdów, układów, części i oddzielnych zespołów technicznych ma zatem na celu zapewnienie równego traktowania producentów dotkniętych wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa oraz producentów posiadających homologacje typu udzielone przez państwa członkowskie inne niż Zjednoczone Królestwo.
(11) Żaden przepis niniejszego rozporządzenia nie powinien uniemożliwiać producentowi pojazdu ubiegania się na zasadzie dobrowolności o unijną homologację typu pojazdu uprzednio homologowanego w Zjednoczonym Królestwie na podstawie niektórych wymogów mających zastosowanie do nowych typów układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych, w przypadku gdy ten typ pojazdu jest w pozostałym zakresie identyczny z typem, który został już homologowany w Zjednoczonym Królestwie.
(12) Wnioski o homologacje dla całkowicie nowych typów pojazdów, układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych nie powinny być objęte zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia.
(13) Homologacje typu udzielone na podstawie niniejszego rozporządzenia powinny móc opierać się na sprawozdaniach z badań, które już przedstawiono w celu uzyskania homologacji typu w Zjednoczonym Królestwie, jeżeli wymogi będące podstawą takich sprawozdań z badań nie uległy zmianie. Aby umożliwić dalsze wykorzystywanie sprawozdań z badań wydanych przez służbę techniczną zgłoszoną przez Zjednoczone Królestwo, niniejsze rozporządzenie powinno przewidywać zwolnienie z wymogu, aby taka służba techniczna została wyznaczona przez organ udzielający homologacji typu oraz zgłoszona Komisji przez państwo członkowskie. Aby również uwzględnić czas, w którym prawodawstwo Unii dotyczące homologacji typu przestanie mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie, niniejsze rozporządzenie powinno również przewidywać zwolnienie ze szczególnych wymogów dotyczących wyznaczania służb technicznych państw trzecich oraz ich zgłaszania.
(14) Jednocześnie, ze względu na fakt, że organy udzielające unijnej homologacji typu muszą być w pełni odpowiedzialne za nowe unijne homologacje typu, których udzielają, powinny one mieć prawo zażądać przeprowadzenia nowych badań w odniesieniu do dowolnego elementu homologacji typu, jeśli uznają to za stosowne.
(15) W zakresie, w jakim niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, należy w dalszym ciągu stosować ogólne zasady homologacji typu WE i homologacji typu UE.
(16) Należy wziąć pod uwagę, że rola przypisywana organom udzielającym homologacji typu nie kończy się na etapie produkcji czy wprowadzenia do obrotu pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, ale trwa przez kilka lat po wprowadzeniu do obrotu pojazdów, układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych. Odnosi się to w szczególności do obowiązków w zakresie zgodności eksploatacyjnej pojazdów objętych zakresem stosowania dyrektywy 2007/46/WE oraz do obowiązków w zakresie informacji dotyczących naprawy i konserwacji oraz ewentualnego wycofywania pojazdów, układów, części i oddzielnych zespołów technicznych objętych zakresem stosowania dyrektywy 2007/46/WE, rozporządzenia (UE) nr 167/2013, rozporządzenia (UE) nr 168/2013 lub rozporządzenia (UE) 2016/1628. Konieczne jest zatem, aby organ udzielający unijnej homologacji typu przejął te obowiązki również w odniesieniu do pojazdów, układów, części i oddzielnych zespołów technicznych opartych na tym samym typie i już wprowadzonych do obrotu w Unii na podstawie homologacji typu Zjednoczonego Królestwa w celu zagwarantowania, że istnieje odpowiedzialny organ udzielający homologacji typu.
(17) Jeżeli producenci stosują procedury określone w niniejszym rozporządzeniu, posiadana przez nich homologacja typu Zjednoczonego Królestwa może utracić ważność, zanim prawodawstwo Unii dotyczące homologacji typu przestanie mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie z powodu udzielenia unijnej homologacji typu dla tego samego typu. Jako że producenci nie powinni być stawiani w niekorzystnej sytuacji z powodu stosowania niniejszego rozporządzenia, należy zezwolić na wprowadzanie do obrotu, rejestrowanie i dopuszczanie do eksploatacji będących na składzie i spełniających wymogi pojazdów, układów, części i oddzielnych zespołów technicznych wyprodukowanych na podstawie ważnej homologacji typu Zjednoczonego Królestwa, po uzyskaniu przez producentów nowej unijnej homologacji typu oraz tak długo, jak prawodawstwo Unii dotyczące homologacji typu będzie mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie, pod warunkiem że te pojazdy, układy, części i oddzielne zespoły techniczne nadal będą spełniać ogólne wymogi zawarte w aktach wymienionych w art. 1. Ponieważ momenty wprowadzenia do obrotu, rejestracji i dopuszczenia do eksploatacji mogą być różne, moment gdy następuje pierwszy z tych etapów, powinien być użyty do ustalenia terminów określonych w niniejszym rozporządzeniu.
(18) Konieczne jest również, aby organ udzielający unijnej homologacji typu przejął określone obowiązki w odniesieniu do pojazdów, układów, części i oddzielnych zespołów technicznych wprowadzonych do obrotu w Unii na podstawie homologacji typu Zjednoczonego Królestwa, które nie są już ważne zgodnie z art. 17 dyrektywy 2007/46/WE, art. 32 rozporządzenia (UE) nr 167/2013, art. 37 rozporządzenia (UE) nr 168/2013 lub art. 30 rozporządzenia (UE) 2016/1628, albo w przypadku których nie występuje się już o unijną homologację typu. W celu zagwarantowania, że istnieje odpowiedzialny organ udzielający unijnej homologacji typu, producenci powinni być zobowiązani do zwrócenia się do organu udzielającego unijnej homologacji typu, który ma udzielić homologacji typom uprzednio homologowanym w Zjednoczonym Królestwie, o przejęcie obowiązków w zakresie wycofywania, informacji dotyczących naprawy i konserwacji oraz kontroli zgodności eksploatacyjnej w odniesieniu do ich pojazdów, układów, części i oddzielnych zespołów technicznych opartych na innych typach i już wprowadzonych do obrotu w Unii. Aby ograniczyć zakres obowiązków przejętych przez organ udzielający unijnej homologacji typu, obowiązki te powinny dotyczyć wyłącznie pojazdów, układów, części i oddzielnych zespołów technicznych opartych na homologacjach typu Zjednoczonego Królestwa, których udzielono po dniu 1 stycznia 2008 r.
(19) Decyzje organów krajowych podjęte zgodnie z art. 27 ust. 3 dyrektywy 2007/46/WE, art. 39 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 167/2013 lub art. 44 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 168/2013 w okresie, gdy prawodawstwo Unii dotyczące homologacji typu nadal ma zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie, umożliwiające udostępnianie na rynku, rejestrację, sprzedaż lub dopuszczanie do eksploatacji pojazdów z końcowej partii produkcji zgodnych z typem, którego homologacja typu Zjednoczonego Królestwa utraci ważność przed dniem, w którym prawodawstwo Unii dotyczące homologacji typu przestanie mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie, powinny nadal mieć zastosowanie.
(20) Zwolnienia i przepisy przejściowe mające zastosowanie do silników lub pojazdów i do maszyn mobilnych nieporuszających się po drogach, w których takie silniki są instalowane, określone w art. 10 ust. 7 dyrektywy 97/68/WE, art. 34 ust. 7 i 8 lub art. 58 ust. 5-11 rozporządzenia (UE) 2016/1628 oraz w aktach przyjętych na podstawie art. 19 ust. 6, art. 20 ust. 8, art. 28 ust. 6 i art. 53 ust. 12 rozporządzenia (UE) nr 167/2013, umożliwiające wprowadzanie do obrotu takich silników, pojazdów i maszyn mobilnych nieporuszających się po drogach bez spełnienia wymogu posiadania ważnej homologacji typu, powinny nadal mieć zastosowanie.
(21) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie uzupełnienie dyrektywy 2007/46/WE, rozporządzenia (UE) nr 167/2013, rozporządzenia (UE) nr 168/2013 oraz rozporządzenia (UE) 2016/1628 o zasady szczególne dotyczące wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na jego skalę i skutki, możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 TUE. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
(22) Aby umożliwić producentom podjęcie niezbędnych działań w celu niezwłocznego przygotowania się do wystąpienia Zjednoczonego Królestwa w odniesieniu do prawodawstwa Unii dotyczącego homologacji typu, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
