a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dniu 29 marca 2017 r. Zjednoczone Królestwo złożyło notyfikację o zamiarze wystąpienia z Unii Europejskiej zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej. Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa od dnia wejścia w życie umowy o wystąpieniu lub, w przypadku jej braku, dwa lata po notyfikacji, tj. od dnia 30 marca 2019 r., chyba że Rada Europejska w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem podejmie jednomyślnie decyzję o przedłużeniu tego okresu.
(2) Jeżeli Traktaty przestaną obowiązywać w odniesieniu do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie, konieczne będzie objęcie cłami towarów wprowadzanych na obszar celny Unii ze Zjednoczonego Królestwa. Zgodnie z art. 71 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 koszty transportu do miejsca wprowadzenia towarów na obszar celny Unii mają być wliczane do wartości celnej przywożonych towarów. Udziały procentowe łącznych kosztów transportu lotniczego, które należy uwzględniać w wartości celnej, określono w załączniku 23-01 do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 2 . Po wycofaniu się z Unii Zjednoczone Królestwo powinno zostać dodane do odpowiedniego wykazu państw trzecich w tym załączniku.
(3) Wzory dotyczące zobowiązań gwaranta określono w załącznikach 32-01, 32-02 i 32-03 oraz w rozdziałach VI i VII załącznika 72-04. We wzorach tych wymieniono państwa członkowskie Unii i pozostałe umawiające się strony Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej 3 , zmienionej decyzją nr 1/2017 Komisji Mieszanej UE-EFTA ds. wspólnego tranzytu 4 ("konwencja"). Gdy Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa, państwo to nie powinno być już wymieniane w tych wzorach wśród państw członkowskich. Zjednoczone Królestwo wyraziło jednak życzenie przystąpienia do konwencji jako odrębna umawiająca się strona od dnia następującego po dniu, w którym Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie, i spełniło warunki przystąpienia. W przypadku tego przystąpienia Zjednoczone Królestwo powinno zostać wymienione wśród pozostałych umawiających się stron konwencji we wzorach dotyczących zobowiązań gwaranta.
(4) Niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym. Przepisy niniejszego rozporządzenia odnoszące się do uwzględnienia kosztów transportu lotniczego ze Zjednoczonego Królestwa w wartości celnej oraz skreślenia odniesień do Zjednoczonego Królestwa z części wzorów dotyczących zobowiązań gwaranta wyznaczonych dla państw członkowskich powinny mieć zastosowanie od dnia następującego po dniu, w którym Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie, chyba że umowa o wystąpieniu zawarta ze Zjednoczonym Królestwem wejdzie w życie przed tym dniem. Przepisy dotyczące włączenia odniesień do Zjednoczonego Królestwa do wykazu pozostałych umawiających się stron konwencji we wzorach dotyczących zobowiązań gwaranta powinny mieć zastosowanie od dnia przystąpienia Zjednoczonego Królestwa do konwencji jako odrębna umawiająca się strona, chyba że umowa o wystąpieniu zawarta ze Zjednoczonym Królestwem wejdzie w życie do dnia następującego po dniu, w którym Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie.
(5) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1.
2 Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558.
3 Dz.U. L 226 z 13.8.1987, s. 2.
4 Decyzja nr 1/2017 Komisji Mieszanej UE-EFTA ds. wspólnego tranzytu z dnia 5 grudnia 2017 r. zmieniająca Konwencję z dnia 20 maja 1987 r. o wspólnej procedurze tranzytowej (Dz.U. L 8 z 12.1.2018, s. 1).