a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 686/2012 2 oraz rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1141/2010 3 przydzielono Zjednoczonemu Królestwu, jako państwu członkowskiemu pełniącemu rolę sprawozdawcy, zadanie oceny niektórych substancji czynnych zawartych w środkach ochrony roślin.
(2) W dniu 29 marca 2017 r. Zjednoczone Królestwo złożyło notyfikację o zamiarze wystąpienia z Unii Europejskiej zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej. Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa od dnia wejścia w życie umowy o wystąpieniu lub, w przypadku jej braku, dwa lata po notyfikacji, tj. od dnia 30 marca 2019 r., chyba że Rada Europejska w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem podejmie jednomyślnie decyzję o przedłużeniu tego okresu.
(3) Projekt umowy o wystąpieniu uzgodniony między negocjatorami i zatwierdzony przez Radę Europejską (art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej) zawiera ustalenia dotyczące stosowania przepisów prawa Unii do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie po dniu, w którym Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie. Jeżeli umowa ta wejdzie w życie, przepisy Unii w dziedzinie środków ochrony roślin będą miały zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w okresie przejściowym zgodnie z tą umową i przestaną być stosowane z końcem tego okresu. Nawet jeśli UE i Zjednoczone Królestwo ratyfikują umowę o wystąpieniu, w okresie przejściowym Zjednoczone Królestwo nie będzie jednak pełnić roli wiodącego organu w zakresie oceny ryzyka, badań, zatwierdzeń lub zezwoleń na szczeblu Unii lub na szczeblu państw członkowskich działających wspólnie, o czym mowa m.in. w rozporządzeniu (WE) nr 1107/2009.
(4) Zadanie oceny substancji czynnych, w odniesieniu do których Zjednoczone Królestwo jest państwem członkowskim pełniącym rolę sprawozdawcy i w przypadku których decyzja o odnowieniu zatwierdzenia prawdopodobnie nie zostanie podjęta przed dniem 30 marca 2019 r., należy zatem przydzielić innym państwom członkowskim. Substancje czynne, o których mowa, to: 1-metylocyklopropen, famoksadon, mankozeb, metiokarb, metoksyfenozyd, pirymikarb, pirymifos metylu i tiaklopryd.
(5) Przydzielenie to powinno zapewnić równowagę w podziale obowiązków i pracy między państwami członkowskimi.
(6) Ponieważ ocena przedmiotowych substancji czynnych znajduje się na zaawansowanym etapie i przewiduje się, że pozostała do wykonania praca będzie nieznaczna, do oceny tej nie należy przydzielać państwa członkowskiego pełniącego rolę współsprawozdawcy
(7) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 686/2012 oraz rozporządzenie (UE) nr 1141/2010.
(8) Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 30 marca 2019 r. W przypadku przedłużenia dwuletniego okresu, o którym mowa w art. 50 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, niniejsze rozporządzenie powinno jednak być stosowane od dnia następującego po dniu, w którym przepisy w dziedzinie środków ochrony roślin przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie, ponieważ - zgodnie z art. 4 ust. 3 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 1182/71 4 - ustanie zastosowania aktów, ustalone na określoną datę, przypada na moment upłynięcia ostatniej godziny dnia przypadającego na tę datę.
(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
