a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dniu 29 marca 2017 r. Zjednoczone Królestwo notyfikowało Radzie Europejskiej swój zamiar wystąpienia z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Euratom) zgodnie z art. 50 TUE, który stosuje się do Euratomu na mocy art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.
(2) W dniu 22 maja 2017 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji ze Zjednoczonym Królestwem w sprawie umowy określającej warunki jego wystąpienia, uwzględniając ramy jego przyszłych stosunków z Unią.
(3) Negocjacje prowadzono w świetle wytycznych z dnia 29 kwietnia 2017 r., 15 grudnia 2017 r. i 23 marca 2018 r. określonych przez Radę Europejską, których ogólnym celem było zapewnienie uporządkowanego wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii i Euratomu.
(4) Dnia 25 listopada 2018 r. Rada Europejska zatwierdziła Umowę o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (zwaną dalej "Umową").
(5) Jako że zakończono negocjacje, Umowa powinna zostać podpisana w imieniu Unii z zastrzeżeniem zakończenia procedur wymaganych do jej zawarcia w późniejszym terminie.
(6) Zgodnie z art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej art. 50 TUE stosuje się do Euratomu.
(7) Umowa przewiduje okres przejściowy, w którym - niezależnie od wszystkich konsekwencji wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii w odniesieniu do udziału Zjednoczonego Królestwa w instytucjach, organach i jednostkach organizacyjnych Unii - prawo Unii, w tym umowy międzynarodowe, będzie miało zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie. Komisja powinna zatem notyfikować, w imieniu Unii i Euratomu, pozostałym stronom takich umów międzynarodowych, że w okresie przejściowym Zjednoczone Królestwo traktuje się jak państwo członkowskie na użytek takich umów międzynarodowych.
(8) Art. 185 akapit drugi Umowy przewiduje, że Unia może, sporządzając pisemne powiadomienie o zakończeniu jej niezbędnych procedur wewnętrznych, w odniesieniu do każdego państwa członkowskiego, które powołało się na podstawowe zasady swojego prawa krajowego, oświadczyć, że w okresie przejściowym oprócz podstaw odmowy
wykonania europejskiego nakazu aresztowania, o których mowa w decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW 1 , wykonujące nakaz organy sądowe takiego państwa członkowskiego mogą odmówić wydawania Zjednoczonemu Królestwu swoich obywateli na podstawie europejskiego nakazu aresztowania. Należy zatem wyznaczyć państwom członkowskim, które zamierzają skorzystać z takiej możliwości, termin poinformowania o tym Komisji i Sekretariatu Generalnego Rady.
(9) Zgodnie z art. 50 ust. 4 TUE Zjednoczone Królestwo nie bierze udziału w obradach Rady dotyczących niniejszej decyzji ani w jej przyjęciu,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
